1,994 matches
-
ne povățuiește că în interiorul nostru, oricât de întunecat va fi labirintul în care am pășit, mereu se va afla o nobilă și divină forță de izbândă, o trăsătură-putere, o capacitate miraculoasă care ne poate aduce eliberarea, ea fiind darul testamentar sădit drept moștenire în inimile noastre de zeul ce ne-a rostuit dintr-un capriciu de iubire absolută sub constelații de melancolii demiurgice. Dar pentru a descoperi un asemenea înalt potențial lăuntric și a-l activa, trebuie mai întâi, să ne
[Corola-publishinghouse/Science/84933_a_85718]
-
Conform textului Apocalipsei, în cazul situării conștiinței mele în rândul celor pierdute întru tentația demonului, și eu mă închin icoanei fiarei. Fiara îmi vorbește din icoana și face semne și acte taumaturgice înfiorătoare. Ea mă vindecă de suferințele și rănile sădite în ființa mea prin îndurarea grozăviilor și traumelor anterioare. Astfel, mă simt ajutat și ocrotit de fiară. Nu resimt nicio fericire, dar o savuroasă plăcere îmi inundă conștiința. Așadar, nu sunt fericit, dar mă simt purtat de o lascivitate grotească
[Corola-publishinghouse/Science/84933_a_85718]
-
deja acolo, mi-am dobândit și consolidat acest loc nefast în timpul vicierii mele perseverente. Îngerul vine doar spre a confirma opțiunile de conștiință ale fiecăruia. Demult am hotărât să fiu la stânga și mi-am așezat acolo gradual firea precum se sădește și crește un copac într-un sol cu seve cianurice. Această uscăciune a sufletului meu se aseamănă întru totul cu urâciunea pustiitorului, este același deșert răsfirat peste zodia omului pierzător al Paradisului. Privesc la cei din dreapta cosmică și văd doar
[Corola-publishinghouse/Science/84933_a_85718]
-
pus în lucrare". Totuși, la doar câteva zile mai apoi, Departamentul din Lăuntru aproba rânduirea unui reprezentant al Eforiei orășenești să se deplaseze în zonă, împreună cu Mihalic de Hodocin, "căruia i s-a încredințat și planul locului, spre a să sădi la obârșia apelor ce vin în oraș 10 fălci 130 prăjini (sic!) cvadrati copaci cu frunză lată pentru cruțarea puterii soarelui, potrivit hotărârii Înălțimii Sale..."20. Aceștia s-au și prezentat neîntârziat la datorie, încât, la 2 noiembrie 1844, raportau
[Corola-publishinghouse/Science/1576_a_2874]
-
Publice. Moldova, dosar 275/1842, f. 1. 19 Ibidem, f. 6. 20 Ibidem, f. 30. 21 Ibidem, f. 32. 22 Ibidem, f. 34. 23 Potrivit calculelor petiționarului, un om putea săpa un stânjen de pământ în două zile sau putea sădi zilnic 60 de pomi (ibidem, f. 36). 24 Ibidem, f. 43. 25 SJIAN, Departamentul Lucrărilor Publice. Moldova, dosar 292/ 1843, f. 4. 26 Potrivit unui document din 1841, "o măsură de apă este egală cu câtă apă ar curge prin
[Corola-publishinghouse/Science/1576_a_2874]
-
Convorbire (7, 3), el susține că „Dumnezeu, o dată ce zărește în noi izvorul voinței de bine, oricare ar fi acesta, coboară lumina Sa asupra acestei voințe de bine, o îmbărbătează, o îndeamnă la mîntuire, făcînd să rodească ceea ce El însuși a sădit și a văzut răsărind mulțumită eforturilor noastre”, și face și alte afirmații similare care, fără îndoială, nu se împacă deloc cu doctrina augustiniană. Aceasta și pentru că, hrănit cu teoriile lui Origen, Cassian concepe contemplarea lui Dumnezeu ca pe o operă
[Corola-publishinghouse/Science/2079_a_3404]
-
o epistolă adresată Bisericii primare, ci voia ca toată lumea să vadă limpede criza Bisericii din vremea sa, din epoca postconstantiniană în care creștinismul este religia oficială a imperiului, dar nu este încă (și poate nu va fi nicicînd) o credință sădită în sufletele oamenilor. El a vrut să denunțe lipsa de entuziasm a creștinilor pentru a sublinia starea gravă în care se găsea Biserica. b) Către Biserică O astfel de atitudine nu e doar moralizatoare, așa cum au observat cei mai mulți cercetători, ci
