1,433 matches
-
văzîndu-l că urcă Într-o mașinuță electrică la bîlci“. Ne dădeam În vînt să mergem la bîlci, iar tata, care ar fi putut descoperi aici o mină de comparații, nu semnalează acest lucru În nici o carte. Preferă să dea cu zarul despre providența lui Dumnezeu. Preferă să fie livid și Încordat. Culmea e că acest text despre căsătoria mea a fost reprodus În două ziare - un cotidian din Lille și un altul din Marsilia - atunci cînd a murit tata. Textul ăsta
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1977_a_3302]
-
tremurînd. — De ce-mi spui una ca asta? — Fiindcă vreau să-mi spui dacă să o expediez sau nu. De asta te-am chemat azi aici, Daniel. Am studiat plicul care se Învîrtea Între degetele ei ca o urnă de zaruri. — Uită-te la mine, zise ea. Mi-am ridicat ochii și i-am susținut privirea. N-am putut să-i răspund. Bea Își coborî privirea și se Îndepărtă spre capătul galeriei. O ușă dădea spre balustrada de marmură, deschisă către
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2276_a_3601]
-
Alexandru Tăcu pregătește o expoziție de pictură pe culoarele atelierelor. Tabloul „Destine” al lui Dan Hatmanu Îl irită Însă pe un șef de echipă. „Țin minte cum unul din muncitorii mai codași a spus «Tovarășe președinte! Ce e asta? Un zar aruncat. Și o mulțime. Noi nu Încurajăm jocurile de norocă. Hatmanu s-a Îngălbenit la fața. Atunci am intervenit eu pentru a salva situația. I-am explicat lui Ceaușescu, care abia se Întorsese din Chină, că e vorba de un
Mălin: vestitorul revoluției by Ion N. Oprea () [Corola-publishinghouse/Journalistic/1671_a_3104]
-
și pe bentița de pe cap. Și bolborosește întruna. O s-o audă până la urmă principele! Ezită. Ce să facă? Într-un final, se decide. Scoate de sub cingătoare o calotă emisferică de piatră. Este un pion, din cele folosite la jocul cu zaruri. Nu știe să joace, e prea complicat pentru ea, dar îi place să aibă în mână jucării robuste. Cele prea sofisticate probabil o frustrează, căci le distruge imediat. Fata se liniștește. Pare mulțumită să frământe întruna bila în mâini. Occia
Pax Romana. Stăpânii lumii by Mihaela Erika Petculescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1363_a_2885]
-
Pusio se înfurie: — Avem și alte distracții, nu-ți face griji! Rufus bagă de seamă că e a doua oară când refuză să-i dez văluie ce l-a îndemnat să-și părăsească meleagurile natale. Întreabă așadar cu nonșalanță: — Care? — Zarul. — La beție? — Ba cât se poate de treji, că e lucru serios. Pe naiba! Noi îl jucăm cu patimă oarbă, îl contrazice germanul. — Nu, zău? îl ironizează Pusio. Când nu mai ai nimic de arvunit... — Da!? face Rufus, de data
Pax Romana. Stăpânii lumii by Mihaela Erika Petculescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1363_a_2885]
-
din sprâncene. Hmm... Harababura asta nu prea seamănă a școală. Privește în jur. Drusus se lasă purtat de doi băieței, întins pe un fel de pătuț portativ, asemănător unei lectici. Alți copii, cu picioarele încrucișate sub ei, aruncă oscioare sau zaruri. Neron este printre ei. Unul dintre profesori se apropie respectuos de el: — Atenția unui elev nu poate fi atât de tenace încât să nu obo sească, așa cum obosește vederea după o îndelungată privire atentă, intervine el mieros. — Bucătalu’! îl întrerupe
Pax Romana. Stăpânii lumii by Mihaela Erika Petculescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1363_a_2885]
-
