1,471 matches
-
el, și primeam cu umilință felicitări pe care nu le meritam." Un prieten și tovarăș de vînătoare al scriitorului a notat complexitatea trăirilor lui într-un moment ca acela evocat mai devreme: ,Vînătorul s-a aplecat și a mîngîiat cu duioșie pasărea măiastră. Fără îndoială, se cumpănea chinuit în celălalt paradox: bucuria izbînzii și reproșul stingerii unei vieți.ș...ț - Să mai apropiem unul, i-am propus în șoaptă. Maestrul mi-a pus mîna pe umăr și m-a privit cu
Epistolă către Odobescu (IX) by Ștefan Cazimir () [Corola-journal/Journalistic/7874_a_9199]
-
Pagină realizată de Mariana cernicova Vraja muzicii, purtată în lume de o fermecătoare timișoreancă, violonista Corina Belcea „De ce nu te duci să te joci, Ina? “ „Dar mă joc! Cu vioara... “ Conversația, relatată cu duioșie de cei apropiați Inei - de fapt, Corina -, datează de acum douăzeci și mai bine de ani. Din toate obiectele din jur, Corina Belcea a îndrăgit vioara. Forma blândă a instrumentului, uluitoarea sonoritate, infinita rezervă de melodii - toate au încântat-o
Agenda2004-17-04-a () [Corola-journal/Journalistic/282329_a_283658]
-
cutele de tot felul ale vieții, sperînd să-l poată regăsi, din întîmplare, într-un pod cu vechi lucruri noi (adică necunoscute ei pînă atunci), ca-ntr-un roman de Modiano. Tot ce găsește, însă, e o durere amorțită, o duioșie săgetată de remușcări, de vina copleșitoare de-a nu-și fi putut mărturisi, la timp, pe de-a întregul, iubirea. Îl "adună", puțin cîte puțin, din întîmplări rememorate tandru, din acelea cu happy end, ca poveștile depărtate ale copilăriei. Între
Vacanță cu tata by Simona Vasilache () [Corola-journal/Journalistic/11881_a_13206]
-
adîncă solidaritate și o înțelegere plină de tandrețe. Femeia bătrînă, pe jumătate caraghioasă pe jumătate tragică, solitarul monumental prăbușit pe o bancă sau corul de orbi - și acestea sînt doar cîteva din exemplele posibile - par mai degrabă subiecte pentru întreținerea duioșiei decît pretexte pentru un interminabil haz. Asemenea Creatorului însuși, care însemnează cu aceeași grijă la răboj faptele bune și pe cele rele, Jiquidi își plimbă privirea pe deasupra personajelor sale și sancționează sau mîngîie cu o neascunsă iubire părintească. Privirea fermă
Rememorări by Pavel Șușară () [Corola-journal/Journalistic/11593_a_12918]
-
a fi prins pentru totdeauna mitologia aceea fermecătoare pe care poporul a legat-o de aripile și penele zburătoarelor noastre. O mitologie care mai mult decât legendele legate de oameni dă dovadă de cât lirism, de cât umor, de câtă duioșie, subtilitate și finețe poetică e capabil sufletul poporan în fantaziile și visurile sale." Oprindu-se la câteva nume populare de păsări, precum albinărel, dumbrăvancă, prigoare, pasărea omătului, aușel, presură, florinte, petroșel, poetul scrie că asemenea nume "vădesc puterea de caracterizare
Un secol de posteritate by Iordan Datcu () [Corola-journal/Journalistic/9614_a_10939]
-
flori, petale, roua, diamant ? și tot inventarul metaforelor clișeizate: ?florile fericirii și iubirii împletite într-un buchet al împlinirii!!!?, ?drumul vieții?, ?cristalul rîsului nevinovat de copii?, al personificărilor alegorice ? ?iubirea să te primească în brațele- i pline de căldură și duioșie, iar norocul să te urmeze oriunde...?, al metaforelor personificatoare: ?sărutul delicat al fulgilor de nea, mângâierea tandra a vantului de vară? etc. Desigur, clișeele permit asocierea, fără teama de incompatibilitate: ?un răsărit de soare cu chip de înger? ? și destule
Mesaje poetice de sărbători by Rodica Zafiu () [Corola-journal/Journalistic/10701_a_12026]
-
