18,182 matches
-
flacăra ta, Mi-era dor nebun, azi nimic nu mai e. Mă zbăteam dureros și cădeam, si plângeam, Azi aripi îmi cresc, din cenușă ma-ntrup. Era noapte, din cer picurau diamante, Iar ploaia de martie botez ne era, Visători, crinii galbeni ne zâmbeau în buchete, Cănd mâinile noastre sfios se-atingeau. Prin cochilii de scoici fluieram fericirea, Legănați de valuri albastre, pe nisipuri adânci, Străluciri de matase aveau marea, cerul, Azi cimitir este totul, Amintire-a murit. Lumină din suflet s-
DE IERI SI DE AZI de ELEONORA STOICESCU în ediţia nr. 1646 din 04 iulie 2015 by http://confluente.ro/eleonora_stoicescu_1435957769.html [Corola-blog/BlogPost/373270_a_374599]
-
fluieram fericirea, Legănați de valuri albastre, pe nisipuri adânci, Străluciri de matase aveau marea, cerul, Azi cimitir este totul, Amintire-a murit. Lumină din suflet s-a stins, tremurând, Doar ceară și fum au rămas, Doar suspin, Si crinii cei galbeni ce suav ne zâmbeau, Acum zac sângerând pe morminte de plumb. Referință Bibliografica: De ieri și de azi / Eleonora Stoicescu : Confluente Literare, ISSN 2359-7593, Ediția nr. 1646, Anul V, 04 iulie 2015. Drepturi de Autor: Copyright © 2015 Eleonora Stoicescu : Toate
DE IERI SI DE AZI de ELEONORA STOICESCU în ediţia nr. 1646 din 04 iulie 2015 by http://confluente.ro/eleonora_stoicescu_1435957769.html [Corola-blog/BlogPost/373270_a_374599]
-
si eu, acuș cobor!... Un bâzâit ciudat mi se înfipse în ureche, Să fiu eu oare un norocs fără pereche? Și cred că da, eram, că doar la câteva minute O văzui cu multă elegantă, pășind pe trepte, O bluză galbenă și-un decolteu decent Făcu din mine-un sclav pe viață, la moment! Zâmbind silfidic, îmi întinse-o mâna hotărâtă Și-atunci, orice urmă de curaj, fu doborâta! Îmi plăci - imi spuse - și mă privi duios Ca pe-un copil
ACUM,LA APUS DE SOARE? de FLORENTINA CRĂCIUN în ediţia nr. 475 din 19 aprilie 2012 by http://confluente.ro/Acum_la_apus_de_soare_florentina_craciun_1334818550.html [Corola-blog/BlogPost/359182_a_360511]
-
mohorârea peste municipiul Bacău, pentru că tatăl Nadiei avea să îl privească de atunci, de la fereastra cerului; pentru el, clopotul vechi al bisericii Sf. Ier. Nicolae a sunat chemarea într-un alt răsărit de lume. Se întrețesuse prin nori un fir galben de lumină, între nesfârșitul albastru de sus și petele cenușii ale orașului, arătând parcă o cale spre eternitate și taină, pe care părintele fostei gimnaste pleca neoprit nici de lacrimi, nici de însingurarea rămasă pe urma pașilor ce au atins
NADIA COMĂNECI. GIMNASTA BALERINĂ de AUREL V. ZGHERAN în ediţia nr. 1047 din 12 noiembrie 2013 by http://confluente.ro/Nadia_comaneci_gimnasta_bale_aurel_v_zgheran_1384291707.html [Corola-blog/BlogPost/347232_a_348561]
-
păcălit prima dată că ți-am deschis fecioria și mi-ai arătat cămașa de noapte sângerie? Apoi când ai văzut că mă prind, ai zis că așa păcălește o femeie un bărbat prostuț care mai crede în virginitate. Privind căderea galbenelor frunze, încerc tristețea care m-a cuprins. Sunt o fire cu un suflet malformat. Hai să mai stăm câteva clipe împreună, am rugat-o eu. Așteaptă să se culce tata și mama și vom petrece ultima noapte împreună, se roagă
RATACIRILE LUI ABEL de ION IONESCU BUCOVU în ediţia nr. 2019 din 11 iulie 2016 by http://confluente.ro/ion_ionescu_bucovu_1468254325.html [Corola-blog/BlogPost/350625_a_351954]
-
