2,066 matches
-
de natura tuberculoasa? * Din punct de vedere epidemiologic, aceste forme de tuberculoză, considerate conform clasificării OMS (1997) drept tuberculoză extrarespiratorie, sînt mai frecvente la tineri, la scurt interval după primoinfecția cu M. tuberculosis. La aceștia, și sansele de vindecare fără sechele sînt maxime, în condițiile unei atitudini terapeutice prompte și corect aplicate. * Din punct de vedere etiopatogenic, are loc o reacție alergică de hipersensibilizare a componentelor seroasei pleurale declanșată de contactul cu antigenele micobacteriei tuberculoase, ajunse la nivelul acestei structuri anatomice
Curs de pneumoftiziologie by Antigona Trofor [Corola-publishinghouse/Science/940_a_2448]
-
forme de tuberculoză primară sau secundară. De cele mai multe ori, însă, tabloul este cel al unei tuberculoze pubertare, în care se regăsesc intricate elemente aparținînd ambelor forme clinice. Astfel, din punct de vedere radiologic (v. Fig.7), se pot depista atît sechele de tuberculoză primară (calcificări ale hilului sau șancrului de inoculare), adenopatii hilare, dar și infiltrate sau caverne în parenchimul pulmonar (Ionescu, 1985). La pubertate, dar și la copiii de vîrste mai mici, tuberculoza poate avea și o prezentare strict endobronșică
Curs de pneumoftiziologie by Antigona Trofor [Corola-publishinghouse/Science/940_a_2448]
-
ar trebui să fie sterilizate. Această sterilizare trebuie să fie însă, eficientă, adică să se adreseze și germenilor care rezistă intracelular, unde trăiesc într-o stare de semilatență. Astfel de germeni se găsesc cu precădere în leziunile fibroase, provenite din sechele și au un mare potențial de redeșteptare a tuberculozei. Reactivarea unui focar de acest gen, care a fost considerat vindecat, duce la apariția recidivelor. Astfel de bacili se găsesc mai ales în interiorul macrofagelor, într-un mediu acid. Tuberculostaticul cel mai
Curs de pneumoftiziologie by Antigona Trofor [Corola-publishinghouse/Science/940_a_2448]
-
scop adjuvant antiinflamator în situații de tipul: pericardită TB masivă, meningită, pleurezii TB importante, forme severe de TB pulmonară care pot amenința viața, forme de tuberculoză extinse, miliare, plămîni distruși tuberculoși. Adăugarea corticoterapiei are calitatea de a preveni instalarea unor sechele fibroase extinse, mutilante. Femeile care iau pilule anticoncepționale Această categorie de paciente merită o mențiune specială, avînd în vedere că Rifampicina prezintă interacțiuni medicamentoase cu contraceptivele orale, scăzîndu-le eficiența. Prin urmare, pacientele trebuie avertizate asupra acestui inconvenient și sfătuite să
Curs de pneumoftiziologie by Antigona Trofor [Corola-publishinghouse/Science/940_a_2448]
-
Hg). acidoză metabolică. Semne de gravitate legate de terenul pe care se produce pneumonia: * alterarea stării generale (prin etilism, denutriție, diabet). * imunodepresie (prin boli imunologice, tratamente cu efect imunodeprimant cortizon, citostatice, hemopatii maligne, splenectomie). * antecedente personale de boli pulmonare severe: sechele de tuberculoză, BPOC, etc. Prezența acestor criterii de gravitate impune transferul pacientului în secția de reanimare. Pînă la izolarea propriu-zisă a unui germen, trebuie avut în vedere: * dacă există un anumit context particular epidemiologic specific unei clase de bacterii. * criterii
Curs de pneumoftiziologie by Antigona Trofor [Corola-publishinghouse/Science/940_a_2448]
