12,272 matches
-
zici de asta? Harriet a șoptit ceva ce nu am înțeles. A spus din nou: Nu am fost eu. —Fii sinceră, Harriet, am spus tăios, dacă nu ai fost tu, atunci cine? E scrisul tău pe carduri și erai în galerie când au fost furate tablourile... —Vreau să spun că nu eu am început totul, a spus, pe un ton de toată mila. Nu aș fi făcut-o, nici nu m-aș fi putut gândi singură la așa ceva... A izbucnit în
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1980_a_3305]
-
eram puțin enervată. Mă făcuse să cred că Shelley și Judith mă jecmănesc. Probabil că mi-a observat expresia feței, pentru că s-a grăbit să adauge: — Bineînțeles, știu că nu e adevărat. O grămadă de oameni vor slujbe într-o galerie de artă, iar eu eram norocoasă că am una. Dar e ușor să ajungi să gândești că cineva îți datorează ceva, nu? Mai ales când nimic nu-ți merge bine în viață. Ultima frază mizerabilă a făcut-o din nou
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1980_a_3305]
-
Shelley și lui Judith? m-a întrebat Harriet nervoasă. Nici nu-și pusese problema că pot să mă duc la poliție. Și am observat că nu zicea că urmează să demisioneze. Doar nu mai ai de gând să rămâi la galerie!? am întrebat-o neîncrezătoare. Părea un mielușel. Era evident că asta intenționa. —în nici un caz. Te duci mâine dimineață și îți dai demisia, am spus cu fermitate. Dacă nu o faci, o să le zic totul. — Doar că... —Ce? — Dacă îmi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1980_a_3305]
-
să nu o admir. A luat totul ca atare, cu capul sus. — Oferta mea este încă valabilă, a spus calm. Sunt pregătită să cunosc prețul. Ce te face să crezi că am un preț? Atunci de ce te-ai dus la galeria la care e Clifford acționar? m-a întrebat ea. De ce ai povestit că vrei să o găsești pe iubita domnișoarei Lee? Când doamna Frank i-a spus lui Clifford, el a presupus imediat că tu ai scrisorile și voia să
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1980_a_3305]
-
Shelley Frank Fine Art. Erau toate, învelite în hârtie glasată. Cineva, cel mai probabil Paul, pusese câte o bucată de folie protectoare între picturi închizând rama la sfârșit ca să le țină împreună. Am verificat câteva, aducându-mi aminte lista de la galerie. Fără îndoială, astea erau. Am închis și m-am uitat la Judy care se tot fâțâia. Podeaua nu mai era confortabilă în astfel de momente. Știi ce sunt astea? am întrebat-o nedumerită. —Sunt de la galeria unde lucrezi, nu-i
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1980_a_3305]
-
-mi aminte lista de la galerie. Fără îndoială, astea erau. Am închis și m-am uitat la Judy care se tot fâțâia. Podeaua nu mai era confortabilă în astfel de momente. Știi ce sunt astea? am întrebat-o nedumerită. —Sunt de la galeria unde lucrezi, nu-i așa? — Dar ce faci cu ele? N-a plecat deja Paul? Nu înțelegeam ce se întâmplă. Harriet îmi spusese că Paul a plecat la Manchester; cu siguranță ar fi luat tablourile cu el. Nasul ascuțit al
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1980_a_3305]
-
cu urechea, dar fata asta, Harriet, l-a sunat. Eu am răspuns și am crezut... —Erai geloasă. A încuviințat din cap. Așa că am ridicat celălalt receptor în timp ce el vorbea. Nu era ce credeam eu. Ea era foarte supărată - spunea că galeria urmează să facă un inventar și că și-ar fi dat seama că au dispărut câteva. Paul i-a spus să-și revină, dar ea era din ce în ce mai rău, așa că într-un final el a zis... Am întrerupt-o pe Judy
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1980_a_3305]
-
care semăna perfect cu ăsta și i l-am dat. Numai că era plin de carton. Mi-am ridicat capul și am pus mâna la gură chicotind. Eram impresionată. —Vreau să le iei, a spus. Le poți duce înapoi la galerie. Nu, am spus calmă. Am să le duc anonim. Ar fi aiurea să intru în galerie cu ele la braț, nu crezi? —De ce? A, da, înțeleg. în ciuda felului în care l-a lucrat pe Paul, Judy rămâne o hipioată nebună
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1980_a_3305]
-
Mi-am ridicat capul și am pus mâna la gură chicotind. Eram impresionată. —Vreau să le iei, a spus. Le poți duce înapoi la galerie. Nu, am spus calmă. Am să le duc anonim. Ar fi aiurea să intru în galerie cu ele la braț, nu crezi? —De ce? A, da, înțeleg. în ciuda felului în care l-a lucrat pe Paul, Judy rămâne o hipioată nebună. —Judy, am spus îngândurată, când ai ascultat, Paul sau Harriet au spus ceva în legătură cu Lee? Care
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1980_a_3305]
