2,172 matches
-
rămas în genunchi, mâinile noastre înlănțuite. Ne trăgeam unul pe celălalt înăuntru. Un moment firav de contra-viziune, spre confort. De parcă ar fi trebuit să traversezi o lume ca să ajungi acolo. Ceva s-a descătușat în mine, iar privirea ei de remușcare sugera un viitor. Dar - și am încercat să blochez acest gând - oare chiar ne uitam unul la celălalt sau ne uitam la cine vroiam să fie celălalt? 1 8 s p a g o Un Spago s-a deschis chiar
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2048_a_3373]
-
nutrea nostalgia mitului și legendei și coincidenței și flăcărilor. Scriitorul îl vroia pe Patrick Bateman înapoi în viața noastră. Scriitorul spera că toată această oroare mă va inflama. Eram în situația în care tot ceea ce dorea scriitorul mă umplea de remușcări. Credeam cu inocență în metaforă, dar în acest moment scriitorul mă descuraja în mod activ. Existau acum două strategii contrare vizavi de situația curentă. Însă scriitorul era pe cale să câștige, pentru că, după ce m-am ghemuit din nou în Porsche am
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2048_a_3373]
-
pe scriitor: De ce apare - de ce devine manifest - pe Elsinore Lane? Voi răspunde la întrebarea asta cu o altă întrebare: de ce bântuie Patrick Bateman prin Midland County? Adică ce vrei să spui? Cum devine o entitate ficțională una reală? Ai avut remușcări când ai creat monstrul de pe coridor? Nu. Eram înspăimântat. Încercam să-mi găsesc locul în lume. Un scurt interval al stării de veghe: formalitățile de cazare la recepția din marele, pustiul hol al hotelului. Secvența: schimbul anost de informații - monotonia
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2048_a_3373]
-
orfan Și nu te am decât pe tine? Cu străinii m-ai înșelat Și ți-ai bătut și joc de mine!. O lovitură de cuțit I-am dat în zarea lumânării; Cu ea-ncepusem primul sărut Și primul pas al remușcării... În celulă povestea: cântam cântecul ce-l învățasem de la mama mea, care-i simțeam vocea caldă și aici, ca și apărător al țării, cum ne cânta și ne învăța să fim cuminți și să nu facem fapte rele. Dar mânia
ADRIANA Cuvinte din iarna vie?ii by ION N. OPREA () [Corola-publishinghouse/Memoirs/83160_a_84485]
-
d. Noaptea lor de sex e tot o convenție ceva ce trebuie să se întîmple între erou și eroină. întoarcerea lui Emil la locul crimei, la timp ca să întrezărească familia îndoliată a victimei, e o modalitate convențională de a semnala remușcările lui și, concomitent, de a-l umaniza retroactiv pe șmenar (avea o familie). Nici unul dintre lucrurile astea nu e greșit din punct de vedere scenaristic, dar nici unul nu e interesant. Tipul ăsta de scriitură nu spune niciodată nimic surprinzător, nu
Bunul, Răul și Urîtul în cinema by Andrei Gorzo () [Corola-publishinghouse/Memoirs/818_a_1758]
-
lui Capote, Graham Greene, numea așchia de gheață din inima scriitorului. La rîndul lui, regizorul Bennett Miller lucrează cu sînge rece : fără retorică vizuală, fără sentimentalism cel puțin pînă în final, cînd sugerează că Truman a devenit un alcoolic din cauza remușcărilor. Ceea ce-mi sună naiv și moralizator, un reflex al acelui conformism contemporan care le cere scriitoriilor buni (cu excepția scandalagiilor acreditați de tip Houellebecq) să fie și oameni buni sau să plătească. O explicație mai plauzibilă este că Truman a
Bunul, Răul și Urîtul în cinema by Andrei Gorzo () [Corola-publishinghouse/Memoirs/818_a_1758]
-
