1,450 matches
-
dinamism care se repercutează mai întâi asupra ideologiilor, mai apoi asupra condițiilor de existență materială. Trecând prin perioada reformelor inițiate de sus, continuând să reziste în epocile de reacțiune când Biserica reînvie, invadând universitățile prin vechii iezuiți ori acționând prin protestanții ce renasc, intelectualitatea cu vederi progresiste își extinde pe nesimțite influența și autoritatea. Organizează biblioteci și cercuri de lectură, asociații savante, cluburi pentru dezbateri politice, pentru popularizarea marilor cărți iluministe sau a jurnalelor interzise de cenzura monarhică introdusă de Francisc
[Corola-publishinghouse/Science/2253_a_3578]
-
trends of ideas. The present volume concludes an investigation into the case of Europe as a unique cultural body, a unitary formation, in whose life have their shares both East and the West, both the Catholic, the Orthodox and the Protestant world, both Mediterranean and the Western virtual values. It may stand as an attempt to bring to the fore European man at the dawn of a new age, with his traditions, language, attitudes, facts, with his soul and his mind
[Corola-publishinghouse/Science/2253_a_3578]
-
protestantismul a permis "eliberarea sistemului valorilor individuale" (id., Lebensformen, p. 270), ceea ce a condus la o relativizare a cunoașterii, la o disoluție a "adevărului absolut și obiectiv". Observăm că nici în acest sens Kant nu este un gânditor cu adevărat protestant, deși observația în sine rămâne valabilă în privința definirii protestantismului. Tocmai absența "adevărului absolut și obiectiv" îl determină, bunăoară, pe Troeltsch să considere că "evidența unei convingeri religioase conștiente și condiționate individual" reprezintă modalitatea cea mai nimerită pentru a depăși imaginea
Dilthey sau despre păcatul originar al filosofiei by Radu Gabriel Pârvu [Corola-publishinghouse/Science/1405_a_2647]
-
combativă", eine kämpfende Gläubigkeit). Spranger remarcă totuși că "eliberarea sistemului valorilor individuale", "acest progres în adevăratul sens al cuvântului constituie, mai mult decât așa-zisul capitalism, cauza ultimelor mari crize culturale". Fenomenul se explică prin faptul că "individualizarea" promovată de protestanți n-a fost urmată de o "sinteză cu adevărat cuprinzătoare", pe care Spranger o trasează ca "sarcină de viitor a protestantismului" (Lebensformen, pp. 270-271). Aceasta trebuie să se producă nu neapărat pentru că este vorba despre protestantism, ci în virtutea unui principiu
Dilthey sau despre păcatul originar al filosofiei by Radu Gabriel Pârvu [Corola-publishinghouse/Science/1405_a_2647]
-
inimii) și Listové do nebe (Scrisori către cer) - lucrări cu puternic conținut rozicrucian. În 1628, împreună cu toți frații săi boemieni, a părăsit pământul natal și s-a refugiat în Polonia, la Leszno, unde se mai așezaseră și alte grupuri de protestanți germani și cehi. Acolo a scris ceská didaktika (Didactica cehă) pe care, inițial, voia să o numească Paradisul Boemiei; este cartea în care proiecta reforma totală a școlilor, care urmau să devină „ateliere ale umanității”; curriculumul boemian urma să devină
[Corola-publishinghouse/Science/2254_a_3579]
-
remarcată mai întâi în școala secundară franceză, cu liceele sale fie de „literatură și artă”, fie de „științe”. Rămasă catolică, Franța mai ținea încă la tradițiile Imperiului Carolingian și ale curriculumului alcuinian. Dar în Europa protestantă și dincolo de Atlantic, unde protestanții au întemeiat mari state francmasonice, precum SUA, s-a valorificat și etica protestantă a muncii. S-a produs o „trifurcație” curriculară. Pe lângă școlile secundare de „arte” și „științe”, au apărut „școlile vocaționale”: Arbeitschule („Școala muncii”), școli de arte și meserii
[Corola-publishinghouse/Science/2254_a_3579]
-