-
făcut tărăboi. Ceva s-a legat în mintea mea. Cât de proastă am fost, am spus încet, ar fi trebuit să-mi dau seama de la început că ai fost la petrecere. Mi-ai spus atunci când ai vorbit cu Baby în galerie că ești cel mai înalt din jur care îi poate admira cerceii. Dar atunci purta niște cercei mici pe care nimeni nu-i putea observa. La petrecere a purtat candelabrele alea imense. Cred că atunci ți-a făcut Baby remarca
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1980_a_3305]
-
am pus-o în buzunar. Doctorul a intrat. Mi-am ridicat mânecile și i-am întins mâna. — Am o toleranță ridicată, am spus. Puteți să-mi dați dublu decât doza normală? * * * Câteva zile mai târziu am trimis tablourile înapoi la galerie, având grijă să nu-mi las amprentele pe ele sau pe pachet. Un arest pentru jaf de artă ar fi fost ultimul lucru de care aveam nevoie. Urma să fie o anchetă pe baza morții lui Nat, dar toată lumea m-
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1980_a_3305]
-
de fiecare dată, cu un surâs copilăresc. Din sala mare, aruncând o ultimă privire tavanului boltit și zugrăvit, întruchipând drumul lui vodă făcut cu nouă ani în urmă la Adrianopol, spătarul își conduse nepoata într-o trecere intermediară dând înspre galeria care unea cerdacul de deasupra intrării de la răsărit cu loggia dinspre apus ce dădea spre lac. — O clipă, se scuză doamna Stanca, aș vrea să mai văd o dată lacul și lebedele. Doamne, cât de cenușii îmi par bobocii față de părinții
Ultimul Constantin by Ileana Toma () [Corola-publishinghouse/Imaginative/834_a_1866]
-
și cu mijloace ieftine, urmă rește succese ușoare. Altă ediție : actor mediocru. Caboti nul stoarce rolul ca pe-o lămîie, e-n stare să umble-n patru labe, să miaune, să urle, să facă cu ochiul la public pentru ca, la galerie, cîțiva spectatori să-i acorde hohotul de rîssmuls cu cleștele. În loc de aplauze, merită fluierături, precum fotbalistul care ratează golul și apoi se uită mirat, la bocanc. Cabotinul nici scuza bocancului n-o are!” ( În revista Teatrul, nr.8/75). S-
Jurnal teatral, 4 by Bogdan ULMU () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1599_a_2908]
-
l-a cunoscut!”...Infantila compa rație, ce vroia să spună : că după modelul Sică Alexan drescu, nimic nu-l mai poate reda, oriunde În lume, pe ade văratul Caragiale. Teorie falsă și semidoctă - oricît de mare respect am avea pentru galeria de aur a teatrului românesc din deceniile cinci-șase ale secolului trecut, trebuie să recunoaștem că acestia nu erau niște erudiți. Deci, nu-i era greu unui geambaș de actori precum Sică, să-i Îndoctrineze pro domo. Azi, În 2006, situația
Jurnal teatral, 4 by Bogdan ULMU () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1599_a_2908]
-
jalnic era, desigur, un motiv de dezamăgire pentru cei tineri, indiferent ce simțeau părinții și, totuși, până și la vârsta copilăriei, puteam înțelege atâta lucru, că o înfrângere la fotbal nu era chiar cel mai cumplit dezastru de pe lumea asta. Galeria avea chiar un cântecel pe care văru-meu și amicii lui îl cântau din tribună la sfârșitul unui joc în care Weequahic o luase din nou pe coajă urât de tot. Îl cântam și eu cu ei. Ikey, Mikey, Jack și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1907_a_3232]
-
procedat mai bine și câți oameni trebuie să aibă fiecare. Mai vrei să-ți iei un om? Foarte bine. Dar și eu am nevoie de încă un om. Cred că ești mulțumit. Așa că șeful și tânărul aspirant porniră să exploreze galeriile în fruntea a doi oameni fiecare. Lăsară în coridorul principal femeia. Ea îi așteptă răbdătoare, fredonând o melodie. Când cele două grupuri se întoarseră, aproape simultan, femeia îi găsi cuprinși de agitație. Primul grup vorbi prin reprezentantul său, bărbatul mai
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2226_a_3551]
-
coridorul principal femeia. Ea îi așteptă răbdătoare, fredonând o melodie. Când cele două grupuri se întoarseră, aproape simultan, femeia îi găsi cuprinși de agitație. Primul grup vorbi prin reprezentantul său, bărbatul mai vârstnic. - Am mers mult și am descoperit trei galerii fără mare însemnătate științifică. În a patra însă, spre uimirea noastră, am dat peste un salon uriaș, acoperit cu picturi rupestre. Sunt magnifice. Altamira pălește pe lângă ele. Vom merge pe aici. Tânărul aspirant nu-l lăsă să termine. - Și noi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2226_a_3551]
-
