1,126 matches
-
parametrilor ventilatori. Deși lucrările anterioare ale lui Wasserman (1973) au susținut relația dintre un punct de inflexiune al lactatului sanguin și un prag ventilator, cercetările recente au contrazis aceste descoperiri. Constatări ce susțin o relație tip coincidență între punctul de inflexiune al lactatului și pragul ventilator Wasserman în 1973 a examinat modificările apărute în schimbul gazos în timpul efortului incremental la 85 de bărbați sănătoși, folosind un protocol pe cicloergometru, cu creșteri ale încărcăturii de 15 W la fiecare minut. Rezultatele lor au
PERFORMANŢA SPORTIVĂ by Silviu Șalgău, Alexandru Acsinte () [Corola-publishinghouse/Science/91843_a_92860]
-
cicloergometru. Totuși, deși corelația dintre PAN și PL a fost bună, a apărut o diferență de aproximativ 10% între VO2 și rata lucrului la care PAN a fost comparat cu PL. Constatări ce contrazic relația tip coincidență între punctul de inflexiune al lactatului și pragul ventilator În contradicție cu informațiile prezentate până acum, mai multe studii au indicat că pragul anaerob și pragul lactatului nu coincid. Simon (1983) comparând PAN cu PL la 5 subiecți de sex masculin, au descoperit că
PERFORMANŢA SPORTIVĂ by Silviu Șalgău, Alexandru Acsinte () [Corola-publishinghouse/Science/91843_a_92860]
-
același sens. Se observă că la atleții cu o scădere a rezervei de glicogen muscular, pragul lactic se deplasează odată cu creșterea încărcăturii. În aceste condiții creșterea adrenalinemiei începe de asemeni odată cu creșterea încărcăturilor, iar corelația între cele două puncte de inflexiune (de reper) rămâne excelentă. Aceste rezultate sugerează o relație de tip cauză efect între apariția pragului lactic și creșterea secreției de adrenalină. Atât una cât și cealaltă par să fie influențate de conținutul mușchiului în glicogen. De fapt, nu există
PERFORMANŢA SPORTIVĂ by Silviu Șalgău, Alexandru Acsinte () [Corola-publishinghouse/Science/91843_a_92860]
-
totuși placa turnantă înspre romantismul pașoptist. Dislocarea completă din cadrul latinist al Școlii Ardelene este opera lui Kogălniceanu, care prin Cuvânt pentru deschiderea cursului de Istorie Națională în Academia Mihăileană din 1843 a rostit discursul manifest al romantismului istoriografic. Punctul de inflexiune în care este detectabilă detașarea de paradigma Școlii Ardelene constă în condamnarea "romanomaniei", instalată în cultura română ca teză istoriografică sacrosanctă. Deși îl elogiază pe Petru Maior, pe care, într-un limbaj specific unei evanghelii a naționalismului, îl asemuiește cu
[Corola-publishinghouse/Science/84968_a_85753]
-
relațiilor româno-maghiare, ostilitățile interetnice localizate spațial în Târgu Mureș în martie 1990 reprezintă episodul cel mai tensional. Amorsarea și escaladarea conflitului interetnic din Târgu Mureș a făcut subiectul analizei întreprinse de C. Goina (2000), care a urmărit suita "punctelor de inflexiune" care au marcat procesul de etnicizare a politicii postdecembriste a cărui climax s-a exprimat prin luptele stradale dintre români și maghiari. Analiza procesuală a etnicizării relevă celeritatea cu care etnia s-a impus în mentalul colectiv și în discursul
[Corola-publishinghouse/Science/84968_a_85753]
-
subiecților cu drepturi civile (Greenfeld, 1992, p. 31), naționalismul de tip individualist-liberal inventat și articulat doctrinar în Anglia de-a lungul secolelor XVI-XVIII a trecut printr-o succesiune de contorsiuni ideologice al căror rezultat a fost un naționalism colectivist-etnic cu inflexiuni exclusiviste și propensiuni autoritariste. O primă colectivizare s-a produs imediat după ce ideea naționalismului a traversat Canalul Mânecii, unde sub înrâurirea filosofiei "voinței generale" a lui J.-J. Rousseau, elementele liberale ale naționalismului au fost evacuate pentru a lăsa locul aspectelor
[Corola-publishinghouse/Science/84968_a_85753]
-
