2,694 matches
-
de aprobare, de putere sau teama de eșec nu caracterizează numai activitatea sportivă, ci activitatea umană în general, fiind considerate motive de ordin social, motive învățate. Agonismul este un mijloc, o cale de a realiza, exprima și satisface agresivitatea înnăscută, irațională, elementară și nespecifică. Agonismul nu e rafinarea rațională specifică a agresivității (înțeleasă ca o formă extremă a combativității, ca o manifestare mai puțin controlată a factorilor genetici, constituționali); este în principal manifestarea activă, sub forme variate, a tendințelor pozitive de
[Corola-publishinghouse/Science/1932_a_3257]
-
stimuli care, deși inofensivi, pot determina reacții dintre cele mai diferite la contactul cu obiectul sau situația fobică. Teamă obsesivă și nejustificată ce nu poate fi controlată și anulată, chiar dacă persoana în cauză știe că este o teamă nefondată și irațională. Se consideră că fobia are la bază experiențe traumatizante sau că exprimă anxietăți neconștientizate, închipuite sau simbolizate față de situații diferite. Mod de exprimare a angoasei și de apărare față de ea, atribuindu-i un obiect exterior și localizând-o asupra acestuia
[Corola-publishinghouse/Science/1932_a_3257]
-
interese stabile și chiar o autentică vocație. Este foarte important ca în procesul de educare motrică, dacă apar simptomele unei înzestrări reale, copilul să fie urmărit pentru a-i facilita dezvoltarea în direcția respectivă. ÎNDĂRĂTNICIE (de la îndărăt < lat. in-de-retro) - Păstrarea irațională a unei anumite direcții, chiar dacă s-a demonstrat că poziția respectivă este greșită, dăunătoare și ineficientă. La persoanele tinere, dar și la cele adulte, întâlnim situații când anturajul le demonstrează că nu au dreptate, dar ele persistă în ideile lor
[Corola-publishinghouse/Science/1932_a_3257]
-
În total, nouă fete au repetat fără greș același scenariu. Sunt convinsă și azi că, dacă s-ar fi perindat toate locatarele căminului, aș fi observat aceeași reacție. Concluzia mea a fost atunci: asta înseamnă să fii femeie - să devii irațională atunci când vezi ceva cu adevărat frumos, care promite să-și transfere ceva din frumusețea lui și asupra ta. Femeie înseamnă năzuința spre frumusețe. Nu cred că mi-am schimbat opinia de atunci. Primul contact cu problematica feministă l-am avut
[Corola-publishinghouse/Science/84956_a_85741]
-
cercetarea psihologiei personalității mai argumentata din punct de vedere științific decât o făceau predecesorii săi. Pe urmele lui Flaubert, Zola caută explicarea comportamentului uman în instincte, subconștient și particularitățile temperamentului. Interesul manifestat față de subconștientul personajelor îi ajută să perceapă elementul irațional, care explică dezvoltarea spontană a pasiunilor și mișcarea necondiționată a gândurilor. 81 Femeia franceză este devorata între două reprezentări mitice și sublime ale persoanei sale: Femeia și Franța. În reprezentarea colectivă a francezilor, femeia mitică a fost întotdeauna figură emblematica
Pariziana romanescă : mit şi modernitate by Elena Prus [Corola-publishinghouse/Science/881_a_2389]
-
instrumentele de investigație ale psihiatriei, soluții pentru problemele creației artistice. A fost, poate, necesară doar genialitatea și îndrăzneala unui Dalí pentru a vedea în resorturile profunde ale paranoiei sâmburele inovației artistice, un răspuns la problemele artei moderne. În confruntarea cu "iraționalul", pictorul a găsit în psihiatrie și psihanaliză aliați. El a fost cel care a atras atenția suprarealiștilor, la începutul anilor '30, asupra resurselor "poetice" ale delirului paranoic. Folosind potențialul nebuniei, pictorul spaniol se înscria astfel în programul mișcării. Interogarea granițelor
[Corola-publishinghouse/Science/84973_a_85758]
-
nebuni, ale căror idei își păstrează conexiunile firești și ale căror raționamente sunt logice; vorbirea lor e coerentă, adesea plină de viață și spiritualitate. Totuși, acțiunile acestor pacienți contrazic fie propriile lor emoții și interese, fie moravurile sociale... Oricât de iraționale pot părea acțiunile lor, acești monomaniaci au întotdeauna argumente, mai mult sau mai puțin plauzibile, pe care le justifică de o asemenea manieră, încât cineva ar putea zice despre ei că sunt niște nebuni raționali (des fous raisonnables)" (II: 32