ale epocii moderne, au trăit și au gîndit în perioada Reformei și Contrareformei, a unui puritanism alergic la toate fabuloasele construcții medievale ale imaginarului, la științele oculte și chiar la “magia naturală”. Inamicul principal al creștinătății reformate era fantezia umană. Protestanții și apoi catolicii, prin inchiziție, își propun să cenzureze radical imaginarul și să înlăture seducția naturii. Intelectualii erau încă protejați de puterea temporală, dar cînd frica le va pătrunde în suflete, vor începe singuri să scrie numai ceea ce Biserica vroia
Cartesianismul ca paradigmă a "trecerii" by Georgia Zmeu () [Corola-publishinghouse/Science/471_a_1370]
-
European, Iași, 1997, Ediție îngrijită, introducere, tabel bibliografic, text stabilit, traducerea textului latin, note și comentarii: Traian S. Diaconescu, p. 13. Datorăm autorului ediției prezente o sinteză a comentariilor asupra naturii operei teologice care atestă, în polemica dintre catolici și protestanți, "credința comună a Bisericii Catolice și a Bisericii Ortodoxe privind Eucharistia", cum și asupra limbii în care aceasta s-a exprimat: "o latină umanistă, elegantă și armonioasă, apropiată de modelul clasic, dar cu înrîuriri grecești la nivel lexical și, mai
[Corola-publishinghouse/Science/1472_a_2770]
-
Țara: Elveția (Confederația elvețiană/Canton de Vaud) Localitatea: Lausanne Locul de muncă/profesia: Educator social (asistent social) și director al centrului de primire pentru copii Vârsta: 47 ani Gen: M Religia majoritară: în Elveția: mixtă protestantă / catolică; în Vaud: jumătate protestanți / jumătate catolici Statul: declarat/nedeclarat laic: în Elveția: statul este declarat laic, dar nu în sensul franțuzesc; în Vaud: statul este laic, însă cu legătură puternică între Stat și Biserică Cu privire la cei ce au binevoit să răspundă acestui interviu structurat
Biserica şi asistenţa socială din România by Ion Petrică [Corola-publishinghouse/Science/899_a_2407]
-
fiind finanțate din surse proprii. Olanda Răspuns dr. D. J. B.: În mod tradițional, un rol masiv este jucat de organizațiile private (religioase sau nu), sprijinite de către Stat. E cazul perioadei "stâlpilor" în care catolicii, socialiștii și diferite părți ale protestanților au concurat unii cu alții în domenii ca: educație, sănătate, media etc. Din 1960 acești "stâlpi" s-au prăbușit, însă au rămas activi în domeniul asistenței sociale. De exemplu, organizații evanghelice, cum este Armata Salvării și a Tineretului creștin, care
Biserica şi asistenţa socială din România by Ion Petrică [Corola-publishinghouse/Science/899_a_2407]
-
poate afirma că, în prezent, pe teritoriul UE există 6 mari comunități religioase: catolică, protestantă, ortodoxă, anglicană, musulmană și iudaică. Acestea erau în 2001, într-o Uniune Europeană cu 15 membri (377 de milioane), repartizate după cum urmează: 51% catolici, 16% protestanți, 6% anglicani, 3% ortodocși, 3% musulmani, 0,5% evrei și 20,5% fără o confesiune declarată. În 2004, odată cu aderarea celor zece noi state membre, numărul cetățenilor europeni a crescut la 452 de milioane, iar reprezentarea confesională este următoarea: 55
Biserica şi asistenţa socială din România by Ion Petrică [Corola-publishinghouse/Science/899_a_2407]
-
3% ortodocși, 3% musulmani, 0,5% evrei și 20,5% fără o confesiune declarată. În 2004, odată cu aderarea celor zece noi state membre, numărul cetățenilor europeni a crescut la 452 de milioane, iar reprezentarea confesională este următoarea: 55% catolici, 15% protestanți, 5% anglicani, 3% ortodocși, 2,5% musulmani, 0,5% evrei și 19% fără o confesiune declarată" (Sursa: Radu Carp, "Stat, Biserică, cetățean în căutarea unui model european al religiilor", în T. Baconsky et al. (Editura), Pentru un creștinism al noii
Biserica şi asistenţa socială din România by Ion Petrică [Corola-publishinghouse/Science/899_a_2407]
-
cu un parlament ales pe baze profesionale. Cîțiva ani mai tîrziu, Monseniorul von Ketteler a publicat Die Arbeiterfrage und das Christentum, a cărei importanță am arătat-o deja. În aceeași perioadă au luat ființă, mai întîi în Rhenania, la inițiativa protestanților, casele de ajutor reciproc menite să vină în sprijinul agricultorilor. Ulterior, fiind adoptate și de catolici, acestea aveau să se răspîndească în numeroase țări europene și să devină un instrument de bază în acțiunea socială a creștinilor. Pe planul organizării
