2,707 matches
-
cu ocazia vizitelor pe teren. Sedentarismul era o condiție necesară supravegherii de către stat și dezvoltării, În condițiile În care identitatea băștinașilor meratus ca popor depindea În mare măsură de „deplasarea nestingherită”. În jargonul din domeniul dezvoltării statale și În ochii oficialităților guvernamentale, inaccesibilitatea acestei populații era un indiciu al stării ei de lamentabilă Înapoiere. Acești oameni erau descriși de către așa-zișii lor civilizatori ca fiind „Încă nearanjați”, „Încă neordonați” (belum di-ator) sau „Încă netrecuți la religie” (belum berugama), iar practicile lor
[Corola-publishinghouse/Administrative/2012_a_3337]
-
instituționale ale agriculturii extrem-moderniste Disprețul conștient față de competențele locale arătat de cei mai mulți specialiști În agricultură nu era, după părerea mea, doar o chestiune de prejudecată (a elitei occidentalizate, urbane și educate, față de țărănime) sau de angajamente estetice extrem-moderniste implicite. Atitudinea oficialităților era și o chestiune de privilegiu instituțional. Dacă practicile agricultorilor ar fi fost considerate rezonabile până la proba contrarie, dacă s-ar fi socotit că specialiștii ar putea avea de Învățat la fel de mult de la țărani ca și aceștia din urmă de la
[Corola-publishinghouse/Administrative/2012_a_3337]
-
jurnalist. Ați putea povesti și alte situații deosebite? Momente de un comic-tragic irezistibil au fost, de exemplu, cele în care colegii mei au fost arestați. Radu Vizitiu, operatorul, pentru că a făcut o fotografie în Chilia, după ce tocmai ne despărțisem de oficialitățile regiunii. Sau asistentul de imagine Dănuț Olariu, arestat în Odesa, reținut timp de 6 ore fără asistență consulară și îndemnat să semneze o declarație în alb. Sau urmărirea de la Kiev, unde ucrainenii au mobilizat trupele antitero ca să ne împiedice să
Documentar şi adevăr. Filmul documentar în dialoguri by Lucian Ionică [Corola-publishinghouse/Science/1413_a_2655]
-
partea nord-estică a campusului unde era comandamentul taberei ne-am adunat toate delegațiile pentru deschiderea oficială. După un concert în aer liber, dat de o formație de muzică ușoară, cuvântul de deschidere l-a rostit dl. Henrick Beer, iar din partea oficialităților districtuale a vorbit dl. Olaf Stroh, care deținea și funcția de secretar general al Crucii Roșii Suedeze. În grupul de conducere al taberei am recunoscut și pe doamnele Mariana Nillsson și Gertrud Hultberg, din prima zi. După prezentarea fiecărei delegații
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1522_a_2820]
-
prințul Nicolae, care avea să susțină nu o dată faptul că Centrul a apărut din necesitatea de a continua activitatea Școlii Române de la Paris, creată de N. Iorga, instituție care, prin dispariția tragică a directorului ei și, mai ales, prin încercările oficialităților comuniste din țară de a se infiltra în mod propagandistic în rândurile cercurilor intelectuale românești din exil, fusese definitiv închisă. Încă în statutul de funcționare, Centrul își propunea „să pună în valoare în contextul cultural al Occidentului realitățile fundamentale ale
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/286164_a_287493]
-
esențiale ale exilului românesc, ci, dimpotrivă, o mai clară și mai exactă diversificare a mijloacelor de definire și afirmare a culturii noastre, în raport direct aproape cu încercarea de falsificare și deznaționalizare „stimulată” în țară de cercurile prosovietice și de oficialitatea comunistă. Activitatea Centrului a fost structurată pe zece secțiuni: de la filosofie, filosofia istoriei și a culturii până la etnologie, istorie a religiilor, arheologie și morfologie a culturilor, de la literatură (poetică și critică) până la teologie, probleme religioase și probleme ecumenice, de la lingvistică