[Corola-publishinghouse/Science/84973_a_85758]
-
paranoici are ceva din forța imaginativă și complexitatea proprie marilor artiști precum J.-J. Rousseau, în cazul căruia "anumite forme ale experienței trăite, așa-zis morbide, se arată a fi deosebit de fecunde în modalități de expresie simbolică, iar ele, deși iraționale în fundamentarea lor, nu sunt mai puțin prevăzute cu o semnificație intențională deosebită ori o comunicabilitate tensională ridicată"; el mai observa cum experiența trăită a paranoicului generează o anumită viziune despre lume cu o structură (sintaxă) originală și sfârșea prin
[Corola-publishinghouse/Science/84973_a_85758]
-
realist, să confere forța realității concrete viselor, viziunilor, ori imaginilor hipnagogice. Aspectul paranoiei care îl atrage în mod deosebit pe Dalí este capacitatea minții umane de a percepe legături între lucruri ce nu sunt altminteri rațional legate. Citând din "Cucerirea iraționalului" (1935), probabil cea mai detaliată expunere a metodei descoperite cu câțiva ani mai devreme: Paranoia: delir de asociere interpretativă ce comportă o structură sistematică. Activitatea paranoico-critică, o metodă spontană de cunoaștere irațională fondată pe asocierea interpretativ-critică a fenomenelor delirante. Prezența
[Corola-publishinghouse/Science/84973_a_85758]
-
nu sunt altminteri rațional legate. Citând din "Cucerirea iraționalului" (1935), probabil cea mai detaliată expunere a metodei descoperite cu câțiva ani mai devreme: Paranoia: delir de asociere interpretativă ce comportă o structură sistematică. Activitatea paranoico-critică, o metodă spontană de cunoaștere irațională fondată pe asocierea interpretativ-critică a fenomenelor delirante. Prezența elementelor active și sistematice proprii paranoiei garantează caracterul evolutiv și productiv, propriu activității paranoico-critice. Prezența elementelor active și sistematice nu presupune ideea de gândire dirijată voluntar și nici vreun compromis intelectual oarecare
[Corola-publishinghouse/Science/84973_a_85758]
-
este o forță organizatoare și producătoare de hazard obiectiv; ea nu mai consideră fenomenele și imaginile suprarealiste în mod izolat, ci, dimpotrivă, într-un ansamblu coerent de raporturi sistematice și semnificative - împotriva atitudinii pasive, dezinteresate, contemplative și estetice a fenomenelor iraționale: atitudinea activă, sistematică, organizatoare, cognitivă, a acelorași fenomene, considerate ca evenimente asociative, parțiale și semnificative, în domeniul autentic al experienței noastre imediate și practice de viață (2005f: 256-257). Metoda elaborată de Salvador Dalí nu este, după cum el însuși declară, doar
[Corola-publishinghouse/Science/84973_a_85758]
-
curente - "automatismul psihic pur, visele, onirismul experimental, obiectele suprarealiste cu funcționare simbolică, ideografismul instinctiv, iritarea fosfenomenică și hipnagogică etc., ni se prezintă astăzi în ele însele ca niște procedee non-evolutive" (2005f: 254) -dar și un efort de a ordona "gândirea irațională" prin intermediul unui sistem de simboluri care să mijlocească între experiența imediată și abstracția completă. Artistul dorește să dezvolte o modalitate de investigare a realității care să justifice "iraționalul", independent de ceea ce este socotit a fi rațional. Principala funcție a metodei
[Corola-publishinghouse/Science/84973_a_85758]
-
procedee non-evolutive" (2005f: 254) -dar și un efort de a ordona "gândirea irațională" prin intermediul unui sistem de simboluri care să mijlocească între experiența imediată și abstracția completă. Artistul dorește să dezvolte o modalitate de investigare a realității care să justifice "iraționalul", independent de ceea ce este socotit a fi rațional. Principala funcție a metodei este să genereze imagini autentice, noi, surprinzătoare, "necunoscute" prin natura lor; ele nu sunt însă simple halucinații, pentru că "mintea paranoică" nu face decât să descopere sensuri și interpretări