că, în lumea reală, lucrurile nu se aranjează una-două. Dar filmul e foarte plăcut. E împotriva iluziei de puritate și a bigotismelor de orice fel, de partea lucidității și a păcatelor minore. E profund civilizat. Dilema Veche, februarie 2008 Inadaptare Remușcare/Atonement (Marea Britanie, 2008), de Joe Wright Cu romanul său din 2001, Atonement (tradus la noi, corect, sub titlul Ispășire), scriitorul britanic Ian McEwan a reușit o performanță excepțională : aceea de a scrie un mare roman tradițional, solid realist, care să
Bunul, Răul și Urîtul în cinema by Andrei Gorzo () [Corola-publishinghouse/Memoirs/818_a_1758]
-
să le reproșez cineaștilor regizorului Joe Wright și scenaristului Christopher Hampton că au subțiat pînă la insignifianță sofisticatul metadiscurs al lui McEwan, rămînînd cu tradiționala combinație de dragoste și război. Nu văd nici o rușine în asta. Problema filmului Atonement (tradus Remușcare) nu e că nu se ridică la înălțimea romanului, ci că nu se ridică la înălțimea altor combinații cinematografice de dragoste și război, cum ar fi Pacientul englez. Dragostea sa e falsă. Războiul său e fals. Asta provine parțial din
Bunul, Răul și Urîtul în cinema by Andrei Gorzo () [Corola-publishinghouse/Memoirs/818_a_1758]
-
de nici o divinitate, după nici un fel de plan. Martin Landau juca rolul unui respectabil oftalmolog care apela la fratele său interlop ca să-și elimine amanta nevrotică atunci cînd aceasta ajungea să-i pericliteze armonia familială. Oftalmologul era cuprins apoi de remușcări. Deși înainte de crimă se considerase ateu, acum simțea că violase rînduiala universului. Ajungea la un pas de autodenunț. După care își revenea. După cum i se destăinuia mai tîrziu unui străin întîlnit la o petrecere (Allen), se trezise într-o bună
Bunul, Răul și Urîtul în cinema by Andrei Gorzo () [Corola-publishinghouse/Memoirs/818_a_1758]
-
orbea inexorabil). Dar Allen avea să revină la tema crimei fără pedeapsă (citîndu-l explicit pe Dostoievski și introducînd decisiv în ecuație elementul noroc) în cel mai palpitant film al său, Match Point (2005). Ucigașul de-acolo suferă și el de remușcări. Ajunge și el să se întrebe dacă nu există totuși o ordine superioară, pe care fapta lui a afectat-o și care se cere restabilită prin pedepsirea lui. Ceea ce-l scoate pe el din criză e comportamentul perfect arbitrar cu
Bunul, Răul și Urîtul în cinema by Andrei Gorzo () [Corola-publishinghouse/Memoirs/818_a_1758]
-
aceste! Își poate cineva închipui cu ce inimă m-aș fi dus să spun doamnei Proca că bărbatul său, pe care l-am îndemnat să mă întovărășească la vânat, s-a înecat! Dumnezeu însă m-a ferit de o asemine remușcare de conștiință ce aș fi avut toată viața și de atunci n-am mai umblat cu luntrea după rățe, dar nici lui Proca nu i-a mai venit gust să se expuie de a măsura a doua oară adâncimele Vladnicului
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1536_a_2834]
-
am referit insuficient până acum în comentariile mele, pentru a se vedea ca într-o oglindă, cum apreciază alții performanțele sale de calitate). Și astfel, cu un Alfredo timid în actul întâi, îndrăgostit și revoltat, apoi impulsiv și plin de remușcări în tabloul trei, revenit pasional în ultimul act, tenorul ni se prezintă ca unul care nu gândește doar emiterea sunetelor, ci trăiește cu adevărat stările prin care trece personajul său. Mihai Frunză conturează convingător, de data aceasta, un Germont-tatăl care
PANORAMIC ARTISTIC (consemnări de regizor) by MIHAI ZABORILĂ () [Corola-publishinghouse/Memoirs/91815_a_93193]
-