dansează cu pământul, care se scurge în cer prin pantele unduioase, poleite cu lumină, ale pârtiilor de schi. Nu puteam însă gusta în voie din nenumăratele binefaceri ale Canadei, cum ar fi, de pildă, un simplu weekend la montréal, cutreierând galeriile de artă pe cheiul vechi al orașului, sau o banală seară la discoteca studențească din campus din cauza poveștii cu Jean-Claude și cu Jacqueline, care devenea scandaloasă prin frecvența cu care începusem să lipsesc nopțile din cămin. Portarul se uita lung
Şaman by Adina Dabija () [Corola-publishinghouse/Imaginative/858_a_1757]
-
adică câteva desene, în cărbune, cu câțiva pești imenși, imobili-zen, în care încă mai urlă o parte din facerea lumii, nu prea știm clar care lume. Același artist care declară că „a privi un pește e ca și cum ai vizita o galerie de artă.“ Peștele, înlocuit cu o halcă de carne de porc Să zicem că te plasezi în mijlocul galeriei și te lași înconjurat de picturile lui Midvichi. Foarte puternice fiecare, cromatic, nu se încalecă în privirea ta. Ca și cum ai asista la
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2190_a_3515]
-
facerea lumii, nu prea știm clar care lume. Același artist care declară că „a privi un pește e ca și cum ai vizita o galerie de artă.“ Peștele, înlocuit cu o halcă de carne de porc Să zicem că te plasezi în mijlocul galeriei și te lași înconjurat de picturile lui Midvichi. Foarte puternice fiecare, cromatic, nu se încalecă în privirea ta. Ca și cum ai asista la porțiuni din același film, fără a detecta suprapunerea. Erotismul e ascuns, așa cum și-l dorește, detaliul prins între
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2190_a_3515]
-
găsește definitiv locul la București, rămânând în permanență la dispoziția tinerilor. Profit apoi de călătoria la București ca să mă întâlnesc cu responsabili din Ministerul Culturii, cu directorii principalelor muzee de artă modernă și contemporană. Aștept să cunosc curatori, proprietari de galerii de artă, editori, ca să înțeleg mai bine realitatea creației contemporane din România, nevoile și proiectele celor care se ocupă de acest lucru. Există și alte proiecte concrete prin care muzeele românești ar putea colabora cu Centrul Pompidou, spre profitul publicului
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2190_a_3515]
-
că se află la mijloc de carieră, sunt o sumedenie de artiști în jurul vârstei de 40 de ani cu totul remarcabili. De aceea vreau ca Centrul Pompidou să renoveze spațiile neocupate de la Palatul Tokyo, în inima Parisului: vom amenaja acolo galeriile care ne lipsesc astăzi și care ne permit să ducem această politică ambițioasă prin care artiștii Franței să devină vizibili. Dar refuz să aleg unul sau doi artiști, dintre 30, 40 sau chiar mai mulți care ar merita să aibă
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2190_a_3515]
-
zis eu. Fusese invocat primul fost iubit. În curând aveau să urmeze și ceilalți. Aveau să se alinieze În jurul mesei, prezentându-și lacunele, relatându-și patimile, arătându-și inimile Înșelătoare. După aceea aveam să fiu invitat să-mi prezint propria galerie pestriță. Și acesta e punctul În care o iau razna, În general, primele mele Întâlniri. N-am destule date. Nu se prezintă În cantitatea pe care ar trebui să o dețină un bărbat de vârsta mea. Femeile simt asta și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2054_a_3379]
-
singur cuc În umbrele prelungi ale zorilor, cu șenilele enorme zăngănind pe asfalt. Un vehicul militar blindat care nu Întâmpina nici un obstacol mai mare decât o patină cu rotile rătăcită. Tancul rula pe lângă casele Înstărite, pe lângă frontoane și turnulețe, pe lângă galerii. Se opri scurt la stop. Turela cu tun se uită În ambele direcții, ca un elev la școala de șoferi, și apoi tancul Își continuă drumul. Ce se Întâmplase: târziu În noaptea de luni, președintele Johnson, cedând În cele din
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2054_a_3379]
-
și injecțiile. Copilăria ei din Munții Apalași o familiarizase cu ajutorul guvernamental și era o maestră la formularele de asigurare medicală. La peste optzeci de ani, doctorul Phil se apucase de pictură. Pereții din cabinetul său erau acoperiți, ca Într-o galerie de artă, cu uleiuri groase, Învolburate. Nu prea folosea pensula, ci În special cuțitul de paletă. Și ce picta? Smirna? Cheiul la răsărit? Teribilul incendiu? Nu. Ca mulți alți amatori, doctorul Phil Își Închipuia că singurul subiect adecvat pentru artă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2054_a_3379]