1,535 matches
-
întîlniri care, la timpul lor, mi-au părut deosebit de interesante. De pildă, am dat chiar de curînd, răsfoind niște hîrtii vechi, peste o relatare detaliată a unei vizite făcute lui Tudor Arghezi, la 9 aprilie 1958, cînd scriitorul, în mare vervă, mi-a destăinuit diverse "secrete" ale lumii literare interbelice. În altă parte, păstrez reportajul pe viu al memorabilei conferințe, rostite liber de Constantin Noica la Facultatea de Litere, prin 1988, în fața unui amfiteatru ticsit de studenți. În schimb, ca să rămîn
Paul Cornea - "Cu cît anii trec, cu atît resimt mai puternic atracția literaturii" by Simona Vasilache () [Corola-journal/Journalistic/10541_a_11866]
-
publicației Echinox, redactor-șef al revistei Transilvania din Sibiu, eseist, traducător, mă face să descopăr existența unui nou, posibil dramaturg.Nu am mai citit nimic scris de domnia-sa aparținînd acestui gen literar. Construit mai degrabă cinematografic, textul cucerește prin verva și fantezie, prin spirit ludic și tăietura precisă a replicii, printr-o abilitate neconvenționala a condeiului și a proprietății cuvîntului. Spectacolul stă în partea predominantă a piesei: la nivelul său fabulatoriu, în-tr-un discurs manevrat cu știința în planul dialogului, născător
Noe nu mai are Arcă by Marina Constantinescu () [Corola-journal/Journalistic/17952_a_19277]
-
greu să povestesc pur și simplu piesă, să împărtășesc cititorilor ei subiectul (hiba de care suferă, așa cum observa și Dumitru Solomon, multe piese autohtone). Aș putea însă să-i tentez spunîndu-le că vor intra într-un joc cu nerv și verva spirituală care le va stimula starea de creatori de imagini și stări fantastice. Citind-o, descoperi noi și noi premise ca să se transforme într-o piesă eliberată de granițe și conjuncturi, plecată clar pe drumul universalității. Din păcate, Noe..., desi
Noe nu mai are Arcă by Marina Constantinescu () [Corola-journal/Journalistic/17952_a_19277]
-
197) Dar, dincolo de vîltoarea histrionică cerută de larma ei colectivă, cafeneaua seamănă cu o agora de dimensiuni mai mici, un teatru în miniatură în care spectatorii sînt deopotrivă actori și regizori. Unele cafenele sunt cu precădere voioase și pline de vervă, altele mai liniștite și mai prielnice meditației, dar toate sunt pătrunse de un șarm desprins din mentalitatea metropolei danubiene: politețe și serenitate la suprafață, sprijinite pe valoarea centrală a vienezilor - Gemütlichkeit (confort, tihnă, armonie) -, iar în adîncuri dospeala surdă a
Saga cafenelei by Sorin Lavric () [Corola-journal/Journalistic/6837_a_8162]
-
între curente și viziuni, tendințe și atitudini dintre cele mai diverse. Să luăm numai ultimii ani și vom vedea că Horia Andreescu a actualizat o sumă de partituri ce definesc plenar, categoric, într-o tonalitate encomiastică școala românească de compoziție. Verva de Dan Dediu, Concertul pentru violoncel și orchestră de Călin Ioachimescu, Pomenire de Ștefan Niculescu, Simfonia a III-a de Tiberiu Olah sunt doar câteva dintre opusurile cu care dirijorul a con-sonat, manifestând afinități particulare, imanente. Cum de altfel subtile
Dirijatul ca proba de viata by Liviu Dănceanu () [Corola-journal/Journalistic/10142_a_11467]
-
crepuscular, alexandrin al actului parodic) subintitulat O panaramă a poeziei românești de la origini pînă în prezent (element ce subliniază caracterul sistematic al întreprinderii). Cu toate acestea aproape nimic pedant nu se strecoară în paginile în cauză, susținute de-o remarcabilă vervă în răspăr ce nu se denivelează, nu se epuizează. Harul de parodist al autorului, prezent de altminteri la modul copios în revistele literare, e indiscutabil. De remarcat un bun simț care-l împiedică a luneca în trivialitate, făcînd ca stihurile
Poeţi din Nord (II) by Gheorghe Grigurcu () [Corola-journal/Journalistic/9903_a_11228]
-