faptul că e inginer agronom, deci coleg de breaslă, dar și pentru faptul că fermierii îl vorbesc de bine. Le spun că va avea succes mare în alegeri, precum s-a întâmplat. După ce trecem la un joc de societate cu zaruri, ne despărțim noaptea târziu. A doua zi ne pregătim pentru continuarea drumului spre vest. Spre bucuria noastră, în hol ne așteaptă profesorul Olson, care ține să mai trecem odată pe la ei. Pornește înainte cu Sănduța, noi urmând să venim ceva
30.000km prin SUA. 1935-1936 by Prof. dr. Nicolae Corn??eanu () [Corola-publishinghouse/Journalistic/83483_a_84808]
-
din os de Arapaho, un set de chakre Sikh din oțel, țigle din Maroc, o pușcă pentru vânătoarea de lupi, un ciomag pentru foci sculptat din penisul unei morse, ornamente pentru comercializare, greutăți, brățări, bumeranguri, coliere metalice sunătoare, quipos, bismar, zaruri din os, cărți din frunze de palmier, cercei, canoe, un steag de război Beninez, un scaun Ashanti, un caduceu, un penis, sticle înfundate, pene smulse, ceainice, o cădelniță, bobine de dantelă, bețigașe chinezești, linguri, ventilatoare, rogojini, măști, mandoline, topoare, țitere
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2322_a_3647]
-
grămadă de cutii, o arcă fără viață pe care în ultimele săptămâni el și Gittens au umplut-o cu grijă și meticulozitate. Au luat câte o bucată din tot ce se găsea în Fotseland: ciubere de apă, brățări Fo, săpăligi, zaruri de oracol.... au fotografiat tot ce n-au putut lua și au înghesuit farfuriile laolaltă cu artefactele, lumina făcând prizoniere în ele ultimele înregistrări ale unui loc pe care-l destinaseră deja istoriei, morții. Popsește o vreme deasupra lor urmărindu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2322_a_3647]
-
Nu pot uita însă o observație din jurnalul lui Ciprian Porumbescu, când și-a părăsit Bucovina natală: în Ungaria până și broaștele cântă mai tare. Glumesc, desigur. Dar e bine să privim realitatea din unghiul prin care ne obligă istoria. Zarurile au fost aruncate pentru totdeauna la capitolul granițe. C.Ș.: Mi-ai adus, când ai venit din Anglia, un articol cu o hartă, din Times, potrivit căruia, într-un viitor mai îndepărtat, Transilvania va fi încorporată Ungariei și Basarabia României
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2257_a_3582]
-
a istoriei, într-un spațiu dintre spaimă și speranță, dar, cu toate astea, nimeni nu credea că, foarte curând, comunismul avea să cadă cu adevărat. Încă n-am suficiente cuvinte pentru neliniștea din acele zile, când știam și vedeam că zarurile au fost aruncate decisiv, când mă temeam atât de lumea ce trebuia să moară, cât și de cea care avea să se nască, deoarece la limita dintre ele, în acea agonie ciudată, nimic nu putea fi controlat, ura și bucuria
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2257_a_3582]
-
de doi chelneri gemeni despre care se spunea că prinseseră suta de ani fără o gripă în toată viața lor. Cu toții aveau de toate, deoarece cei care se îngrijeau să le trimită turiști, le trimiteau și hrană și îmbrăcăminte și zaruri și table, ba chiar, anual, și motani și câini, bineînțeles și ei foarte bătrâni și lenți. O dată la trei ani sosea o nouă promoție de moșnegi de 70 de ani pe care-i primeau sărbătorește moșnegii din promoția ce, la
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1959_a_3284]
-
