1,158 matches
-
care sunt legile morale care vor promova cel mai probabil fericirea omenească, amintindu-ne întotdeauna că oricare ar fi acestea nu este posibil ca ele să fie respectate în mod universal.“45 Și aceasta nu fiindcă deosebirile culturale ar fi ireductibile, ci deoarece nu toți oamenii ascultă glasul rațiunii. În numele universalismului rațiunii, Russell nu ar fi acceptat calificarea culturii raționaliste moderne și a civilizației tehnico științifice a Occidentului drept o cultură printre altele. Pentru el, ca și pentru gânditorii epocii luminilor
Gânditorul singuratic : critica ºi practica filozofiei la Ludwig Wittgenstein by Mircea Flonta () [Corola-publishinghouse/Science/1367_a_2719]
-
și tragedia Oglinda fermecată sau Divina recreațiune (1944). Cea mai importantă piesă este Tudor Ardeleanu, singura, de altfel, care se pare că a fost pusă în scenă. Personajul principal este un idealist absolut, șeful ,,partidei tradiționale”, care vede pretutindeni valori ireductibile, precum binele și adevărul, și își exercită voința de a împăca utopic idei mai vechi cu altele noi și chiar reușește în oarecare măsură. Eroul își caută, în același timp, echilibrul afectiv, alături de femeia pe care o iubise încă din
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/287955_a_289284]
-
în oraș ca și la sat... Poate că teama să nu cădem din emfaza violenței comice în cea tragică ne va îndemna să medităm asupra ilegalismului adînc înrădăcinat în noi toți, înzorzonat cîteodată cu flori de stil patriarhale despre blîndețea ireductibilă și concilianta fără margini a "poporului" nostru". În Trepte istorice, observînd atrocitățile partidelor de stînga și a celor de dreapta sub dictaturile roșii și brune, ne propune un adevăr cît un aforism: "Mulțimile trăiesc de azi pe mîine, se bucură
[Corola-publishinghouse/Science/84998_a_85783]
-
-se inutil, dar artistic, cu fantoma comunismului. În mod paradoxal, față de suporterii literari "de stânga", care au rămas solidari și neclintiți de-a dreapta domnului Ion Iliescu până azi, tabăra cealaltă s-a fragmentat încontinuu, canibalizându-se unii pe alții până la conflicte ireductibile și violențe publicistice mai mari chiar decât cele din deceniul trecut îndreptate împotriva "cripto", "pseudo" sau "neo"comuniștilor afiliați regimului Iliescu. Ceea ce vreau să spun, pentru a nu fi răstălmăcit, este că, în realitate, nu afilierea la o putere politică
[Corola-publishinghouse/Science/84960_a_85745]
-
să ne întrebăm ce se alege totuși din memoria unui om atunci când faptele și documentele care-l privesc sunt filtrate prin atâtea bariere instituționale și umane, când unghiurile de relatare și de interpretare sunt atât de opuse, aproape în conflict ireductibil. Și nu e vorba aici doar de lecturi partizane, ci de nuanțe și chei de cititre mai depasionalizate, pe care nici viața literară, nici istoriografia nu sunt încă dispuse a le asuma în cazul lui Noica. Să vedem, pe scurt
[Corola-publishinghouse/Science/84960_a_85745]
-
și sinucidere: gratuitatea lor fundamentală, „inutilitatea” și i-raționalitatea lor le determină să-și transcendă simpla condiție de repere ale unui ludism despovărat de contingență. Prinse Într-o capcană comună, ele contribuie, În egală măsură, la crearea unui bovarism tragic, ireductibil. Sinucideri „soft”, sinucideri „hard” Nu Întâmplător, multe cărți tratând problema morții vorbesc fie de o „experiență” (vezi Paul-Ludwig Landsberg, Supra, nota 12), fie de o „revelație” (ca În cartea clasică a lui Lev Șestov 16). Pe cât de banală În natură
[Corola-publishinghouse/Science/1893_a_3218]
-
spus, intimitatea nu e un datum, un cadou făcut scriitorului Încă de la Întemeierea lumii, ci un spațiu, o stare, o tensiune pe care acesta trebuie să le cucerească. Intrând pe această filieră, În care intimul se descoperă ca o realitate ireductibilă și ca un punct de răscruce dintre Înăuntru și În afară, e de la sine Înțeles că el nu-și poate justifica nici una din prejudecăți. Secretul, Închiderea, opacitatea se dovedesc forțe inerte, pasive, ușor Înfrânte de un involuntar dar atotprezent instinct
