1,602 matches
-
tare, cu gura deschisă. Când i se mai potoli inima, intră izbită de liniștea nefirească și de aspectul înspăimântător al cârciumii pe care-l sesiză dintr-o dată. Se uită buimăcită prin încăperea devastată, la mese, la pereții goi, care-i frigeau ochii, și i se păru, cum stătea în ușă și se zări în oglinda spânzurată la intrare, cu fața aceea speriată și zbârcită, zdrobită de spaimă, cu buzele supte, aspre și fără culoare, că e undeva în afara vremii, o piatră
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1475_a_2773]
-
Antonescu. În realitate, nu el comanda, ci doar executa ceea ce îi spuneau nemții să facă. Vezi că, la proces, nu i-a prea folosit. Așa și Boc. Știm cu toții cine l-a pus, dar dacă el a semnat, s-a fript. Uite, Domnul Dan ce deștept a fost să nu mai semneze nimic din 2002. La sfatul avocaților săi, Diaconescu încheie toate actele prin telepatie, iar faxul său este, ai ghicit, Doru Pârv, energoterapeutul. În altă ordine de idei, să notăm
Ziare, la zi: Noua centrală nucleară, la Cioflinceni () [Corola-journal/Journalistic/28055_a_29380]
-
lar (i)dum > rom. lard „slănină“ (azi păstrat doar în Ardeal), lat. mustum > rom. must, lat. vinum > rom. vin, două verbe care denumesc acțiunea de preparare a mâncărurilor, lat. coquere și lat. frigere, devenite în română (a) coace și (a) frige, iar dacă ceva nu a fost bine fript s-a spus că e crud < lat. crudus (tot cuvânt panromanic). Toate limbile romanice au păstrat și nume de pomi fructiferi și fructe, de arbuști cu fructe comestibile, de cereale, de legume
101 cuvinte moştenite, împrumutate şi create by Marius Sala () [Corola-publishinghouse/Administrative/1361_a_2705]
-
fel de mâncare care conține „zarzavat copt la foc iute, mișcat tot timpul, ca să nu se ardă“. Cuvântul apare prima dată la Brăescu, la începutul secolului 20, și provine din fr. sauté, participiul verbului sauter care are și sensul „a frige la foc iute“. La sfârșitul mesei, se pot oferi diverse preparate dulci. Brioșa este un „produs de patiserie, preparat prin coacere în forme mici, rotunde și ondulate, a unui aluat de cozonac“; cuvântul a fost înregistrat prima dată în DEX
101 cuvinte moştenite, împrumutate şi create by Marius Sala () [Corola-publishinghouse/Administrative/1361_a_2705]
-
Un mort fără b. o mână nu putea să capete mână pe lumea cealaltă. Ca și vechii greci, madam Ioanide condiționa integritatea umbrei de colectarea exactă și după toate datinile a părților trupului. Cremațiunea îi făcea rău. Ideea de a frige un "mort" (nu zicea niciodată "cadavru"), cu fum și miros de combustie, îi dădea dezgusturi, cenușa reprezenta pentru ea o substanță înjosită. Să ții un om într-un borcan era pentru ea culmea profanării. Mormântul bine organizat făcea cu putință
Bietul Ioanide by George Călinescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295568_a_296897]
-
ochiul lui Lanark cînd trecură pe lîngă el. Acesta o căută disperat pe Rima, apoi își făcu loc spre ușă, ieși și închise ușa în urma lui. Holul era gol și nu se auzea nici un sunet. în plus, mai era și frig acolo. Lanark se plimbă în sus și-n jos întrebîndu-se ce e de făcut. Nu-și imagina de ce-i trîntise cuvintele alea blondinei, dar ar fi făcut orice să-i evite pe cei care se aflaseră în încăpere în clipa
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2040_a_3365]
-