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/286164_a_287493]
-
Iar pentru zilele de 7 și 8 noiembrie, care erau zile nelucrătoare, că se serba marea victorie a revoluției socialiste, noi pregătisem o mică diversiune. Se făcea o tribună cam În zona Palatului Sportului de acum, și acolo luau loc oficialitățile orașului, ale județului, de la partid, capii militari și oficialitățile rusești. Și noi trebuia să participăm la defilare și să ne oprim În dreptul tribunei și să aruncăm niște manifeste prin care ceream plecarea trupelor rusești din țară, libertăți democratice, libertatea de
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1973_a_3298]
-
erau zile nelucrătoare, că se serba marea victorie a revoluției socialiste, noi pregătisem o mică diversiune. Se făcea o tribună cam În zona Palatului Sportului de acum, și acolo luau loc oficialitățile orașului, ale județului, de la partid, capii militari și oficialitățile rusești. Și noi trebuia să participăm la defilare și să ne oprim În dreptul tribunei și să aruncăm niște manifeste prin care ceream plecarea trupelor rusești din țară, libertăți democratice, libertatea de mișcare și de manifestare... Și urma să și strigăm
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1973_a_3298]
-
douceur și disperare. René. P.S. Ți-am trimis într-un plic separat o carte a foarte demoniacului Bobby Fischer, sperând sincer că mă vei bate data viitoare când vom juca șah împreună. Fără dată. Zi însorită. Am fost convocată de oficialități la poliție, pentru un interviu în vederea obținerii cetățeniei suedeze. Plină de emoție, am urcat scările clădirii bine cunoscute - ușile se deschideau electronic ca în O mie și una de nopți, pentru că eram însoțită de un polițist amabil. Sigur, mă doare
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2032_a_3357]
-
fi fost învrăjbirea sârbilor cu românii din Banat, dar nu s-a reușit. Sunt consemnate, de asemenea, notele de protest ale guvernului Republicii Populare Române din 4 aprilie 1951, 29 iunie 1951, 20 septembrie 1952 și 30 septembrie 1952, adresate oficialităților de la Belgrad, în care se protestează împotriva actelor provocatoare de la granița celor două state. În încheiere se reia un pasaj dintr-o cuvântare a lui Gheorghe Gheorghiu-Dej, care spunea: „Faptul că țara noastră se află în imediata vecinătate cu Iugoslavia
Despre „titoism”. Cu aplecare specială asupra prezenţei sale în presa Gorjului by Gheorghe Nichifor () [Corola-publishinghouse/Journalistic/91558_a_93007]
-
că într-un alt context reacția sovieticilor nu sar fi lăsat prea mult așteptată. „Dacă n-ar fi fost chinezii, i-am fi dat un picior în...” - sar fi exprimat în stilul sau „plastic”. În iulie 1964, un grup de oficialități iugoslave de rang înalt, aflându-se la odihnă în România, s-au întâlnit cu o delegație română condusă de Chivu Stoica. Într-o atmosferă de înțelegere deplină au fost discutate o multitudine de probleme, între ele și cea a relațiilor
Despre „titoism”. Cu aplecare specială asupra prezenţei sale în presa Gorjului by Gheorghe Nichifor () [Corola-publishinghouse/Journalistic/91558_a_93007]
-
să o privesc în ochi. — Trebuie să fie un supliciu pentru tine, zise ea, blând. Mama era foarte înțelegătoare. Dragostea ei îmi dădea puterea să trec și pe la ceilalți. Am reușit să termin cu toții fără să mai vărs o lacrimă. Oficialitățile au trecut cu vederea gafa mea. Lumea din vecini s-a arătat binevoitoare și încerca să mă liniștească. Tânăra soție a domnului Nishiyama - zic tânără, dar are deja patruzeci de ani - a fost singura care m-a dojenit. — Vă rog
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1863_a_3188]
-
