1,058 matches
-
numeroase habitate naturale de care depind supraviețuirea numeroaselor specii sălbatice. Pe durata a numai câtorva decenii, jumatate dintre zonele umede ale Europei au fost desecate și 10 între 60 și 90% dintre stepe, turbării și bărăgane au dispărut (http://ecoazimut.roă Distrugerea habitatelor naturale are consecințe dezastruoase asupra faunei și florei europene. Datorită habitatelor sale foarte diverse, România are o faună deosebit de bogată adăpostind 105 specii de mamifere, 19 specii de amfibieni, 25 specii de reptile, 216 specii de pești, 410
CONSERVAREA MEDIULUI ŞI A BIODIVERSITĂŢII by Dana Popa Răzvan Al. Popa () [Corola-publishinghouse/Science/739_a_1106]
-
noastră 410 specii de păsări, din care 40 specii sunt periclitate, 25 specii sunt critic periclitate, 30 specii sunt vulnerabile, 16 specii sunt în declin. 11 Fig. 1.4. Statutul de conservare a speciilor de păsări din România (www.anpm.roă Natura nu ține cont de frontierele naționale astfel încât, cea mai bună metodă de protejare a mediului natural este aceea de coordonare a eforturilor țărilor și de punere în comun a mijloacelor. Dunărea traversează zece țări, iar dacă una dintre ele
CONSERVAREA MEDIULUI ŞI A BIODIVERSITĂŢII by Dana Popa Răzvan Al. Popa () [Corola-publishinghouse/Science/739_a_1106]
-
lat căutând zone de cuibărit, de hrănire și de reproducere. Dacă nu se protejează habitatele lor decât într-o parte a Europei, se reduc inevitabil șansele de supraviețuire a acestor specii. 1.2. Conservarea și protecția habitatelor naturale (http://ecoazimut.roă. După 30 de ani, Uniunea Europeană participă la eforturile desfășurate pentru protejarea patrimoniului natural al continentului și joacă un rol activ pentru restrângerea pierderii biodiversității la nivel internațional. Aceasta a participat activ la adoptarea Convenției de la Berna cu privire la viața salbatică și
CONSERVAREA MEDIULUI ŞI A BIODIVERSITĂŢII by Dana Popa Răzvan Al. Popa () [Corola-publishinghouse/Science/739_a_1106]
-
de esență să, dar ea se și exercita asupra universului. Numele pe care le-am grupat aici au că semnificație de bază stăpânirea universală. 2.1.7.1. al-Malik: SOI, ASM, GG „Regele”; Marr „Rex”; RB „le Souverain”; DM „le Roi”; YA „the King/the Ruler”; Arb „the King”. Apare de două ori împreună cu al-′aqq (20, 114/113 și 23, 116/117), în listele de nume de la 59, 23 și 62, 1 urmat de al-Quddós, iar la v. 114, 2
[Corola-publishinghouse/Science/2091_a_3416]
-
114/113 și 23, 116/117), în listele de nume de la 59, 23 și 62, 1 urmat de al-Quddós, iar la v. 114, 2, în expresia Malik al-n"s: SOI, ASM GG „Domnul oamenilor”; RB „Souverain des Hommes”; DM „Roi des hommes”; YA „the Ruler of men”; Arb „the King of Men”, urmând expresiei sinonimice Rabb al-n"s. Metaforă regalității adaugă ideii de stăpânire și pe aceea de guvernare. Combinația al-Malik al-′aqq poate fi înțeleasă și că „Adevăratul
[Corola-publishinghouse/Science/2091_a_3416]
-
două ocurente: în expresia M"liku yawm al-dn (v. 1, 4): SOI „ce domnește în ziua judecății”; ASM „în Ziua de Apoi Cârmuitor”; GG „Stăpânul Zilei Judecății”; Marr „Regnans diei Judicii”; RB „Souverain du Jour du Jugement”; DM „le Roi du Jour du Jugement”; Arb „Master of the Day of Doom” și în expresia M"lik al-mulk (3, 26/25): SOI „stăpâne al stăpâniei”; ASM „Stăpân peste toate”; GG „Stăpân al Împărăției”; Marr „possesor Regni”; RB „Souverain de la royauté”; DM
[Corola-publishinghouse/Science/2091_a_3416]
-
