3,363 matches
-
Robert Brasillach și Driere LaRochelle, iar Marcel Deat va desprinde din SFIO un grup neosocialist ce dorea să mențină proletariatul și clasele mijlocii sub sloganul "Ordine,Autoritate și Națiune", iar Marcel Bucard, finanțat de Mussolini, a propus francismul, un curent fascist, iar în 1936, un ex-comunist,Georges Doriot, va înființa Partidul Popular Francez, care era național-socialist. În noiembrie 1929, în urmă alegerilor parlamentare este compusă o Adunare Națională conservatoare și naționalistă ce cuprindea veterani. 433 de mandate din 613 sunt câștigate
Istoria Franței () [Corola-website/Science/305941_a_307270]
-
1943, fără a fi reușit vreodată să realizeze o revoluție victorioasă. Pe termen scurt, divergențele dintre partidele politice social-democrate și cele comuniste, între 1919 și 1921, au lăsat mișcarea muncitorească și sindicală permanent divizată și slăbită în fața forțelor conservatoare și fasciste. Rusia însăși a fost slăbită și izolată, înconjurată de un „” de state mici (înspre Occident: Țările Baltice, Polonia, România). Noul sistem a trebuit să cucerească încet recunoașterea internațională. Ea a trebuit să aștepte până în 1922 pentru a fi recunoscută de către
Revoluția Rusă din 1917 () [Corola-website/Science/298166_a_299495]
-
să aștepte până în 1922 pentru a fi recunoscută de către Germania (care i-a devenit aliat, în fapt, după acordurile de la Rappallo), și apoi în 1923 de către China aliată a lui Sun Iat-sen în 1924 de către Regatul Unit, Franța și Italia fascistă, în 1933 de către Statele Unite ale Americii, înainte de a intra târziu în Liga Națiunilor în 1934. Regimul instituit de către bolșevici a fost deseori numit „comunist”, chiar dacă, pentru Marx, comunismul însemna o societate care răspundea la motto-ul „De la fiecare după posibilitate
Revoluția Rusă din 1917 () [Corola-website/Science/298166_a_299495]
-
a marcat anii imediat de după război și a contribuit la reacțiile autoritare, puritane și xenofobe (migranții erau văzuți ca purtători ai unui potențial „virus” bolșevic), care au marcat anii 1920. În Germania, în Ungaria, în Italia, forțele conservatoare, naționaliste sau fasciste, uneori aliate, pentru un timp, cu social-democrații ca la Berlin, s-au luptat pentru a reprima prin violență „bolșevismul” (un cuvânt de altfel elastic, sub care au regrupat abuziv orice susținător al unor schimbări sociale, sau chiar orice adversar). În
Revoluția Rusă din 1917 () [Corola-website/Science/298166_a_299495]
-
orașe mari din Vestul Transilvaniei, eforturile s-au îndreptat spre transformarea Oradiei într-un puternic centru cultural românesc. În contextul celui de-al doilea război mondial în vara anului 1940 acțiunile militare și revizioniste ale Ungariei horthyste, sprijinită de statele fasciste - Germania nazistă și Italia - au fost completate de activități de tip terorist pe teritoriul românesc, activități menite a pregăti o eventuală intervenție armată. În perioada desfășurării tratativelor dintre guvernul român și cel maghiar, pe teritoriul României au fost organizate numeroase
Oradea () [Corola-website/Science/296593_a_297922]
-
Administrația sovietică a Ardealului de Nord. Ziar de propagandă comunistă, în paginile sale era reflectată atât situația de pe fronturile celui de-al Doilea Război Mondial, cât și eforturile administrației locale de a normaliza viața orădenilor după eliberarea de sub ocupația ungurească fascistă. Pe 6 martie 1946 cotidianul "Viața nouă" este denumit "Crișana", sub acest nume continuând să existe de-a lungul întregii perioade comuniste, dar și după 1989. Astfel, "Crișana" este cel mai vechi cotidian românesc din această parte de țară. În
Oradea () [Corola-website/Science/296593_a_297922]
-
