1,330 matches
-
o tentativă de recuperare a temporalității, o aventură sortită eșecului. Timpul, ca un ceasornic capricios, își dereglează acele și pornește à rebours, dar mișcarea în sens invers nu duce la un timp câștigat, ci la unul consumat. De aici apariția terifiantă a unor sinucigași care își imaginează că pot stăpâni astfel timpul care le scapă printre degete. Ca apa mării. Timpul subiectiv, interior se confundă cu timpul mecanic. Petru Comarnescu explica acest fenomen cu ajutorul perspectivei inverse, extrapolând o categorie a artelor
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1504_a_2802]
-
Actorul se "sinucide" în personaj. Devine celălalt într-un mod fatal și, uneori, ireversibil. Poetul "se sinucide" în poezie. Acestea sunt moartea și învierea lui. "Moartea erudită, rarisimă" este o formă hilară a exersării morții, voluntare sau nu. Predomină figuri terifiante ca "Înecatul", "Spânzuratul" ș.a. Semnificativă este opțiunea morții prin spânzurare. Spânzurătoarea, prin verticalitatea ei, este simbolul unei ascendențe inversate asupra timpului. În genere, suicidul semnifică pentru Botta tentativa de a domina destinul (timpul). Spânzuratul este "cel mai înalt om din
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1504_a_2802]
-
este reprezentată grafic, în Orient, sub forma unei fascinante femei goale, fără cap. Din gâtul femeii țâșnește un șuvoi de sânge. Într-o mână ea își ține propriul cap retezat și bea fără-ncetare din propriul sânge. Imaginea, carismatică și terifiantă în același timp, vrea să sugereze că este obligatoriu să ne depășim pulsiunile inferioare, egoiste (și actorul nu poate fi niciodată egoist, atât timp cât renunță la sine pentru a deveni un altul), dacă vrem să accedem la o atitudine spirituală veritabilă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1504_a_2802]
-
au lăsat seara papucașii lângă pat și dimineața picioarele, monstruos de mari, nu mai încap în aceștia. Nu e povestea lui Gulliver, ci a unui "eu" inadaptat la dimensiunile lumii înconjurătoare, stupefiante și abnorme. Această stupoare, pe care o bănuim terifiantă, acest disconfort, fie și al organelor de simț, sunt în căutarea unui sens care se află în trecut, în amintire. Amintirea devine oglinda în care poetul, narcisiac, se autocontemplă: Lașitățile mele vor fi transpuse prin oglinzi, motivate amabil și îmi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1504_a_2802]
-
lume numesc "viață interioară", delimitând, s-ar zice, prin această numire, un loc geometric, țarcul. Dar, în fond, un loc al nimănui și al tuturor, o țară a lui Cremene. (Terra incognita) Stăpân peste "țara lui Cremene, tărâm al viziunilor terifiante, al pustiului fără ieșire și al morții, țară străină, de necuprins, surprinzătoare prin diversitatea ei distonantă, Emil Botta se înstrăinează de sine, "loc al nimănui și al tuturor", pentru a se regăsi, fără bucurie, la capătul unui drum in esentia
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1504_a_2802]
-
o ieșire. Oricît de drăguță era camera, era totuși tot un soi de Închisoare. Și, după cîteva săptămîni, a Început să-mi fie foarte dor de librăria mea, de zumzetul și forfota unei zile agitate de sîmbătă, pînă și de terifiantele mele călătorii În toiul nopții către piață, Însă, mai presus de orice, de Rialto și de Frumoasele mele. Jerry avea cîteva numere dintr-o revistă pe nume Peep Show, prin care Îmi plăcea să mă uit, cu poze color ale
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1976_a_3301]
-