se aud pașii nevăzuți ai zeului Brazii se mișcă spre adâncul cerului Aici în Valea Soarelui, în Valea Zânelor Locuiești în cântecul mirific al fântânilor În foșnet liniștitor , în adieri înrourate În măreția luminii abandonate Ce încoronează triumfală toamna Cu galbenii frunzelor tiviți la poala Neasemuitului veșmânt regal Vegheat de soarele blând, suveran Aici Tu ești altar și ți se închină Și Verdele și Duhul Văii și Lumină! CÂND NOAPTEA... Pe Pământ cântec în miresme de isop Se revarsă în ritmuri
CÂNTECUL IUBIRII – SONETE (2) de ELENA ARMENESCU în ediţia nr. 808 din 18 martie 2013 by http://confluente.ro/Elena_armenescu_cantecul_iu_elena_armenescu_1363667050.html [Corola-blog/BlogPost/345304_a_346633]
-
primăvară parfumată! În dorința mea arzândă te presimt ca niciodată Când în zori, pe-o adiere,calmă și ușoară vii Și crești muguri plini de miere, pomilor și printre vii. Strălucești, purtând în plete un noian de violete Iar din galbene narcise împletești noaptea la vise. Eu te am în suflet, fată! Tu, mereu îmi înflorești Floarea vieții, parfumată cu idileși povești! Un bujor-aprins zâmbește unei dalbe lăcrămioare. Fața ta iar strălucește, lăcrimând de-atâta floare! Roua dragostei de viață, tot
POEME DESUETE GRAVATE IN SUFLET de IOANA VOICILĂ DOBRE în ediţia nr. 259 din 16 septembrie 2011 by http://confluente.ro/Poeme_desuete_gravate_in_suflet.html [Corola-blog/BlogPost/348074_a_349403]
-
în anul 1851 și care, în anul 1856 au dobândit și binecuvantarea Patriarhiei Ecumenice de la Constantinopol (sub autoritatea căruia se afla, și astăzi, Sfântul Munte), respectiv a Patriarhului Chiril. Domnitorul Moldovei Grigorie Ghica a sprijinit începerea lucrărilor cu 3000 de galbeni și a dat încuviințare să se strângă ajutoare de la poporul cel binecredincios. Așa a luat ființă schitul care astăzi este restaurat în întregime - grație starețului ei de peste 35 de ani - Părintele Petroniu Tănase, și a iconomului ei - Părintele Ierodiacon Iustinian
DESPRE SCHITUL ROMÂNESC PRODROMU DIN SFÂNTUL MUNTE ATHOS... de STELIAN GOMBOŞ în ediţia nr. 409 din 13 februarie 2012 by http://confluente.ro/Despre_schitul_romanesc_prodromu_din_sf_stelian_gombos_1329139732.html [Corola-blog/BlogPost/356346_a_357675]
-
a cunoaște. Care este sensul existenței umane până la urmă?” Cu alte cuvinte, ce se află dincolo de evident, ce altceva mai există în spatele cortinei? Tot autoarea este cea care ne dă răspunsul: „Deodată o floare mi-a căzut în mână./ Era galbenă, cu raze de soare în ea.” Adevărată valoare, mireasmă de floare și lumină solară, acest altceva în căutarea căruia poeta a pornit într-o călătorie a gândului, este poezia. Pe care Victorița Duțu o plămădește și acum, ca de fiecare
POEME DESPRE SOARE, FLORI ŞI LINIŞTE de OCTAVIAN CURPAŞ în ediţia nr. 261 din 18 septembrie 2011 by http://confluente.ro/Poeme_despre_soare_flori_si_liniste_.html [Corola-blog/BlogPost/340838_a_342167]
-
era o laudă. „Amândouă-s profesoare, la oraș”. Singura lui tristețe era că nu a fost bunic...Nu-s toate cum vrea omul! Îmi amintesc că într-un an, de Florii, mi-a luat maică-mea niște pantofi de lac galbeni. Eu voiam roșii. Am plecat cu inima strânsă la biserică. Dar, surpriză! Toate fetele mă invidiau că am ceva așa de deosebit. Erau multe cu pantofi roșii, dar galbeni, niciuna. Am sărit de gâtul mamei, când m-am întors și
FLORIILE de CORINA LUCIA COSTEA în ediţia nr. 108 din 18 aprilie 2011 by http://confluente.ro/Floriile.html [Corola-blog/BlogPost/349667_a_350996]