progrese economice și sociale remarcabile. În Primul Război Mondial, Argentina a rămas neutră, dar a avut un rol important în aprovizionarea cu alimente a aliaților. Criza economică din 1929 a avut repercusiuni serioase în Argentina. După 1936, mișcările cu caracter fascist capătă amploare. În ianuarie 1942, la Conferința Pan-Americană pentru apărare de la Rio de Janeiro, Argentina și Chile au fost singurele țări care au refuzat să rupă relațiile cu puterile Axei. Relațiile cu Japonia și Germania nazistă au fost rupte
Argentina () [Corola-website/Science/298072_a_299401]
-
al cărei comandant era generalul dictator Ion Antonescu, apoi victimizarea evreilor români prin progromurile organizate de legionari. Autorul își exprimă emoțiile și dezaprobă abuzurile criminale ale anarhiei legionare, pendulând fizic între Brăila și București, și bucurându-se oridecâteori armata Italiei fasciste era stopată în agresiunea ei de către armata Greciei. Dictatul de la Viena, care a avut ca urmare cedarea către Ungaria a unei mari părți din Ardeal, apoi pierderea prin ultimatum sovietic a Basarabiei și Bucovinei de Nord, se constituie, în sentimentul
Conții de Roma by Gheorghe Lupascu () [Corola-journal/Memoirs/8475_a_9800]
-
în portul Haiphong și o alta de 600 de oameni în Hanoi. Aceste poziții i-au permis Japoniei să completeze blocada Chinei, cu excepția rutei dinspre Burma. Pe 27 septembrie, Imperiul Japonez a semnat alianța militară cu Germania Nazistă și Italia Fascistă.
Invazia japoneză a Indochinei Franceze () [Corola-website/Science/312220_a_313549]
-
1937, prin decret regal sancționat de Regina Wilhelmina, finalmente a fost stabilit ca roșu, alb și albastru să fie culorile drapelului național (culorile heraldice sunt: vemillon deschis, alb și albastru de cobalt). Regina a procedat astfel ca răspuns la activitățile fasciste, care pretindeau că Regatul ar trebui să folosească alt drapel.
Drapelul Olandei () [Corola-website/Science/296929_a_298258]
-
din Transilvania și Banat. Participă cu două machete și mai multe proiecte la un concurs pentru monumentul memorandistului Vasile Lucaciu. 1938 Proiectează "Mausoleul Dr. Lükö Béla" 1940 În perioada ocupației hortyiste a Ardealului de Nord a fost expus atacurilor presei fasciste, din cauza atitudinii sale moderate, împotriva războiului. 1946 Lucrează la un ciclu de compoziții inspirate din viața muncitorilor forestieri din Țara Oașului. 1948 Proiectează un monument dedicat lui Nicolae Bălcescu. 1949 Participă la expoziția regională din Cluj și la expoziția artiștilor
Aurel Popp () [Corola-website/Science/319571_a_320900]
-
una dintre marile probleme ale slovacilor în cadrul Cehoslovaciei. După Acordul de la München Slovacia avea să primească autonomie.Jozef Tiso,înlăturat de cehi,este chemat la Berlin.Întors în patrie acesta convoacă dieta care declară indpendența Slovaciei. Germania Nazistă și Italia Fascistă au căutat, din motive geopolitice, să dea satisfacție revizionismului (constant) interbelic unguresc, care dorea rectificarea prevederilor Tratatului de la Trianon, și au participat la două arbitraje, prin care s-au făcut importante rectificări teritoriale în favoarea Ungariei. Pe 2 noiembrie 1939, Primul
Slovacia în timpul celui de-al Doilea Război Mondial () [Corola-website/Science/323196_a_324525]
-
Ungaria. Războiul slovaco-ungar (numit și „Micul război”) s-a încheiat cu ocuparea de către Ungaria a unei fâșii înguste de la frontiera comună. Pe 20 noiembrie 1940, Pál Teleki a semnatul Pactul Tripartit, care fusese inițial o alianță a Germaniei Naziste, Italiei Fasciste și Imperiului Japoneze. După doar câteva luni, Hitler a cerut Bratislavei să se alăture acțiunii militare împotriva Poloniei. La doar câteva zile, trupele terestre germane au invadat Polonia. Tiso a dat ordin armatei slovace să ocupe teritoriile. Slovacia nu a
