10,752 matches
-
a îndemnat și cu cuvântul și cu lucrul. Însăși firea oamenilor tot asta îi învață. 78 Uită-te la ei! Nu sunt lipsiți de o faptă bună sau două, ci de toate faptele bune. Nu numai că nu L-au hrănit pe Hristos, pe când era flămând, nici nu L-au îmbrăcat când era gol, dar n-au făcut nici ce era mai ușor: nu L-au cercetat când era bolnav. Și uită-te ce ușoare porunci a dat! N-a spus
O exegeză a Crezului ortodox by Liviu Petcu () [Corola-publishinghouse/Science/158_a_127]
-
dat! N-a spus: În temniță eram și nu M-ați eliberat! Bolnav eram și nu M-ați vindecat! Nu! Ci a spus: Nu M-ați cercetat și: N-ați venit la Mine. Nici când le-a poruncit sa-L hrănească pe când era flămând, porunca Lui n-a fost împovărătoare. Nu le cerea masă bogată și scumpă, ci atât cât era de trebuință, hrana cea de nevoie; și le-o cerea în haină de cerșetor. Deci toate sunt în stare să
O exegeză a Crezului ortodox by Liviu Petcu () [Corola-publishinghouse/Science/158_a_127]
-
se întind peste tot pământul, ca dintr-un izvor, învățăturile ei se răspândesc până departe, dar unul îi este capătul și izvorul, ca unică mamă ai cărei fii duhovnicești se înmulțesc necontenit. De ea suntem născuți, cu laptele ei ne hrănim, din sufletul ei este sufletul nostru”. (Sf. Ciprian, Despre unitatea Bisericii ecumenice, V, în PSB, vol. 3, p. 438) „Ea ne păstrează lui Dumnezeu, ea rezervă împărăția Domnului pentru fiii ei. Cine se desparte de Biserică și se unește cu
O exegeză a Crezului ortodox by Liviu Petcu () [Corola-publishinghouse/Science/158_a_127]
-
trăiește cam cinci sute de ani; când se apropie de moarte își face un cuib din tămâie, smirnă și din alte aromate; când se împlinește timpul, intră în cuib și moare. Din trupul putrezit se naște un vierme; acesta se hrănește din cadavrul animalului mort și-i cresc penele și aripile; apoi când ajunge puternic, ia cuibul acela în care sunt oasele premergătorului ei și, purtându-le pe acestea, zboară din Arabia până în Egipt, în orașul numit Heliopolis. Și ziua, nămiaza
O exegeză a Crezului ortodox by Liviu Petcu () [Corola-publishinghouse/Science/158_a_127]
-
cea de azi, dar pe de altă parte, ne punem cu toată puterea nădejdea și într-o viață veșnică. O viață pe care nu ne-o plăsmuim în chip vanitos, bazându-ne doar pe simple visuri, pe care să le hrănim cu speranțe înșelătoare, ci în care ne încredem cu toată tăria prin cel mai sigur garant, care este Dumnezeu; căci potrivit sfatului Său, atunci când l-a adus pe om la viață, Creatorul i-a dat suflet nemuritor și un trup
O exegeză a Crezului ortodox by Liviu Petcu () [Corola-publishinghouse/Science/158_a_127]
-
infantilă. Cuplul originar, aflat la vîrsta spirituală a copilăriei, voise să-și însușească prematur o știință pe care nu era încă în stare să o folosească pentru a dobîndi perfecțiunea. Ambii autori invocă imaginea paulină a laptelui cu care sînt hrăniți pruncii și a hranei vîrtoase, potrivite adultului. Exprimate în termenii alimentației, ai creșterii biologice, destinul și libertatea omului apar aici, ca și la autorii necreștini, ca o dezvoltare intelectuală, un traseu complet de cunoaștere. Prin vîrsta lui reală, Adam era
STILUL RELIGIEI ÎN MODERNITATEA TÎRZIE by ANCA MANOLESCU () [Corola-publishinghouse/Science/860_a_1739]
-
un traseu complet de cunoaștere. Prin vîrsta lui reală, Adam era doar un copil și de aceea nu putea primi știința cum se cuvine. în zilele noastre, cînd se naște un copil, el nu poate mînca încă pîine și se hrănește mai întîi cu lapte ; iar pe măsură ce crește ajunge să mănînce o hrană mai consistentă. De astă dată, nu atît voința, cît intelectul, factorul director (hegemonikon) al ființei umane e solicitat de tema libertății. Organizator al tuturor celorlalte facultăți, intelectul poate