[Corola-publishinghouse/Science/84973_a_85758]
-
paranoică" nu face decât să descopere sensuri și interpretări alternative ale obiectelor reale: Activitatea paranoico-critică organizează și obiectivează în mod exclusivist posibilitățile nelimitate și necunoscute de asociere sistematică a fenomenelor subiective și obiective care ni se prezintă ca niște solicitări iraționale, numai datorită ideii obsedante. Activitatea paranoico-critică descoperă prin această metodă "semnificații" noi și obiective ale iraționalului, ea face să treacă lumea delirului în planul realității (Dalí 2005f: 257). Ambiția mărturisită a pictorului catalan este "ca lumea imaginativă și lumea iraționalității
[Corola-publishinghouse/Science/84973_a_85758]
-
și obiectivează în mod exclusivist posibilitățile nelimitate și necunoscute de asociere sistematică a fenomenelor subiective și obiective care ni se prezintă ca niște solicitări iraționale, numai datorită ideii obsedante. Activitatea paranoico-critică descoperă prin această metodă "semnificații" noi și obiective ale iraționalului, ea face să treacă lumea delirului în planul realității (Dalí 2005f: 257). Ambiția mărturisită a pictorului catalan este "ca lumea imaginativă și lumea iraționalității concrete să aibă aceeași evidență obiectivă, aceeași consistență, aceeași duritate, aceeași putere de persuasiune, capacitate de
[Corola-publishinghouse/Science/84973_a_85758]
-
și lumea exterioară, a realității fenomenale", ca "imaginile iraționalității concrete să se apropie de realul contingent, de mijloacele de expresie corespunzătoare ale marii picturi realiste - Velásquez și Vermeer din Delft - să picteze în mod realist, după tiparele necunoscute ale gândirii iraționale și ale imaginației" (2005f: 253-254). În acest fel, Dalí dă contur tot mai precis propriei metode în datele cele mai caracteristice: surprinderea spontană a unei imagini care însă continuă să rămână latentă, caracterul interpretativ al privirii și întâietatea acordată percepției
[Corola-publishinghouse/Science/84973_a_85758]
-
mort, probabil, în fața căruia părinții se reculeg. Totuși, Dalí ajunge la această interpretare nu prin metodele psihologice tradiționale, ci printr-un proces în care "dezordinea interpretativă a paranoiei" este simulată pentru a produce forme alternative de cunoaștere, inaccesibile altfel. Reacția irațională, confuză față de tabloul lui Millet, atracție și repulsie în același timp, îl conduce pe autorul articolului la înțelegerea sexualității și morbidității profunde ce structurează și dă sens simbolic operei. În prima secțiune a studiului, Dalí explorează și analizează o experiență
[Corola-publishinghouse/Science/84973_a_85758]
-
care sunt "reținute" potrivit "devenirii temporal-argumentative". În Angélus, confruntarea memoriei cu "timpul argumentativ" este rezolvată oniric, în funcție de "timpul psihic", în timp ce în Îmbarcarea pentru Cythera soluția este mai "relativă", se bazează pe un "sistem de referințe instantanee", menite să stabilească noțiuni iraționale comparative ale timpului, cu alte cuvinte, noțiuni concrete ale timpului. Soluțiile sugerate în ambele cazuri sunt deopotrivă dialectice - "angoasa" și "evidenta violență" incomprehensibilă ce caracterizează cele două tablouri sunt, în mod esențial, de același fel -, iar ceea ce distinge una de
[Corola-publishinghouse/Science/84973_a_85758]
-
simplele paralele vizuale, se bazează mult pe teoria psihanalitică și tehnicile ei, pentru a explica fenomenul déjà-vu, dar și pentru a sprijini interpretarea simbolurilor. Totuși, Dalí ține să se detașeze de Freud, insistând că sistemul său interpretativ de "cunoaștere spontană, irațională" nu admite reducția logică, ci doar propune o lectură bazată pe asocieri "delirante", subiectiv-obsesive. În felul acesta, într-un mod paradoxal, interpretul devine de fapt subiectul propriei analizei (Ades 1995: 143-144). Făcând apel la "privirea instinctivă", fertilizată de o "gândire
