1,337 matches
-
avea să-mi placă bijuteria sau nu. Am luat cutiuța roșie și am Început să o despachetez. Straturile de hârtie roșie fură date la o parte. Dedesubt era o cutie din piele neagră. —Ooo! Am făcut eu, ridicând privirea spre Hunter. El Înghiți În sec, Îngrijorat. Ți-era mai mare dragul să te uiți la el. Am ridicat capacul cutiei și am văzut mai multe straturi de hârtie albă, foarte fină. —Sunt așa de emoționată, iubitule... am spus În timp ce ridicam straturile
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1940_a_3265]
-
care licărea dedesubt. Am scos obiectul și m-am uitat la el. —Ăăăă... un inel de argint pentru șervetele de masă?! am exclamat eu, Încercând să par extaziată. —M-am gândit că o să-ți placă trandafirii gravați pe el, zise Hunter. Părea necăjit. Poate că reușise să-și dea seama că eram dezamăgită. Nu doream să-l rănesc, așa că, Încercând să par fericită, i-am spus: — Îmi plac la nebunie trandafirii, și am depus un sărut pe nasul lui. Arată atât
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1940_a_3265]
-
ce este Îmbrăcat, chiar dacă e mult prea Întuneric ca să se vadă asta. Sunt doar obosită, am șoptit, arătând către ecran. Adevărul era că, de când ne Întorseserăm de la Megève, nu prea mai puteam să dorm. Ultimele zile fuseseră un coșmar, căci Hunter era din ce În ce mai mulțumit și bucuros, În timp ce eu fierbeam de supărare În spatele afurisiților ălora de ochelari de soare pentru schi. Am fost atât de uimită și de zăpăcită de ceea ce se Întâmplase În acea zi la L’Idéal, Încât am decis
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1940_a_3265]
-
o expresie de tristețe pe chip. Era ciudat. —Trebuie să-ți spun ceva neapărat. —Ce? am Întrebat-o eu. Marci se uită În spatele ei pe furiș. Nu mai ieșise nimeni de la film Încă. —Urăsc să fiu eu mesagerul... dar... e Hunter. El este. —Despre ce vorbești acolo? — Tipul Însurat al Sophiei. Este vorba de soțul tău. Ea zice că el este Îndrăgostit până peste cap de ea, ca pe vremea când erau la Dalton. M-am uitat la ea cu neîncredere
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1940_a_3265]
-
una dintre cabinele duble, a doua zi după vizionarea de la Soho House. Îi povestisem ce Îmi spusese Marci În seara precedentă și bănuiesc că Lauren dorea să-mi mai ridice moralul. Mă dusesem târziu acasă noaptea trecută, Îl văzusem pe Hunter și Încercasem să mă prefac că totul era În regulă. Aveam nevoie de timp ca să Îmi dau seama ce ar trebui să fac În continuare. Când Hunter mă Întrebase de ce păream atât de obosită, Îl mințisem și Îi spusesem că
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1940_a_3265]
-
-mi mai ridice moralul. Mă dusesem târziu acasă noaptea trecută, Îl văzusem pe Hunter și Încercasem să mă prefac că totul era În regulă. Aveam nevoie de timp ca să Îmi dau seama ce ar trebui să fac În continuare. Când Hunter mă Întrebase de ce păream atât de obosită, Îl mințisem și Îi spusesem că din cauza stresului provocat de realizarea toaletelor pentru Balul Iernii organizat de Alixe, până la care mai erau doar câteva zile. Între timp, mă torturasem de una singură, meditând
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1940_a_3265]
-
mințisem și Îi spusesem că din cauza stresului provocat de realizarea toaletelor pentru Balul Iernii organizat de Alixe, până la care mai erau doar câteva zile. Între timp, mă torturasem de una singură, meditând obsesiv și temându-mă de inevitabila confruntare cu Hunter. În mod ciudat, el păruse la fel de afectuos ca Întotdeauna, fapt care aproape că Îmi provoca și mai multă suferință. Adevărul era că Îl iubeam. Nu pricep de ce este atât de grijuliu. Când am ajuns aseară acasă, a văzut că mi-
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1940_a_3265]
-
Poate că Marci a făcut o greșeală. — Dar tu pari să-ți fie foarte... bine, Lauren, te distrezi. Eu sunt nefericită. Vreau doar să mă simt bine din nou. Oare nu ar trebui să asculți mai Întâi și versiunea lui Hunter? Cred că a venit timpul să ai o discuție cu el. Fă asta diseară, zise Lauren. Uneori, soții Își recunosc vina și spun adevărul. „O să stric lucrurile diseară“, mă gândeam vinovată când am ajuns acasă, după pedichiură. Hunter făcuse rezervări
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1940_a_3265]
-