mărirei”, „Împăratul mărirei/slavei” (Ps 23/22,10) (SC); „Dumnezeul/Împăratul mărirei” (Blaj); „Dumnezeul slavei”, „Împăratul slavei” (BVA, G-R, BS, C); ho theòs tQÎs dóxQs, ho basileùs tQÎs dóxQs (LXX); „Deus maiestatis”, „Rex gloriae” (Vg); „le Dieu de gloire” „le roi de gloire” (BJ); „the God of glory”, „the King of glory”. Aceste două nume, formate din substantive în anexiune, din care al doilea termen este k">Ä:, cu articol hotărât, constituie o mare provocare pentru traducători, tocmai din pricina acestui de-
[Corola-publishinghouse/Science/2091_a_3416]
-
a Dumnezeului unic: - ’A:Än kol h"’"reț, „Stăpânul întregului pământ” (Ios 3,13; Mih 4,13; Ps 114,7). Semnificație de bază: stăpân universal (+ analogie antropomorfizantă). 3.1.8.2. Mélek: „Împărat” (toate traducerile românești); basileús (LXX); „rex” (Vg); „Roi” (BJ); „King” (RSV). Tema regalității lui YHWH este centrală în Vechiul Testament, deși se conturează abia după stabilirea israeliților în Canaan. Evreii recurg la această reprezentare simbolică pentru a exprima relația dintre ei și Dumnezeu 207. YHWH domnește peste Israel (Jud
[Corola-publishinghouse/Science/2091_a_3416]
-
precedent, ho díkaios, si poate fi tradus fie cu „drept”, fie cu „sfânt” în accepția de „desăvârșit din punct de vedere moral”. 3.2.2.8. Stăpân 3.2.2.8.1. basileús: „Împărat” (toate traducerile românești citate); „Rex” (Vg); „Roi” (BJ); „King” (RSV). Descrierea Celui Credincios și Adevărat, călare pe un cal alb și care poartă veșmânt muiat în sânge, din Ap 19,11-16, se încheie cu cuvintele: s„pe mantia Lui și pe coapsă Lui are nume scris”ț
[Corola-publishinghouse/Science/2091_a_3416]
-
a cărui descriere este demnă de condeiul dantesc: Mai întâi de la barieră dai de o murdărie vrednică de cei mai originali africani; colea niște băieți la o cârciumă toacă fel de fel de cărnuri pentru cârnați, un vârtej de muște roiește împrejur; dincoace niște hârdaie cu struguri borșiți din cari un zaplan cu mâinile pline de zeamă dulce și de praf își umple mereu teascul, pentru must un fel de sirop îngroșat cu țărână: aci un alt vârtej de muște clocotește
by Loredana Ilie [Corola-publishinghouse/Science/1088_a_2596]
-
a explora apele Pacificului, În zona tropicală, unde Franța intenționa să-și pregătească expansiunea colonială., și după un voiaj de trei ani În jurul lumii revine În Franța, la Saint Malo. Volumul Voayage ou tour du Monde, par la Frăgate du Roi La Boudeuse, et la Flûte L’ Ètoile, en 1766, 1767 et 1769, apare la Paris În 1771, s-a bucurat de succes, „datorită subiectului, dar și a stilului atrăgător (ibidem, p. 123-126). 108 Scoțian de origine, dintr-o familie modestă
Asaltul tigrilor by Oltea Răşcanu Gramaticu () [Corola-publishinghouse/Science/320_a_1259]
-
583. Întrucât nici pe lună plină și nici puțin timp Înainte de luna nouă nu se fac Înmormântări, urna se păstrează câteodată vreme Îndelungată În casă. Pe cei care locuiesc aici pare să nu-i deranjeze mirosurile și nici muștele ce roiesc În jurul urnei, ei Își continuă traiul ca și cum nu s-ar fi Întâmplat nimic, până ce urna nu este Îngropată În pământ. ORIGINALITATE ARTISTICĂ Influența oriental-asiatică, În special indiană și chineză, se resimte puternic În dezvoltarea culturii și civilizației indoneziene (religie, scriere
Asaltul tigrilor by Oltea Răşcanu Gramaticu () [Corola-publishinghouse/Science/320_a_1259]
-
secolul al XVII-lea, olandezii (numiți pe atunci flamanzi) sunt cei care celebrează cel mai bine plăcerea de a bea, prin intermediul picturii, al interioarelor din hanuri și cabarete, prin banchetele și reuniunile ofițerilor arcași ai regelui de o zi, le roi boit147. Însă aceștia expun cel mai bine ochilor noștri lacomi banchete fabuloase în care artistul își exploatează întregul talent, jucându-se cu luminile pentru a reda în mod spectaculos transparența vinului, a sticlei sau a cristalului de printre obiecte de