Slovacia în timpul celui de-al Doilea Război Mondial () [Corola-website/Science/323196_a_324525]
-
comunist. Evenimentul s-a petrecut între 14 - 16 februarie 1955. Atacul a fost plănuit de Oliviu Beldeanu, un sculptor născut în 1924 la Dej. La 15 ani, Beldeanu devenea membru al organizație de tineret "Frunză Verde", organizație asociată cu mișcarea fascistă Garda de Fier. După al doilea război mondial, Berldeanu s-a alăturat mișcării anticomuniste românești. În 1949 a reușit să fugă din țară prin Republica Populară Federativă Iugoslavia, pentru a se reîntoarce după numai câteva luni, după cum se spune, ca
Incidentul de la Berna () [Corola-website/Science/306120_a_307449]
-
române din Elveția. Guvernul român din acele vremuri a acuzat structurile Gărzii de Fier și pe Horia Sima, dar și agențiile de informații ale statelor occidentale pentru punerea la cale, cu complicitatea autorităților elvețiene, a unui complot antiromânesc de factură fascistă. Unii istorici au sugerat că grupul a acționat într-adevăr în folosul unui serviciu străin de informații, care dorea să găsească documente legate în mod special de programul de parașutare a agenților români sub acoperire în țările din blocul răsăritean
Incidentul de la Berna () [Corola-website/Science/306120_a_307449]
-
1861 prin unificarea Italiei, sub influența Regatului Sardiniei; a existat până în 1946, când italienii au optat pentru o constituție republicană. Regatul a fost primul stat italian care a inclus întreaga Peninsulă Italică, de la căderea Imperiului Roman. În timpul regimului Partidului Național Fascist, sub conducerea dictatorului Benito Mussolini (1922-1943), regatul a fost deseori numit de naționaliști și fasciști „Noul Imperiu Roman” (italiană : "Nuovo Impero Romano", latină : "Novum Imperium Romanum"), dar această denumire nu a fost folosită la nivel oficial. Numele folosit de obicei
Regatul Italiei (1861-1946) () [Corola-website/Science/310881_a_312210]
-
fasciști „Noul Imperiu Roman” (italiană : "Nuovo Impero Romano", latină : "Novum Imperium Romanum"), dar această denumire nu a fost folosită la nivel oficial. Numele folosit de obicei de istorici pentru a se referi la Regatul Italiei în timpul lui Mussolini este „Italia fascistă”. În timpul fascismului, regatul s-a aliat cu Germania nazistă în al doilea război mondial, până în 1943. În cei doi ani rămași din conflict, regatul a trecut de partea Aliaților, după ce Mussolini a fost înlăturat din funcția de prim ministru, și
Regatul Italiei (1861-1946) () [Corola-website/Science/310881_a_312210]
-
fascismului, regatul s-a aliat cu Germania nazistă în al doilea război mondial, până în 1943. În cei doi ani rămași din conflict, regatul a trecut de partea Aliaților, după ce Mussolini a fost înlăturat din funcția de prim ministru, și partidul fascist a fost scos în afara legii. Statul rezidual fascist care a continuat să lupte împotriva Aliaților a fost un stat-marionetă al Germaniei naziste, Republica Socială Italiană, în continuare condusă de Mussolini și de fanaticii fasciști din nordul Italiei. La scurt timp
Regatul Italiei (1861-1946) () [Corola-website/Science/310881_a_312210]
-
în al doilea război mondial, până în 1943. În cei doi ani rămași din conflict, regatul a trecut de partea Aliaților, după ce Mussolini a fost înlăturat din funcția de prim ministru, și partidul fascist a fost scos în afara legii. Statul rezidual fascist care a continuat să lupte împotriva Aliaților a fost un stat-marionetă al Germaniei naziste, Republica Socială Italiană, în continuare condusă de Mussolini și de fanaticii fasciști din nordul Italiei. La scurt timp după război, nemulțumirea civilă a dus la referendumul