cadă pe cuvertură, Rima țipă, el îl împinse cu mîneca pe podea, unde explodă cu un bubuit. Spațiul din jurul patului se umpluse de un fum albastru și dens, înțepător. Rima stătea întinsă uitîndu-se lung la Lanark. El își trase degetele fripte din gură și o întrebă dacă se simte bine, dar detonarea îi amorțise timpanele. Răspunsul ei veni de undeva de departe și era întrerupt de o voce care spunea: Ajutor ajutor, nu mă aude nimeni? Rima întrebă cine era, și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2040_a_3365]
-
dacă proviziile se epuizează? — Unele rapoarte sugerează că oamenii cărora călătoria li se pare dificilă ajung în partea cealaltă chiar în ultimele momente ale disperării. — Vă mulțumim, scînci Rima. E foarte încurajator. Ați face bine să vă îmbrăcați. Acolo-i frig. Hainele erau pînă la gleznă, cu glugi și căptușeală mițoasă. își traseră rucsacurile, își zîmbiră nervos, se sărutară la repezeală, apoi îl urmară pe Munro și suiră treptele monumentului. Stînca gigantică atîrna deasupra treptelor ca un bolovan care stătea în
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2040_a_3365]
-
voce depărtată de preot psalmodia: „Gătit-ai înaintea mea masă den preajama celor ce mă năcăjăsc...“. Jack stătea în bucătărie, ascultîndu-l pe Ritchie-Smollet, care se sprijinea de o masă. — Ar fi fost bine să fim mai prudenți, dar ne-am fript degetele și trebuie să suportăm consecințele. O, Lanark! Cum o mai duci? — Bine. Puteți să-mi dați două farfurii de supă, vă rog? — Felicitări! Băiat sau fată? Cum se simte mama? întrebă Ritchie-Smollet, dîndu-i farfuriile dintr-un vraf. — Mulțumesc. Băiat
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2040_a_3365]
-
celebritate cu documente importante în servietă. Femeile îl iubeau. I se acordase o vacanță neașteptată pe care-o petrecuse cu Sandy, apoi ceva rece îi pișcase obrazul... Din acel moment, gîndurile i se retraseră ca degetele de pe o farfurie care frige, dar le aduse înapoi cu forța și, încetul cu încetul, îl ajunseră amintiri tot mai deprimante și mai recente. CAPITOLUL 42. Catastrofa Fusese un cer întunecat, cu nori năvălitori. Se aflase singur printre cîteva stînci împrăștiate, oase vechi și pene
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2040_a_3365]
-
insectă sau plantă, să fi trăit fără să-mi dau seama de viața mea... După ce am obosit, mi-am tras pijamaua și m-am așezat la fereastră, pe ladă, să privesc cum ninge peste șosea. Elemenții ascuțiți ai caloriferului îmi frigeau tălpile. După astfel de seri, care ajunseseră să fie însuși aerul vieții mele singure și frustrate, după plimbările de cârtiță prin continuum-ul realitate-halucinație-vis ca printr-un triplu imperiu inextricabil, mă trânteam în pat și luam la-ntîmplare o carte din
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
loc în loc, ajungând la aria motorie după un număr incalculabil de intermedieri, reconvertiri, distorsionări și retardări, ca să pună-n funcțiune, prima dată după ani de-nțepenire, organismul pietrificat al motorului electric. Maria tresări și retrase degetul de pe buton ca și când ar fi fript-o, văzând cum brusc roata din vârf se urnește și-ncepe o rotație huruitoare, ce făcea să tremure tot turnul de plasă neagră. Alunecând pe șine unse cu vaselină și trăgând în sus marea contragreutate dreptunghiulară, liftul începu, cu o
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