Un surâs în plină beznă În toți anii lui de condeier a avut adesea de purtat atât poverile sufletului, cât și pe cele ale trupului. Dar au fost și raze de lumină pe care mi le împărtășește cu umor și duioșie totodată. „Țara noastră, oameni, locuri, lucruri”, semnată la 1938 de profesorul universitar Simionescu, președintele Academiei Române la acea vreme, este cartea din colecție de care-l leagă o amintire hazlie, dublată de admirația unor reprezentanți ai autorităților din epocă, despre care
Agenda2005-11-05-senzational2 () [Corola-journal/Journalistic/283488_a_284817]
-
din nou pentru prima oară. “ Junot Diaz În cele din urmă Mutsuko și-a făcut apariția. M-a observat imediat.Avea părul coafat la fel și purta aceleași haine ca în urmă cu două luni. Am simțit un fel de duioșie la vederea ei. M-am ridicat în picioare. - Bine-ați venit, s-a auzit vocea chelneriței. Mutsuko mi-a zâmbit și s-a apropiat de mine. - Și doar am ajuns cu un sfert de oră mai devreme, cu gândul să
TAICHI YAMADA N-am mai visat de mult că zbor () [Corola-journal/Journalistic/4393_a_5718]
-
de a se fâstâci plin de naturalețe, lipsit de teatralitate, așa cum nu se mai întâlnește la fetele din ziua de azi. Părea că undeva în adâncul meu s-a aprins o lumină dulce, care mă făcea să mă topesc de duioșie. - Am avut ciclu. Am rămas încremenit. Fusesem luat prin surprindere. Încă de la bun început, Mutsuko mă uimise cu acest fel aparte de-a vorbi. Deși era de obicei o femeie reținută, știuse să vorbească de-a dreptul, fără ocolișuri, atunci când
TAICHI YAMADA N-am mai visat de mult că zbor () [Corola-journal/Journalistic/4393_a_5718]
-
scriu despre valoarea unui ac de cusut/ scriu despre justificata foame a vulpii/ scriu despre iepuri și anotimpuri/ scriu despre rîia de pe limba mareșalului/ scriu despre măreția frunzelor de varză creață/ scriu despre lucruri moarte numai în aparență/ scriu despre duioșia camerelor cu flori de hîrtie creponată/ scriu despre solnițele și viorile din bodegile aglomerate/ scriu despre puii de pisică pe care îi aruncați în baltă/ scriu în așa fel încît poezia să fie pusă sub semnul întrebării// scriu și scriu
Viața în paranteze mici by Tudorel Urian () [Corola-journal/Journalistic/11877_a_13202]
-
amintirea unui cal/ ar continua să-ți pască/ trandafirii/ din grădina/ cu care ți-ai împropietărit copilăria..." Adrian Alui Gheorghe - Îngerul căzut, Editura Timpul, Colecția Euridice, Iași, 2001, Postfață Vasile Spiridon, 110 p., f.p. În cartea Marianei Codruț, dragostea-ură, durerea, duioșia și vehemența se nasc dintr-o realitate cu tușe îngroșate: "patria-gură-de-rai unde/ frumos de mori cîntă gușa/ mică a mierlei - parcă pe noi/ nu ne vrea veșnic tineri/ și ferice: ne vrea veștejiți/ de frică negri de grija/ auroralei zile
Gustul dulce-amar al realității (și al iluziilor) by Roxana Racaru () [Corola-journal/Journalistic/15867_a_17192]
-
fără îndoială că domnul Al. Brătescu- Voinești e cel mai iubit. Nu e o întâmplare că e și întâiul care, în țara noastră, se vede sărbătorit, sub auspicii naționale, încă în viață fiind. E în scrisul lui atâta căldură, atâta duioșie, un contact atât de imediat cu viața, încât încătușează pe cititor pentru totdeauna. În nuvelele de un savuros umor, ca și în cele tragice (ca acel Niculăiță Minciună), e o umanitate netransfigurată, o înțelegere a bucuriei simple și a durerii
Aniversare Camil Petrescu () [Corola-journal/Journalistic/2635_a_3960]
-
poetic-medicală. Concentrându-se pe "capul fierbinte al copilotului său delirant", doctorul se transformă într-un exorcist, extrăgând o serie întreagă de poeți admirați din creierul intoxicat de cultură al superbei paciente. Scena, de mare efect, pendulează iar între ironie și duioșie: "pe când submarinul zăcea pe covor păpușă favorită uitată pentru un alt joc/ doctorul se concentra pe capul fierbinte al copilotului său delirant/ și-i puse o coroană de floricele înconjurând un mac roșu deschis/ din care țâșniră unul după altul