de către autoritățile educaționale românești în anul 1998. Restructurarea principiilor de management public al trecutului național se impunea ca măsură necesară care să netezească drumul integrării românești în comunitatea de valori europeană. Anul 1998 apare astfel ca momentul critic - punctul de inflexiune - care marchează simbolic debutul procesului de reconfigurare a memoriei publice românești pe aliniamentele eticii europene a memoriei. În acest an poate fi reperată producerea unei masive prefaceri a ordinii discursive a memoriei publice românești. În avangarda reflecției istoriografice, debutul acestui
[Corola-publishinghouse/Science/84968_a_85753]
-
este că împotriva "nostalgiei roșii" pe care un procent considerabil al populației o exprimă față de vechiul regim arma decretului oficial este fără efect. Concluzii generale Demersul analitic pe care tocmai l-am încheiat și-a propus să surprindă punctele de inflexiune ale procesului de construire, deconstruire și reconstruire discursivă a memoriei naționale românești. Ampla analiză diacronică pe care am întreprins-o a încercat să surprindă, inițial, geneza culturală a primei formule a memoriei istorice românești, produsul intelectual al cărturarilor Școlii Ardelene
[Corola-publishinghouse/Science/84968_a_85753]
-
fiecare persoană să-și descopere propriul model și să nu se încadreze în niciun tipar, oricât de admirat și ideal ar părea, și, dacă s-ar putea, să se manifeste în toate expresiile (mers, ținuta corpului, mimică și gestică, vestimentație, inflexiuni ale vocii etc.) cu rafinament. O sinteză a principalelor teme din domeniul comunicării nonverbale o realizează DePaulo și Friedman (1998)20 pentru a ilustra influența rezultatelor cercetărilor asupra dezvoltării psihologiei contemporane: • perceperea persoanei și judecarea personalității acesteia pe baza parametrilor
by ALINA MĂRGĂRIŢOIU [Corola-publishinghouse/Science/949_a_2457]
-
autoritară și plictisitoare, profesorul trebuie să nu utilizeze excesiv prescriptorii. El își poate ,,camufla" adevăratele intenții, scopuri, obiective prin utilizarea secundară a celorlalte semne lingvistice (designative, apreciative) și nonlingvistice (gestică, mimică, postură, contact vizual etc.). De asemenea, poate apela la inflexiuni vocale, accente în predarea unităților de învățare, ruperi de ritm, pauze stimulatoare, parametri paraverbali care măresc forța mesajului verbal, creează emoții și sentimente, captează atenția și motivează elevii. Discursul didactic ca macrosemn este un ,,ascriptor", concept definit de Charles Morris
by ALINA MĂRGĂRIŢOIU [Corola-publishinghouse/Science/949_a_2457]
-
percepția sa asupra raporturilor reciproce dintre el și interlocutor, În funcție de care el poate dori să ascundă anumite scopuri, interese pe care le urmărește. Acestea sunt mascate lingvistic, dar pot fi vehiculate, inconștient, de eventuale semne para și non verbale (anumite inflexiuni ale vocii, gesturi, ticuri ș.a.) sau pot fi recuperate În urma unui proces inferențial. Deși campania electorală prezidențială nu Începuse, candidații unor partide politice Își asumaseră deja candidaturile și Începuseră, efectiv, campania. Președintele În exercițiu, Întrebat fiind dacă mai candidează sau
Context şi semnificaţie. Abordare semio-pragmatică by Mircea D. Horubeţ () [Corola-publishinghouse/Science/675_a_1253]
-
propoziții? O repetă, o explică sau o accentuează Într-un fel aparte. Încearcă să fie ironic? Face pauze semnificative Înaintea unor cuvinte-cheie. Se adresează unui public numeros, În condiții auditive improprii? Articulează cuvintele individual, răspică mai atent sintagmele, Își modifică inflexiunile vocii. Însuși ritmul discursului suferă modificări substanțiale, În raport cu Împrejurările În care este rostit (p. 193). Așa a luat naștere arta de a vorbi În public, despre care s-au scris tratate În toată regula. Limba scrisă nu posedă un asemenea
[Corola-publishinghouse/Science/2315_a_3640]
-
preia cuvântul. Ridicarea tonului Locutorul dorește să-și domine interlocutorul. Lungirea vocalelor Locutorul dorește/este dispus să cedeze cuvântul interlocutorului. Intensitate crescândă a vocii Locutorul simte că interlocutorul dorește să intervină, dar nu permite acest lucru. Voce energică, intonații și inflexiuni diverse, schimbări de ritm Locutorul (implicat în ceea ce comunică) vrea să atragă/să păstreze atenția interlocutorului. Schimbarea ritmului, a intonației, a intensității vocii Locutorul dorește să facă diferența între propria opinie și citatul prin care o susține/la care face