Constantinescu), are bucuria de a descoperi, de a se juca și lentilele de contact albastru deschis ale Ioanei (Pârvulescu), are picătura de maliție, umorul irezistibil și mustața lui Dimi, are tristețea delicat-tăioasă și florile din balcon ale Constanței (Buzea), are verva polemică, mașina de scris și computerul lui Alex. (Ștefănescu), are realismul prozatorului, estetismul criticului de artă și telefonul din ureche ale lui Pavel (Șușară) și multe alte nume, calități (sau defecte) de care nu vom face caz aici. Indiferent de
Actualitatea by Cronicar () [Corola-journal/Journalistic/12637_a_13962]
-
pasămite, ar trebui considerate aceste manifestări patrupedice drept dovezi de tandrețe, dar...). Profesorului-funcționar nu-i punem la îndoială, Doamne ferește, realele calități; dimpotrivă, i le enumerăm, mai departe laudativ: plin de șarm, glumeț, prezent la toate balurile și chermezele, mereu în vervă, la curent cu presa, el susține cu aplauze tot ceea ce emană de la conducere, laudă și votează oportun, "ca bun coleg", pe cine trebuie și cînd trebuie, "luînd cuvîntul" în ședințe și semnînd primul procesele verbale aferente. E foarte curajos cînd
Despre "omul recent" de la catedră by Mihai Floarea () [Corola-journal/Journalistic/9873_a_11198]
-
și fascinat, a ales să remodeleze corpul uman, devenind el însuși parte a poveștii celuilalt. În jurul protagonistului, artistul underground, supranumit Michelangelo Electric, ia naștere un mozaic de istorii individuale, intercalate cu hărți ale corpului și marcaje ale fantasmelor. „Scris cu vervă și rafinament, amintindu-ne de multe ori de senzualitatea descrierilor lui Kerouac sau D.H. Lawrence, Michelangelo Electric ne convinge că Sarah Hall este una dintre cele mai puternice voci ale generatiei sale“, spune criticul. Sarah Hall: Michelangelo Electric. Editura Humanitas
Agenda2006-21-06-timp liber () [Corola-journal/Journalistic/284993_a_286322]
-
modelul» critic al acestuia. E o cercetare de scrupul, atentă la toate nuanțele de atitudine și care scoate din aproximațiile folclorizate întreg episodul «realist socialist », restituindu-i toată epica de idee și atitudine, cu o acuitate interpretativă ce bate în vervă, dar rămâne în rigoare.” Și alți comentatori remarcă absența inflamării, semn că focurile de artificii nu prea mai sunt gustate. „Empatic și lipsit de prejudecăți”, cum bine îl descrie Sanda Cordoș, Alex Goldiș coboară în tranșeele perioadei 1948-1971 și îi
Despre teme și modele by Irina Petraș () [Corola-journal/Journalistic/4801_a_6126]
-
plastice, iar articolele sale dedicate picturii românești sunt de-a dreptul excepționale prin acuitatea observației și ineditul interpretării. La fel sunt și observațiile sale pe marginea literaturii universale sau a scriitorilor români, clasici și contemporani. Condeiul marelui gazetar e în vervă chiar și la această vârstă înaintată. O recuperare binevenită, prin urmare, căci ne pune la dispoziție câteva instrumente esențiale pentru analiza raporturilor încurcate și contradictorii în care s-au aflat un mare poet, totodată și o personalitate accentuată, și un
Arghezi sub vremi by Răzvan Voncu () [Corola-journal/Journalistic/5383_a_6708]
-
vorba de Geta Postolache și de ansamblul „Țara Vrancei”. Un alt merit al acestui show este respectarea conceptului „eveniment pentru toate vârstele și pentru toate gusturile”, muzica ușoară fiind reprezentată la vârf de Corina Chiriac, care a „supus” publicul cu verva-i binecunoscută. A fost și muzică latino-americană, cu argentinianca Analia Selis (soția cunoscutului violoncelist Răzvan Suma), și etno, Radu și Andreea FornEa optând, din „familia K1”, pentru cele trei grații de la Hora. Tinerii au fost regalați cu daruri pe măsură
Serb?rile iernii by Marius GHERMAN () [Corola-journal/Journalistic/84313_a_85638]
-