marea, cât și întunericul. Dar mai ales controlând moartea. Poate că acesta este lucrul care m-a izbit și care a distrus cel mai tare logica mea. Zărindu-L pășind pe mare, în noapte, ucenicii Îl confundă cu o nălucă terifiantă: poate că ei au totuși intuiția identității celui care vine spre dânșii, dar rațional vorbind acea identitate îi șochează. Drept care Iisus trebuie să le vorbească astfel încât ei să Îi recunoască glasul și să știe că este chiar Învățătorul. Ceea ce îi
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2170_a_3495]
-
că-i cel mai sfânt și mai frumos nume de fată. Așa aș vrea și eu, dar nu pot schimba obișnuința surioarei, a părinților și a colegilor mei de a-mi spune Diana. Lungul ei calvar, pricinuit de o maladie terifiantă și de efectele secundare ale medicamentelor recomandate de doctori, se sfârși În prima zi a Săptămânii Patimilor (Luni, 29 Aprilie), iar Înmormântarea trupului ei prea chinuit avea să fie În Joia Mare (2 Mai), Învierea Domnului fiind celebrată În 5
Zborul unui Înger Înapoi, la cer by Mihai Stere Derdena () [Corola-publishinghouse/Imaginative/865_a_1495]
-
dăruire maritală pilduitoare. Bucurii mari a avut Ică și din partea fiului său (unic) Adrian-Nicolae, care, călcând ferm pe urmele părinților săi admirabili, deveni și el licențiat (este inginer). Bătăile nenumărate din anchetă (la Securitatea bucureșteană de pe Calea Rahovei) și din temnițele terifiante Jilava și Gherla, numeroasele pedepse cu recluziunea, frigul din casele Rublei (În care ploua ca În curte) i-au măcinat Încontinuu sănătatea și, la doar 5 ani de la pensionare, viteaza lui inimă se opri pentru totdeauna, În ziua de 28
Zborul unui Înger Înapoi, la cer by Mihai Stere Derdena () [Corola-publishinghouse/Imaginative/865_a_1495]
-
de a se reduce cuantumul pedepsei ca urmare a bunei purtări etc.), În timp ce deținuților politici, socotiți bandiți ireeducabili, li se refuzau toate drepturile enumerate În paranteză. Și ca izolarea prizonierilor de conștiință să fie cât mai strașnică și tot mai terifiantă, Înțelegându-se prin aceasta și imposibiliatea realizării de contacte Între cele două categorii de deținuți (contacte care ar fi generat gesturi de solidaritate, precum cel evocat de autoare), nu după mult timp, anume Îndată după Înființarea satanicei instituții, eufemistic denumită
Zborul unui Înger Înapoi, la cer by Mihai Stere Derdena () [Corola-publishinghouse/Imaginative/865_a_1495]
-
nici un militar român la invadarea Cehoslovaciei de trupe ale Tratatului de la Varșovia). Nistor Chioreanu și-a executat cea mai mare parte din condamnare la temnița din Aiud. În cei 16 ani, cât a stat Închis, a petrecut multe zile În terifianta zarcă aiudeană din pricină că organizase câteva greve ale foamei și că se opunea cu demnitate pilduitoare mostruoasei reeducări. Cartea „Morminte vii” Însumează 384 de pagini a câte 49 de rânduri dense, având format mare (dar rău legată de tipografi). Este Împărțită
Zborul unui Înger Înapoi, la cer by Mihai Stere Derdena () [Corola-publishinghouse/Imaginative/865_a_1495]
-
din elogiul adus de părintele Mihai Lungeanu, anume că Grigore Caraza a stat 8 ani Îngropat În zarca din Aiud (trecând prin 20 de celule din totalul de 70 de asemenea Încăperi ale acestei secții demonice), adică În cea mai terifiantă carceră dintre toate cele existente În Închisorile românești din veacul trecut. Se cuvine, totuși, să arătăm cum a contractat grave boli pulmonare. Din pricină că, Înălțându-se cu ajutorul vârfurilor picioarelor subțiri ca niște fuse, a putut vedea printre zăbrele curtea Închisorii, este
Zborul unui Înger Înapoi, la cer by Mihai Stere Derdena () [Corola-publishinghouse/Imaginative/865_a_1495]
-