[Corola-publishinghouse/Science/84973_a_85758]
-
o Gala liliputană rânjind de partea cealaltă a camerei. Inexplicabilă prin mijloace logice, această lucrare ilustrează într-o manieră aproape perfectă "metoda paranoico-critică" de sistematizare a unei succesiuni de elemente delirante. Dalí reia, de fapt, printr-o serie de "asociații iraționale", "marele mit tragic" din tabloul lui Millet, confruntarea dintre bărbat și femeie. Regăsim această dualitate în obiectele de deasupra șemineului și în personajele enigmatice de la stânga: chipul de bărbat, bustul de femeie, figura diabolică ce pare să spioneze cuplul. Galbenul
[Corola-publishinghouse/Science/84973_a_85758]
-
eficacitatea tocmai prin capacitatea ei de a uni imaginea delirantă, arta și dorința. Arta lui Dalí ne dezvăluie felul în care realitatea se reconstruiește în jurul unei idei "obsedante", aberantă dar perfect coerentă, care ordonează logica viziunii. Pictorul spaniol explorează resursele iraționale al imaginii chiar înainte de 1930, construind un simbolism complex și foarte personal. Astfel, în Enigma dorinței (1929) figurează o stâncă antropomorfică poroasă, în care artistul a gravat inscripția ma mère (mama mea) și care se prelungește cu un chip (al
[Corola-publishinghouse/Science/84973_a_85758]
-
Izverna M, trans. București: Est-Samuel Tastet Editeur. Dalí S (2005e) Noi considerații generale asupra mecanismului fenomenului paranoic din punct de vedere suprarealist. Da. Revoluția paranoico-critică. Arhanghelismul științific, pp. 203-210. Izverna M, trans. București: Est-Samuel Tastet Editeur. Dalí S (2005f) Cucerirea iraționalului. Da. Revoluția paranoico-critică. Arhanghelismul științific, pp. 250-264. Izverna M, trans. București: Est-Samuel Tastet Editeur. Dalí S (2005g) Metamorfoza lui Narcis. Poem paranoic. Da. Revoluția paranoico-critică. Arhanghelismul științific, pp. 291-297. Izverna M, trans. București: Est-Samuel Tastet Editeur. Dalí S (2005h) Aspecte
[Corola-publishinghouse/Science/84973_a_85758]
-
care a creat-o. Dumnezeu o menține în existență: „Să facem om după chipul și asemănarea Noastră” (Facere). Această existență vie poate fi alterată prin voința sa numai în urma înșelăciunii satanice; căci având libertatea alegerii preferă celor raționale pe cele iraționale destinându-se stării de negație, dar nu se poate desființa sau anula ca spirit creat nici prin voința sa, nici prin alta. Finalitatea și-o poate alege și determina, anularea nu. Cuvântul Mântuitorului: „Tatăl Meu lucrează până acum (continuu și
Imn pentru crucea purtată – abecedar duhovnicesc pentru un frate de cruce by Virgil Maxim () [Corola-publishinghouse/Memoirs/863_a_1818]
-
au rațiunea de a mai exista. Așa se întâmplă și pe plan social și pe plan spiritual, intim. Toate piesele noastre sufletești, toate darurile și toate virtuțile nu pot servi existenței noastre decât dirijate de înțelepciune. Fără ea, existența e irațională. Piere! Pentru că orice existență umană, fie individuală, fie socială, își are rațiunea numai în Înțelepciunea divină. Mai e o piesă, foarte interesantă: tura sau turnul reprezintă turnul de apărare. Ultimul refugiu al luptătorului, care-și pune o singură întrebare alternativă
Imn pentru crucea purtată – abecedar duhovnicesc pentru un frate de cruce by Virgil Maxim () [Corola-publishinghouse/Memoirs/863_a_1818]
-
vieții. Nu pierzând vremea ore întregi, aplecat la o masă, la sfârșitul jocului având doar o satisfacție egoistă, înfumurată, de învingător lumesc. Trebuie să observ mișcarea forțelor malefice care vor să acapareze lumea cu dorința de a înscăuna puterea răului. Iraționalul în locul Raționalului; să dejoc aceste forțe cu ajutorul puterilor Rațiunii Supreme, care-mi descoperă jocul lor și-mi mobilizează puterile morale proprii, făcându-mă far călăuzitor și pentru alții, pentru societate, spre înfrângerea forțelor malefice. Mai este nevoie să mut vreo
Imn pentru crucea purtată – abecedar duhovnicesc pentru un frate de cruce by Virgil Maxim () [Corola-publishinghouse/Memoirs/863_a_1818]