[Corola-publishinghouse/Science/2079_a_3404]
-
și averi, iar pe de altă parte mai cu seamă la pasiuni. Viața călugărească pe care o are în vedere Dorotei este cea dusă în mănăstire. Caracteristică doctrinei lui Dorotei este și insistența asupra conștiinței, un fel de scînteie divină sădită de Dumnezeu în ființa umană în timpul Facerii; aceasta e aprinsă și însuflețită prin respectarea poruncilor (învățătura 2). Scrisorile, adresate unor călugări sau unor grupuri de călugări, se ocupă de probleme concrete de viață spirituală, bazîndu-se în mare măsură pe tradiția
[Corola-publishinghouse/Science/2079_a_3404]
-
toți acei războinici și a cărui violentă și îndărătnică mânie este însuși subiectul Iliadei. Îi spune mamei sale, tocmai în clipa în care e gata să plece la luptă ca să-l răzbune pe Patrocles omorându-l pe Hector: „Piară vrajba sădită în zei și oameni, piară mânia care-l asmute și îl îndârjește chiar și pe omul cu mintea întreagă și care ne varsă în suflet ceva cu mult mai dulce ca mierea, umplându-l însă cu fum.“ Doar Ahile putea
Ahile sau Despre forma absolutã a prieteniei; Ariel sau Despre forma purã a libertãþii by Petru Creţia () [Corola-publishinghouse/Science/1373_a_2880]
-
s-au născut Suzana și Serafim. Gospodarii din Hăbă șești mi-au dăruit o vacă, un cal, mi-au făcut căruță și șaretă. Am restaurat biserica și am refăcut casa parohială. Am construit un grajd cu șură și beci. Am sădit vie și am făcut stupină. Nu mi-am închipuit că pot fi în Moldova credincioși atât de darnici, atât de binevoitori. PRIMA îNVIERE LA STRUNGA. Pentru acoperișul casei parohiale trebuia țiglă. Am făcut comandă la o fabrică, iar comanda a
A FOST O DATA by VICTOR MOISE () [Corola-publishinghouse/Science/762_a_1496]
-
uitat că elitele duc Înainte societatea, ele fiind colportoarele progresului În societate și nu masele. Un rol important În dezvoltarea creativității Îl are mediul social, care trebuie să ofere cadrul necesar dezvoltării aptitudinilor persoanei cu dizabilitate, continuând astfel ceea ce a sădit familia și a clădit școala. Este zona În care persoana În cauză se realizează, se Împlinește În raport cu sine și cu societatea. Dacă aspirațiile individuale se regăsesc În contextul social În care dizabilul viețuiește, imaginea de sine a acestuia este una
Medicină şi societate by Valeriu Lupu, Valeriu Vasile Lupu () [Corola-publishinghouse/Science/1587_a_2935]
-
model centralizat, în care Împăratul împrumuta puteri aproape divine. Și dacă, într-un asemenea model, China a fost mare, puternică, respectată, va trebui să înțelegem că, aproape în mod reflex, populația privește la centru, cu respectul pe care l-au sădit două milenii de evoluție și este puțin disponibilă să pună la îndoială ceea ce vine de la centru. Nu pledăm pentru modelul respectiv, ci doar dorim să relevăm că desprinderea de el este foarte dificilă și nu poate fi decât treptată. Economia
by Paul Dobrescu [Corola-publishinghouse/Science/1096_a_2604]
-
dacă mă judec cu Tineă totuși, Întrebând de cauzele acestei inegalități atât de mari, adaugă : «Despre dreptate grăiesc către Tine ; de ce calea necredincioșilor este cu izbândă, de ce este bine pentru toți cei ce calcă legea și fac nedreptăți ? I‑ai sădit și au prins rădăcini, cresc și fac roade bune. Tu ești aproape de buzele lor, dar de inima lor ești departeă. Deplângând prăbușirea lor, Domnul le trimite prin profet medici și doctoríi pentru vindecare, Îi conduce cu grijă, Îi cheamă Într
