1,344 matches
-
emoția expresionistă a desenului și frazei. Rând pe rând, păcatele revelate de accidentul destinului înlocuiesc pacea înșelătoare a Canaanului cu infernul din care se ridică profilul demoniac al celor doi pastori, tatăl și fiul, rivali în dragostea lor sordidă pentru servitoarea pe care o abuzează, cu ochii înălțați către aceeași divinitate omniprezentă. Ca și Moll Flanders, păcătoasa din această lume nouă este un obiect sexual traficat ca o marfă, iar pasiunea care se alimentează din aceste întâlniri carnale subminează însuși fundamentul
Camera obscură : vis, imaginaţie și bandă desenată by Ioan Stanomir () [Corola-publishinghouse/Imaginative/595_a_1437]
-
de limbă germană și pentru așezările coloniștilor. Cred că nimic n‑a scăpat: glodul Înțepenit de pe cizmele de cauciuc cumpărate de la un soldat beat; diareea apoasă provocată de niște sarmale alterate de la un birt din Indija; o aventură cu o servitoare bosniacă de prin Sombor, o răsturnare zdravănă de pe bicicletă În apropiere de Čantavira; o noapte de drum Într‑un vagon de vite pe linia Senta‑Subotica; târguitul unor gâște Îndopate pe care le va aduce acasă În ajunul Anului Nou
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1958_a_3283]
-
-i patru, două numai, ori a trecut de cinci. Perechi duminicale de Else și de Hans Suiau la hanul mare, din deal, unde e dans, Un han cu nume dublu, nu știu să-l mai țin minte, Cu vaci și servitoare și duh de-ngrășăminte. Cum Else foarte multe de Hanși răzmate-agale Visau, mă cercetară dulci planuri conjugale. Pe aburii aleei, la nucul melancolic, Idila ancorată se închega bucolic. - "Dar, Toamnă! Bărbăția cea dreaptă nu e dată În sine să se toarcă
Opere by Ion Barbu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295564_a_296893]
-
care o Împrumutasem de la tata, m-am proțăpit În locuința lui don Gustavo Barceló, pregătit să debutez ca cititor la domiciliu și ca bărzăun de salon. Librarul și nepoata lui Împărțeau un apartament Într-un bloc din piața Real. O servitoare În uniformă, cu bonetă și cu o vagă expresie de legionar Îmi deschise ușa cu o reverență teatrală. — Dumneavoastră trebuie să fiți domnișorul Daniel, zise. Eu sînt Bernarda, la dispoziția dumneavoastră. Bernarda afecta un ton ceremonios care naviga cu accent
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2275_a_3600]
-
de muncitor portuar ca pe niște macete. Eu o urmam Îndeaproape, studiind mediul și remarcînd prezența unei jumătăți de duzină de feline și a doi papagali În culori aprinse și de o mărime enciclopedică pe care, după cum mi-a explicat servitoarea, Barceló Îi botezase Ortega și, respectiv, Gasset. Clara mă aștepta de cealaltă parte a acestui codru, Într-un salon ce dădea spre piață. Îmbrăcată Într-o vaporoasă rochie din bumbac turcoaz, obiectul tulburilor mele năzuinți cînta la pian sub ocrotirea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2275_a_3600]
-
Ca un pian cu coadă de la etajul șapte, m-am gîndit eu. Nu vrei să guști ceva? mă Întrebă Clara. Bernarda face niște biscuiți cu scorțișoară de rămîi trăznit. Am mîncat amîndoi regește, devorînd tot ce ne punea la Îndemînă servitoarea. Eu ignoram protocolul acestor ocazii și nu știam prea bine cum să procedez. Clara, care părea Întotdeauna să-mi citească gîndurile, Îmi sugeră că, atunci cînd voi vrea, puteam să citesc Umbra vîntului și că, ya puestos, puteam Începe cu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2275_a_3600]
-
asculte slujba de la ora opt și se spovedea de cel puțin trei ori pe săptămînă. Don Gustavo, care se declara agnostic (ceea ce Bernarda bănuia că e o afecțiune respiratorie, ca astmul, Însă pentru domnișoriă, susținea că era matematic imposibil ca servitoarea să păcătuiască Îndeajuns pentru a menține un asemenea ritm de spovedanie. — Tu ești bună ca pîinea caldă, Bernarda, spunea el, indignat. Oamenii aceștia care văd păcate pretutindeni sînt bolnavi cu sufletul și, dacă mă silești s-o spun, cu intestinele
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2275_a_3600]
-
credeam că pe tata Îl durea faptul că eu Îmi petreceam atîta timp cu familia Barceló. Librarul și nepoata lui trăiau Într-o lume de lux pe care el nu o putea decît amușina. Mă gîndeam că Îl deranja că servitoarea lui don Gustavo se purta cu mine ca și cînd mi-ar fi fost mamă și că Îl jignea faptul că eu acceptam ca altcineva să joace acest rol. Uneori, pe cînd umblam prin magazia din spate făcînd pachete sau
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2275_a_3600]
-