imediat ce-l vede pe Mihai intrînd. Aș vrea mai multe îngînă Mihai, scuturînd încet fulgii topiți pe pălărie. N-am... face un gest larg cu brațele directorul adjunct. Zău! Vă dau la spectacolul al doilea, dar la premieră avem, afară de oficialități, prietenii noștri, ai teatrului, ai dumneavoastră inclusiv. Vă rog să nu mă omorîți! schimbă el vorba, amintindu-și. Am auzit că vreți să faceți petrecere după spectacol. Un pahar, două, da, dar petrecere... zău!, s-ar crea un precedent; ce-
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1493_a_2791]
-
circa o treime din evreii orașului. Dar cu aceasta nu au luat sfârșit crimele regimului antonescian. După pogrom, regimul român a făcut două Încercări sofisticate de a falsifica documentația cu privire la desfășurarea evenimentelor. La Începutul lui august 1941, când autorități sau oficialități care nu au fost informate din timp despre pregătirea pogromului au pregătit rapoarte care contraziceau intențiile planificatorilor pogromului, adică de a acuza populația evreiască din Iași de rebeliune armată Împotriva trupelor române și germane din oraș, pentru a justifica desfășurarea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2137_a_3462]
-
Chirilovici" și i-a cerut să ia măsuri. Iosef XE "Iosef, Iacob" nu s-a mulțumit cu rugămintea, și pentru „convingere” a adăugat o mită de două milioane de lei, după buna tradiție românească - să nu ceri un „bine” de la o oficialitate „cu mâinile goale”. Chestorul Poliției era deci ultimul care i-ar fi putut acuza pe evrei În legătură cu bombardamentele sovietice. Semnalizări, Împușcături, alarme Generalul Stăvrescu XE "Stăvrescu (general)" i-a acuzat pe evrei, la 26 iunie, În orele după-amiezei că semnalizează
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2137_a_3462]
-
integrat, de bună voie sau nu, În marea reprezentație a fost montată la Iași. Totuși, primul său raport general rămâne o dovadă exclusivă În dezvăluirea planificatorilor și a scopurilor lor, precum și o dovadă că nu s-a aflat pe lista oficialităților care au știut de organizarea pogromului. La vânătoarea Începută În noaptea de 28/29 iunie au participat În primul rând polițiștii din Iași, Întăriți cu polițiști din Basarabia, XE "Basarabia" aduși În oraș În vederea Înapoierii lor În provincie, cu unități
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2137_a_3462]
-
afla În curte sub comanda locotenentului Triandaf, XE "Triandaf (locotenent)" să părăsească imediat curtea, „pentru că nu a fost Întrebuințat la nimic”, după cum a susținut În 1945; dar, În realitate, pentru ca jandarmii să nu fie atinși 178. Versiunile privind scopul consfătuirii oficialităților românești la Chestură, În orele amiezii, s-au schimbat În raport cu timpul când au fost scrise. Dar și În privința așa-ziselor rapoarte scrise În ziua pogromului sau a doua zi se pune problema veridicității, deoarece fruntașii autorităților din Iași au falsificat
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2137_a_3462]
-
Aceasta s’a executat În cursul nopții de 29/30 iunie a.c.”180. Așadar Chirilovici XE "Chirilovici" , care a fost toată ziua la Chestură, nu a amintit În acest raport preluarea controlului curții de către germani și nici vreo amenințare la adresa oficialităților românești care ar fi intervenit, chipurile, pentru a Împiedica masacrul (așa cum au convenit Împreună să prezinte cauzele masacrului la anchete, după ce au fost arestați); vărsarea de sânge care s-a petrecut la lumina zilei, În al doilea oraș ca importanță
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2137_a_3462]
-
și nu 300, după cum li s-a cerut tuturor să raporteze (vezi infra). După prezentarea celor trei rapoarte, concluzia este că evenimentele petrecute la Chestură În ziua pogromului nu pot fi reconstituite pe baza documentației românești, deoarece fiecare dintre șefii oficialităților române a mințit sau i s-a cerut să mintă (vezi infra) - și aceasta fie din cauza incapacității de a executa ordinele secrete și teama de repercusiuni asupra poziției lor (din pricina pierderii controlului În centrul unui oraș românesc care a trecut