Submarinul poetic by Daniel Cristea-Enache () [Corola-journal/Journalistic/7805_a_9130]
-
deplin împăcat cu sine, cu lumea și cu destinul său miraculos, Jean Negulescu, ultimul mohican al unei generații fără seamăn, își începea adevăratul și eternul drum printre stele"). în general, însă, evocarea sa este scrisă cu luciditate și vervă, cu duioșie și maliție. Un efect evocator remarcabil au ilustrațiile, de o calitate excepțională. Este vorba de fotografii de epocă și de desene semnate de Jean Negulescu. Una dintre fotografii ne reține în mod special atenția. Este vorba de întâlnirea, la București
BIOGRAFIE ȘI APOLOGIE by Alex. Ștefănescu () [Corola-journal/Journalistic/16696_a_18021]
-
VVM mi-a trimis următoarea listă, dactilografiată pe o filă învechită: PROZ|: 1. Cocktail, ediție 1933, epuizată prin tiraj confidențial; Cocktail, ediție 1942, epuizată prin confiscare; 2. Eu și victor valeriu martinescu, ediție dactilografiată 1945, epuizată prin subtilizare; 3. Cartea duioșiilor, ediție manuscris, epuizată prin subtilizare; 4. Psihochimie, ediție dactilografiată 1946, epuizată prin subtilizare; 5. Lupta pentru existență și nonexistență, ediție dactilografiată 1947, epuizată prin subtilizare. șNici una din aceste cărți nu există! - n. n.ț POEME: 1. Cele dintâi știri despre
Un avangardist misterios by Ion Simuț () [Corola-journal/Journalistic/10740_a_12065]
-
Groșan scrie, ca și ei, o literatură agreabilă, dar minoră.) Ioan Groșan seamănă prin preocupări cu scriitorii ruși, în vogă în perioada afirmării sale (Vasili Șukșin, Valentin Rasputin, Cinghiz Aitmatov). Asemenea lor, scriitorul român studiază cu atenție și cu o duioșie sobră ființa umană. Planeta misterioasă către care stă îndreptat necontenit telescopul inteligenței lui artistice este sufletul omenesc. Cele mai banale gesturi și replici ale unui copil, ale unei femei de la țară sau ale unui șofer prezintă pentru prozator un interes
Ioan Groșan și problema nemuririi sufletului by Alex. Ștefănescu () [Corola-journal/Journalistic/16837_a_18162]
-
miel ce pare împiedicat, de talie tot mai exiguă, de luat în mînă fără de sforțare, se introduc în atelier, cordial, nu pentru o creșăpitorească, asemenea acelora din Provence la vremea Crăciunului, ci pentru a rosti un regn care e dincolo de duioșii animaliere, străbătut de un har ce se lipsește de însemne stilistice anume căutate. Așa vor fi venit sub penelul lui Giotto oițele care ne mișcă irezistibil, de atîtea secole, naive fără mièvrerie, pentru că purced dintr-o salutară, pregnantă economie a
Gorduz - „Deasupra celor trei dimensiuni“ by Dan Hăulică () [Corola-journal/Journalistic/6233_a_7558]
-
volumului bilingv (română și franceză) făcutul meu cuvântul/mon sort le mot. Poemele care alcătuiesc această selecție foarte riguroasă din lirica autoarei, complet diferite ca tematică și formă, au ca numitor comun tocmai lumina blândă, tristețea nelipsită de o oarecare duioșie, emoția în fața inefabilului, specifice scrisului Constanței Buzea. Într-o lume plină plină de deziluzii și eșecuri, poezia este singurul punct stabil, factorul de echilibru capabil să aducă liniștea în suflet și puterea de a continua. Impresionantă în poezia Constanței Buzea
Viața din cuvânt by Tudorel Urian () [Corola-journal/Journalistic/9141_a_10466]
-
lui Victor Hugo și între reflecțiile presărate sunt și unele preluate de la diferiți autori francezi. Prezentarea cafelei, licoare socială prin excelență, uneori chiar subversivă, prin acuitatea pe care o induce băutorului ei, prilejuiește Henriettei Krupenski Sturdza o evocare plină de duioșie: ,Scriind despre cafea, (cafeaua cu lapte e pasiunea ereditară a femeilor din familia noastră Rosetti-Sturdza) îmi amintesc de scumpa și ideal de buna mea mătușă Marie Aslan (Sturdza) sora tatei, o sfântă! cea mai bună dintre femei, care n-a
