3,169 matches
-
ce au ocupat țara. Astfel, regele semnează toate documentele oficiale cu titlul "al Belgienilor" și toate documentele private cu numele "al Belgiei". Belgia este singura monarhie europeană în care regele nu urcă pe tron automat la decesul predecesorului acestuia. Noul monarh este obligat să depună un jurământ constituțional, prin care se angajează să respecte legile și să apere independența și integritatea teritorială a statului. Misiunile monarhiei sunt de ordin public și politic. Regele este simbolul unității țării și reprezintă statul în
Monarhia în Belgia () [Corola-website/Science/311752_a_313081]
-
desemnează primul ministru și din punct de vedere constituțional reprezintă puterea executivă pe care în practică o deleagă guvernului. În momentul formării unui nou guvern, în principal în urma unor alegeri federale, procedura de formare a guvernului demarează prin numirea de către monarh a unui "Informator". Acesta îl informează pe monarh de rezultatul alegerilor și de partidele politice care sunt susceptibile de a forma o coaliție de guvernământ. Regele poate numii un alt informator sau poate numii un "formator" care are rolul de
Monarhia în Belgia () [Corola-website/Science/311752_a_313081]
-
constituțional reprezintă puterea executivă pe care în practică o deleagă guvernului. În momentul formării unui nou guvern, în principal în urma unor alegeri federale, procedura de formare a guvernului demarează prin numirea de către monarh a unui "Informator". Acesta îl informează pe monarh de rezultatul alegerilor și de partidele politice care sunt susceptibile de a forma o coaliție de guvernământ. Regele poate numii un alt informator sau poate numii un "formator" care are rolul de a forma coaliția de guvernământ și un program
Monarhia în Belgia () [Corola-website/Science/311752_a_313081]
-
de guvernământ. Regele poate numii un alt informator sau poate numii un "formator" care are rolul de a forma coaliția de guvernământ și un program de guvernare. În general formatorul este persoana cea mai susceptibilă de a devenii prim ministru. Monarhul are puterea să numească și să destituie miniștrii, este responsabil de aplicarea legilor, poate propune legi parlamentului și poate conduec relațiile internaționale. În calitate de șef al statului, regele sancționează și pormulgă legile votate de Parlament. Totuși, conform constituției Regele nu poate
Monarhia în Belgia () [Corola-website/Science/311752_a_313081]
-
singur, acesta având nevoie de co-semnătura ministrului de resort în deciziile pe care le ia, ministru care astfel își asumă răspunderea politică a acțiunilor. Aceasta înseamnă că în practiă puterea executivă este exersată de guvernul federal care răspunde în fața Parlamentului. Monarhul are întrevederi regulate cu premierul, membrii guvernului ai parlamentului și cu liderii politici importanți. În aceste pintâlniri monarhul are dreptul să fie informat de deciziile guvernului, poate oferii sfaturi și are dreptul să atenționeze interlocutorii asupra problemelor pe care acesta
Monarhia în Belgia () [Corola-website/Science/311752_a_313081]
-
își asumă răspunderea politică a acțiunilor. Aceasta înseamnă că în practiă puterea executivă este exersată de guvernul federal care răspunde în fața Parlamentului. Monarhul are întrevederi regulate cu premierul, membrii guvernului ai parlamentului și cu liderii politici importanți. În aceste pintâlniri monarhul are dreptul să fie informat de deciziile guvernului, poate oferii sfaturi și are dreptul să atenționeze interlocutorii asupra problemelor pe care acesta le consideră importante. Toate întâlnirile sunt organizate de Cabinetul Politic Personal al monarhului, cabinet ce face parte din
Monarhia în Belgia () [Corola-website/Science/311752_a_313081]