de luminozitate albastră m-a orbit momentan, iar un suflu de aer cald mi-a mîngîiat pielea. Camera Bernardei se afla În partea din spate a apartamentului, lîngă bucătărie. M-am Îndreptat mai Întîi Într-acolo, deși eram sigur că servitoarea lipsea. Am ciocănit cu degetele și, neprimind nici un răspuns, mi-am permis să deschid ușa alcovului. Era o Încăpere simplă, cu un pat mare, un dulap de culoare Închisă cu oglinzi fumurii și o comodă pe care Bernarda așezase suficienți
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2275_a_3600]
-
nevinovată. Copilul are nevoie de un cămin și de un tată. Păcatele mele nu sînt ale lui. Te rog, Îndură-te de noi.“ Primele luni au fost anevoioase pentru amîndoi. Antoni Fortuny hotărîse să-și coboare soția la rangul de servitoare. N-au mai Împărțit nici patul, nici masa și rareori au schimbat vreo vorbă care să nu fie pentru a rezolva vreo chestiune de ordin domestic. O dată pe lună, Îndeobște coincizînd cu luna plină, Antoni Fortuny făcea act de prezență
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2275_a_3600]
-
exhalau o pînză de abur călduț care ardea Într-o lumină arămie. De la un ghișeu al căilor ferate catalane am cumpărat un bilet de clasa a treia pînă la stația Tibidabo. Am făcut drumul Într-un vagon populat cu ordonanțe, servitoare și zilieri care duceau cu ei sandvișuri de mărimea unor cărămizi, Învelite În foi de ziar. M-am refugiat În bezna tunelelor și mi-am rezemat capul de fereastră, mijindu-mi ochii În timp ce trenul străbătea măruntaiele orașului, pînă la poalele
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2275_a_3600]
-
duminică. Casa lor se afla în zona Kyōdō din cartierul Setagaya, destul de departe de centrul orașului. În fiecare primăvară se întorceau păsărelele în grădina lor și acum se auzeau ciripind la fereastra de la etaj. De jos nu venea decât vocea servitoarei, Mă-chan, care vorbea cu cineva în ușa bucătăriei. În rest, liniște deplină. Soarele își coborâse razele strălucitoare chiar pe chipul lui Takamori. Tomoe, urmărindu-și atent fratele pe când acesta încerca să descifreze scrisoarea, l-a văzut schimbându-se brusc la
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2300_a_3625]
-
repete vreunul. De atunci... Acum, ca și pe vremea când trăia soțul ei, Shizu îi curăța biroul din lemn de abanos în fiecare zi și ștergea de praf rafturile bibliotecii și cărțile. Era singurul lucru pe care nu-l încredința servitoarei și nici măcar fiicei ei. — Brâul! arătă ea spre Takamori. — Ce? — Nu ți-ai legat brâul. După ce i-a atras mama atenția, Takamori și-a strâns de jos brâul și l-a legat, frumos, la șold. — Da, mi-a spus Tomoe
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2300_a_3625]
-
trecut de ora două după-amiază. Uitasem să atârn cartonașul cu „Nu deranjați“ la ușă și, ca atare, m-a trezit menajera când a venit să facă curat. Purta o bonetă albă și un șorț apretat, ceea ce-mi amintea de servitoarele de altădată. Eram Încă pe jumătate adormit și abia după ce-am auzit-o vorbind Într-o franceză de neînțeles pentru urechile mele mi-am adus aminte că mă aflam la Paris. Din spatele menajerei s-a ivit un băiat care
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1950_a_3275]
-
nu era sigură. — N-ar avea nici un sens să stăm aiurea aici, răspunse ea. Ar fi mai interesant dacă am afla ce se petrece în casă. Își aminti sfatul lui Mma Ramotswe. Cea mai bună sursă de informații erau, neîndoielnic, servitoarele, dacă le putea convinge să vorbească. Era ora prânzului, iar servitoarele erau, pesemne, ocupate la bucătărie. În aproximativ o oră, însă, vor lua și ele pauză de masă și se vor aduna în aripa servitorilor. Acolo se putea ajunge ușor
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2039_a_3364]
-
aici, răspunse ea. Ar fi mai interesant dacă am afla ce se petrece în casă. Își aminti sfatul lui Mma Ramotswe. Cea mai bună sursă de informații erau, neîndoielnic, servitoarele, dacă le putea convinge să vorbească. Era ora prânzului, iar servitoarele erau, pesemne, ocupate la bucătărie. În aproximativ o oră, însă, vor lua și ele pauză de masă și se vor aduna în aripa servitorilor. Acolo se putea ajunge ușor dacă o lua pe aleea dosnică din spatele proprietății. Atunci va fi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2039_a_3364]
-
greu să-l convingă că poate să meargă și singură. Ar putea fi periculos, o preveni el. Ai putea avea nevoie de protecție. Îi înlătură obiecțiunile. — Periculos, unchiule? De când e așa un mare pericol să stai de vorbă cu două servitoare, în centrul Gaborone-ului, ziua în amiaza mare? El nu știu ce să-i răspundă, dar, totuși, o privi neliniștit când îl lăsă în mașină și înaintă pe aleea lăturalnică spre poarta din spate. O văzu cum ezită în fața clădirii micuțe cu pereții