STILUL RELIGIEI ÎN MODERNITATEA TÎRZIE by ANCA MANOLESCU () [Corola-publishinghouse/Science/860_a_1739]
-
să dea omului suport pentru a-și desfășura propriul ax interior, pentru a tinde spre modelul lui divin? Pe de altă parte totuși, nu pentru aceste specialități verticale sînt solicitate astăzi credințele, religiile, spiritualitatea, ci mai cu seamă pentru a hrăni și a fortifica trăsături individuale. Consumatorii de religie din modernitatea tîrzie par să caute mai ales securitate, căldura unui grup afinitar, material pentru propria identitate într-o lume care a răvășit apartenențele tradiționale sau, în sfîrșit, îndreptar pentru o viață
STILUL RELIGIEI ÎN MODERNITATEA TÎRZIE by ANCA MANOLESCU () [Corola-publishinghouse/Science/860_a_1739]
-
al imaginilor-arhetip fără de care distanța riscă să devină separație între un cer abstract și un pămînt iluzoriu. Pentru acești gînditori, ca și pentru Simone Weil sau A.K. Coomaraswamy, documentația oferită de științele specializate constituie materia primă din care se hrănește propria filozofie religioasă, propria tematizare a distanței verticale. b) Un beneficiu de tipul discernămîntului între manifestările credinței și transcendența care, inaccesibilă și totuși participabilă, dă credinței rațiunea de a fi. Ca științe ale omului, științele religiei își interzic în chip
STILUL RELIGIEI ÎN MODERNITATEA TÎRZIE by ANCA MANOLESCU () [Corola-publishinghouse/Science/860_a_1739]
-
studiate și difuzate cultural, dezbătute în spațiul public și academic, în dialogul dintre vocile religiei și cele ale culturii. Teologii înșiși socotesc că științele și filozofia religiei pot contribui la o mai fină înțelegere a propriei tradiții, că ele pot hrăni cercetările credinței. Cultural vorbind, tematica religioasă nu mai e formativă pentru societate, dar e investigată și mediatizată în mod variat și abundent, în diversitatea geografiei și a formelor ei. Existențial vorbind, în Occidentul european cel puțin, omul modern nu mai
STILUL RELIGIEI ÎN MODERNITATEA TÎRZIE by ANCA MANOLESCU () [Corola-publishinghouse/Science/860_a_1739]
-
judecătorească. Potrivit VB: Curțile judecătorești nu sunt calificate să judece programele și materialele de propagandă ale partidelor politice. Este dreptul exclusiv al cetățenilor să judece aceste lucruri. Opiniile contradictorii, chiar și acelea care îi critică pe cei aflați la putere hrănesc dezbaterea în societate (VB 2010). Acest proces este un exemplu clar de abuz de putere. El reprezintă o violare gravă a dreptului la liberă asociere și la liberă exprimare, precum și al principiului elementar al separației puterilor (VB2004b)2. În egală
[Corola-publishinghouse/Science/84983_a_85768]
-
din urmă efect este în general mai puternic în cazul cetățenilor care încep să voteze partidele populiste (Bélanger și Aarts, 2006; Van der Brug, 2003). Totuși, în cazul VB există puține dovezi care să ne demonstreze că acest partid ar hrăni sentimente anti-establishment. Figura 2.3. subliniază că încrederea în instituțiile politice în general și în partidele politice, Parlament și Guvern în particular a fost în creștere, începând cu ultima parte a anilor 1990 (vezi și Dekker și al., 2006; Dekker
[Corola-publishinghouse/Science/84983_a_85768]
-
Muñoz, 1998: 397). Deși Chávez nu a aruncat de-a valma în categoria exploatatorilor toate sectoarele capitalului, el nu a avut nicio îndoială că sectoarele monopoliste legate de interesele capitalismului global făceau parte din elita puternică și rapace care se hrănea din exploatarea oamenilor de rând. Această concepție dualistă a luptei politice nu a fost la început formulată în termeni care vizau obiective socialiste. În fazele timpurii ale chavismului, naționalismul, și nu socialismul sau marxismul, a fost sursa principală care a