-
de Florii, mi-a luat maică-mea niște pantofi de lac galbeni. Eu voiam roșii. Am plecat cu inima strânsă la biserică. Dar, surpriză! Toate fetele mă invidiau că am ceva așa de deosebit. Erau multe cu pantofi roșii, dar galbeni, niciuna. Am sărit de gâtul mamei, când m-am întors și de atunci, n-am mai comentat la nimic din ce mi-a cumpărat (adevărul e că sufeream mult din cauza poveștii cu sora cea mare, care păstrează hainele “ca noi
FLORIILE de CORINA LUCIA COSTEA în ediţia nr. 108 din 18 aprilie 2011 by http://confluente.ro/Floriile.html [Corola-blog/BlogPost/349667_a_350996]
-
LUCRARE SCRISĂ SEMESTRIALĂ LA LIMBA ȘI LITERATURA ROMÂNĂ Clasa a VII-a Subiectul I (60 p.) Citește cu atenție textul dat. Scrie, pe foaia de teză, răspunsul pentru fiecare din cerințele de mai jos: "Octombrie-a lăsat pe dealuri Covoare galbene li roșii. Trec nouri de argint în valuri Și cânt a dragoste cocoșii. Mă uit mereu la barometru Și mă-nfior când scade-un pic, Căci soarele e tot mai mic În diametru." (G.Topârceanu, Octombrie) A. Limba română (30 p.
DEŞERTUL DE CATIFEA (58-60) de COSTEL ZĂGAN în ediţia nr. 898 din 16 iunie 2013 by http://confluente.ro/Desertul_de_catifea_58_60_costel_zagan_1371354566.html [Corola-blog/BlogPost/363650_a_364979]
-
izbit de stâncă: se scurgea sângele lui dintre colți, pe blană... A fugit, s-a ascuns... Acum încleșta pumnii, legăna capul, se tânguia icnind, își smulgea de pe creștet și din barbă șuvițele gelatinoase adunându-le în căușul palmei, mesteca lemn galben și scuipa sucul în palmă. Împrejurul lui, în scobiturile pietrelor, musteau culorile preparate. Toată dimineața adusese apă de la izvor, alesese nisipuri fine, mâl, argilă și alge, culesese frunze, rădăcini, mușchi, petale, storsese sevă din liane și zemuri din fructe, le
PROZĂ SCURTĂ de ROMEO TARHON în ediţia nr. 324 din 20 noiembrie 2011 by http://confluente.ro/Fresca_proza_scurta.html [Corola-blog/BlogPost/357306_a_358635]
-
lor ancestral... Lăsa să îi picure sânge din ciotul degetelor deschise pe botul fiarei, pe craniul strivit. Soarele își țipa înălțarea deasupra și în față, incendiind peretele stâncos. Se rostogolea pe muchia de sus vărsând văpăi cromatice, spectrale: roșu, oranj, galben, verde... A tresărit zvâcnind, cu un salt s-a întors brusc: felina, flămândă și mânată de instinctul ucigaș, se apropiase pe furiș după îndelungata și zilnica ei pândă. Erau față în față acum, în încordare și delir. A primit suflarea
PROZĂ SCURTĂ de ROMEO TARHON în ediţia nr. 324 din 20 noiembrie 2011 by http://confluente.ro/Fresca_proza_scurta.html [Corola-blog/BlogPost/357306_a_358635]
-
și șapte de ani împliniți, e gata de plecare dis-de- dimineață. O ating după mulți ani cu inima cât un purice, ce dor mi-a fost de ea! Îi mângâi rănile mici făcute de coconii de moliile, colorați în roșu galben și albastru, batrâni de vreo douazeci și patru de ani, de când o țin în valiza de carton. Nerăbdătoare, oglinda îmi zâmbește prietenoasă, hai îmbracă-te odată cu ea, știu cât de mult ai iubit-o! Peste rochia neagră lucioasă haina roșie
HAINA ROȘIE DE CATIFEA de DORINA STOICA în ediţia nr. 1415 din 15 noiembrie 2014 by http://confluente.ro/dorina_stoica_1416086054.html [Corola-blog/BlogPost/371656_a_372985]
-