[Corola-publishinghouse/Science/1893_a_3218]
-
creează personaje valabile, jurnalul intim poate emite pretenția de a fi ceva mai mult decât un repertoar, o cronică exterioară a Întâmplărilor și viselor autorului. Dată fiind natura lor concurențială, autoportretul și narațiunea confesivă intră foarte repede Într-un conflict ireductibil. Tipologic vorbind, jurnalul intim este un gen confesiv al cărui traseu poate fi descris ca linear, discontinuu și acut subiectiv. În ciuda presupusei lipse de obiectivitate, autoportretul se dovedește, la lectură (singura modalitate prin care poate fi descifrat) o construcție fundamental
[Corola-publishinghouse/Science/1893_a_3218]
-
dintr-o soluție nevrotică lărgită 45 din panaceul pe care și-l oferă sinele confruntat cu diversele conflicte, de la cele de apărare, la cele iscate de dorință. Confruntarea cu eul idealizat 46 plasează subiectul Într-o linie a ficțiunii 47 ireductibilă la un singur individ. Aspirând la Înălțarea pe un piedestal abstract, autorul de jurnale Își pierde identitatea prin banalul aspirației. Nu Înălțimea pe care-și propune s-o escaladeze Îl va diferenția, ci pietrișul frământat sub picioare. În forma sa
[Corola-publishinghouse/Science/1893_a_3218]
-
Trică Ursu, Mitruț al Joldii, Ioan Vodă, Vlad Țepeș, Doja), nu e dominată de scrupulul individualizării, vizând în linii contrastante, de un violent maniheism, categoria, tagma, ceata. Schema tinde să sufoce totul, în chinga unui tezism agasant. Într-un antagonism ireductibil, două tabere se înfruntă: de o parte, cei săraci lipiți pământului, care „crâșcă și gem”, schingiuiți, batjocoriți, iar de alta, agresorii, nesătui și câinoși, cu o înfățișare neapărat caricaturală sau repugnantă. Când le ajunge cuțitul la os, urgisiții se răzvrătesc
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/287509_a_288838]
-
și stat. Mutațiile actuale falimentul blocului sovietic, mondializarea, multiculturalismul, punerea în discuție a statului-națiune, dar în același timp apariția unor micro-state au lărgit programul preocupărilor antropologilor. Multiculturalismul, de exemplu, este un fenomen complex în interiorul căruia trebuie să distingem afirmarea diferențelor ireductibile, sau, dimpotrivă, principiul unei societăți mai deschise. Dacă imigrația în Europa, de pildă, duce la un fel de etnicizare a diferitelor grupuri de imigranți, fenomenul se explică mai puțin printr-o tendință "naturală" a grupurilor însele decât prin slăbirea puterii
Antropologia by Marc Augé, Jean-Paul Colleyn [Corola-publishinghouse/Science/887_a_2395]
-
conștiință politică. Fenomen evident de subdezvoltare, mult mai răspândit decât s-ar crede. Există, pe de altă parte, și destui indiferenți. Unii sunt sinceri prin temperament sau din dezinteres organic față de treburile publice, alții doar calculați din prudență, timorare, individualiști ireductibili. Sunt în special cei reduși la tăcere de dictatură, teroare, ceaușism și care și-au făcut din conformism un stil de viață și de gândire. Un mod de apărare și de supraviețuire. Când îi strângi cu ușa să și declare
POLITICĂ ŞI CULTURĂ by ADRIAN MARINO () [Corola-publishinghouse/Science/873_a_1589]
-
în ce calitate, totuși? Cine dă dreptul scriitorului să se proclame arbitrul suprem al societății civile? Exprimăm unele rezerve față de această concepție, răspândită în conștiințele literare moderne. Trebuie, totuși, făcută o distincție netă între două atitudini tipice. Una este individualismul ireductibil al scriitorului, dublat de un anumit snobism și dispreț afectat față de viața politică sub orice formă, fie ea democratică sau totalitară. Citesc revista de bun nivel cultural Vatra și găsesc traduse fragmente dintr-un text de Paul Valăry (Partidele, nr.