[Corola-publishinghouse/Science/84983_a_85768]
-
lucrare a rămas, în general, neobservată în domeniul practicii clinice. Primul model cognitiv interesant este, fără îndoială, acela al lui Bandura. Fondată pe cercetări empirice precise, teoria lui Bandura introducea în practica clinică un ansamblu de elemente noi. Crescut și hrănit în seraiul skinnerian, cercetările sale cognitive erau acceptate cu generozitate de către teoreticienii primului val. Beck ” Revoluția cognitivă” trebuia totuși să apară din altă direcție: este incontestabil că lui Beck îi datorăm această schimbare. Succesul fulgerător al acestui model se datorează
[Corola-publishinghouse/Science/1994_a_3319]
-
Anton Roman trage concluzia: ambele popoare au bucătării naționale. Pentru Păstorel Teodoreanu, lucrurile nu sunt atât de simple. Când vine vorba despre gastronomiile popoarelor, el citează un celebru mot d’esprit, „L’humanité se nourrit, le français dîne“ („Omenirea se hrănește, francezul ia masa“), pentru ca apoi să se dezlănțuie: „Putem pomeni macaroanele à l ’italienne, conopida sau andivele à la polonaise, morunul sau nisetrul à la grecque, salata à la russe [...], dar când vorbim de școală [gastronomică, n.n.], nu mai e
Stufat, ori estouffade? sau Existã bucãtãrie româneascã? by Vlad Macri () [Corola-publishinghouse/Science/1386_a_2382]
-
după cum susține E. Niculiță-Voronca, în lucrarea citată anterior: „țăranul carne de vită nu mănâncă, sunt oameni care în viața lor n-au pus carne de vită în gură și nici n-ar pune, țiind aceasta de mare păcat. Vita te hrănește, cu boul lucrezi și să te înavuțești și încă s-o mănânci?! În Horecea, de demult, când vedeau pe cineva mâncând carne de vită, ziceau că e liftă rea. În Mihalcea, au greață de carne de vită, mai bine postesc
Stufat, ori estouffade? sau Existã bucãtãrie româneascã? by Vlad Macri () [Corola-publishinghouse/Science/1386_a_2382]
-
și soldații bizantini cunoșteau o astfel de mâncare, numită „piston“), dar acesta era cu certitudine cel mai răspândit aliment: un misionar catolic aflat în trecere prin Muntenia deceniului al șaptelea din secolul al XVII-lea afirma că toată populația se hrănea cu „pâine din mei“ (sub acest nume ar trebui cuprins și terciul mai gros obținut din aceeași cereală), iar sașii îl porecliseră în derâdere pe Mihai Viteazul „Mălai Vodă“. O fiertură similară, inițial făcută din hrișcă, aveau și rușii, sub
Stufat, ori estouffade? sau Existã bucãtãrie româneascã? by Vlad Macri () [Corola-publishinghouse/Science/1386_a_2382]
-
a clătinat, s-a rarefiat până la a cădea în ignoranță. Bineînțeles că în aceste regiuni oamenii mâncau: fiertură de cereale pentru cei săraci, carne friptă pentru bogați. Dar, din câte se știe, nu le păsa de ceea ce mâncau. Să te hrănești nu mai era decât o necesitate, cum ar fi să dormi sau să transpiri.“ Barbarii care au distrus Imperiul Roman de Apus nu erau în nici un caz gurmanzi; Cornelius Tacit descrie, în Despre originea și țara germanilor, obiceiurile lor alimentare
Stufat, ori estouffade? sau Existã bucãtãrie româneascã? by Vlad Macri () [Corola-publishinghouse/Science/1386_a_2382]
-
ce ne ajută faptul că am reușit s-o sintetizăm în volume admirabile, dacă ea nu rămâne decât un fel de exponat muzeal?) și chiar fără o minimă educație a ceea ce înseamnă „a lua masa“ în opoziție cu „a ne hrăni“. Ce e de făcut? În primul rând, să fim mai respectuoși față de calitatea produsului decât față de scrupulozitatea urmăririi rețetei. Adică să nu facem „puicana Nineacăi“, despre care scrie Păstorel, urmând mot-à-mot instrucțiunile, dar punând în cuptor o pasăre din aceea