miile de fulgi, iar când priveam în sus, spre scamele gri de pe întinderea crepusculară, aveam senzația că zbor oblic către înălțimi, cu cameră cu tot, de parcă apartamentul meu ar fi fost o navă spațială desprinsă cu viteză de sol. Caloriferu-mi frigea tălpile goale, iar camera se-nfășura în întuneric și singurătate. Îmi terminasem de mult lecțiile și era atât gol și atâta melancolie în viața mea, atâta neputință de a-mi imagina nu numai viitorul, dar și clipele prezente, încît mintea
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
mici gesturi absurde. Mergeam la baie și, după ce mă priveam o vreme-n oglindă, fără nici un gând, începeam să-mi tai unghiile de la o mână. Sau înșurubam și desșuru-bam de câteva ori capacul sticlei de spirt.Toată pielea capului îmi frigea de parcă o rețea de metal incandescent mi-ar fi acoperit-o. Reveneam automat în patul meu, unde readormeam imediat și vegetam câteva ore fără vise, până se făcea dimineață. Într-una dintre rătăcirile mele, în vis, prin încăperile crepusculare, pătrunzând
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
de pe el cu clești înroșiți, dar el a spus doar: Mor pentru popor!" în poză semăna cu o babă, pentru că avea ceva pe cap și părea că râde. Trebuia să fie totuși groaznic să stai pe scaunul ăla-nroșit. El se fripsese la mână, când era mic de tot, cu fierul de călcat și-l usturase rău. Se vedea stând cu mânuța într-un ibric cu apă rece iar alături, pe masă, era fierul de călcat din cele vechi, cu cărbuni. Asta
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
rahitici dar veseli trag după ei căruțuri cu butelii. Dinspre hală vine o putoare de pește stricat de nu mai știi încotro s-o iei. Noroc că pe colțurile dinspre Colentina sânt cârciumi de unde iese permanent fumul albastru al mititeilor fripți pe cărbuni, și mireasma asta binecu-vîntată îți face imediat un gol în stomac. Ce-ai mai mânca, acolo, vreo cinci-șase, cu muștar, scobitori și o feliuță de pâine neagră, pe o bucată de hârtie de-mpachetat! Tramvaiele roșii, cu remorcă, se
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
își spele încălțămintea ; -că și el poate spune povești copiilor înainte de culcare, și poate să aibă o intonație și mai bună decât a ta; -că patul în care a dormit peste noapte poate fi făcut și de el, că nu frige; -nu trebuie să își arunce șosetele prin casă , ci să le pună în coșul pentru rufe murdare, că la bătrânețe nu o să-ți mai facă masaj cum îți făcea în tinerețe ; să schimbe și el scutecele bebelușului (dar cu blândețe
Fii înţeleaptă! by Liliana Rotaru () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1159_a_1886]
-
fi văzut înainte, i-aș fi recunoscut. Nu, nu mă înșelasem: era Ea. Mut de uimire și nemișcat, eram asemenea unui om care visează, care știe că visează, ar vrea să se trezească, dar nu poate. Chibritul arse până la capăt, frigându-mi degetele. Atunci mi-am revenit. Am răsucit cheia în broască, ușa se întredeschise. M-am dat de-o parte. Ea se ridică și, precum cineva care cunoaște drumul, traversă coridorul întunecos și deschise ușa de la camera mea. O urmai
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1882_a_3207]
-
lucruri răsar *, Căci în a mea cerească și mare-mpărăție Se dă toată mărirea numai după prostie. Nu-i om cu minte-n țară-mi și mă mândresc că nu e De le-i găsi ți-dau voie să-mi frigi nasu-n cățuie, Și nu numai atâta, ci și acea friptură, În calendar, drept hulă, [tu] scoate [-o] în gravură. {EminescuOpVIII 356} CONVORBIRI LITERARE: ROMANCERO ESPANOL 2257 [Argument] Copii de pe natură Furtișagurile literarii ale lui Cocovei Moretto sau Vicleniile lui Scapin