O scrisoare de la Sadoveanu by Mihai Sorin Rădulescu () [Corola-journal/Journalistic/10839_a_12164]
-
cei 2 400 români ajunși în prinsoare. Salutul frățesc de despărțire temporară a fost dat de d. general Corneliu Dragalina, comandantul iubit al regiunii noastre și un ocrotitor neobosit al fraților români din prinsoare. Momentul despărțirii a fost plin de duioșie. Lacrimile bucuriei se prelingeau pe fețele celor ce plecau. La orele 11 a.m. trenul părăsește gara Timișoara...” („Biruința”). Colonelul Henblein era comandantul trupelor germane din oraș. Cu câteva zile mai devreme, generalul Dragalina participase la Turnu Severin la festivitățile prilejuite
Agenda2005-33-05-senzational1 () [Corola-journal/Journalistic/284080_a_285409]
-
aline, atunci când un gând trist era pe cale să-i poposească în minte. În ciuda anilor care trecuseră din acea noapte, bătrânul pescar n-a putut nicicum să se împace cu lipsa câinelui: la urma urmei, îi legase o iubire plină de duioșie și grijă și încredere. Era cu putință ca acel câine să-și fi uitat din-tr-odată stăpânul? Ori i se întâmplase ceva îngrozitor? Căci, de-ar mai fi fost în viață, cu siguranță că Zito ar fi fugit de la oricine îl
Amos Oz - Deodată în adâncul pădurii by Dana Ligia Ilin () [Corola-journal/Journalistic/6331_a_7656]
-
că șeful statului este liber să creadă ce vrea și că, atâta vreme cât vulgaritatea politicului se întoarce asupra poporului, nu se poate vorbi altfel despre politicieni. "Atâta vreme cât se întâmplă astfel de lucruri, cum să vorbești de ei, de politicieni? Cu câtă duioșie? Ce vorbe frumoase să folosești când se revarsă vulgaritatea politicului asupra poporului", a mai spus Dinescu. "Domnul Băsescu este liber să creadă ce vrea. Eu credeam că regretă că nu mai e prieten cu noi. El ar trebui să se
Dinescu despre Băsescu:ar trebui să se întrebe de ce au plecat oamenii de calitate de lângă el () [Corola-journal/Journalistic/49791_a_51116]
-
Pe scurt: cum rămâne? - Nici cum! Două cuvinte-ghilotină - atât. Bunica Parmenia părăsise terasa cu demnitate, se apropiase de bărbatu-so, Călindrosu, și-i zisese, ca să audă numai el: - Unde mergi, mă, Iosâpule? - Laaaaa-ooo-votcăăăă, mamă, răspunsese el cântând cu un fel de duioșie cuvintele... Te jignesc cumva? Da? Bine, atunci, renunț - mă duc să sorb un Alexandrion, ca să nu-ți stric prestigiu', doamnă. - Nu-ți mai vine mintea la cap... - Se teme de pustietatea de-acolo, doamnă. Așa că, nici o șansă... - Hai acasă, că
Posibilul amant al bunicii Parmenia... by Dumitru Hurubă () [Corola-journal/Journalistic/8079_a_9404]
-
discuție, zgomotoasă și vulgară. Vocile lor stridente, cuvintele licențioase jignesc memoria țăranilor prigoniți cu ani în urmă. Astfel pătrunde într-un spațiu rezervat aducerii aminte asurzitorul și nerușinatul vacarm al lumii de azi. Mă gândesc cu infinită admirație, îngrijorare și duioșie la oameni ca Ana Blandiana și Romulus Rusan, care, susținuți de mult prea puțini dintre noi, continuă să lupte cu amnezia indecentă care se întinde tot mai mult în țară. Unii o numesc, justificator, "bucurie de a trăi". Este, de
Țăranii și comunismul by Alex. Ștefănescu () [Corola-journal/Journalistic/7445_a_8770]
-
acum un epos al formei (lumii) gata constituite. Tudor Zbârnea urmărește această odisee a creației atît din perspectiva martorului fascinat de miracol și copleșit de măreția lui, cît și din aceea a creatorului însuși în al cărui gest se amestecă duioșia și asprimea, iubirea paternă și luciditatea de stăpîn. Iar în subteranul acestui amplu discurs imagistic, în componentele lui esențiale meditativ și grav, se ascunde, alături de o permanentă oscilație între metafizic și grotesc, și o insațiabilă bucurie ludică; un popas confortabil
Ieșirea din haos - artiști basarabeni by Pavel Șușară () [Corola-journal/Journalistic/9506_a_10831]