-și privească modelul, dar ochii lui exprimau o tristețe care se dovedea acum premonitorie. În fotografie, el știa că despărțirea va fi definitivă. Preocupată să conserve tehnic amintirea de moment, ratase ceea ce aparatul văzuse atât de bine! Acum o torturau remușcările. Trebuia să rămână lângă mama ei și să vegheze asupra sănătății acesteia. Margareta avea un fel propriu de a se dedica unei cauze: se azvârlea asupra ei cu înverșunare. Toate astea făceau și mai insuportabilă cealaltă despărțire, de soțul ei
by Georgeta Horodincă [Corola-publishinghouse/Memoirs/1098_a_2606]
-
și nu a trăit să-și vadă fiul, comandant de subunitate în special că eram la cazarma unde făcuse și el concentrare și pentru care avea o considerație deosebită. Era tare mândru de mine și parcă-l simțeam că avea remușcări pentru felu cum se purtase cu mine când eram acasă.Pentru că fusese prea sever și de multe ori nedrept. Numai după ce plecasem eu în armată, a simțit cât de mult îi lipseam, că fratele Mihai nu mă putea înlocui în
Fapte şi evenimente ce nu trebuie uitate by Ioan Duduc () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1270_a_1902]
-
stațiuni de cercetare, hoteluri și chiar întreprinderi de stat. A fost o perioadă de timp în care a acționat legea junglei. Unii dintre conducătorii partidelor, renăscute peste noapte, ajunse la putere, aveau și poate că mai au încă și acum, remușcări, că nu au demolat și "Casa Poporului", care devenise o clădire emblematică, probabil prea măreață și supraapreciată, atât de români cât și de străini. Deși fusese jefuită și furată de multe lucruri imediat după victoria asupra " comunismului odios, criminal și
Fapte şi evenimente ce nu trebuie uitate by Ioan Duduc () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1270_a_1902]
-
atât de repede, cărora nu iam luat în seamă și am lăsat multe lucruri neterminate. Acum îmi dau seama că nu este bine să lași treaba de azi pe mâine,că s-ar putea să o pierzi și să ai remușcări mai târziu. Când am avut ocazia să urc treptele acestei clădiri după 50 de ani, pentru a face câteva fotografii cu pensionarii care au activat cândva aici,necesare pentru un album,sau monografie, am simțit că mă sufoc de emoție
Fapte şi evenimente ce nu trebuie uitate by Ioan Duduc () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1270_a_1902]
-
în mass-media aceasta infectată de toate bolile și toate relele. Cu toată urgia și isteria înființată de unii și-n special politicienii, eu, dacă ar fi să o iau de la capăt, aș merge la fosta instituție, fără să am vreo remușcare. Acolo am putut face unele servicii și fapte umane, am putut ajuta pe mulți oameni căzuți în necazuri. Am învățat multe lucruri bune și am avut relații cu oameni de o categorie superioară. Cunosc însă multe cazuri după 1990 în
Fapte şi evenimente ce nu trebuie uitate by Ioan Duduc () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1270_a_1902]
-
care spun că nu-i bine să te grăbești să mori până nu vezi anumite locuri, oameni, monumente naturale sau creații umane precum Casa Poporului. Trebuie să-ți îndeplinești scopurile , ori dorințele, până nu-ți trece timpul, ca să nu ai remușcări sau mustrări de conștiință, că au trecut pe lângă tine și nu te-ai „înfruptat” din ele. După aia, nostalgiile tardive nu-ți mai sunt de niciun folos. Te ajută doar ca să le încadrezi în albumul amintirilor care-ți produc supărări
Fapte şi evenimente ce nu trebuie uitate by Ioan Duduc () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1270_a_1902]
-
Ba mai mult, spuneai că fata ți-a mărturisit că era și logodită, iar tu ai corupto, determinând-o, să-i pună coarne prezumtivului soț,înainte de-a se căsători și din câte am înțeles, nici nu a-ți avut remușcări de greșala pe care o făcură-ți -Eu am fost provocat și la astfel de tentații, nici Sf. Petru nu ar fi renunțat,că doar nu eram de lut. Am răspuns cu da, la dorința ei, să-i țin companie
