1,473 matches
-
Glumești? — Nu glumesc. Buzz puse receptorul jos. Stomp îi făcu semn cu ochiul și se întoarse iar spre Mickey. PAGINĂ NOUĂ CAPITOLUL TREIZECI ȘI CINCI Lumina puternică a farurilor mătură strada, luci pe parbrizul lui, apoi se stinse. Mal auzi o portieră trântită și stinse și el farurile. Buzz veni spre el și întrebă: Dar tu ți-ai făcut treaba? — Da. așa cum spuneai, circumstanțial. Dar s-a făcut. — Cum ai reușit s-o aranjezi, căpitane? Mal nu-i pomeni de târgul cu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1955_a_3280]
-
în care fragmentele de perucă de la doctorul Layman ar reprezenta indiciul final? Buzz îi arăta fotografia: — Ăsta e Coleman, doamnă? Delores zâmbi. — Seamănă binișor. Ce bărbat frumos! Păcat că nu-mi amintesc când m-am împerecheat cu el. Se auzi portiera trântită a unei mașini. Mal ieși și alergă spre treptele verandei. Buzz îl trase la o parte și îi arătă fotografia. — Loftis în 1922. Alias Randolph Lawrence, actor amator. E tatăl lui Coleman, nu fratele lui. Mal bătu cu degetul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1955_a_3280]
-
trebuiau să fie înăuntru, unde avea loc acțiunea. Buzz îi făcu semn cu mâna omului din colț - complicele lui plătit în avans, pe care îl recrutase într-un bar. Tipul intră în parcare, aruncă priviri furișe în jur și încercă portierele Cadillacurilor și Lincolnurilor înșirate pe lângă gard. Buzz nu se grăbi. Aștepta ca individul pus de pază să remarce și să reacționeze. Paznicului îi trebui aproape o jumătate de minut până să se agite, să devină atent și să se îndrepte
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1955_a_3280]
-
valoare de patrimoniu, avea toate parafele și semnătura donatorului. în partea stângă de Prut, în vama „moldovenească”, s-a petrecut un lucru demn de semnalat. Unul din vameși, auzind că în mașina noastră se află mama patriotului Ilie Ilașcu, deschide portiera mașinii și cu lacrimi în ochi sărută mâna măicuței Natalia, se recomandă spunându-i că se numește Petre Frunză și că este fost coleg cu fiul ei, Ilie. Moment emoționant. Experiența trecerii prin vămi a zdruncinat-o pe Natalia Ilașcu
Dacă nu ai amintiri, nu ai dreptate! by Constantin Chirilă () [Corola-publishinghouse/Memoirs/776_a_1536]
-
de satin alb pe margine cu zibelină, pe cap diadema de perle oferită de orașul București la căsătorie. Opt cai bogat înhămați, cu pene și egrete albe, sunt încălecați de jochei îmbrăcați în uniformele roșu și argint; de partea fiecărei portiere câte 2 lachei în livrele de mare ținută. Înainte doi picheri călări pe cai cu panașe tricolore. Prințul Leopold, în mare ținută de general prusian, stă alături de Regină, dinainte prinții Ferdinand și Carol. Regele Carol, călare, merge înaintea trăsurii regale
Bucureştii de altădată by Constantin Bacalbaşa () [Corola-publishinghouse/Journalistic/1328_a_2730]
-
care-și fulgera de sus adversarii. — Ce-ați făcut din regalitatea d-voastră? Veți pierde Dunărea precum ați pierdut Basarabia, Arab-Tabia și cestiunea evreie. Și atunci coroana dumneavoastră regală, ciuntită, nu va mai servi decât spre a fi pusă pe portierele trăsurilor și pe nasturii lacheilor. Eugeniu Stătescu răspunde imediat. — Să n-aveți nici o grijă de strălucirea coroanei regale, ea va fi întotdeauna mare, cu toată dorința d-lui Lahovary de a o vedea scoborâtă la nivelul blazoanelor vechilor boieri. După
Bucureştii de altădată by Constantin Bacalbaşa () [Corola-publishinghouse/Journalistic/1328_a_2730]
-
Înceapă, cuvinte de Încurajare delicate, care să n-o sperie, o frază inteligentă și tristă care să aducă un zâmbet printre lacrimi. Doar că nu apucă. Fata strigă: —Întoarce-te, Yoav. Renunț. Iar băiatul, fără să se obosească să Închidă portiera taxiului În urma lui, zâmbi și se Întoarse la ea, Îi cuprinse talia cu brațul și Îi șopti ceva care Îi făcu pe amândoi să izbucnească În râs. Șoferul taxiului strigă după el o Înjurătură, iar Fima, fără să se Întrebe
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1984_a_3309]
-
izbucnească În râs. Șoferul taxiului strigă după el o Înjurătură, iar Fima, fără să se Întrebe de ce, hotărî În clipa aceea că era de datoria lui să repare nedreptatea și să-l despăgubească pe șofer. Urcă deci În taxi, Închise portiera și spuse: Îmi cer scuze pentru tot bâlciul ăsta. În Kiriat Yovel, te rog. Șoferul, un bărbat gras, cu păr argintiu des, ochi mici și o mustăcioară sud-americană Îngrijită, mormăi furios: — Ce se Întâmplă aici? Întâi oprim un taxi și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1984_a_3309]
-