-
are loc în cadrul unor afecțiuni bronșice localizate preexistente, de unde și posibilitatea tratamentului chirurgical în aceste situații. Modificările radiologice sînt limitate la teritoriul interesat, iar consecințele asupra funcției pulmonare sînt mai puțin importante. Printre cauzele secundare de dilatații bronhice se numără sechelele de tuberculoză, adenopatiile masive care comprimă pereții bronhici, corpii străini intrabronhici. Diagnostic diferențial cu tuberculoza pulmonară dar examenul bacteriologic al sputei pentru bK și aspectul radiologic pulmonar, ca și contextul clinic și epidemiologic al cazului va tranșa diagnosticul. cu astmul
Curs de pneumoftiziologie by Antigona Trofor [Corola-publishinghouse/Science/940_a_2448]
-
glomeruli afectați), segmentale sau globale, endoși/sau extracapilare, cu depozite imune subendoteliale. • IV A: NL difuză proliferativă, activă; • IV A/C: NL difuză, proliferativă și sclerotică; • IV C: NL difuză sclerotică, inactivă. Clasa V: NL membranoasă - depozite imune subepiteliale ori sechele morfologice ale acestora în MO, ME sau IF. Poate surveni în asociere cu clasa III sau IV. Clasa VI: NL avansată sclerotică - ≥ 90 % glomeruli sclerozați. Din punct de vedere prognostic, NL proliferative (clasele III și IV) se clasifică astfel: 1
[Corola-publishinghouse/Science/2339_a_3664]
-
profilaxia pneumocistozei (de obicei, cu trimetoprim/sulfametoxazol, 160/800 mg × 3/săptămână), antalgice, IECA în HTA reno-vasculară, nutriție parenterală (în cazurile cu afectare digestivă severă și malnutriție rapid progresivă), prevenirea și combaterea efectelor adverse ale tratamentului imunosupresor, prevenirea și tratarea sechelelor neuro-musculare. b) PAN asociată cu VHB Tratamentul corticoid și imunosupresor prelungit este contraindicat în aceste cazuri, deoarece favorizează persistența și replicarea virală și evoluția hepatitei către ciroză. Terapia de bază constă în antivirale (interferon alfa-2b, lamivudină) și, uneori, plasmafereză. O
[Corola-publishinghouse/Science/2339_a_3664]
-
4. Tratament Tratamentul simptomatic cuprinde antihipertensive (IECA și/sau sartani), folați și, adesea, hemodializă. în SHU epidemic, plasmaterapia nu este necesară, prognosticul fiind excelent doar cu tratament simptomatic. Antibioticele sunt inutile și chiar periculoase. Un sfert dintre pacienți rămân cu sechele funcționale renale, iar circa 10 % decedează sau ajung la IRC terminală. în schimb, SHU atipic la copil evoluează frecvent către IRC terminală. Rata recidivelor după transplant renal este ridicată. în cazurile cu deficit de factor H, plasmaterapia cronică profilactică sau
[Corola-publishinghouse/Science/2339_a_3664]
-
dovedit formal eficace, spre deosebire de PTT. Cu toate acestea, majoritatea clinicienilor o recomandă, fie sub formă de transfuzii de plasmă, fie sub formă de schimburi plasmatice. Eliminarea unui eventual factor declanșator (infecții, medicamente) este crucială. Jumătate din cazuri se vindecă fără sechele. Recuperarea funcției renale este mai lentă decât recuperarea hematologică. Uneori, evoluția este către IRC terminală. Recăderile sunt mai rare decât în PTT. ALTE CAUZE DE MAT • MAT asociate sarcinii. în cursul sarcinii sau postpartum pot apare PTT, SHU sau sindrom
[Corola-publishinghouse/Science/2339_a_3664]
-