Nicolescu, Lucia Grecu, Eugen Ionică, Titi Gâță, Valeriu Gafencu, care ar merita, de asemenea, să fie trecuți În rândul sfinților ortodocși. Dear fi sanctificat măcar Corneliu Zelea Codreanu, tot ar fi un Început de izbăvire a neamului românesc de blestemul terifiant, teribil de greu, ce Îl apasă, Începând din noaptea Sfântului Andrei a anului 1938, când s-a săvârșit primul dintre monstruoasele masacre antilegionare. Mi s-au umezit obrajii de bucurie În cursul anului 2004, când am citit deviza „Totul pentru
Zborul unui Înger Înapoi, la cer by Mihai Stere Derdena () [Corola-publishinghouse/Imaginative/865_a_1495]
-
nu sunteți corect informat). Memoria bună de care Încă dispuneți este de invidiat. Această Însușire esențială a făcut ca lucrarea dumneavoastră de literatură beletristică să conțină informații bogate din câteva domenii de cultură generală. Sunt câteva scene memorabile, precum pățania terifiantă a surorii dumneavoastră Paraschiva (care, curajoasă și demnă, i-a Învins pe barbarii soldați bolșevici); scena papagalilor schimbați În chip ingenios; nesimțirea ofițerilor bolșevici, care n-au catadicsit să iasă din mașina Împotmolită ca s-o Împingă și ei; Iliescu
Zborul unui Înger Înapoi, la cer by Mihai Stere Derdena () [Corola-publishinghouse/Imaginative/865_a_1495]
-
lăuntrică. Sunt atât de absorbiți de condusul lor în doi timpi, repede înainte-brusc pe loc, încât n-au vreme să vadă că omul de lângă ei e alb ca varul și se gândește cu duioșie la transportul în comun. O secvență terifiantă, care m-a și făcut să-mi rememorez cronologia curselor mele cu taxiul, s-a suprapus cu noaptea zilei celor ce muncesc: 1 spre 2 mai anul curent. Pe la 2 dimineața, luând un taxi din centru cu gândul firesc de
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2211_a_3536]
-
ininteligibil și toți foloseau din când în când cuvintele „futai“ și „pizdă“, ca să arate că au rămas totuși ființe umane. — Și cu ce te ocupi? aveau să-l întrebe ei. Păi, de fapt predau la Colegiul Tehnic. — La Tehnic? Ce terifiant de interesant! Și aveau să se uite peste umărul lui, în căutarea unor orizonturi mai stimulatoare, iar el își va încheia seara în compania vreunei femei înfiorătoare, care crede cu convingere că profesorii de la Tehnic îndeplineau o funcție veritabilă și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2233_a_3558]
-
mai chinuie, să pledeze și să înceapă din nou. Peștele ăsta trebuia momit ca să muște. O, da, și asta o să-l ajute să rămână treaz! — Ai de gând să o iei încă o dată de la început? întrebă el. Inspectorul Flint zâmbi terifiant. — Exact de la început. — în ordine, zise Wilt, hai să fie cum vrei tu. Numai nu mă tot întreba dacă i-a dat câinelui mâncare marca Chappie sau Bonzo. Nu mai suport vorbăria asta despre mâncarea câinelui. Inspectorul Flint se apropie
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2233_a_3558]
-
urmă cu câțiva ani mi se părea un paradis sângeros (viața mea de atunci îmi apare într-un raccourci verzui, asemenea Cristului lui Mantegna), acum mi se pare un iad eufemizat de uitare, dar nu mai puțin posibil, și deci terifiant. Ei spuneau, ca să mă încurajeze, când am coborât prima dată în subteran, că doar primul joc e mai greu de suportat și că apoi latura "anatomică" a ruletei nu numai că nu te mai dezgustă, dar ajungi să descoperi în
Nostalgia by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295571_a_296900]
-
clipă în pumn ca pe niște zaruri și apoi le introduse, câte unul, în cele șase locașuri ale butoiașului. Cu o mișcare violentă a palmei îl puse în mișcare. "Inutil", țin minte că a șoptit cineva lângă mine. În liniștea terifiantă, micul hohot dințat al rotirii butoiașului se auzea clar. Tremurând, convulsionat la față, cu o spaimă în ochi cum poate doar la cei aflați în agonie poți vedea, el duse pistolul la tâmplă. Lumea se ridică din scaune. Îl priveam