versiunea lui Hunter? Cred că a venit timpul să ai o discuție cu el. Fă asta diseară, zise Lauren. Uneori, soții Își recunosc vina și spun adevărul. „O să stric lucrurile diseară“, mă gândeam vinovată când am ajuns acasă, după pedichiură. Hunter făcuse rezervări ca să mergem să o vedem pe Eartha Kitt la Café Carlyle cu săptămâni Înainte. Când Îmi propusese acest lucru, m-am gândit că suna bine: o seară foarte romantică petrecută În oraș. Trebuia să mă Întâlnesc acolo cu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1940_a_3265]
-
am Încercat să mă Întăresc pentru ceea ce urma: seara aia urma să fie un iad, dar dacă nu o făceam, ar fi fost doar amânarea iadului și aș fi Înrăutățit și mai mult lucrurile. Când am ajuns eu la Carlyle, Hunter era deja la masa noastră. Un pahar de șampanie mă aștepta În dreptul locului meu, așa că l-am băut cât ai zice pește. Așa tristă cum eram, nu am putut totuși să nu observ ce atmosferă plăcută era În local: fast
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1940_a_3265]
-
cât ai zice pește. Așa tristă cum eram, nu am putut totuși să nu observ ce atmosferă plăcută era În local: fast strălucitor, dar intim, o ușurare binevenită față de vremea de ianuarie geros de afară. Te simți bine, iubito? Întrebă Hunter, simțindu-mi starea imediat. De fapt, adevărul e că... nu mă simt prea bine, am răspuns eu, cu ochii lăsati În jos. „Trebuie să fac asta acum“, mă tot Întrebam. „Sau ar trebui să comandăm mai Întâi? Of, Dumnezele mare
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1940_a_3265]
-
În jos. „Trebuie să fac asta acum“, mă tot Întrebam. „Sau ar trebui să comandăm mai Întâi? Of, Dumnezele mare“. — Cred că pot să te Înveselesc eu... Nu cred asta, am spus cu tristețe. Am respirat adânc și am Început —Hunter, eu... Exact atunci, Hunter puse pe farfuria mea o cutiuță roșie din piele de căprioară. Pe capac era inscripționat cu litere aurii: S.J. Phillips. M-am uitat lung la ea, zăpăcită. Asta ce mai Însemna? — Nu vrei să o deschizi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1940_a_3265]
-
fac asta acum“, mă tot Întrebam. „Sau ar trebui să comandăm mai Întâi? Of, Dumnezele mare“. — Cred că pot să te Înveselesc eu... Nu cred asta, am spus cu tristețe. Am respirat adânc și am Început —Hunter, eu... Exact atunci, Hunter puse pe farfuria mea o cutiuță roșie din piele de căprioară. Pe capac era inscripționat cu litere aurii: S.J. Phillips. M-am uitat lung la ea, zăpăcită. Asta ce mai Însemna? — Nu vrei să o deschizi, iubito? Hunter era tot
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1940_a_3265]
-
Exact atunci, Hunter puse pe farfuria mea o cutiuță roșie din piele de căprioară. Pe capac era inscripționat cu litere aurii: S.J. Phillips. M-am uitat lung la ea, zăpăcită. Asta ce mai Însemna? — Nu vrei să o deschizi, iubito? Hunter era tot un zâmbet. Am ridicat cu grijă capacul cutiei. Acolo, pe un suport bombat din satin albastru pal, se afla pandantivul din schiță. Era spectaculos: ametistul strălucea magnific, ca și cum ar fi fost luminat din interior, iar diamantele care se
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1940_a_3265]
-
Împleteau În juru-i luceau ca o galaxie de stele sclipitoare. Era un cadou foarte romantic. Dar... oare era acesta același pandantiv pe care-l văzusem purtat de Sophia? Nu putea fi! Dar În cazul ăsta, de ce nu mi-l dăruise Hunter de Crăciun? „Să-i spun ceva lui Hunter acum sau nu? Poate că Marci a făcut o greșeală... sau.. of, Doamne“. Nu știam ce să fac. —Nu-ți place? mă Întrebă Hunter, arătând Îngrijorat. —O, ba da, este... nemaipomenit, am
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1940_a_3265]
-
stele sclipitoare. Era un cadou foarte romantic. Dar... oare era acesta același pandantiv pe care-l văzusem purtat de Sophia? Nu putea fi! Dar În cazul ăsta, de ce nu mi-l dăruise Hunter de Crăciun? „Să-i spun ceva lui Hunter acum sau nu? Poate că Marci a făcut o greșeală... sau.. of, Doamne“. Nu știam ce să fac. —Nu-ți place? mă Întrebă Hunter, arătând Îngrijorat. —O, ba da, este... nemaipomenit, am spus. Absolut minunat. Intenționam să ți-l dau
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1940_a_3265]
-
În cazul ăsta, de ce nu mi-l dăruise Hunter de Crăciun? „Să-i spun ceva lui Hunter acum sau nu? Poate că Marci a făcut o greșeală... sau.. of, Doamne“. Nu știam ce să fac. —Nu-ți place? mă Întrebă Hunter, arătând Îngrijorat. —O, ba da, este... nemaipomenit, am spus. Absolut minunat. Intenționam să ți-l dau de Crăciun, dar clama de prindere nu era cum trebuie. Au trebuit să o refacă. Oare era adevărat? Îl purtase Sophia mai Întâi? Eram