Europa democraţiei creştine by Jean-Dominique Durand [Corola-publishinghouse/Science/1434_a_2676]
-
Pe planul organizării politice, s-a constituit o Uniune a catolicilor în cadrul Parlamentului de la Berlin (1852) sub conducerea lui August Reichensperger, fratele lui Peter. Aceasta își propunea să apere libertățile religioase și să pretindă un tratament egal pentru catolici și protestanți. Au aderat 62 de deputați, dar libertatea de vot a acestora era redusă. În 1859 ea a căpătat denumirea de Zentrum (Centru), traducînd o orientare moderată. În mod paradoxal, problemele catolicilor erau mai delicate în Bavaria, unde erau majoritari, dar
Europa democraţiei creştine by Jean-Dominique Durand [Corola-publishinghouse/Science/1434_a_2676]
-
de a-i face pe catolici să apară ca niște răi cetățeni germani, puțin devotați unității, credincioși unui monarh străin (dogma infailibilității, proclamată de conciliul Vatican în iunie 1870, era o armă importantă) și de a crea un culoar cu ajutorul protestanților, împiedicînd orice apropiere interconfesională. Celebra expresie a deputatului liberal anticlerical R.Virchov, "Kulturkampf" (sau lupta pentru civilizație), dădea acestei politici anticatolice caracterul unei lupte pe care Statul modern trebuia s-o ducă împotriva obscurantismului Bisericii catolice și exprima dorința de
Europa democraţiei creştine by Jean-Dominique Durand [Corola-publishinghouse/Science/1434_a_2676]
-
-i neliniști pe mulți dintre episcopi și chiar pe papă. Energic combătut de Acțiunea Franceză, denunțat la Roma de către cardinalul Billot și catolicii monarhiști, condamnarea părea să devină definitivă din momentul cînd Marc Sangnier anunța un "Sillon mai mare", deschis protestanților și chiar necredincioșilor pe baza unei recunoașteri comune a valorilor republicane și democratice. La 25 august 1910, papa Pius al X-lea a adus, prin Notre charge apostolique, mesaj adresat arhiepiscopilor și episcopilor francezi, o critică foarte severă la adresa Sillon-ului
Europa democraţiei creştine by Jean-Dominique Durand [Corola-publishinghouse/Science/1434_a_2676]
-
și aleșii săi numeroși clerici, menținea în programul său aspectele legate de apărarea Bisericii, a drepturilor sale, a școlilor catolice, pronunțîndu-se împotriva secularizării. În ciuda promisiunii lui Windthorst (discurs ținut la Papenburg în august 1872), partidul nu s-a putut deschide protestanților din cauza opoziției Romei și a episcopatului. Deputatul Julius Bachem, care chema la "ieșirea din turn", și Karl Muth, fondatorul revistei Hochland, erau suspectați de Vatican, acesta din urmă fiind acuzat de modernism. Deschiderea interconfesională a avut totuși loc în plan
Europa democraţiei creştine by Jean-Dominique Durand [Corola-publishinghouse/Science/1434_a_2676]
-
1979 pentru a asista la făurirea unei adevărate teologii a drepturilor omului prin Redemptor hominis 21. Grija de a-și menține partidele într-o sferă neconfesională i-a determinat pe creștin-democrați să se deschidă. Să se deschidă, de exemplu, față de protestanți, ca CDU-ul german, care a vrut să se deosebească de partidul de centru (Zentrum) asociind grupările de catolici și protestanți. Această originalitate trebuie subliniată, fiindcă partidele creștine democrate, după cum s-a văzut, erau puternic marcate de originea lor legată
Europa democraţiei creştine by Jean-Dominique Durand [Corola-publishinghouse/Science/1434_a_2676]
-
partidele într-o sferă neconfesională i-a determinat pe creștin-democrați să se deschidă. Să se deschidă, de exemplu, față de protestanți, ca CDU-ul german, care a vrut să se deosebească de partidul de centru (Zentrum) asociind grupările de catolici și protestanți. Această originalitate trebuie subliniată, fiindcă partidele creștine democrate, după cum s-a văzut, erau puternic marcate de originea lor legată de apărarea catolicismului, fiind cvasi absente în țările marcate de Reformă, ca țările scandinave sau Marea Britanie. Această deschidere avea loc într-