POLITICĂ ŞI CULTURĂ by ADRIAN MARINO () [Corola-publishinghouse/Science/873_a_1589]
-
caz calitatea materialului uman căruia i se adresează un astfel de mesaj. S-ar putea ca radicalismul etic să nu aibă nici o șansă. Partida se joacă, totuși, strâns. Să admitem. Dar adversarul a fost, este și va rămâne unul singur, ireductibil. Și el se numește, de fapt, ceea ce a fost denumit anterior, cu foarte multă perspicacitate, Fenomenul Gogu. Deci, Etica lui Adam contra... Fenomenul Gogu. Bursa pariurilor este deschisă. Dan Pavel se află, să recunoaștem cu mult regret, într-o situație
POLITICĂ ŞI CULTURĂ by ADRIAN MARINO () [Corola-publishinghouse/Science/873_a_1589]
-
conducere, dar chiar să le amplifice. Vocația și spiritul său sunt, în mod esențial, Comanda de stat. în domeniul editorial, ea duce, între multe altele, la reorganizarea unui trust editorial gigantic, centralizat după vechile metode, născut mort, Cultura națională, dușman ireductibil al editurilor particulare, în ciuda protestelor legitime 6. Un alt aspect al politicii editoriale este organizarea, în același spirit oficial partizan, al Salonului național de carte 7. Nu încercăm, nici pe departe, un inventar complet al unor astfel de manifestări. Reținem
POLITICĂ ŞI CULTURĂ by ADRIAN MARINO () [Corola-publishinghouse/Science/873_a_1589]
-
antipatic și neconformist, suspect prin definiție oficialităților de orice categorie, trebuie privit cu oarecare atenție. Are multe defecte, dar și o calitate capitală esențială: el și numai el este creatorul și animatorul culturii alternative, sub toate regimurile politice, activ și ireductibil chiar și în împrejurările cele mai dificile. în cazul ordinii totalitare, eroul nostru este refractarul-tip, opus oricăror structuri conformiste, bestia neagră a liniei oficiale, neaderentul exemplar, neafiliatul de orice gen, prin temperament și vocație. Procesele sale interioare sunt complexe
POLITICĂ ŞI CULTURĂ by ADRIAN MARINO () [Corola-publishinghouse/Science/873_a_1589]
-
destul de sigură de evaluare a succesului guvernanților în ceea ce privește ducerea la bun sfârșit a consolidării este observarea tipului, amplitudinii și intensității opoziției prezente după ce procesele de legitimare au funcționat o anumită perioadă (Linz, 1993). La sfârșitul perioadei de consolidare, tuturor oponenților ireductibili ai regimului (cu atât mai numeroși cu cât a fost mai restransă activitatea și/sau capacitatea represivă) li se adaugă (eventual) cei ce au ieșit din coaliția dominantă, și care, prin urmare, sunt nemultumiți de maniera în care s-a
[Corola-publishinghouse/Science/84945_a_85730]
-
Sauvan își exprima intenția să-l părăsească, considerînd că anumiți membri ai grupu-lui adoptau poziții ce contraveneau celor mai pro-funde convingeri ale sale: Deși acest fapt nu s-a manifestat niciodată în mod explicit, există aproa-pe de la început o opoziție ireductibilă între susținătorii unui determinism ce se vrea "predeterminare" și cei ai unei determinism care se deschide spre autonomie, independență și libertate. Fac parte dintre cei din urmă; cei dintîi sînt Jacques Monod, Laborit, Atlan și cîțiva tehnocrați. În pofida cîtorva avertizări
[Corola-publishinghouse/Science/1477_a_2775]
-
totul implicarea intelectuală. B.C. Vă amintiți de manifestul pe care grupul a încercat să-l redacteze în 1970? E.M. Îmi amintesc că nu eram de acord cu această idee, dar nu s-au format niciodată în grup clanuri sau teze ireductibile. Jacques Robin a fost foarte priceput în a-și da seama că trebuia să deschidem alte drumuri. B.C. Care a fost rolul sejurului dumnea-voastră la Institutul de la San Diego? E.M. A fost foarte important pentru că era o perioadă în care