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2137_a_3462]
-
au fost solicitați să „renoveze” realitatea retroactiv, pentru a corespunde cu planul pogromului și cu explicația formulată a apriori În privința unei așa-zise rebeliuni a evreilor din Iași, care ar fi Îndreptățit o ripostă dură și imediată. Singurul dintre fruntașii oficialităților care cel puțin s-a străduit să-i transmită lui Mihai Antonescu XE "Antonescu, Mihai" o imagine a situației ceva mai apropiată de adevăr a fost prefectul Captaru XE "Captaru, Dumitru" ; dar după pogrom, și el a fost solicitat de către
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2137_a_3462]
-
Triandaf (locotenent)" În procesul-verbal din 1941. Pe peron erau prezenți, În afară de Triandaf XE "Triandaf (locotenent)" , primarul Totoescu XE "Totoescu" , comisarul de poliție Ionescu, pretorul Grosu Ghițic, dr. Gheorghiu și soția sa, Botez și polițiștii lui și o serie Întreagă de oficialități și militari: maiorul Lateș, comandantul apărării regionale Iași, locotenent-colonelul Vasile Gheorghiu, moșier cunoscut din Împrejurimi, inginerul Marinov, inspector general la CFR, avocatul Moscu Panaite, consilier juridic al CFR, și, desigur, șeful gării, responsabilul biroului de mișcare, funcționari de la telegraf, un
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2137_a_3462]
-
sate declaraseră că au fost martori la execuții, și-a schimbat versiunea și a recunoscut că a știut ce s-a Întâmplat cu cei 500 de evrei din Sculeni XE "Sculeni" . Chiar dacă n-au fost amestecate personal În execuții, toate oficialitățile românești au știut dinainte ce urmează să se Întâmple - au știut că acești evrei nu vor fi evacuați În alt loc, ci vor fi executați. Nimeni nu a protestat, nimeni nu a Încercat să salveze evrei, nimeni nu a obiectat
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2137_a_3462]
-
treia a acestei scrieri. Acum de la moartea tatei mi se părea că timpul trece fără noimă, îl auzeam detunând în marea lui aventură. Tata era departe de mine și-l iubeam imens. Învățătorul, venit cu unele treburi ale școlii la oficialitățile de aici, trecu spre prânzul zilei, la tribunal. Ne îmbrățișarăm; părea în afara vârstei pe care o avea, - spectator la trecerea vremii, în care nu se simțea cuprins, părea să nu-l intereseze, dar pe care era bucuros, sau numai curios
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1887_a_3212]
-
i-a Însoțit În acea cumplită deplasare, reiese cu certitudine că, aproape cu un sfert de oră Înaintea epuizării timpului regulamentar de joc, mingea șutată ciobănește de un fundaș al echipei adverse a luat-o către pădure. Cu toate eforturile oficialităților și chiar ale oamenilor de rând, ea nu a mai putut fi găsită, făcând astfel imposibilă continuarea partidei. Luând act de această situație, Căpitanul alor noștri s-a prezentat cu deosebit respect În fața arbitrului și l-a rugat să urmeze
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2306_a_3631]
-
care profesorul cu adevărat Îl făcea. Într-o dimineață, pe când soția lui era În chinurile facerii și se Închisese Într-o odaie cu moașa și cu alte două femei, la poarta lui Dordonea se opri șareta cu care se deplasau oficialitățile satului. Coborâră din ea cu greutate, fiindcă erau cu toții grași, primarul, șeful de post și dirigintele poștei. Pătrunși de măreția și gravitatea momentului, Îi Înmânară, ca pe un odor de preț, un plic ce purta Însemnele marii curți internaționale. Dordonea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2306_a_3631]