etc. Ultimele două premiere s-au bazat aproape exclusiv pe glasuri noi, ceea ce este un risc asumat răsplătit cu rezultate satisfăcătoare, până în prezent. Italianca în Alger a fost un punct de plecare promițător care a relevat o echipă plină de vervă, dominată de Oana Andra cu atu-ul pe care i-l oferă un tip de voce rar - mezzosoprană rossiniană - și de Ștefa Ignat cu intgeligență muzicală. Pescuitorii de perle s-a dovedit de asemenea o experiență reușită cu protagoniști convingători
În căutarea vocilor tinere by Elena Zottoviceanu () [Corola-journal/Journalistic/15378_a_16703]
-
har organizatoric. Revista anuală „Cahiers Emil Cioran. Approches critiques" (director Eugène Van Itterbeek, secretar de redacție Mihaela-Gențiana Stănișor), care conține exegezele, eseurile și prelegerile ținute de participanți în cadrul colocviului, a ajuns la numărul XI. Cronicarul a reținut textul plin de vervă al lui Massimo Carloni (Universitatea din Urbino, Italia), intitulat Ni pour Dieu, ni contre Dieu: un mystique qui ne croit a rien (Nici pentru și nici împotriva lui Dumnezeu: un mistic care nu crede în nimic), din care se desprinde
Actualitatea by Cronicar () [Corola-journal/Journalistic/6267_a_7592]
-
a Franței prietene. Căci malurile Dâmboviței... le cunoaștem. Destul de bine. Alte momente ce ies din spațiul convențional al evenimentului muzical? Au fost. Mă gândesc la acel dinamic spectacol muzical oferit de Grupul Coral "Sound" la Sala Dalles, spectacol animat de verva cuceritoare a celor doi protagoniști, dirijorul, pianistul Valentin Radu, din Philadelphia, și dirijorul Voicu Popescu, muzician al Formațiilor Muzicale Radio. Amândoi au bucuria de a dărui, de a comunica, de a crea acea dispoziție be--nefică receptării muzicale. Este entusiasmantă evoluția
Final de stagiune muzicală by Dumitru Avakian () [Corola-journal/Journalistic/7090_a_8415]
-
Preda vorbea foarte puțin“, (Petre Anghel). Revelator în sensul acesta este și portretul în paralelă cu al lui Nichita Stănescu, făcut de Eugen Simion, bunul prieten al amândurora : „Ca să fie în formă Nichita Stănescu avea nevoie de public, numai atunci verva lui se declanșa; pe Preda publicul îl inhiba, prefera să tacă sau, de era nevoie să spună ceva, spunea repede și fără strălucire. Nu era, vreau să spun, un om al spectacolului ; nu era deloc orator; retorica sa era săracă
Reconstituirea by Gabriel Dimisianu () [Corola-journal/Journalistic/2424_a_3749]
-
cum mă privesc/ ca pe un pericol/ și mă jefuiesc - obscen/ ca pe un lucru”. Cam în acest mod contrapunctic ar trebui citit întregul volum. O primă parte, mai agitată, mai zgomotoasă, mai sarcastică, cu intervenții dialogate, cu personaje, cu vervă și umor, și o a doua parte, cu poeme mai scurte, mai concise, scrise în tonalitatea bluesurilor, având în centru un subiect liric care își exprimă, emoționant și cu mare finețe, stările de derivă și de impas, înstrăinările și aprehensiunile
Versuri convingătoare, lirism de calitate by Dan Cristea () [Corola-journal/Journalistic/2560_a_3885]
-
nici măcar încadrabile sub același stindard literar-valoric, își dezvăluie multiplele legături pe care le are cu moartea. Practic, ne aflăm într-o istorie a reprezentărilor thanatice literare, dar nu în sens de ierarhizare cronologică, ci de diversitate cu ușoare ambiții exhaustive, verva cu care autoarea trece de la o operă literară la alta determinând cititorul să creadă că acest lanț al reprezentărilor literare ale morții nu se va sfârși prea curând. Sunt analizate opere românești mai puțin cunoscute precum Înainte de moarte, nuvela lui
Beneficiile culturale ale morții by Adriana Teodorescu () [Corola-journal/Journalistic/3581_a_4906]
-
corespondentei TVR, Cristina Tătar de Cluj, aflăm și ne bucurăm din tot sufletul de sărbătorirea la Teatrul Național din localitate a marelui actor Florin Piersic la împlinirea vârstei de 70 de ani. La mulți ani, cu sănătate și cu aceeași vervă... Mini citat din povestirea ,La Blaj" de Al.O.Teodoreanu. Aflu de la Jurnalele de știri, la finalul acestei ,Cronici", că a încetat din viață în urma unui atac de cord, unul dintre cei mai importanți tenori pe care i-a avut lumea