de texte, aș vrea să discutăm puțin despre cercetarea pe care ți-ai propus să o faci programatic. Ai căutat texte, le-ai tradus, le-ai montat, ai jucat în ele, ai adus pe piață o serie de piese contemporane (Zaruri și cărți, Zi că-i bine!, Sex, Drugs...) care s-au jucat mult. În funcție de ce criterii alegi să montezi un text? Trebuie să mă intereseze foarte mult felul în care e scris textul și propunerea flexibilă din punct de vedere
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2193_a_3518]
-
buni. Florin e o excepție. Și îi place să fie așa. Și îi stă bine. Neîncadrat. Nu crede că rama e importantă, ci senzațiile-culori pe care le transmite. Nu-i place să stea închis în sertarul lui cu proiecte. Joacă zaruri și cărți. Pe o parte din ele le are așezate strategic în mânecă. De obicei așii. De la mansardă în sertar. Din sertar în mânecă. Din mânecă spre suflete. Face „clonc!“ din degete când te salută, atent să nu elibereze aripile
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2196_a_3521]
-
tăcută și gânditoare Încă de dimineață devreme. N-avea chef să iasă sau să facă altceva. Asya stătea În casă jucând tavla și ascultând Johnny Cash. — Șase șase! Norocoaso! Însă Armanoush nu a manifestat nici un fel de plăcere la vederea zarului pe care Îl aruncase. În schimb, s-a strâmbat visătoare la piesele ei sperând parcă să le miște cu forța privirii. — Am sentimentul Îngrozitor că s-a Întâmplat ceva rău și că mama nu-mi spune. — Nu-ți face griji
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1878_a_3203]
-
de tavla, la fel ca și la naștere și moarte, fiecare din noi este singur. Având trei piese scoase pe tușă și doar două intrări În casa adversă, Asya trebuia să dea fie „cinci cinci“, fie „trei trei“. Nici un alt zar n-ar fi putut-o salva de la Înfrângere. A scuipat În palme ca să aibă noroc și a Înălțat o rugăciune către djinnul jocului de tavla, pe care și-l Închipuise Întotdeauna ca pe un căpcăun pe jumătate negru, pe jumătate
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1878_a_3203]
-
de la Înfrângere. A scuipat În palme ca să aibă noroc și a Înălțat o rugăciune către djinnul jocului de tavla, pe care și-l Închipuise Întotdeauna ca pe un căpcăun pe jumătate negru, pe jumătate alb ce avea În loc de ochi două zaruri rotitoare. Apoi a aruncat zarul: „trei doi“. La naiba! Neputând să mute și-a strâns pumnii și a bombănit nemulțumită. — Biata de tine! a exclamat Armanoush. Asya a pus piesele negre rămase pe margine pe când asculta un vânzător ambulant care
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1878_a_3203]
-
palme ca să aibă noroc și a Înălțat o rugăciune către djinnul jocului de tavla, pe care și-l Închipuise Întotdeauna ca pe un căpcăun pe jumătate negru, pe jumătate alb ce avea În loc de ochi două zaruri rotitoare. Apoi a aruncat zarul: „trei doi“. La naiba! Neputând să mute și-a strâns pumnii și a bombănit nemulțumită. — Biata de tine! a exclamat Armanoush. Asya a pus piesele negre rămase pe margine pe când asculta un vânzător ambulant care țipa afară cât Îl țineau
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1878_a_3203]
-
Sunt sigură că mama ta e bine. Gândește-te puțin, dacă n-ar fi fost bine, cum ar fi putut face călătoria asta tocmai din Arizona până-n Istanbul? — Cred că ai dreptate. Armanoush a Încuviințat din cap și a rostogolit zarul. „Șase șase“ din nou! — Oho, ai de gând să dai șase șase la nesfârșit? Zarurile astea sunt măsluite sau ce? i-a aruncat-o Asya bănuitoare. Nu cumva trișezi, domnișoară? Armanoush a chicotit pe Înfundate. — Da, măcar de-aș ști