SUFERINŢA ŞI CREŞTEREA SPIRITUALĂ, Ediţia a II‑a, revăzută by Liviu Petcu () [Corola-publishinghouse/Science/168_a_136]
-
noi Dumnezeu. Gândește‑te la cele ce‑ți spun : Dumnezeu n‑are nevoie de nimic de la noi ci Își este de‑ajuns ; ne‑a adus din neființă la ființă, ne‑a dat suflet, cum nu are nimeni pe pământ, a sădit raiul, a Întins cerul ... și dac‑ai Încerca să vorbești despre toate bunurile și fru‑ musețile date de Dumnezeu omului, ar trebui să povestești nespus de mult, fără Însă a ajunge vreodată să le spui pe toate”61. În duh
SUFERINŢA ŞI CREŞTEREA SPIRITUALĂ, Ediţia a II‑a, revăzută by Liviu Petcu () [Corola-publishinghouse/Science/168_a_136]
-
imago Dei inscripționată În viața noastră și În elementele consti‑ tutive ale universului. Omul, prin Însăși firea lui, simte nevoia de a intra În legătură directă cu Dumnezeu Cel per‑ sonal, prin continua transcendere spre Absolut, căci i s‑a sădit În suflet puterea de a iubi. Persoana umană este mânată lăuntric spre deschiderea prin iubire, pentru că ea are ca fundament care a creat‑o și o susține cu această tendință, comuniunea treimică de Persoane, ca veșnică și supremă deschidere reciprocă
SUFERINŢA ŞI CREŞTEREA SPIRITUALĂ, Ediţia a II‑a, revăzută by Liviu Petcu () [Corola-publishinghouse/Science/168_a_136]
-
În răbdare, rugăciune și mulțumire către Dumnezeu. Însă, În această luptă nevăzută și În acest răz‑ boi pe plan duhovnicesc, omul nu rămâne singur, ci este ajutat de Dumnezeu Cel iubitor. Astfel, creștinul este chemat să păstreze neschimbată frumusețea chipului sădit de Dumnezeu În el, să devină mai Încercat, mai experimentat și mai puternic pentru unul dintre cele mai grele examene ale acestei vieți și anume lupta cu bolile și feluritele Încercări, mai răbdător În sufe‑ rință, Înțelegând taina și rostul
SUFERINŢA ŞI CREŞTEREA SPIRITUALĂ, Ediţia a II‑a, revăzută by Liviu Petcu () [Corola-publishinghouse/Science/168_a_136]
-
vezi vreodată lipsite de roade, ci totdeauna, cu toată frumusețea lor. Nu le atacă stricăciunea, nici schim‑ barea vremurilor. Câți n‑am cules mii și mii de vindecări din această sfântă raclă (a Sfântului Mucenic Iulian - n.n.) de când s‑a sădit trupul acesta În pământ, și rodul n‑a pierit ! S‑au secerat lanurile, dar spicele nu s‑au terminat ! S‑a scos apa din izvoare, dar vanele de apă n‑au secat, ci curg, curg mereu și nu se opresc
SUFERINŢA ŞI CREŞTEREA SPIRITUALĂ, Ediţia a II‑a, revăzută by Liviu Petcu () [Corola-publishinghouse/Science/168_a_136]
-
lor adună pe seama lor și a casnicilor lor; așa și noi: adunând binele care din citiri și cărți folositoare, care din călătorii, care din Întâlniri și adunări cu oameni de neamuri luminate, să-l Împărtășim compatrioților noștri și să-l sădim În pământul nostru, spre rodire Înmulțită, ca să câștigăm și noi de la următorii noștri mulțumirile ce le aud moșii și strămoșii, câți sau de la sine au aflat, sau de la alții au luat și ne-au lăsat vreun bine”, chiar dacă știau bine
[Corola-publishinghouse/Science/2270_a_3595]
-
categorii de funcții, în exprimarea sintactică a spațialității și temporalității, termenul atribut este precedat de o prepoziție compusă, formată din prepoziția simplă de și prepoziția proprie termenului circumstanțial: A așezat cărțile pe masă. / Cărțile de pe masă sunt ale tale. A sădit un tei între doi stejari. Teiul dintre stejari e tânăr. Am găsit fântâna lângă mânăstire./ Fântâna de lângă mânăstire are apă foarte rece. Când circumstanțialul se realizează prin adverbe (sau substantive) neprecedate de prepoziție, atributul corespunzător este precedat de prepoziția simplă
[Corola-publishinghouse/Science/2319_a_3644]
-