crom strălucitor și a acelor aripi curbate care nu ar fi fost nelalocul lor într-un teatru de varietăți, gândul îi zbură de la problemele mele. — Nu-i așa că e o frumusețe? întrebă el. Am fost de acord că era. Deschise portiera și se înghesui pe scaunele tapițate care miroseau așa de bine că îți venea să le mănânci. Poate ar trebui să te apuci și tu de fumat, spuse el scoțând din buzunar un pachet turtit de Lucky Strike și împinse
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2025_a_3350]
-
capătul incandescent al brichetei lipit de țigară, inhală adânc și apoi suflă fumul. Aroma tutunului pluti spre mine, mai dulce decât mirosul de piele nouă, mai puternică decât gazele înțepătoare ale mașinilor care treceau. M-am prins cu mâinile de portiera albastră a mașinii lui Harry ca să nu cad. Știi de ce nu avem bani pentru mâncare, Putti? Pentru că se fac scrum. Scrumul de la țigările tale împuțite. Durerea dispăru la fel de repede pe cât apăruse, dar știam că nu mi se păruse. Stăteam asudând
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2025_a_3350]
-
îl lăsase pe scaunul din față. Ținând cartea cu o mână, am scos o țigară și am aprins bricheta. Nici măcar nu știam ce fac, până când am inhalat. Mirosul tatei mă învălui. Abia puteam să mai respir. Am deschis în grabă portiera ca să iau puțin aer. Cartea îmi căzu din poală pe asfalt. Anne se uita la mine de pe smoala neagră a parcării. Am luat-o de jos, am șters-o și am închis portiera. Ochii ei ficși mă priveau de pe chipul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2025_a_3350]
-
să mai respir. Am deschis în grabă portiera ca să iau puțin aer. Cartea îmi căzu din poală pe asfalt. Anne se uita la mine de pe smoala neagră a parcării. Am luat-o de jos, am șters-o și am închis portiera. Ochii ei ficși mă priveau de pe chipul ei veșnic de copil. Oamenii mari sunt doar invidioși pe noi pentru că suntem tineri, șoptesc eu, pe când urcăm scările dinspre dormitorul meu spre mansardă. Dar ei sunt mai tineri decât noi sau cel
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2025_a_3350]
-
ești dezamăgită? Că nu mi-ai spus? — Că nu mi-am șters numărul? — Nici nu am vrut să îl ștergi, în primul rând. M-am uitat la ea. Stătea la marginea cealaltă a scaunului din față, cu spatele lipit de portieră. Nu îi lăsam pe copii să stea așa. Era periculos. Nu te sprijini de ușă. Își schimbă poziția. Dacă nu voiai să o fac, de ce nu mi-ai spus? — Când? La unsprezece azi-noapte? Pe drum, azi-dimineață? —Trebuia să îmi fi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2025_a_3350]
-
or să piardă întâlnirile. Femeile nu se vor mai bucura de ziua lor de cumpărături și de prânz. Lasă că merită, dacă ei cred că astea sunt greutăți. Am auzit frânele scârțâind din nou, dar acum erau în spatele meu. O portieră se trânti. —Peter! Țipătul lui Madeleine se auzi în aer. Dar bineînțeles, îmi imaginam și asta. Ea dormea încă în lumina slabă a ceasului fosforescent, acoperit de o bucată de hârtie, pe care o rezemasem în fața lui și pe care
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2025_a_3350]
-
Alice avusese sesiuni de autografe, la care participaseră mulțimi compuse din trei oameni. Când Jina a oprit motorul, Danny a început un nivel nou cu Princess Peach. A scos legumele până la ultima, în timp ce maică-sa stătea și-l aștepta lângă portieră, dar când, în sfârșit, puștiul a ridicat ochii injectați și-a văzut unde se aflau, a închis jocul și s-a luat după Jina înspre magazin. Cu doi ani înainte, Danny a mers cu Charlie la pistele de skateboard; anul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2245_a_3570]
-
da vorbea încă! Ce mai vrea? . . . Maxențiu nu mai auzea și ar fi trebuit să audă. O pânză subțire ca de păianjen i se așezase pe urechi și ar fi vrut s-o ridice de acolo delicat, ca pe o portieră diafană. Prin țesutul ei transparent sunetele se difuzase și rar câte un cuvânt se prindea în mreaja auzului. Trebuia să-și strângă vinele subt frunte, să le întindă apoi. . . vinele sinilii, ce stau acolo la suprafață, vizibile, așa de rău
Concert din muzică de Bach by Hortensia Papadat-Bengescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295607_a_296936]
-
niște falange murdare, pe care le sugeam inconștient, ca un vițel. Mi se făcu brusc greață gândindu-mă că probabil nu se mai spălase pe mâini de când plecase de acasă. Mi-am smucit capul dintr-odată și am deschis buimăcit portiera. Nu mai vomitasem de multă vreme și aproape uitasem care e senzația“. Iubita cu pricina este virgină, o stare psihosomatică de care existențialistul personaj, pătruns de tot felul de grețuri, se îndoiește profund. Mă rog, ea îi explică totuși că