Anul câinelui începe cu mușcături... by Dumitru Hurubă () [Corola-journal/Journalistic/10915_a_12240]
-
dosare de existență", se suprapun peste roman. Altele, fără să fie neapărat mărturii de viață și de moarte, împart cu "adevăratele" cărți știința selecției și a biais-urilor. Știu ce să spună și unde să se oprească, pot miza deopotrivă pe vervă sau pe clin d'oeil și pe discreția îndelung exersată în conversații de salon. Combină perfect, altfel spus, stilul policier-ului incitant, de calitate și retractilitatea suavă pe care-o au, de obicei, prozele poeților. O asemenea "cronică" de loisir
Subgenul "înalt" al biograficului by Simona Vasilache () [Corola-journal/Journalistic/12096_a_13421]
-
aliterație, omofonie și tautofonie. (Mai puțin participativ decît Brumaru, Foarță este, mai degrabă, un contemplativ și un elegiac mai prețios. Tautofonia, acel perpetuum mobile sonor cînd aerul dintre cuvinte devine el însuși sunet, este un trop pasiv.) De unde, însă, inegalabila vervă asociativă, exhibiționismul lexical, jongleria lingvistică cu care explorează posibilitățile lirice ale țesăturii de cuvinte ce acoperă lumea? (Splendidă această metaforă: ,Arache - oribilul păianjen - e cea sub semnul căreia stăm noi, urzindu-și, ea, din propria-i substanță, jur împrejuru-i, pînze
Ceci n'est pas une poésie! by Marius Chivu () [Corola-journal/Journalistic/11316_a_12641]
-
în casa lor: pereții sînt capitonați cu poezii însoțite de litografiile lui Jean-Jacques Volz. În salonul mare asistăm la un mic spectacol - colaj din textele ei - în duet cu fragmente din poemul De-a Aglaja de Marie-Jeanne Jutea-Bădescu, prezentat cu vervă și emoție de trei actori de la secțiile de teatru maghiar și german din Timișoara. Din bucătăria imensă care respiră acea “Gemütlichkeit”, de netradus în altă limbă, se strecoară parșiv în toată casa miresme fierbinți de sarmale și pe mese dau
La Timișoara, Aglaja ne-a vorbit românește by Nora Iuga () [Corola-journal/Journalistic/13074_a_14399]
-
Răducanu, dar Și cu violoncelul ce facem? de Matei Visniec, în regia lui Vasile Nedelcu. Iată că Matei Visniec rămîne în continuare în topul preferințelor dramaturgice, indiferent de vîrstă celor care au optat pentru el și a fost jucat cu verva și aplomb și la Costinești. Am mai văzut acest spectacol și la București, dar reprezentația de aici mi s-a părut mai inspirată, mai plină de tensiune și emoție. Rămîne în continuare liderul distribuției Ada Navrot urmată de Gabriel Spahiu
HOP! by Marina Constantinescu () [Corola-journal/Journalistic/17609_a_18934]
-
mobíle, cu haine tip APACA și treninguri Nike. Dacă în prima parte a spectacolului este o abundență de fantezie, de detalii, de nuanțe, de găselnițe, firește pe direcția stabilită de regizor, în actul III (mai ales) și IV, imaginația și verva imaginativa dau semne de oboseală iar spectatorul, de plictis. Caută să mai descopere cîte un truc, cîte un amănunt subtil încărcat de semnificații, dar nu prea mai găsește. Chiar și cheia în care este construit spectacolul în partea a doua
Aria scrisorii pierdute by Marina Constantinescu () [Corola-journal/Journalistic/17574_a_18899]
-
se îmbrăcă și coborî. Porni spre tanc - staționă probabil pe o stradă principală. Tancul nu mai era. În schimb, pe stradă treceau unul după altul vehicule blindate cu huruit de rău augur. Trecătorii le priveau cu o expresie stranie. Cu vervă l-a acostat pe unul dintre ei, un bărbat de vârsta lui care ducea o plasă plină. Imediat își dădu seama după privirea omului că acesta nu-l înțelege. Își duse totuși până la capăt întrebarea. Celălalt ridică neputincios din umeri
O povestire de Olga Tokarczuk - Profesorul Andrews în Varșovia by Iadviga Iurașek () [Corola-journal/Journalistic/13013_a_14338]