Nostalgia by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295571_a_296900]
-
de extaz și emoție și suferință, lumi în care nu aș fi fost în stare să respir nici o secundă. Și totuși sufeream ca un câine în momentele acelea, mă simțeam din nou exclus, rămas pe dinafară, oprit de la o experiență terifiantă și totuși orbitor de frumoasă. Cred că nu era deloc greu de observat că nu puteam suporta privirile ei, că mă pierdeam dacă întîmplător îmi adresa câteva cuvinte. Prima, firește, a observat chiar ea și, amuzată, a început să-și
Nostalgia by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295571_a_296900]
-
marfă, de mască a unui bine îngurgitat haotic. Spectacolul Ioanei Păun propune un coșmar-cros al familiei supermarket-izate. Soțul tastează țăcănitor într-o corporație în care orice mișcare este monitorizată. Fiecare clipă - regizoarea alege să prelungească inspirat acest moment - e o terifiantă conectare: la calculator, la telefon, la pauzele în care mintea îți e tot în priza job-ului. Soția se uită la telenovele și-și așteaptă soțul de la magazin, copilul e spălat pe creieri de jocuri. Acasă începe bătaia cu produse
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2168_a_3493]
-
mai rar. De pildă, când se are în vedere ceva cu totul neobișnuit, la distanță de cele comune. Sau ceva profund ambiguu, ca și cum ar ascunde o dublă natură (vorbindu-se, ca în paginile lui Pascal, despre om ca o făptură terifiantă). Deopotrivă, când se are în vedere ceva inefabil și incomprehensibil în sine. Sau ceva cu adevărat straniu, cum ar fi golirea de orice semnificație a lumii trăite, nimicul acesteia. La limită, termenul poate semnifica locul unui mister, o taină. În
Privind altfel lumea celor absurde by Ștefan Afloroaei () [Corola-publishinghouse/Imaginative/593_a_1017]
-
politice, forme de violență, decizii nebunești, vieți nefericite, calcule halucinante, orori și masacre puse cu destulă știință la cale. Toate acestea sunt nemijlocit absurde. Ele pot arunca departe orice logică a bunei conviețuiri. Descoperă imediat latura tenebroasă a vieții, fiind terifiante în ordine cotidiană și socială. Le poți resimți în chip elementar astfel și te poți îngrozi de puterea lor. Avea dreptate Hegel, dacă privești viața omenească de aproape, cu tot ce se petrece de la o zi la alta, ea îți
Privind altfel lumea celor absurde by Ștefan Afloroaei () [Corola-publishinghouse/Imaginative/593_a_1017]
-
greu de trecut cu vederea, anume că fiecare labirint devine un loc de intimitate a vieții cu moartea. Regele invitat să vadă magnificul edificiu e lăsat singur să rătăcească. Moartea sa, dacă sar fi petrecut, ar fi con firmat măreția terifiantă a noului edificiu. Către seară, fiind sigur că va muri acolo, cade în genunchi și se roagă. Restul nu depinde în nici un fel de voința sa. Faptul că află ieșirea nui mai aparține: miracolul intervine exact atunci când totul pare pierdut
Privind altfel lumea celor absurde by Ștefan Afloroaei () [Corola-publishinghouse/Imaginative/593_a_1017]
-
din punct de vedere formal. Există astfel de situații, mai ales în zona gândirii tehnice. Doar că regula valabilă aici nu se poate extinde oricum. Cele corecte formal se pot dovedi uneori false. Mai grav încă, pot genera nonsensuri crude, terifiante în viața morală a oamenilor. LIMITE ALE COMPREHENSIUNII 59 47. Aș observa și un alt lucru în marginea acestei dispute clasice. Aristotel crede că Heraclit și cei care au vorbit asemeni lui nu ar trebui înțeleși literal, spusele lor nu
Privind altfel lumea celor absurde by Ștefan Afloroaei () [Corola-publishinghouse/Imaginative/593_a_1017]