-
politici importanți. În aceste pintâlniri monarhul are dreptul să fie informat de deciziile guvernului, poate oferii sfaturi și are dreptul să atenționeze interlocutorii asupra problemelor pe care acesta le consideră importante. Toate întâlnirile sunt organizate de Cabinetul Politic Personal al monarhului, cabinet ce face parte din Casa Regală. Monarhul este Comandantul Forțelor Armate Belgiene și numește ofițeri superiori. Acesta îi numește la cererea Ministerului Apărării. Pentru a-l ajuta în cadrul îndatoririlor militare, Regele dispune de un Cabinet Militar în cadrul instituției Casei
Monarhia în Belgia () [Corola-website/Science/311752_a_313081]
-
să fie informat de deciziile guvernului, poate oferii sfaturi și are dreptul să atenționeze interlocutorii asupra problemelor pe care acesta le consideră importante. Toate întâlnirile sunt organizate de Cabinetul Politic Personal al monarhului, cabinet ce face parte din Casa Regală. Monarhul este Comandantul Forțelor Armate Belgiene și numește ofițeri superiori. Acesta îi numește la cererea Ministerului Apărării. Pentru a-l ajuta în cadrul îndatoririlor militare, Regele dispune de un Cabinet Militar în cadrul instituției Casei Regale. Orice cetățean belgian se poate adresa regelui
Monarhia în Belgia () [Corola-website/Science/311752_a_313081]
-
Oricum, datorită mai multor probleme Spania nu a fost nevoită să fie republică; după câteva crize a venit colapsul și monarhia a fost restaurată în 1874. Regimul de după Prima Republică este numit „restaurarea”. Inițial a fost o monarhie constituțională, dar monarhul avea niște puteri de rezervă precum alegerea și demiterea premierului sau alegeri senatorilor pentru noul guvern. Imediat după Revoluția bolșevică din 1917, partidele politice din Spania, printre care și Partidul Comunist Spaniol și Partidul Socialist Muncitoresc Spaniol a acuzat guvernul
Parlamentul Spaniei () [Corola-website/Science/332441_a_333770]
-
() (n. 14 octombrie 1633 - d. 16 septembrie 1701) a fost rege al Angliei, rege al Scoției și rege al Irlandei, din 6 februarie 1685 până pe 11 decembrie 1688. A fost ultimul monarh catolic al celor trei regate. Mulți dintre supușii săi au pus la îndoială politica sa pe teme religioase și tendințele autocratice, astfel încât a fost obligat să abdice în urma Revoluției Glorioase din 1688. A fost înlocuit nu cu fiul său catolic
Iacob al II-lea al Angliei () [Corola-website/Science/310339_a_311668]
-
Declarației Drepturilor, William și Maria au devenit oficial rege și regină a Angliei. În Declarația Drepturilor, printre altele, s-a specificat că din acel moment nu i se va mai permite niciunui catolic să urce pe tronul Angliei și niciun monarh englez nu se va mai putea căsătorii cu un catolic. Sosit la Paris, Iacob a fost primit de Ludovic al XIV-lea care i-a oferit drept reședință castelul Saint-Germain-en-Laye. În același timp a refuzat să-l recunoască rege al
Iacob al II-lea al Angliei () [Corola-website/Science/310339_a_311668]
-
și și-a securizat pretenția prin Cucerirea Normandă a Angliei. În urma conflictelor ulterioare dintre Regele Anglie și Regele Franței, acesta din urmă i-a retras primului titlul de Duce de Normandia în 1204, dar Insulele Canalului au rămas loiale acestuia. Monarhii britanici au retaliat, pretinzând titlul de rege al Franței, pretenție la care au renunțat în 1801. La nici un moment nu s-a pus problema ca insulele canalului să devină partea a Regatului Angliei sau să formeze o uniune asemenea celei
Guernsey () [Corola-website/Science/305651_a_306980]
-