Comunicare: discurs, teatru. Delimitări teoretice şi deschideri aplicative by Angelica Hobjilă [Corola-publishinghouse/Science/921_a_2429]
-
poziția, mișcările, nivelurile de energie (S. Burns, apud Erickson, 2009, p. 206). În alte lucrări, apar nuanțări de tipul: "comunicăm prin: îmbrăcăminte, postură, expresie facială, contact vizual, mișcări ale mâinii, brațelor, picioarelor; tensiune corporală, distanță, atingere, voce (ton, ritm și inflexiune)" (Borg, 2010, p. 32); limbaj corporal = sincronizarea, postura, capul, fața, culoarea pielii, buzele, umerii, respirația, mișcările, imobilitatea, automângâierea, mâncărimea, ritmurile, tonul și volumul vocii, debitul și ritmul vocii, cuvintele, mâinile și degetele (Cameron, 2006, pp. 75-91); comunicare nonverbală = limbajul persoanei
Comunicare: discurs, teatru. Delimitări teoretice şi deschideri aplicative by Angelica Hobjilă [Corola-publishinghouse/Science/921_a_2429]
-
II-a a lucrării de față, precum și exemple din Héril & Mégrier, 2009. 6 După Zbughea, Bem Neamu, Iordan & Mastan, 2010, pp. 50-52. 7 Vezi, în acest sens, elemente prozodice ale limbajului dramatic (cf. Larthomas, 1980, pp. 56-80): intonația, melodia și inflexiunile sale; accentul, cantitatea (lungirea anumitor sunete), pauzele, întreruperile, opririle; tempo-ul (rapiditatea mai mare sau mai mică cu care trebuie jucată o scenă); suflul și timbrul vocii; exclamațiile (sau gesturile vocale). 7 Pentru beneficiile jocului de mimă la nivel personal
Comunicare: discurs, teatru. Delimitări teoretice şi deschideri aplicative by Angelica Hobjilă [Corola-publishinghouse/Science/921_a_2429]
-
a fabulei Spicele, de Marcel Breslașu. Vezi, de asemenea, sugestiile privind frazarea textului în versuri, din Loghin et al., 1970, p. 242. 27 Vezi, în acest sens, elemente prozodice ale limbajului dramatic (cf. Larthomas, 1980, pp. 56-80): intonația, melodia și inflexiunile sale; accentul, cantitatea (lungirea anumitor sunete), pauzele, întreruperile, opririle; tempo-ul (rapiditatea mai mare sau mai mică cu care trebuie jucată o scenă); suflul și timbrul vocii; exclamațiile (sau gesturile vocale). 28 Cf. Gottesman & Mauro, 1999, pp. 15-16. 29 Trebuind
Comunicare: discurs, teatru. Delimitări teoretice şi deschideri aplicative by Angelica Hobjilă [Corola-publishinghouse/Science/921_a_2429]
-
de aur/ ca inima ta, soră Ruth” (Vaza albă). După 1980 elementul discursiv se accentuează, unele texte apropiindu-se de proza poematică, de un pseudobiografism epic cu tentă suprarealistă. În Ecran (1985) se păstrează formula poemului mai lung, epico-biografic cu inflexiuni livrești (Gauguin la Ermitaj) sau se revine, alternativ, la o expresie mai concentrată, în versuri care trădează filiera unui expresionism minor (Drum prin recoltă), recognoscibil, de asemenea, în pictură. Proza semnată de S., în special romanul Castelul de apă (1972
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/289925_a_291254]
-
România celei dintâi jumătăți a secolului al XX-lea. S-a remarcat prin varietatea cunoștințelor, temeinicia lor și, mai ales, prin cumpătarea tonului, prin seriozitatea și civilitatea argumentării. A ameliorat calitatea articolului cotidian printr-un stil curat, chiar cu unele inflexiuni literare. De altfel, a și tradus o piesă, Pui de dragoste de Arthur Schnitzler (în 1907), iar în creionarea unor profile de oameni politici ai vremii (precum al lui N. Titulescu) a strecurat pagini de savuroasă memorialistică. Nu s-a
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/285863_a_287192]
-
după un sfert de veac de tăcere, prin volumul De n-ar veni noaptea... (1969). Poetul se fixează în ipostaza unui „bard ostenit”, elegiac, meditativ și melancolic. Versurile păstrează solemnitatea dicțiunii, însă într-un registru preponderent confesiv, interiorizat, uneori cu inflexiuni psalmice, atitudinea dominantă fiind aceea, productivă liric, de resemnare senină, ca în poemul Din când în când: „Din când în când mă adumbrește,/ așa din senin,/ câte o pală de nor./ Din când în când bătăile ornicului/ îmi par mai