în stomac o foame cumplită mă grăbea spre patiseria cu prăjituri colorate. Privind-o însă, foamea a dispărut. Cu trei degete deasupra genunchilor, cu poalele ample, bogat căzute peste glezne și cu talia accentuată de un cordon brodat cu flori galbene și albastre, haina roșie din catifea e încheiată cu nasturii sidefați, aliniati, cuminti pe două rânduri, precum sticlele de lapte, puse dis-de dimineață la ușile laptăriilor din colțurile străzilor. Pe piepți de la umeri până în talie, are cusute cu măiestrie aceleași
HAINA ROȘIE DE CATIFEA de DORINA STOICA în ediţia nr. 1415 din 15 noiembrie 2014 by http://confluente.ro/dorina_stoica_1416086054.html [Corola-blog/BlogPost/371656_a_372985]
-
moldovenesc pe care am uitat să mi-l acund din cauza emoției: “Vreau haina aia roșie din vitrină.” „Haina de pe manechim?” a șuerat printre dinți, de parcă i-aș fi cerut haina de pe ea. „Da, doamnă, cea roșie cu flori albastre și galbene, vreau s-o cumpăr”, am strigat și i-am arătat banii pe care-i țineam strâns în pumn. Când mi-a pus-o în brațe am simțit că nu mai pot trăi fără ea. Am îmbrăcat-o. Imaginea din oglindă
HAINA ROȘIE DE CATIFEA de DORINA STOICA în ediţia nr. 1415 din 15 noiembrie 2014 by http://confluente.ro/dorina_stoica_1416086054.html [Corola-blog/BlogPost/371656_a_372985]
-
venit de nicăieri ca o lacrimă din ceri; fierbe sângele în tine ca-n cazane bizanrine, corpul tău ce se mlădie miroase a iasomie și se pierde peste vreme în miros de crizanteme; când în dragoste te-afunzi, îți zornăie galbeni uzi, mahmudele și inele să te fudulești cu ele, îți vibra privirea-n aer, când oftai plină de vaier, doamna galbenului da, când o luai anapoda... Referință Bibliografică: faraoană (cântec țigănesc) / Ion Ionescu Bucovu : Confluențe Literare, ISSN 2359-7593, Ediția nr.
FARAOANĂ (CÂNTEC ŢIGĂNESC) de ION IONESCU BUCOVU în ediţia nr. 1922 din 05 aprilie 2016 by http://confluente.ro/ion_ionescu_bucovu_1459837484.html [Corola-blog/BlogPost/368352_a_369681]
-
crom și turcoaz, iar florile albe cu nuanțe de crem alternează cu cele mov. Ele au ca fundal albastrul de cobalt al cerului ce pare a se zări printre frunze și flori și sunt înconjurate de plante de culoare oranj, galben crom strălucitor și crem pe fundal rece. Tabloul “Vas cu gladiole și liliac” impresionează prin armonia cromatică a unor flori foarte diferite: liliac, gladiole și trandafir, prin vigoarea și bogăția florilor, ce amintesc de forma strugurilor grei. În tabloul “Vas
SĂRBĂTOATEA LILIACULUI SĂLBATIC, PONOARE, JUD. MEHEDINŢI de ELENA TRIFAN în ediţia nr. 1225 din 09 mai 2014 by http://confluente.ro/Elena_trifan_1399648299.html [Corola-blog/BlogPost/350681_a_352010]
-
încearcă o echilibrare a culorilor de la albastrul ceruleum al vasului, la fundalul ceruleum cu nuanțe de verde crud și violet, la liliachiul florilor obținut din suprapuneri de roz până la violet, culminând cu floarea indigo din lateral, totul părând iluminat de galbenul crom până la oranj al florilor dispuse în partea superioară a diagonalei. Claude Monet “Lilieci sub ceruri gri” pictează grădina cu arbuști de liliac, cu flori de formă nedefinită, de culoare lila, transmisă parcă și cerului în tente mai palide, și
SĂRBĂTOATEA LILIACULUI SĂLBATIC, PONOARE, JUD. MEHEDINŢI de ELENA TRIFAN în ediţia nr. 1225 din 09 mai 2014 by http://confluente.ro/Elena_trifan_1399648299.html [Corola-blog/BlogPost/350681_a_352010]
-