cealaltă insula auto-guvernatoare nu își trimite reprezentanți (trebuie menționat faptul că aceasta din urmă este ultimul regim feudal din lume). La reuniunile parlamentului participă și doi membrii fără drept de vot, progurorul general și solicitorul general, amândoi fiind numiți de monarh. Reprezentantul reginei în insulă poartă titlul de Locotenent Guvernator, iar din 2005 postul este ocupat de către Vice-Amiralul Sir Fabian Malbon, un fost comandant al flotei britanice. Sistemul economic în Guernsey este un sistem cu taxe pe venit scăzute și fără
Guernsey () [Corola-website/Science/305651_a_306980]
-
său, viceregele Egiptului, Muhammad Ali. Egiptenii își dezvoltaseră o armată modernă, care părea capabilă să pună în dificultate forțele armate otomane. Împăratul Rusiei, urmând politica subordonare a sultanului, i-a propus acestuia din urmă să semneze o alianță. Cei doi monarhi au negociat în 1833 Tratatul de la Hünkâr İskelesi, prin care Rusia a reușit subordonarea otomanilor intereselor țariste. Imperiul Rus și-a asumat răspunderea protejării Imperiului Otoman împotriva atacurilor externe. În schimb, sultanul a fost de acord să închidă strâmtorile Bosfor
Chestiunea Orientală () [Corola-website/Science/325181_a_326510]
-
lui Tomasz Pryliński și supravegheate de către primarul Mikołaj Zyblikiewicz, a fost unul dintre cele mai mari realizări ale acestei perioade. Hala postăvarilor a găzduit nenumărate persoane distinse din străinătate de-a lungul secolelor și este încă folosită pentru a distra monarhi și demnitari. Prințul Charles și împăratul Akihito al Japoniei au fost primiți aici, în 2002. În vremuri de demult, aici au avut loc baluri, mai ales după ce în 1809 Prințul Józef Poniatowski a eliberat orașul de sub Imperiul Austriac. În afară de istoria
Sukiennice () [Corola-website/Science/329231_a_330560]
-
ar fi întruchipat pe Marlowe însuși și chiar ar fi fost jucat de acesta. Această piesă (alături Faust) se crede că ar fi fost ultima piesă a lui Marlowe și este privită ca și cea mai periculoasă, fiind vorba despre monarhi și politicieni în viață (acest lucru fiind considerat act de trădare în acel timp) și adresându-se chiar reginei Elisabeta I, în ultima scenă. "Tragica istorie a doctorului Faust", bazată pe "Cartea lui Faust" germană "(Faustbuch)", recent publicată, a fost
Christopher Marlowe () [Corola-website/Science/308940_a_310269]
-
domnit între anii 1272 și 1307, suindu-se pe tronul Angliei pe 21 noiembrie 1272 după moartea tatălui său, regele Henric al III-lea. Supranumit „Picioare lungi”, datorită staturii sale neobișnuit de înalte, Eduard I a fost cel mai ilustru monarh englez din Evul Mediu. Eduard s-a născut la Palatul Westminster pe 17 iunie 1239. A fost căsătorit de două ori; prima soție a fost Eleonora a Castiliei cu care a avut 16 copii iar moartea soției sale, în 1290
Eduard I al Angliei () [Corola-website/Science/298702_a_300031]
-
neutră, el a afirmat după alegerile din 1915 că atacul Bulgariei împotriva Serbiei, cu care Grecia avea un tratat de alianță, îi obliga pe eleni să se alăture Aliaților Disputa dintre Venizelos și rege a culminat cu momentul în care monarhul a invocat prerogativa constituțională care îi permitea să demită guvernul în mod unilateral Între timp, folosindu-se de pretextul salvării Serbiei, Antanta a debarcat în octombrie 1915 o armată la Salonic. Disputele au continuat între cei doi oameni de stat
Eleftherios Venizelos () [Corola-website/Science/321041_a_322370]
-
care au început să disloce populația elenă, după care au ocupat orașul Kavala pe 4 septembrie. Pe 16 august 1916, în timpul unei demonstrații în Atena, Venizelos, care se ocupa de sprijinul Aliaților, a anunțat public că se delimitează de politica monarhului. Discursul lui Venizelos nu a făcut decât să polarizeze și mai mult populația între monarhiștii antivenezeliști și venizeliști. Pe 30 august 1916, ofițerii venizeliști au organizat o lovitură de stat la Thessaloniki și au proclamat crearea „Guvernului Provizoriu al Apărării