Opere 08 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295586_a_296915]
-
ca drimbala A ursarilor gitani. [POETUL] De-a făcut asta Negruzzi Cu madona lui Moretto Atunci ești nenorocită, Dona Diana, dona Diana! {EminescuOpVIII 358} COMEDIILE ÎN PROZĂ GOGU TATII Comedie în 3 acte 2254 [PERSOANELE] D[om]nul SUBPAPUC STRATOMIR "FRIGE LINTE" proprietar mare boier bătrân HERMENCE GOGU fie-sa fiu-său Dl. NAPOLEON PĂTĂRLĂGICĂ MARGHIOALA suprefect plasei Dezbrăcătorenii fată-n casă LEIZER ZOLZANGEZIND BARBU VULTUREANU stăpânul birtului la" Birlicul de aur" tânăr proprietar în târgul Dezbrăcătorenii PAVEL INTENTATIONEM BUCĂTAR, VEZETEU
Opere 08 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295586_a_296915]
-
fi cunoscut. PSAMIS Nu. Mi-l, cumpără vatavul fără ca să-l fi văzut... ARIOBARSANES (învîrtindu-se) Satură-te dar, stăpâne, și privește-mă mereu. (pauză de tăcere generală, apoi LAIS și BOMILKAR încep a râde tare) {EminescuOpVIII 452} PSAMIS (aparte) Mă fripsei amar. Ce naiba am făcut cu aurul meu? BOMILKAR (cătră PSAMIS) De acuma ți se-nfundă toate planurile tale. LAIS (cătră ARIOBARSANES) El voia din cheltuiala-ți să acopere-ale sale. PSAMIS Râzi și tu, însă pe tine și mai rău te-
Opere 08 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295586_a_296915]
-
junglei. Se concentra, cum ar veni. După ce a terminat, m-a întrebat fericit: Ei, este că ai simțit o căldură în dreptul ficatului? Nu stau io prea bine cu anatomia. În copilărie, aveam un vecin antipatic și, când ne băteam, îi frigeam una în burtă la care acesta se pornea să orăcăie și să se zvârcolească ținându-se cu mâinile de pântece, bă, tu știi ce am io aicea? Rinichii! Tac’su’ era doctor, de unde rezulta competența puștiului. Mă rog, ăla era
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1854_a_3179]
-
în timp ce Tușica și Angelina încep să schimbe priviri cu subînțeles, deci asta era, nebunatico, iar ți-a căzut cineva cu tronc și nu-ți mai poți lua gîndul de la el, să ai numai mare grijă la degețele, să nu te frigi înc-o dată, de ce trebuie să îți atragem noi atenția, nu ești tu pățită deja? Zbîîîrrrr, tacatacataca, ce vă pasă vouă? le spune făcînd fețe-fețe, nu despre asta e vorba, adică e și una, și alta, încearcă să le explice, dar
Dansul focului sau 21: roman despre o revoluþie care n-a avut loc by Adrian Petrescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1317_a_2722]
-
l-ar mai putea schimba. Și atunci ce remușcări mai poți avea, cînd te gîndești că de fapt pe el nu l-a interesat niciodată viața ta, că tot ce a urmărit a fost doar propriul său interes? Era al naibii de frig înăuntru, instalația de încălzire a clădirii intrase în reparație capitală, chiar acum în pragul iernii. Poate fi și ăsta un motiv pentru care n-a mai dat pe-aici în ultimul timp, preferînd să-și petreacă nopțile la cazino, avu
Dansul focului sau 21: roman despre o revoluþie care n-a avut loc by Adrian Petrescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1317_a_2722]
-
mânecă și cum. La câteva zile după ce i se schimbase tubul din trahee, cei mai buni prieteni ai lui Mark veniră în sfârșit în vizită. Karin îi auzi încă de când erau pe coridor. Fir-ar să fie, că tare-i frig în universul ăsta. —Mie-mi zici? Mi-au ieșit boașele prin ochi. Se rostogoliră în salon - Tommy Rupp într-o jachetă neagră, militară, iar Duane Cain într-un costum de camuflaj căptușit cu un strat izolator. Cei trei Muskratari 1
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1902_a_3227]