Stufat, ori estouffade? sau Existã bucãtãrie româneascã? by Vlad Macri () [Corola-publishinghouse/Science/1386_a_2382]
-
lui Nicolae Bălcescu. A apărut pentru prima oară în revista „România viitoare” (1850), la Paris. În „precuvântarea” care îl însoțește, Bălcescu pretinde că ar fi descoperit poemul, scris pe la 1830, la un schit, iar autorul ar fi fost „un călugăr hrănit în singurătate de cetirea Bibliei și a Psalmilor lui David”. Sibilinicele destăinuiri sunt, evident, o mistificare literară, în spirit romantic. În 1855, la trei ani după moartea lui Bălcescu, căruia îi aparține versiunea tipărită la Paris, este publicată în „România
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/286071_a_287400]
-
apropierea satului Sena, din districtul Uruvelă, pe malul râului Nairañjană, și s-a stabilit acolo. Timp de șase ani, cu îndârjire, își impune extreme forme de asceză, cuprinzând lungi perioade de veghe în meditație și posturi teribile. De exemplu, se hrănea cu semințe și iarbă, și o perioadă doar cu balegă. Se spune că, treptat, ajunsese să consume doar un bob de orez pe zi. Era îmbrăcat în haine grosolane, își smulsese părul și barba pentru a se autosuplicia, zăbovea ore
BUDDHA REALITATE ŞI LEGENDĂ by EMIL VACARIU () [Corola-publishinghouse/Science/463_a_1294]
-
și împreună se îndreaptă spre Păpă (păli: Păvă). Acolo, vor fi găzduiți de fierarul Cunda, care le va prepara pentru cină o mâncare numită sukara maddava, constând, se pare, din carne de porc sau din niște ciuperci cu care se hrănesc porcii. Consecințele apar repede: o diaree cu sânge, probabil o reîntoarcere a bolii căreia tocmai îi supraviețuise. În pofida bolii, Buddha și discipolii săi trec râul Kakuttha și se îndreaptă spre Kuśīnagara, capitala tribului Malla, situată la sud-est de Kapilavastu. După
BUDDHA REALITATE ŞI LEGENDĂ by EMIL VACARIU () [Corola-publishinghouse/Science/463_a_1294]
-
ca prinț Mahăsattva, s-a dus să se plimbe prin junglă. Acolo a întâlnit o tigroaică istovită, care fătase cu câteva zile în urmă șapte pui. Întrucât nu a putut găsi nici carne, nici sânge cald cu care să-i hrănească, puii erau pe cale să moară de foame. Mahăsattva s-a gândit atunci: „A venit clipa să mă sacrific! De prea mult timp mi-am slujit trupul putred și i-am dat un pat moale și haine, i-am dat să
BUDDHA REALITATE ŞI LEGENDĂ by EMIL VACARIU () [Corola-publishinghouse/Science/463_a_1294]
-
în peșteri, grote, mine și alte cavități subterane sau în podurile caselor. Iarna hibernează în peșteri, mine, grote. Modul de hrănire: Vânează în apropierea adăposturilor, la înălțimi mici, prinzând i insectele din zbor sau colectându-le ocazional de pe pământ. Se hrănește cu insecte de dimensiuni mari, hrana preferată fiind fluturii de noapte, cărăbușii și alți gândaci. Reproducerea: Se împerechează toamna, la sfârșitul lunii septembrie - începutul lunii o octombrie. Perioada de gestație este de trei luni. Puii, de o obicei câte unul
Zburătorii din amurg by Emilia Elena Bîrgău () [Corola-publishinghouse/Science/91630_a_92914]
-
fi întâlnit în munți până la altitudinea de 2000 m, î în apropierea lacurilor, în deșerturi. Vara se adăpostește în peșteri, mine, în alte cavități subterane și în podurile caselor. Modul de hrănire: Vânează în apropierea adăposturilor la înălțimi mici. Se hrănește cu ins insecte de di dimensiuni mici. Reproducerea: Se împerecează toamna, la sfârșitul l lunii septembrie, începutul lunii octombrie. Perioada de gestație este de aproximativ 7 luni. Spre sfârșitul primăverii femela naște de regulă unul, mai rar 2 pui. Hibernarea
Zburătorii din amurg by Emilia Elena Bîrgău () [Corola-publishinghouse/Science/91630_a_92914]