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2039_a_3364]
-
servitorii, până să-și facă curaj și să intre pe ușă, după care dispăru din raza lui vizuală. Puse mâna pe creion, verifică ora exactă și făcu o însemnare: Mma Makutsi intră în aripa servitorilor la 14.10. Erau două servitoare, exact cum anticipase. Una era mai în vârstă și avea laba gâștei ]n colțul ochilor. Era o femeie solidă, cu pieptul generos, îmbrăcată într-o uniformă verde de cameristă și o pereche de pantofi albi scâlciați, de felul celor purtați
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2039_a_3364]
-
trebuit să-i plătească o grămadă de bani. Așa a reușit să cumpere casa asta mare pentru soțul ei. Dar ei nu-i place la Gaborone. — E una dintre persoanele alea care n-ar pleca de la țară nici moarte, interveni servitoarea mai tânără. Sunt și oameni de-ăștia. Îl lasă pe bărbatul ei să stea aici să vadă de nu știu ce afacere pe care și-a deschis-o aici. Dar trebuie să se întoarcă în fiecare vineri, ca un băiețel de școală
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2039_a_3364]
-
în fiecare vineri, ca un băiețel de școală care se duce acasă în week-end. Mma Makutsi aruncă o privire spre ceainic. Era o zi sufocantă și se întrebă dacă-i vor oferi și ei o cană de ceai. Din fericire, servitoarea mai în vârstă îi surprinse privirea și o servi. — Și vă mai spun ceva, zise tânăra în timp ce aprindea sobița cu parafină pentru ceainic. I-aș scrie o scrisoare soției și i-aș povesti despre cealaltă femeie dacă nu mi-ar
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2039_a_3364]
-
suntem! Auleooo! — Nu, se grăbi Mma Makutsi să le liniștească. N-o cunosc pe nevastă. Nici măcar n-am auzit de ea până acum. Soțul celeilalte femei m-a rugat să aflu ce învârte nevastă-sa. Asta-i tot. Cele două servitoare se calmară, dar cea în vârstă încă părea îngrijorată. — Dar dacă-i povestiți lui cum stă treaba, o să vină și o să-i ceară socoteală stăpânului nostru și ar putea să-i zică neveste-sii că bărbat-su’ are o amantă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2039_a_3364]
-
un ecou Gosseyn. Apoi zâmbi și clătină din cap. Într-un fel se scuza. Era grozav de înfometat, dar aproape că uitase de existența acestor instincte normale. Va fi plăcut să se destindă nițel. Cina. Gosseyn se uită la tânăra servitoare care-i umplea un pahar cu cocktail care conținea bucăți dintr-o materie asemănătoare cu peștele. Așteptă ca și Yanar să fie servit de una din slujnicele mai în vârstă și schimbă cele două pahare prin similarizare. Gustă. Era pește
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85123_a_85910]
-
prin mijlocirea unor relee distorsoare, dar toate problemele convergeau în acest sens. Și avea o idee despre ceea ce urma să facă pentru a verifica teoria. A doua zi se similariză la bordul aerulotei lui Leej, servi masa în mijlocul celor trei servitoare grăbite să-i satisfacă și cea mai mică dorință, și care păreau stingherite de politețea lui. Gosseyn nu avea timp să le învețe respectul față de ele însele. Își termină masa și se puse pe treabă. Mai întâi făcu sul covorul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85123_a_85910]
-
să descifreze ce scrie În ea, Dragă domnule, cu regret vă comunic că viața dumneavoastră se va termina În termenul, irevocabil și fără posibilitatea de prelungire, de o săptămână, folosiți cât de bine puteți timpul pe care-l mai aveți, servitoarea dumneavoastră devotată, moarte. Semnătura Începe cu minusculă, ceea ce, așa cum știm, reprezintă, Întrucâtva, certificatul său de origine. Se Întreabă omul, domnul cutare i-a spus poștașul, prin urmare e de sex masculin, și imediat am confirmat noi Înșine, se Întreabă omul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2327_a_3652]
-
scrisoare de astăzi, Stimată doamnă, cu regret vă comunic că viața dumneavoastră se va termina În termenul, irevocabil și fără drept de prelungire, de o săptămână, vă doresc să folosiți cât de bine puteți timpul pe care Îl mai aveți, servitoarea dumneavoastră devotată, moarte. Două sute nouăzeci și opt de foi, două sute nouăzeci și opt de plicuri, două sute nouăzeci și opt de tăieri de pe listă, nu s-ar putea spune că o astfel de muncă te omoară, dar adevărul este că moartea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2327_a_3652]