Regatul Italiei (1861-1946) () [Corola-website/Science/310881_a_312210]
-
funcția de prim ministru, și partidul fascist a fost scos în afara legii. Statul rezidual fascist care a continuat să lupte împotriva Aliaților a fost un stat-marionetă al Germaniei naziste, Republica Socială Italiană, în continuare condusă de Mussolini și de fanaticii fasciști din nordul Italiei. La scurt timp după război, nemulțumirea civilă a dus la referendumul din 1946, privind rămânerea Italiei ca monarhie sau trecerea la republică. Italienii s-au decis să formeze Republica Italiană, forma actuală de guvernământ a Italiei. Regatul
Regatul Italiei (1861-1946) () [Corola-website/Science/310881_a_312210]
-
război mondial), Muntenegru (ocupat în al doilea război mondial), ca și o mică suprafață de 46 ha în China la Tianjin. Din punct de vedere legal; Regatul Italiei era o monarhie constituțională, deși între 1925 - 1943 a fost o dictatură fascistă. Forța executivă aparținea monarhului, care și-o exercita prin intermediul premierilor numiți. Puterea legislativă aparținea Parlamentului prin cele două camere ale sale: Senatul și Camera deputaților. Regatul Italiei a fost condus de monarhi din Casa de Savoia: Crearea Regatului Italiei a
Regatul Italiei (1861-1946) () [Corola-website/Science/310881_a_312210]
-
interes a Romei. Armata italiană a fost învinsă de forțele etiopiene și a fost forțată să se retragă în Eritreea. Campania eșuată din Etiopia a fost un fapt foarte stânjenitor pentru Italia. Etiopia a rămas independentă până în 1936, când Italia Fascistă a ocupat țara. Doar trei ani mai târziu, Etiopia a fost eliberată în timpul luptelor din cel de-al doilea război mondial. În 1911, Italia a declarat război Imperiului Otoman și a invadat Libia. Război s-a încheiat după un an
Regatul Italiei (1861-1946) () [Corola-website/Science/310881_a_312210]
-
Statului liber Fiume” în septembrie 1919. Uriașa sa popularitate printre naționaliști i-au adus supranumele "Il Duce" (Conducătorul). În asaltul de la Fiume el s-a folosit de trupele paramilitare îmbrăcate în cămăși negre. „Cămășile negre” aveau să devină simbolul mișcării fasciste a lui Mussolini. Anexarea regiunii Fiume sa devenit un deziderat al tuturor partidelor politice italiene, inclusiv al fasciștilor. D'Annunzio a reușit să câștige sprijinul naționaliștilor croați. El a menținut relații de colaborare cu Armata Republicană Irlandeză și cu naționaliștii
Regatul Italiei (1861-1946) () [Corola-website/Science/310881_a_312210]
-
sprijine intrarea Italiei în război. Ziarul a fost finanțat și de marile puteri interesate de intrarea Italiei în razboi de partea Antantei: Franță, Anglia și Rusia. În anii care aveau să vină, acest ziar a devenit ziarul oficial al mișcării fasciste italiene. În timpul războiului, Mussolini s-a înrolat în armată și a fost rănit o dată. Există voci care afirmă că rana este datorată unui accident în timpul manevrării greșite a unei grenade, deși Mussolini a pretins că a fost rănit în luptă
Regatul Italiei (1861-1946) () [Corola-website/Science/310881_a_312210]
-
revoluția socială, reprezentarea proporțională, votul femeilor și redistribuirea averilor. Pe 15 aprilie 1919, fasciștii au declanșat prima lor violență politică, când un grup de membri ai "Fasci di Combattimento" au atacat birourile ziarului "Avanti!" Mussolini a remarcat eșecul mișcării inițiale fasciste și a părăsit linia de început de stânga și revoluționare, transformând în 1921 mișcarea într-un partid naționalist, "Partido Nazionale Fascista". Platforma politică a noului partid se inspira din temele naționaliste ale lui D'Annunzio, respingea democrația parlamentară și acționa
Regatul Italiei (1861-1946) () [Corola-website/Science/310881_a_312210]