Fapte şi evenimente ce nu trebuie uitate by Ioan Duduc () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1270_a_1902]
-
spirit. Primarul ne dorește, tardiv, „poftă bună”, când cei mai mulți înfulecau deja un delicios sos cu ciuperci și carne. Primii care au „asaltat” pântecoasele boluri de porțelan au fost chiar câțiva dintre oamenii primăriei, iar scriitorii, lihniți, i-au urmat fără remușcări. Se rade totul în câteva minute. Încerc să mă extrag din această forfotă sardanapalică și mă pozez cu Richard Wagner pe fundalul unui afiș cu trenul, însă scenografia ce ne cuprinde e mult mai amplă: o cupolă mare deasupra noastră
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1968_a_3293]
-
ale sale, rătăcesc de-a lungul Nevei, sub ploaia măruntă ce nu mai contenește, precum Raskolnikov înainte de a se hotărî pentru crimă. Dincolo de râu, abia întrezărindu-se prin pâcla leșioasă, fortăreața Petru și Pavel închipuie răsplata pentru fapta viitoare, asemenea remușcării sau ideii de expiere, aflată momentan la periferia conștiinței. Faimosul intrând arcuit, pe unde se scurg cuceritorii Palatului de Iarnă din filmele cu bolșevici, îmi dă o ușoară senzație de amețeală, de contact brutal cu o istorie care mi-a
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1968_a_3293]
-
femeia a început să plângă. Mi-a urat printre lacrimi călătorie plăcută. Eu i-am răspuns dorindu-i noroc și o viață cu mai puține primejdii. Am simțit că mi se urcă un nod în gât - de neputință și de remușcare pentru ce am putut să cred despre femeia aceasta - și am ieșit afară... VITALIE CIOBANU: Încerc să-mi croiesc ceva timp pentru câteva scurte vizite la casele-muzeu ale unor scriitori celebri care au locuit aici. Casa nr. 34 de pe splaiul
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1968_a_3293]
-
fotografii ale sale. I-am transmis omagiile matale, spunea: da! da!, dar mă Îndoiesc, că-și aduce aminte de mata. Uită Îngrozitor. Cerea cu insistență să vin și m-am dus, crezând, că-l pierdem și nu voiam să am remușcări. M-a recunoscut, s-a bucurat mult, m-a sărutat și nu mă mai lăsa să plec, deși venisem cu mașina unui medic prieten din Buftea, de care depindeam și a trebuit să plec. Are clipe limpezi, dar de regulă
CORESPONDENŢĂ FĂLTICENEANĂ VOL.II by EUGEN DIMITRIU () [Corola-publishinghouse/Memoirs/700_a_1279]
-
și pe care o credeam o româncă autentică, revenise la matcă îndată ce armata de ocupație pătrunse în București. Iată ce scria în Bukarester Tagblatt într-o românească dubioasă: „Astăzi, odată cu gratitudinea și pietatea realului (?!) și autenticul românism, unindu-se și remușcarea și pocăința rătăcirilor unui fatal moment, neamul depune cununi de lacrimi pe mormântul unde au depus cununi de flori proaspete și virginale (?!) Feldmareșalul Mackensen și Mareșalul Falkenhayn.“ La acest pelerinaj n-au fost din femeile române pocăite decât d-ra Fanny
Din viaţa familiei Ion C. Brătianu: 1914–1919: cu o anexă de însemnări: 1870–1941 by Sabina Cantacuzino () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1379_a_2882]
-
trece pin minte să-ți cruț mustrările de cuget... nu! De aceea sunt un demon... - Dar tu mi-ai adus-o... - Spun că nu?... Da... sunt liberă eu de a încerca să seduc... De ce te-ai lăsat sedus? - N-am remușcări... - N-ai... Bine... Copila va fi alungată de părinți... va naște-n sărăcie... Va fi o femeie pierdută... dacă n-o vei lua de soție... Dar tu o vei lua. Vei avea o viață de urât, vei îmbla după alte
Opere 07 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295585_a_296914]