care durează 1-4 zile și dispar apoi spontan, pacienții fiind asimptomatici între crize. Durerile sunt asociate cu inflamația seroaselor: pleurită (uneori cu revărsat lichidian), peritonită (ce poate mima un abdomen chirurgical), sinovită (monosau poliartrită a articulațiilor mari, care dispare fără sechele). Uneori, mai pot apărea: pericardită, orhită, mialgii sau erupții cutanate. Boala se complică, în 30-60 % dintre cazuri, cu o amiloidoză de tip AA, ce afectează, în special, rinichii și splina. Tratamentul constă în colchicină, 1-2 mg/zi. Colchicina previne crizele
[Corola-publishinghouse/Science/2339_a_3664]
-
la un anumit individ. Factori de risc pentru progresia bolii cronice de rinichi în mod tradițional, se consideră că rata de progresie a BCR este determinată de trei factori majori: activitatea bolii cauzatoare a BCR; modificările adaptative de la nivelul rinichiului; sechelele locale și sistemice ale bolii renale. Există până în prezent puține date care să cuantifice rata de progresie dintr-un stadiu al BCR în altul. După unii cercetători, rata de tranziție din stadiul 3 sau 4 de BCR în stadiul de
[Corola-publishinghouse/Science/2339_a_3664]
-
a fost brutală și sunt aproape absente când natremia este inferioară la 160 mmol/l. Predomină semnele neurologice: iritabilitate, confuzie, stupoare, crize epileptice, comă. Uneori pot apărea semne de focalizare. Acestea sunt datorate hemoragiilor sau trombozelor intracerebrale și pot lăsa sechele definitive după corecția hipernatremiei. Uneori apare febra de origine centrală, iar atunci când se poate exprima, există senzația de sete intensă. Se notează de asemenea uscăciunea mucoaselor, în particular mucoasa jugală. în caz de cauză renală apare sidromul poliuro-polidipsic. Se notează
[Corola-publishinghouse/Science/2339_a_3664]
-
după oprirea tratamentului.(vezi capitolul Nefropatii tubulo-interstițiale) Nefropatii vasculare Mitomicina C, ciclosporina, tacrolimus, sau quininele pot antrena apariția unui sindrom hemolitic-uremic (SHU), asociind o IR cu hemoliză și trombocitopenie. Se impune oprirea medicamentului. Cel mai frecvent vindecarea se face cu sechele (IRC moderată), uneori funcția renală severă și ireversibil alterată (IRC terminală). Bibliografie Berhand Y, Dussol B. Nephrologie, Elsevier Paris 1999 Daugirdas JT, Blake PG, Ing TS (eds). Handbook of Dialysis (4th ed). Lippincott, Philadelphia 2005. Gabardi S, Abramson S. Drug
[Corola-publishinghouse/Science/2339_a_3664]
-
Sechelele postraumatice parietale se referă la un spectru larg de afecțiuni, de la nevralgia intercostală, până la stenoza de trahee. Mai rar sunt izolate, mai frecvent sunt asociate (de exemplu calus vicios + pahipleurită). Cuprind atât sechele anatomice cât și funcționale. Rezolvarea lor chirurgicală
Tratat de chirurgie vol. IV. Chirurgie toracică. by Alexandru Nicodin, Ovidiu Burlacu () [Corola-publishinghouse/Science/92095_a_92590]
-
Sechelele postraumatice parietale se referă la un spectru larg de afecțiuni, de la nevralgia intercostală, până la stenoza de trahee. Mai rar sunt izolate, mai frecvent sunt asociate (de exemplu calus vicios + pahipleurită). Cuprind atât sechele anatomice cât și funcționale. Rezolvarea lor chirurgicală este de regulă dificilă, necesitând echipe chirurgicale specializate și antrenate, precum și dotare tehnică adecvată. SECHELE PARIETALE Viciile de consolidare - Întârzierea consolidării este mai frecventă decât în restul scheletului. Fractura costală nu se imobilizează
Tratat de chirurgie vol. IV. Chirurgie toracică. by Alexandru Nicodin, Ovidiu Burlacu () [Corola-publishinghouse/Science/92095_a_92590]