Civilizatia vinului by Jean-François Gautier [Corola-publishinghouse/Science/915_a_2423]
-
Omar ibn Al-Farid și Muhammad Sham al-Din Hâfiz (sau Hafez), fără a mai vorbi de marii pictori pentru care vinul a fost o sursă de inspirație (de la Triumful lui Bachus al lui Velasquez la Băutorii lui Cézanne, trecând prin Le Roi boit al lui Jordaens și Nunta din Cana a lui Tintoretto sau Véronèse)... toate aceste exemple culturale sau artistice sunt mărturii însemnate ale importanței vinului de-a lungul istoriei umanității. Din momentul în care via a devenit vin, istoria acestuia
Civilizatia vinului by Jean-François Gautier [Corola-publishinghouse/Science/915_a_2423]
-
flamandului Jacob Jordaens (1593-1678), ilustrând tradiția de a servi prăjituri în care sunt ascunse figurine-fèves-, de sărbătoarea catolică a Epifaniei (6 ianuaire). Cel care găsește în prăjitura sa figurina regelui este declarat regele zilei, moment în care se strigă " le roi boit!", adică "regele bea!" (n.trad.). 148 A se vedea și volumul lui Louis Réau, L'Europe française au siècle des Lumières, Albin Michel, Paris, 1971. 149 În original : On reconnaît toujours une nation dominante à ce qu'on s
Civilizatia vinului by Jean-François Gautier [Corola-publishinghouse/Science/915_a_2423]
-
eu însă pentru ca s-o întâlnesc/ trebuie să umblu cu mâinile oarbe/ în cămara nădușită a sângelui/ neștiind dacă nu cumva o sugrum pe întuneric// zi de zi mă uit ca un fotograf/ prin mâneca hainei tatălui meu mort/ unde roiesc de șapte ani furnicile/ pândind să-i imprim pe suflet imaginea// plângându-mi mie însumi de milă/ uneori sunt silit s-o prind de urechi/ ca pe un elev ascuns de teama pedepsei/ sau ca pe o pradă// dar cruzimea
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/289289_a_290618]
-
ani de-a rândul fără frică, Oricât de mulți sunt cei ce se ridică, N-am vreme să mai mor de azi 'nainte! Ioanichie OLTEANU - Grănicerii. În: Contemporanul, nr. 260 (39), 28 sept., 1951 De la Belgrad către noi, umblă svonuri roi c-ar porni domnii război. Dar nu umblă cum se umblă, ci vin seara pe la umbră, și vin noaptea pe furiș cu spionii prin tufiș. Vin pe noapte făr de lună rău mai cobesc prin comună. „Avioane-n cinci coloane
[Corola-publishinghouse/Science/2301_a_3626]
-
e imposibil dar oricum criticii și teoreticienii literari pe care dramaturgul premiat nu dă doi bani nu vor întârzia să-și spună cuvântul. O mișcare a murit, alta îi ia locul. Să nu uităm, totuși: ca și până acum, Le roi est mort, vive le roi! Tradiția în care se înscrie Pinter urcă de la Shakespeare și Renașterea engleză către clasicismul francez (Corneille, Racine, Moliére...), spre Oscar Wilde, George Bernard Shaw și TS Eliot (care și-a scris cele cinci drame exact
by LIDIA VIANU [Corola-publishinghouse/Science/982_a_2490]
-
și teoreticienii literari pe care dramaturgul premiat nu dă doi bani nu vor întârzia să-și spună cuvântul. O mișcare a murit, alta îi ia locul. Să nu uităm, totuși: ca și până acum, Le roi est mort, vive le roi! Tradiția în care se înscrie Pinter urcă de la Shakespeare și Renașterea engleză către clasicismul francez (Corneille, Racine, Moliére...), spre Oscar Wilde, George Bernard Shaw și TS Eliot (care și-a scris cele cinci drame exact când Harold Pinter debuta). E
by LIDIA VIANU [Corola-publishinghouse/Science/982_a_2490]
-