centru un verb copulativ. La primul nivel, grupul reprezintă un întreg semantic, pentru că însăși predicația are condiții de realizare( semnificație lexicală(1)+ semnificație gramaticală(2): Mihai este(2) înțelept.(1), „Cea mai mare înțelepciune a naturii e (2) că a sădit în sufletul omului nemulțumirea.(1) ” (N.Iorga) Identificarea, delimitarea și descrierea unităților sintaxei se întemeiază pe specificul specificul nivelului sintactic în organizarea și funcționarea limbii ca sistem (își integrează nivelele lexical și morfologic) și totodată în desfășurarea procesului de comunicare
[Corola-publishinghouse/Science/2319_a_3644]
-
87) șatributț „- Atunci dumneata de ce nu te muți? șcirc. de cauzăț - Pentru că nici eu n-am făcut ce trebuie...” (B. Fox, 152) șsubiectț „În orice minte lumea își pune întrebarea Din nou: de unde vine și unde merge floarea Dorințelor obscure sădite în noian?” (M. Eminescu) șcirc. spațialț Enunțurile interogative pot fi: • simple, când dezvoltă o singură direcție semantico-sintactică: „- Dar de văzut vezi?” (B. Fox, 178), • disjuncte, când dezvoltă ambele alternative semantico-sintactice, prin intermediul unei relații de coordonare disjunctivă: „L-ai cunoscut sau
[Corola-publishinghouse/Science/2319_a_3644]
-
va în noi să prindă/ Un har, o taină vie ce aure să pară./ Iubito, e timpul ca pomii-n floare să ne ningă! Atunci, în zorii verii Călătorii au dispărut în clopot să-nceapă a clădi un Templu, să sădească în mijlocul grădinii lor eternul, nevăzutul Copac Plutitor, iar lângă roata căruței lor mnemonice să-și sape porul fântânii spre infinit. Atunci când clopotiră heruvimii un imn de slavă visului de-a fi al omenirii, ei au pășit sub Norul Romboid. Era
by LIVIU PENDEFUNDA [Corola-publishinghouse/Science/986_a_2494]
-
acoperită de snopuri de flori, de vițe sălbatice, de ierburi înalte și mirositoare, în care coasa n-a intrat niciodată (...). În acea dumbravă este peștera, ce am prefăcut-o în casă, și prisaca mea, toată această insulă este o florărie sădită de mine...", scrie Mihai Eminescu, în timp ce Jules Verne ajungea în mijlocul Pământului, sub mări sau în lumile ascunse de lianele junglei. Vasile Lovinescu trece în revistă pe Carol cel Mare, Frederic Barbarosa, Frederic al II-lea, Marko Kralievici și Ștefan cel
by LIVIU PENDEFUNDA [Corola-publishinghouse/Science/986_a_2494]
-
tu semeni, nu semeni trupul care va fi, ci doar un simplu grăunte, poate de grâu sau de altă plantă; însă Dumnezeu îi dă trup după cum vrea și fiecăreia dintre semințe îi dă trupul propriu 1040. Cuvântul aduce informația să sădească oglinda luminii pe pământ. Ore, zile și culori; vârste, anotimpuri și caractere; iată ordinea cosmică în plan zodiacal ilustrând viața și moartea, evoluția semințelor pe pământ. Iar noi, amestecându-ne cu infinitul presărat, încolțim, cuvintele fiind în undele poemelor cultura
by LIVIU PENDEFUNDA [Corola-publishinghouse/Science/986_a_2494]
-
abisul/ Rostogolit pe dâre de flăcări, ca ntr-un iad.” Dragostea trupească extinsă la plăcere, sexualitate este vremelnică, își dovedește efemeritatea. Calea eternității este iubirea, dar cea „mai presus de fire”. Deși în carnea trupului se află sămânța iubirii, aceasta trebuie sădită în suflet, prin sipritualitate pentru a îndeplini scopul propus. Poetul deplânge existența într-un trup „pâlpâitor de pofte”, dorind „s-o curățesc de carnea” (iubirea). Dragostea adevărată se realizează dincolo de carnal, la un plan superior, greu accesibil omului profan. De
Inter-, pluri- şi transdisciplinaritatea, opţiune sau necesitate? by Dorina Apetrei, Mihaela Butnaru, Gabriela Petrache () [Corola-publishinghouse/Science/426_a_1250]