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1878_a_3203]
-
bine, cum ar fi putut face călătoria asta tocmai din Arizona până-n Istanbul? — Cred că ai dreptate. Armanoush a Încuviințat din cap și a rostogolit zarul. „Șase șase“ din nou! — Oho, ai de gând să dai șase șase la nesfârșit? Zarurile astea sunt măsluite sau ce? i-a aruncat-o Asya bănuitoare. Nu cumva trișezi, domnișoară? Armanoush a chicotit pe Înfundate. — Da, măcar de-aș ști cum! Însă chiar când era pe punctul să mute Încă o pereche de piese albe
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1878_a_3203]
-
suntem (1993) versuri, Eterna Danemarcă (Ed. Eminescu, București, 1995) versuri, Înfruntarea lui Heraclit (Chișinău, 1998) antologie de versuri, Mărul îndrăgostit de vierme (Timișoara, 1999) versuri, Rața și Arhimede (2000), Cavalerul Înzadar (Chișinău, 2001) antologie de versuri, Știuca la școală (2002), Zaruri pictate. Poeme (2003), Corabia de la mansardă (2004), Cheițe pentru vise (2005), Emisferele de Magdeburg (2005), Ființe, umbre, epifanii (2011), Greierul care scri-cri-cri-e (2012), În cămașă de cireașă (2014). Premii: Premiul Uniunii Scriitorilor din Moldova (1987, 1999, 2000, 2002), Premiul Republican
[Corola-publishinghouse/Journalistic/1572_a_2870]
-
material didactic în școală ce poate fi mai frumos, ce poate fi mai sublim? Ce să vă mai spun: noua Danemarcă e mult mai Danemarcă decât vechea Danemarcă CHIAR AȘA Chiar așa: beau vin de lemn câinesc, mănânc pâine de zar mă încălzesc (de-a dracu'!) la focul gropii cu var mă bâlbâi, tușesc, cad mereu de acord înghit zoile cu demnitate de lord colorez marginile nopții, cioburi de zile Clanț! mă fotografiază îngerul (monstru mic pe senile) clanț! clanț! și
[Corola-publishinghouse/Journalistic/1572_a_2870]
-
nopții, cioburi de zile Clanț! mă fotografiază îngerul (monstru mic pe senile) clanț! clanț! și a doua zi apar în reclamele luminoase pictat cu tot cu carne și oase Chiar așa: trecut prin zodii și avataruri mă câștig pe mine însumi la zaruri trist și unt și nefiresc poet postmodernist în caftan boieresc mulgând moara costelivă cu aripile cosoroabe ca pe-o sondă din Emiratele Arabe ori lustruind (cu sângele) aceste cuvinte poeticești pe care le las moștenire urmașilor mei Văcărești Chiar așa
[Corola-publishinghouse/Journalistic/1572_a_2870]
-
cuvânt, al treilea acoperă cu palma o carte și o împinge discret spre Ionuț, singurul care o poate vedea. În jur, pixurile zumzăie grăbite pe notițele secrete din față. „Oooooof, nu mai înțeleg nimic!“, se oftică cineva din grup în timp ce zarurile zornăie în mâna jucătorului următor. Personajele din scena de mai sus nu sunt niște copii, ci un medic rezident, un software developer, un asistent universitar, un patron de firmă IT și câțiva studenți, la o seară de jocuri. Adunați în jurul
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2189_a_3514]
-
Domnișoara ri era nehotărîtă. atunci trăgeam cuibul la sorți. Și se întîmpa chiar ca același cuib să iasă victorios de două sau de trei ori la rînd... în astfel de cazuri Domnișoara ri mă acuza de magie neagră. „ați falsificat zarurile” îmi spunea, mai ales atunci cînd cuibul meu ieșea de trei sau de patru sau chiar de cinci ori la rînd. Pentru a rupe „seriile negre” Domnișoara ri îmi cerea să plecăm pentru o zi sau două înafara Parisului... „Vreau
Negustorul de începuturi de roman by Matei Vişniec () [Corola-publishinghouse/Imaginative/605_a_1341]