libertății, în lumină. Strigătul înmugurit veac după veac Pentru o clipă cheamă duioșia ca un leac -Iarnă ucigașă, timpul tău a trecut Fi-va dat uitării, scufundat în lut În torentul viitoarei primăveri Ce curge prin memoria ierburilor Ca seva galbenă din trup nevăzut, Ascuns în tăceri adânc sub pământ! Aici e țara lui Verde, Galben și Albastru Imperiul luminii e vegheat de Sihastru. ÎNVIERE În inimă e tainic zvon de primăvară Prinos din cer se cerne, mă împresoară Neîndestulată, privirea
CÂNTECUL IUBIRII – SONETE (1) de ELENA ARMENESCU în ediţia nr. 804 din 14 martie 2013 by http://confluente.ro/Elena_armenescu_cantecul_iu_elena_armenescu_1363249933.html [Corola-blog/BlogPost/345257_a_346586]
-
leac -Iarnă ucigașă, timpul tău a trecut Fi-va dat uitării, scufundat în lut În torentul viitoarei primăveri Ce curge prin memoria ierburilor Ca seva galbenă din trup nevăzut, Ascuns în tăceri adânc sub pământ! Aici e țara lui Verde, Galben și Albastru Imperiul luminii e vegheat de Sihastru. ÎNVIERE În inimă e tainic zvon de primăvară Prinos din cer se cerne, mă împresoară Neîndestulată, privirea descoperă cărări Ivite din trecutele, azi înmugurite căutări Îmi amintesc o palidă, tristă icoană A
CÂNTECUL IUBIRII – SONETE (1) de ELENA ARMENESCU în ediţia nr. 804 din 14 martie 2013 by http://confluente.ro/Elena_armenescu_cantecul_iu_elena_armenescu_1363249933.html [Corola-blog/BlogPost/345257_a_346586]
-
în: Ediția nr. 1836 din 10 ianuarie 2016 Toate Articolele Autorului Albastrul este cea mai rece dintre culori, în timp ce galbenul este cea mai caldă culoare. În opera scriitorului Mihai Eminescu aceste culori se completează, se atrag. „Lacul codrilor albastru / Nuferi galbeni îl încarcă;“ spune scriitorul în poezia „Lacul“ fixând decorul unde ar putea avea loc povestea de iubire, un lac, o apă albastră, simbolul infinitului, al eternității, o apă încărcată cu flori de nufăr, oglindă a frumuseții, a dragostei, a spiritualității
ALBASTRU ŞI GALBEN ÎN OPERA SCRIITORULUI MIHAI EMINESCU de ANA CRISTINA POPESCU în ediţia nr. 1836 din 10 ianuarie 2016 by http://confluente.ro/ana_cristina_popescu_1452428909.html [Corola-blog/BlogPost/375067_a_376396]
-
ar putea avea loc povestea de iubire, un lac, o apă albastră, simbolul infinitului, al eternității, o apă încărcată cu flori de nufăr, oglindă a frumuseții, a dragostei, a spiritualității, a geniului după credințele antice, iar florile de pe apă sunt galbene, sunt lumină. Lumina, căldura dragostei, își găsește desăvârșirea în infinitul albastru al apei, un element indispensabil vieții. Se pare că scriitorul pregătește elementele cele mai pure pentru o iubire eternă și unică, apa albastră și focul nuferilor. Luna și stelele
ALBASTRU ŞI GALBEN ÎN OPERA SCRIITORULUI MIHAI EMINESCU de ANA CRISTINA POPESCU în ediţia nr. 1836 din 10 ianuarie 2016 by http://confluente.ro/ana_cristina_popescu_1452428909.html [Corola-blog/BlogPost/375067_a_376396]
-
Tu singur, / Și el îmi dete ochii să văd lumina zilei,“ spune scriitorul în „Rugăciunea unui dac“. Văzduhul nu putea să fie înțeles fără ochii deschiși spre tainele luminii. Albastrul poate să fie înțeles, gustat prin lumină, prin ochiul cel galben. În „Crăiasa din povești“ albaștrii ochi adună toate basmele, toate tainele acestei lumi, în timp ce parul cel galben pare să fi deprins tainele lunii „Păru-i galben, / Fața ei lucesc în lună, / Iar în ochii ei albaștri / Toate basmele s-adună
ALBASTRU ŞI GALBEN ÎN OPERA SCRIITORULUI MIHAI EMINESCU de ANA CRISTINA POPESCU în ediţia nr. 1836 din 10 ianuarie 2016 by http://confluente.ro/ana_cristina_popescu_1452428909.html [Corola-blog/BlogPost/375067_a_376396]