Eleftherios Venizelos () [Corola-website/Science/321041_a_322370]
-
tragic este considerat a fi de importanță națională. Cînd evenimentul care duce la decretarea doliului național este decesul unei singure persoane, aceasta este de regulă o personalitate de mare importanță a țării, de exemplu un președinte, un prim-ministru, un monarh sau un membru al familiei sale, un conducător militar, un conducător religios sau o personalitate foarte apreciată de populație. Doliul național se poate institui și în urma decesului unui număr semnificativ de persoane produs, de exemplu, de o catastrofă naturală (inundație
Doliu național () [Corola-website/Science/335050_a_336379]
-
de persoane produs, de exemplu, de o catastrofă naturală (inundație, cutremur etc.), un accident major (incendiu, accident aviatic, rutier etc.) sau un atac. Doliul național este stabilit în mod oficial de către forurile cu putere de decizie ale țării respective: guvern, monarh, autoritatea militară sau religioasă etc. Efectele doliului național sînt diverse și depind pe de o parte de legislația țării și de decizia autorității care a instituit doliul, iar pe de alta de uzanțele și tradițiile țării. Ele pot privi modul
Doliu național () [Corola-website/Science/335050_a_336379]
-
î.Hr. Egiptul este ocupat de macedoneni, care în 305 î.Hr. instaurează Dinastia Ptolemeilor. Cleopatra VII (ultimul faraon) se sinucide după înfrângerea trupelor sale de către romani, la Actium în 31 î.Hr.. Anul următor Egiptul devine parte a Imperiului Roman. Faraonul era monarhul absolut al țării și, teoretic, deținea controlul complet al terenurilor și resurselor Egiptului. Regele era comandantul militar suprem și șef al guvernului, bazat pe o birocrație de funcționari pentru gestionarea afacerilor sale. Al doilea la comandă era vizirul, care avea
Egiptul Antic () [Corola-website/Science/302264_a_303593]
-
Pius al VII-lea în acea perioadă. În ciuda acestor eforturi pentru a-și spori popularitatea, naționalitatea și sprijinul străin ale lui Bonaparte, plus apartenența acestuia la o lojă masonică, au garantat practic faptul că nu va fi acceptat niciodată ca monarh legitim de către majoritatea populației spaniole. În timpul domniei sale asupra Spaniei, Venezuela și-a declarat independența (1810) față de Spania, fiind prima națiune care recurge la acest fapt. De-a lungul Războiului peninsular, comanda sa asupra forțelor franceze din Spania s-a dovedit
Joseph Bonaparte () [Corola-website/Science/313536_a_314865]
-
în Boemia și în Anglia. În următoarele decenii de la moartea lui Venceslau au fost în circulație patru biografii ale lui. Aceste hagiografii au avut o influență puternică în conceptualizarea medievală a termenului "rex justus" sau „rege drept” — care este un monarh a cărui putere provine în principal din marea lui evlavie, precum și din calitățile sale princiare. Referindu-se aprobator la aceste hagiografii, cronicarul Cosma din Praga a scris în jurul anului 1119 următoarele: Câteva secole mai târziu, legenda a fost susținută ca
Venceslau I, Duce al Boemiei () [Corola-website/Science/336000_a_337329]
-
dintre cele mai mari motoare de automobil produse vreodată. Puterea motorului este estimată a fi între 275 și 300 de cai-putere. În 1928 Ettore Bugatti anunța că "în acest an regele Alfonso al Spaniei va primi propria sa "Royale"", dar monarhul a fost detronat înainte să intre în posesia mașinii. Prima dintre mașini care și-a găsit cumpărător a fost livrată abia în 1932. Modelul standard cu un preț al șasiului de 30.000$ apărea pe piață în momentul în care
Bugatti Royale () [Corola-website/Science/319382_a_320711]