Europa democraţiei creştine by Jean-Dominique Durand [Corola-publishinghouse/Science/1434_a_2676]
-
experiențe a interconfesionalismului sindical cît și al voinței conducătorilor de a reuși. Dar cazul german nu era izolat. În 1945, Partidul Creștin Social Belgian adresa programul lui de Crăciun tuturor oamenilor de bună credință. În Elveția, partidul s-a deschis protestanților în 1947 și a recunoscut laicitatea Statului în 1958. În Olanda se observă o evoluție asemănătoare pînă la crearea, în 1976, a federației formate din cele trei partide de inspirație creștină. Aceasta fusese posibilă datorită dificultăților electorale care au dus
Europa democraţiei creştine by Jean-Dominique Durand [Corola-publishinghouse/Science/1434_a_2676]
-
1976, a federației formate din cele trei partide de inspirație creștină. Aceasta fusese posibilă datorită dificultăților electorale care au dus la această apropiere, datorită evoluției Bisericii olandeze și atenuării diferențelor ecleziale. În Franța, MRP-ul s-a deschis agnosticilor și protestanților, aceste experiențe fiind însă rare. Putem aminti cazul pastorului Emmanuel La Gravière, senator, membru al Consiliului Republicii (1946-1949), membru apoi al Adunării Uniunii Franceze (1949-1958), și mai ales mărturia lui Léo Hamon care, în memoriile sale, se descrie ca "evreu
Europa democraţiei creştine by Jean-Dominique Durand [Corola-publishinghouse/Science/1434_a_2676]
-
a fost utilizată în Manifeste de l'Ordre nouveau, publicat la începutul anului 1931 de Denis de Rougemont și cîțiva prieteni, dintre care îl amintim pe Alexandre Marc, și care au înființat un cerc de studii religioase, filozofice și sociale. Protestant barthian, el a publicat în 1934 Politique de la personne; găsim aici denunțarea individualismului care, necunoscînd bine omul, l-a zdrobit sub greutatea egoismului. Arnaud Dandieu, care în 1932 publicase Décadende de la nation française împreună cu Robert Aron, a devenit unul dintre
Europa democraţiei creştine by Jean-Dominique Durand [Corola-publishinghouse/Science/1434_a_2676]
-
capitalismului și al Germaniei 10. Acțiunea creștin-democraților părea atît de puternică în făurirea Europei, încît mulți socialiști și liberali se temeau de o "Europă neagră", în timp ce Europa care se contura nu cuprindea încă nici Marea Britanie, nici țările Scandinave dominate de protestanți, ci se limita la șase state ce formau primele comunități, reprezentînd zone electorale creștin-democrate puternice. Este incontestabil faptul că unificarea europeană face parte din memoria democrației creștine, că ocupă aici un loc glorios, devenind chiar un element de identitate, un
Europa democraţiei creştine by Jean-Dominique Durand [Corola-publishinghouse/Science/1434_a_2676]
-
situațiilor. Răspunsurile la problemele economice au variat în timp și îmbracă aspecte diferite de la o țară la alta. Astfel că partidele interconfesionale, cu prezență protestantă importantă, ca în cazul Germaniei sau Olandei, au avut o evoluție deosebită, caracterizată prin pragmatismul protestanților, străini de magisteriul pontifical, chiar dacă acesta avea un caracter social. Totuși, se pot desprinde patru puncte comune. În primul rînd, organizarea economică trebuie să garanteze drepturile fundamentale de a poseda un bun, de a-ți procura cele necesare pentru o
Europa democraţiei creştine by Jean-Dominique Durand [Corola-publishinghouse/Science/1434_a_2676]
-
Nolens, fondator al Rooms-Katholieke Staatspartij, și s-a confruntat cu gestionarea puterii. El a beneficiat de introducerea în 1917 a votului universal și a scrutinului proporțional și de sistemul Verzuiling, fondat pe cei trei Zuilen sau piloni ai națiunii: catolic, protestant, "general" (sau neutru). Aceste cadre ale societății structurau pînă și viața cotidiană a olandezilor în funcție de profesiunea lor de credință. Acest sistem a favorizat pilonul catolic, cel mai omogen, 80% dintre catolici votînd pentru RKS. Acesta a obținut după război 30
Europa democraţiei creştine by Jean-Dominique Durand [Corola-publishinghouse/Science/1434_a_2676]