-
stenoza de trahee. Mai rar sunt izolate, mai frecvent sunt asociate (de exemplu calus vicios + pahipleurită). Cuprind atât sechele anatomice cât și funcționale. Rezolvarea lor chirurgicală este de regulă dificilă, necesitând echipe chirurgicale specializate și antrenate, precum și dotare tehnică adecvată. SECHELE PARIETALE Viciile de consolidare - Întârzierea consolidării este mai frecventă decât în restul scheletului. Fractura costală nu se imobilizează, deoarece osteosinteza este rar practicată (doar în situațiile în care este necesară toracotomia), iar mișcările cutiei toracice sunt permanente (fig. 3.40
Tratat de chirurgie vol. IV. Chirurgie toracică. by Alexandru Nicodin, Ovidiu Burlacu () [Corola-publishinghouse/Science/92095_a_92590]
-
constă în rezecție costală în țesut sănătos. Aspecte particulare sunt date de osteita sternală post-traumatică, ca și de osteomielita sternoclaviculară (fig. 3.42), ce impun un tratament chirurgical extrem de dificil, necesitând deseori rezecții parietale largi și reconstrucție de perete toracic. Sechele parietale cu distrucții parietale extinse - Cel mai adesea ne găsim în situația de a rezolva o infecție complexă de perete toracic (de tipul osteomielitei extensive), datorată de regulă țesuturilor reziduale necrotice sau corpilor străini. Tratamentul trebuie direcționat spre incizie, cu
Tratat de chirurgie vol. IV. Chirurgie toracică. by Alexandru Nicodin, Ovidiu Burlacu () [Corola-publishinghouse/Science/92095_a_92590]
-
examenul CT. În urmă cu mai mulți ani se recomanda ca defectul parietal să fie închis prin tehnica Sauerbruch-Doberer (utilizarea periostului mobilizat de pe coastele adiacente). În prezent se recomandă utilizarea de materiale plastice (GoreTex sau lambouri muscu-locutanate (Filosso, 2001) [6]. SECHELELE PLEURALE Cele mai frecvente sechele întâlnite în practica clinică sunt hemotoraxul organizat, pahipleurita posttraumatică și empiemul posttraumatic. Dintre cele extrem de rare, menționăm splenoza pleurală. Hemotoraxul organizat și pahipleurita Coagularea sângelui acumulat în cavitatea pleurală se produce și când acesta nu
Tratat de chirurgie vol. IV. Chirurgie toracică. by Alexandru Nicodin, Ovidiu Burlacu () [Corola-publishinghouse/Science/92095_a_92590]
-
mai mulți ani se recomanda ca defectul parietal să fie închis prin tehnica Sauerbruch-Doberer (utilizarea periostului mobilizat de pe coastele adiacente). În prezent se recomandă utilizarea de materiale plastice (GoreTex sau lambouri muscu-locutanate (Filosso, 2001) [6]. SECHELELE PLEURALE Cele mai frecvente sechele întâlnite în practica clinică sunt hemotoraxul organizat, pahipleurita posttraumatică și empiemul posttraumatic. Dintre cele extrem de rare, menționăm splenoza pleurală. Hemotoraxul organizat și pahipleurita Coagularea sângelui acumulat în cavitatea pleurală se produce și când acesta nu vine în contact cu aerul
Tratat de chirurgie vol. IV. Chirurgie toracică. by Alexandru Nicodin, Ovidiu Burlacu () [Corola-publishinghouse/Science/92095_a_92590]
-
În antecedentele pacientului există întotdeauna un traumatism sever toraco-abdominal cu ruptură de splină, sau splenectomie. Investigațiile uzuale (radiografie toracică, examen CT, rezonanța magnetică, puncția ghidată CT transtoracică, sau toracoscopia) nu sunt concludente. Pacientul este operat cu suspiciunea unei neoplazii toracice. SECHELELE PULMONARE Leziunile pulmonare în traumatismul toracic grav nu sunt încă bine precizate, fiind de regulă subdiagnosticate (Nicodin, 2006) [14]. Mecanismul intim de producere este imprecis conturat, iar semiologia radioclinică este uniformă. Foarte frecvent suferința pulmonară este mascată de revărsatele pleurale