nu i le-a spus, în schimb află secretele iubirii în compania zeiței Keqing cu care s-a inițiat în practica erotică, numită metaforic "nor și ploaie". În familia reală, Baoyu este răsfățat în lumea gineceului, în lumea feminină ce roiește în jurul lui: bunica Jia Mu, întruchiparea autorității absolute, Feng Jie, adevărata stăpână, tanti Xue, mama lui Baochai, Podoaba prețioasă, pe care mama sa ar fi vrut s-o vadă la Curtea împăratului ca favorită. Cu Baochai, Podoaba prețioasă, tânărul Baoyu
Curtezane şi pseudocurtezane: în mitologie, istorie, literatură by Elena Macavei [Corola-publishinghouse/Science/942_a_2450]
-
în scenă oameni modești, lacheul Ruy Blas, sculptorul în metal Gilbert, în Marion de Lorme, și chiar excluși, prostituatele, Tisbé în Angelo tiran al Padovei (Angelo tyran de Padou) și Marion de Lorme, bufonii, Triboulet, în Regele se amuză (Le Roi s'amuse) și Angely în Marion de Lorme, proscrisul în Hernani. "Mulțimea, căreia îi aparține viitorul dar căreia nu-i aparține prezentul, spune Hugo în Prefața la Ruy Blas; poporul, orfan, sărac, inteligent și puternic; aflat foarte jos, și aspirând
by MARIE-CLAUDE HUBERT [Corola-publishinghouse/Science/1110_a_2618]
-
paravan pentru prostie. (n. tr.) 87 Autorul face referință la inversiunea ca tip de construcție sintactică dar și poetică, specifică limbii franceze (n.tr.). 88 Hugo, după patru drame în versuri, Cromwell (1827), Hernani (1830), Marion de Lorme (1831), Le Roi s'amuse (1832), dă trei drame în proză: Lucrèce Borgia, Marie Tudor (1833), Angelo, tyran de Padou (1835), care displac publicului. De aceea se întoarce la vers cu Ruy Blas (1838) și Les Burgraves (1843). 89 Numai Edmond Rostand, ultimul
by MARIE-CLAUDE HUBERT [Corola-publishinghouse/Science/1110_a_2618]
-
1968), „Zoroaster the Herdsman”, În Indo-Iranian Journal, nr. 10, pp. 264-281. Christensen, A. (1928), Etudes sur le zoroastrisme de la Perse antique, Copenhaga. Christensen, A. (1932), Les Kayanides, Copenhagen. Christensen, A. (1917; 1934), Les types du premier homme et du premier roi dans l’histoire légendaire des Iraniens, vol.I, Stockholm; vol. II, Leide. Christensen, A. (1936), Les gestes des rois dans les traditions de l’Iran antique, Paris. Dandekar, R.N. (1938), Der vedische Mensch, Heidelberg. Darmesteter, J. (1883), Etudes iraniennes, Paris
[Corola-publishinghouse/Science/2005_a_3330]
-
mijloacele de strămutare erau mediocre, a fost prodigioasă. Sofiștii peregrinau dintr-o cetate în alta, aventurierii politici de tipul lui Alcibiade parcurgeau de mai multe ori într-o viață distanța între Grecia, Asia Mică și sudul Italiei. Coloniștii traversau marea, „roind“ în cele mai neașteptate direcții. Această mobilitate geografică s-a cuplat cu una a spiritului, și nu este de mirare că limba, care este martorul cel mai fidel al experiențelor de viață ale unui popor, a înregistrat-o în toată
Despre limitã by Gabriel Liiceanu () [Corola-publishinghouse/Science/583_a_1233]
-
fost spulberate în 1948. Vezi Milovan Djilas, Conversations with Stalin, New York, 1962, passim 19 N. Iorga, op. cit., passim 20 N. Iorga, Răsboiul pentru independența României (acțiuni diplomatice și stări de spirit), București, 1927, passim, și Correspondance diplomatique roumaine sous le roi Charles I (1866-1880), publiée sous les auspices du Ministère des Affaires Entrangères de Roumanie, Paris, 1923, passim; în sfîrșit, "Revue slave", vol. 2, aprilie 1928, p. 141 etc. 21 Iorga îl considera pe Kerenski un demagog care "crede că noua
by NICHOLAS M. NAGYTALAVERA [Corola-publishinghouse/Science/1017_a_2525]