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2186_a_3511]
-
se modificase. Fluxul de energie se scurgea acum mai ușor prin trupul lui Corl. Acesta continuă să-l rețină încă vreo câteva secunde, apoi, cu un chiot de triumf, sări în aparatul de zbor și apăsă pe butonul care închidea portiera. Unul din tentaculele lui apucă maneta de comandă cu un gest aproape tandru. Aparatul făcu un salt înainte, spre peretele exterior. În clipa când botul aparatului atinse peretele, acesta se topi într-un nor de pulbere scânteietoare. Înaintarea fu stânjenită
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85130_a_85917]
-
vântul niciodată. Rahat, a strigat Bob de pe locul din spate, e haios așa! S-a ghemuit Într-o parte când mașina a intrat cu viteză În giratoriu, iar cauciucurile noi ale Mercedesului au scârțâit. Farah s-a ținut bine de portieră și a zis iarăși: Te rog, Johan, zău așa! știa Însă că n-avea nici un rost să-i ceară ceva când era Într-o stare ca asta. Hei, hai să coborâm pe malul fluviului să vedem ce mai fac fetițele
Map of the Invisible World by Tash AW () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1382_a_2891]
-
reale. șoferul nu se Întorsese spre ea s-o privească sau să-i ureze noroc, nu-i spusese nici măcar la revedere când coborâse din mașină, rămăsese cu privirea ațintită drept Înainte, cu mâinile pe volan și plecase imediat ce Margaret Închisese portiera și rămăsese proțăpită la poalele scărilor care conduceau către impozantul portal. Îi ieșise În Întâmpinare un bărbat Într-un costum lăbărțat grideschis, care Îi atârna pe umeri și-l făcea să pară și mai scund decât era. Nu i-a
Map of the Invisible World by Tash AW () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1382_a_2891]
-
în stradă zări o mașină lungă, puternică, cum nu mai văzuse. Mașina se opri în lungul trotuarului, la vreo 31 de metri de el. Caroseria strălucea în bătaia soarelui de după amiază. Un valet sări de pe locul de lângă șofer și deschise portiera. Dinăuntru coborî Teresa Clark. Era îmbrăcată într-o rochie de după-amiază dintr-o somptuoasă țesătură neagră. Croiala nu o făcea să pară solidă, dar culoarea închisă a rochiei îi punea în valoare chipul, îndulcindu-i trăsăturile și, prin contrast, făcându
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85122_a_85909]
-
numai cu un alt director. Bine, vom analiza, tovarășe director! Deocamdată rămâne cum ai stabilit la fața locului, a conchis tovarășul Segal de la regională și au plecat câteșitrei în mare grabă către ZIL-ul din față care-i aștepta cu portierele deschise. * * * Ca șef la Învățământ, ai trecut cam ușor peste probleme, moi Zamir moi! C-aiștia nu trebe lasaț di capu lor, moi bre! Că fără zabal cu-aiștia nu faci treabă, inspectore! Scutește-mă, mă Feller mă, de morala asta deșănțată
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1503_a_2801]
-
Partea a treia După un drum lung, timp în care Ina o ținu tot timpul într-un plâns istovitor, plin de sughițuri și spasme, când mașina ajunse în fața porții, ea deschise grăbită portiera și o ținu tot într-o fugă până în casă. Se declanșă într un hohot de plâns pe care, pentru a-l înăbuși, își înfundă capul într-o pernă, ascunzându-și în acest fel lacrimile și neliniștile. Când pătrunse Alex în
La marginea nopții by Constantin Clisu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1690_a_3123]
-
ei care resimt presiunea intracraniană ridicată, și Sophia con tinuă să-l privească fix pe bărbatul din fața ei timp de treizeci de secunde lungi și apoi deschide gura și rostește clar urcă-te. Nouă seara. Mâna lui se întinde spre portieră și trage în sus de clapetă. Deschide portiera. Se urcă în mașină. Închide portiera. Și chiar înainte ca femeia de pe locul șofe rului să se întindă spre el și să-l sărute violent, în mintea lui se formează un singur
Romantic porno by Florin Piersic Jr. () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1344_a_2728]
-
con tinuă să-l privească fix pe bărbatul din fața ei timp de treizeci de secunde lungi și apoi deschide gura și rostește clar urcă-te. Nouă seara. Mâna lui se întinde spre portieră și trage în sus de clapetă. Deschide portiera. Se urcă în mașină. Închide portiera. Și chiar înainte ca femeia de pe locul șofe rului să se întindă spre el și să-l sărute violent, în mintea lui se formează un singur gând. Curat. Simplu. Singur. Ea e. Sophia se
Romantic porno by Florin Piersic Jr. () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1344_a_2728]