Tratat de chirurgie vol. IV. Chirurgie toracică. by Alexandru Nicodin, Ovidiu Burlacu () [Corola-publishinghouse/Science/92095_a_92590]
-
înlăturarera lor chirurgicală. Dacă corpul este radioopac, poate fi observat bine la examenul radiologic standard (fig. 3.45) sau examenul CT. Chirurgia toracoscopică este deosebit de utilă pentru înlăturarea corpilor străini din cavitatea pleurală, dar pentru cei intraparenchimatoși, toracotomia se impune. SECHELELE TRAHEOBRONȘICE Traheomalacia posttraumatică Se produce prin distrucția unor cartilaje traheale. Cicatrizarea unei necroze a peretelui traheal produse de sonda de intubație oro-traheală, menținută mult timp în poziție, este o cauză frecventă de apariție a traheomalaciei (Velly, 1991) [18]. Pereții traheali
Tratat de chirurgie vol. IV. Chirurgie toracică. by Alexandru Nicodin, Ovidiu Burlacu () [Corola-publishinghouse/Science/92095_a_92590]
-
traheali devin moi și lumenul traheal se va dilata, respectiv colaba, în funcție de fazele respirației. Rezultă dispnee severă până la sufocare.Tratamentul este chirurgical și constă în excizia segmentului afectat, urmată de reconstrucția conductului traheal. Fistulele traheale Fistula traheoarterială, practic nu e sechelă, ci o complicație (mortalitatea este de 94%), prin fisurarea traheei în trunchiul brahiocefalic, artera carotidă dreaptă sau aortă. Fistula traheoesofagiană rezultă din presiunea între tubul Levin esofagian și balonașul sondei IOT, ce duce la necroza pereților în contact (0,5
Tratat de chirurgie vol. IV. Chirurgie toracică. by Alexandru Nicodin, Ovidiu Burlacu () [Corola-publishinghouse/Science/92095_a_92590]
-
fistulei (cervical sau intratoracic). Dacă defectul este sub 2 cm, se suturează defectul esofagian și cel traheal, cu interpunere de mușchi. Dacă defectul este mai mare, este necesară rezecția de trahee cu anastomoză T-T. Stenozele traheale și bronhice Sunt sechele de o deosebită gravitate, dar sunt foarte rare posttraumatic, cele mai multe fiind iatrogene. Stenoza traheală se manifestă prin dispnee, tahipnee, stridor, tahicardie, cianoză la efort, iar stenoza bronșică prin bronșiectazii, abces pulmonar, sau atelectazie. Există modalități de tratament conservator și chirurgical
Tratat de chirurgie vol. IV. Chirurgie toracică. by Alexandru Nicodin, Ovidiu Burlacu () [Corola-publishinghouse/Science/92095_a_92590]
-
rezecția zonei stenozate cu anastomoză termino-terminală (în cazul stenozelor la nivel de trahee sau bronșii primitive), rezecție bronho-anastomoză (de exemplu, leziuni la nivelul originii bronșiilor lobare superioare sau bronșiei lobare medii), rezecție pulmonară reglată (în caz de leziuni pumonare ireversibile). SECHELE CARDIOPERICARDICE ȘI ALE VASELOR MARI Pericardita constrictivă Apare foarte rar în traumatologia toracică. De regulă se produce prin organizarea unui hemopericard, mai rar se constituie secundar unei pericardite septice. Anatomopatologic evoluează în trei stadii: exudativ, fibroadeziv și fibrocalcar. Fiziopatologic se
Tratat de chirurgie vol. IV. Chirurgie toracică. by Alexandru Nicodin, Ovidiu Burlacu () [Corola-publishinghouse/Science/92095_a_92590]