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1940_a_3265]
-
M-am Întors și m-am privit În oglinda din spatele meu. Ametistul atârna exact unde trebuia, exact sub clavicula mea. Reflecta lumina și scânteia Într-un mod foarte atrăgător. Ar fi fost minunat de purtat la balul lui Alixe Carter. —Hunter, este minunat, dar... —...grrrrrr! toarse Eartha Kitt, Începându-și recitalul. Hunter se ridică brusc și veni să se așeze pe banchetă lângă mine. Își puse un braț În jurul meu și mă sărută afectuos. Chiar nu era momentul să-l acuz
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1940_a_3265]
-
Ametistul atârna exact unde trebuia, exact sub clavicula mea. Reflecta lumina și scânteia Într-un mod foarte atrăgător. Ar fi fost minunat de purtat la balul lui Alixe Carter. —Hunter, este minunat, dar... —...grrrrrr! toarse Eartha Kitt, Începându-și recitalul. Hunter se ridică brusc și veni să se așeze pe banchetă lângă mine. Își puse un braț În jurul meu și mă sărută afectuos. Chiar nu era momentul să-l acuz de tot felul de tâmpenii. Poate că totuși mai puteam să
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1940_a_3265]
-
Londra care Îi place reginei... Ia mai taci cu regina aia! Ce-a mai zis, tună poruncitor Lauren. Zice că el o să te părăsească pentru ea. Crede că lumea deja vorbește despre asta și că știu. Mi-a spus că Hunter o iubește de pe vremea când erau la liceu și că e greu pentru tine să concurezi cu ea, când tu Îl cunoști de doar două luni... sau zise șase luni? Marci făcu o pauză ca și cum ar fi pierdut șirul. Apoi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1940_a_3265]
-
costumul Jet Set de la ea, că nu voi mai vorbi niciodată cu Sophia. Am simțit că mi se face rău de tot. Apoi Lauren zise: —A mai zis și altceva, orice? — Întrebă dacă văzusem deja vreo aluzie despre ea și Hunter În „Pagina 6“. Lauren tăcea. Eram În stare de șoc. Pe neașteptate, Marci luă În grabă un exemplar din New York Post, lăsat acolo de cineva, pe o masă Învecinată. Deschise la „Pagina 6“ și ne-am strâns toate grămadă deasupra
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1940_a_3265]
-
adevărat foarte bine atunci când i-am dat papucii lui Christopher. Foarte bine. Uite cât sunt de fericită acum. —Marci, Încetează, i-o reteză Lauren. Va trebui să o ducem pe Sylvie la un hotel. Nu ar trebui să vorbești cu Hunter sau să-l vezi cel puțin o săptămână. Plănuiește-ți ieșirea din peisaj. Întâlnește-te cu el numai când nu vei mai fii atât de tulburată de sentimente. Atunci poți Începe să te gândești la divorț. Tot ce-am mai
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1940_a_3265]
-
dimineața asta arătam mai palidă decât The Grudge 1. Din punct de vedere logistic, nu-mi fusese prea greu să mă strecor cu o seară Înainte din apartamentul nostru cu o mică geantă de voiaj, cu strictul necesar, Înainte ca Hunter să ajungă acasă. Din punct de vedere emoțional, Însă, eram dărâmată. Când trecusem grăbită pe lângă portar, sperând că nu-mi va observa geanta plină și fața cu urme de lacrimi, mă simțeam de parcă mă Îmbolnăvisem de o boală incurabilă. Pe măsură ce
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1940_a_3265]
-
Când trecusem grăbită pe lângă portar, sperând că nu-mi va observa geanta plină și fața cu urme de lacrimi, mă simțeam de parcă mă Îmbolnăvisem de o boală incurabilă. Pe măsură ce seara trecea, am primit din ce În ce mai multe mesaje pe telefonul mobil de la Hunter, care mă Întreba unde sunt, dar nu l-am sunat Înapoi. Mă simțeam groaznic de vinovată, dar Lauren avea dreptate. Nu puteam să vorbesc cu el până ce nu Îmi dădeam seama cum stau lucrurile, până ce nu mă mai calmam. „Dar
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1940_a_3265]
-
de hotel, „cum oare mă voi calma vreodată În legătură cu nenorocirea asta? Oare se mai liniștește cineva după așa ceva? Cum o să-mi șterg din minte imaginea Sophiei purtând la gât colierul acela? Cum de mă Înșelasem atât de rău În privința lui Hunter? Nu spusese oare Phoebe odată că el obișnuia să fie pe vremuri un adevărat crai?“ Singurul lucru care mă ajutase să trec peste noaptea aceea fusese să mă uit la emisiunea E! True Hollywood Story: The Barbi Twins. Emisiunile TV
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1940_a_3265]