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/285899_a_287228]
-
În luarea deciziilor. În acest capitol ne propunem să analizăm teoria costurilor tranzacționale În explicarea emergenței organizării sociale. Vom prezenta trăsăturile distinctive ale noii teorii, precum și implicațiile ei pentru problematica cooperării sociale. Teoria costurilor tranzacționale a constituit un punct de inflexiune În știința economică, deschizând terenul abordărilor instituționaliste, În defavoarea abordărilor neoclasice. Teoria pleacă de la premisa conform căreia cooperarea economică s-ar poduce În cadre instituționale diferite cu rezultate/randamente distincte: pe de o parte cooperarea are loc pe piață prin schimbul
[Corola-publishinghouse/Science/2104_a_3429]
-
masa nefronilor intacți (și, implicit, funcția renală) se va reduce accelerat spre final după o evoluție inițială aparent favorabilă, realizând o progresie non-liniară, hiperbolică. Acest model prezintă o importanță practică deosebită, deoarece un pacient de aproximativ 40 ani (momentul de inflexiune a curbei), cu un nivel al creatininei serice la limita superioară a normalului sau doar ușor modificat, dar prezentând chiști de volum mare, va avea un prognostic defavorabil, cu o evoluție ulterioară rapidă spre ADPKD și dializă! 3. Prezența și
Boala polichistică renală autosomal dominantă (ADPKD) by Mircea Covic () [Corola-publishinghouse/Science/91917_a_92412]
-
pentru orice familie nou descoperită! de sex masculin (de rasă neagră) care moștenesc afecțiunea de la mamă. Pacienții cu acest profil negativ vor fi evaluați bianual, începând de la vârsta de 30 de ani (având în vedere evoluția bimodală, cu punct de inflexiune în jurul vârstei de 40 de ani), insistându-se pe evaluarea TA și a creatininei. Factorii non-genetici. Având în vedere importanța acestor factori și mai ales faptul că pot fi corectați, se vor lua măsuri pentru: controlul strict al TA prevenirea
Boala polichistică renală autosomal dominantă (ADPKD) by Mircea Covic () [Corola-publishinghouse/Science/91917_a_92412]
-
primenindu-i” (Corabie în roșu în altă Donaris). Este folosit metrul popular, baladesc, exulta bucuria lăuntrica ori se instalează pacea sufletească purificata ritualic. Același discurs, transpus tot într-o structură triadică, poate fi întâlnit în Solăria (1982), unde versului cu inflexiuni patriotice îi ia locul lirica orfica. Titlul este sugestiv, poezia devine mai limpede, ideile și sentimentele sunt exprimate mai puternic, dar autoarei i se reproșează și acum indecizia stilistica (Cezar Ivănescu). Poemele se intitulează Rană de somn, Stea orfica, Trup
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/290709_a_292038]
-
căci de mult nu mai este un secret pentru nimeni afilierea, pe față și pe dos, a liderilor sindicali la PSD. [CASE#193 ZIARE:Ev Zilei Variable:DOCUMENT Paragraph:3] Desigur, nu pot fi omise, în tot acest mozaic conflictual, unele "inflexiuni" și "inspirații" cu iz POLITIC, indiferent de culoare, însă, independent de aceste speculații și scenarii referitoarea la paternitatea diverselor "butoane sindicale", toate aceste convulsii nasc un adevăr de necontestat: în pragul ultimei ierni înainte de integrarea europeană, majoritatea românilor sunt sufocați
by Mircea Agabrian [Corola-publishinghouse/Science/1074_a_2582]
-
Nu citim tot textul de pe planșă sau din imaginea video, avem toate șansele să plictisim auditoriul. * Când pregătim suportul vizual să avem grijă să fie simplu, iar forma de prezentare să o limităm la 2-3 culori. Comunicarea verbală Cum folosim inflexiunile vocii pentru a transmite ideile și informațiile? Cum ținem sub control frecvența, volumul, nivelul și pauzele în vorbire? Cum folosim vocea în așa fel încât să creăm interes? Iată un set de întrebări pe care le ridică comunicarea verbală la
by Mircea Agabrian [Corola-publishinghouse/Science/1074_a_2582]