[Corola-publishinghouse/Science/1477_a_2775]
-
Aș dori să încerc să aplic în poli-tică metoda verificată în fizică și care constă în a ne reînnoi în mod radical punctul de vedere; aceasta ne-ar permite să descoperim situații compatibile, complementare printre aceste opoziții ce trec drept ireductibile"167. Această deplasare a terenului științific spre cel politic, anularea compartimentării etanșe dintre laborator și exteriorul acestuia își află rădăcinile la sfîrșitul secolului al XIX-lea și începutul secolului al XX-lea, în timpul Afacerii Dreyfus. A considera că știința este
[Corola-publishinghouse/Science/1477_a_2775]
-
nou și cînd... Odată cu trecerea timpului, femeia se descurajează, devotamentul o apasă tot mai mult. Vocea ei, mai întîi timidă și ezitantă, se întărește treptat și începe să-i povestească bărbatului adormit îndoielile și spaimele ei, apoi rătăcirile, suferințele, suma ireductibilă a ranchiu nilor sale, frustrările, umilințele îndurate ca urmare a unor tradiții ce nu menajează deloc femeile. Finalul nu intră în tiparele romanești occidentale ; bărbatul se trezește subit din comă și "pocnește", ca o syngué sabour, înșfăcîndu-și nevasta și sucindu
[Corola-publishinghouse/Science/1552_a_2850]
-
simetrie care șterge toate diferențele el îi opune asimetria subordonării și a înălțimii. După cum nici invocarea unui Tu absolut, etern, în care să comunice imensa comunitate de tu-uri nu-l atrage pe Lévinas, pentru că această stare fuzională abolește distanța ireductibilă în viziunea sa -, aceea a ileității. A rezuma sistemul relațional uman, în toate nuanțele sale, la ecuația Eu-Tu, i se pare lui Lévinas schematică și reducționistă, căci exclude terțul, fără de care nu poate exista un "altul al celuilalt", nici
[Corola-publishinghouse/Science/1552_a_2850]
-
teritoriul apartenențelor sale, pe care îl revendică drept al său, care îl confirmă în sentimentul său de identitate. Eul are în mod structural conștiința faptului că Celălalt, prin definiție, nu este ca el, și această conștiință își strigă singularitatea dureros ireductibilă. Dar la Fondane, "teritoriul" de la care se reclamă se traduce prin "drumuri", singularizare spațială extremă, pericol de fractură internă și de necoincidență cu sine. El însuși, în tr-un proiect de antologie, își definise astfel poezia: Universul poetic al lui Fondane
[Corola-publishinghouse/Science/1552_a_2850]
-
nu le-a negat vreodată. Rațiunile inimii au prevalat, afectivitatea, sau sensul unei justiții universale au deschis o breșă în regnul cunoașterii și al non-contradicției, introducînd sacrificiul uman consimțit ca formă de minunare capabilă să îndoaie orice sistem în care ireductibilul sufletului nu-și are locul. Identitatea sa etnică este, poate, discutabilă. Dar dacă e să ne gîndim la rădăcinile spirituale care au determinat concepția sa despre libertate, la acele ecouri îndepărtate dintr-o memorie care ne vine de altundeva, atunci
[Corola-publishinghouse/Science/1552_a_2850]
-
și perfect stăpînită ingeniozitate pe cele două planuri, lăsînd balanța să încline cînd într-o parte cînd în alta și afirmînd în ultimă instanță, prin această duplicitate asumată, identitatea de structură a celor două tipuri de totalitarisme, premisa disprețului pentru ireductibilul ființei individuale, cultivarea masificării, a nivelării submediocre, a sufocării discernămîntului, a neîncrederii generalizate, a spaimei pînă la dimensiuni mitice și, desigur, a unor sancțiuni menite să distrugă, dacă nu existența fizică, cel puțin pe cea spirituală. Doar că, totuși, comunismul
[Corola-publishinghouse/Science/1552_a_2850]