12,272 matches
-
m-a dus, aproape de mână, în locul unde trăise, despotic, proprietăreasa și brusc m-am văzut în fața unei case care exista de mult în mintea mea, aureolată de suferință și nebunie. Casa în formă de "U", cu leandru mirosind extatic, cu galerie la etaj, acum părăsită, aproape o ruină, cu geamuri sparte, cu tocurile ușilor smulse... Intrând în curte, m-am lăsat în voia memoriei corpului, care m-a purtat sus, în aripa stingă, pe scara complet putredă, m-a-ndreptat spre al doilea
Pururi tânăr, înfășurat în pixeli by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295573_a_296902]
-
ci inconștientul ei pur. Nu există prințipuri, nu sânt instituții, nu apar centre de gîndi-re, nici o ordine istorică nu se poate închega. Mahalagiul e urmașul țăranului și ipistatul e din rândul mahalagiilor, ducând mai departe, ca niște furnici oarbe în galerii subterane, boicotarea istoriei. Cu un veac și ceva înainte, Di-nicu Golescu dădea prima mărturie a gulagului sui-ge-neris românesc. El e prima idee care forțează bariera eului și pătrunde în conștiință, în conștientul occidental. Mărturisește că ar vrea mai bine să
Pururi tânăr, înfășurat în pixeli by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295573_a_296902]
-
Ovidiu Ver-deș: o aiureală cu un ins care măsoară pământul și care ajunge într-un sat, trage la o hangiță... Dar e păcat. Mă-ntreb sincer dacă mai există cititorii care-și urmăresc autorul, tenace, prin tot sistemul lui de galerii, ca pe o vulpe vicleană. Cei care vor cu adevărat să intre în lumile stranii ale unor minți prodigioase. Cineva spunea că "un scriitor de geniu ne face și pe noi geniali". Mă-ntreb dacă mai vrem să fim geniali
Pururi tânăr, înfășurat în pixeli by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295573_a_296902]
-
în lumile stranii ale unor minți prodigioase. Cineva spunea că "un scriitor de geniu ne face și pe noi geniali". Mă-ntreb dacă mai vrem să fim geniali, urmărindu-l pe Nabokov, cu mii de dificultăți, prin sistemul lui de galerii. Nu-i mai simplu și mai confortabil să ne uităm la un film american cu Bruce Willis care moare din ce în ce mai greu? Nu-i cu mult mai ușor să facem zapping la televizor și să fușerim Internetul, închipuindu-ne că astfel
Pururi tânăr, înfășurat în pixeli by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295573_a_296902]
-
alte domenii ale vieții noastre publice, am trăit sentimentul că simpatica și necesara subcultură a fotbalului a devenit subumanitate și că microbiștii s-au transformat în microbi... S-au mai scris articole despre șovinismul mergând până la neo-nazism al unora dintre galerii, despre niște szte-uri incredibile pe Internet (invitații directe la exterminarea - chiar acest cu-vînt era folosit - țiganilor și, în general, a oponenților), dar climatul de teroare și violență se-ntinde mult mai departe și marchează mai direct viața noastră cotidiană. Mai
Pururi tânăr, înfășurat în pixeli by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295573_a_296902]
-
direct viața noastră cotidiană. Mai întîi sânt graffiti-urile pe care le vezi pretutindeni: pe gardurile de beton ale unor fabrici părăsite, pe zidurile blocurilor, în closete și pe băncile elevilor. Cam trei sferturi dintre ele țin de confruntările dintre galerii, suprapuse confruntărilor dintre cartiere căci, la fel ca în muzica hip-hop, noua mitologie a cartierului este omniprezentă, cu toată atmosfera de ghetoizare și agresivitate. Cât este doar un joc și cât este "pe bune"? Nici o problemă, în orice joc se
Pururi tânăr, înfășurat în pixeli by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295573_a_296902]
-
lățite pe câțiva metri buni de perete și însoțite de semne la fel de bizare. COLENTINA ANTIGIULEȘTINA era ceva mai transparent însă, și un MOARTE ȚIGANILOR scris chiar dedesubt decripta mesajul. Giuleștenii, prin urmare, erau identificați cu țiganii și cu echipa Rapid. Galeriile altor echipe, probabil mai pure rasial și mândre de asta, declarau un război neîmpăcat 282 în același timp unei echipe și unei etnii. Cuvântul "moarte" alternează monoton în aceste sloganuri cu cuvântul "muie". Unul reprezintă ura, celălalt disprețul. Primul identifică
Pururi tânăr, înfășurat în pixeli by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295573_a_296902]
-
tuturor jucătorilor, adulat sau demonizat. Un nume propriu, cum o arată o expresie ca moarte lu' Steaua... Celălalt termen semnifică, în sfera sexuală, o practică pretins înjositoare (felatio). A da muie înseamnă, fără-ndoială, în imaginația primitivă a junilor din galerii, a umili femeia, a o pune la locul ei, a te reasigura că "toate sânt tîrfe", că "femeia nu e om", adică a-ți exercita, sadic, puterea asupra ei. Acest raport de putere și umilire e transferat și în zona
Pururi tânăr, înfășurat în pixeli by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295573_a_296902]
-
gașcă își aduc contribuția nu doar școala românească de azi (o utopie învechită combinată cu un sistem penitenciar), dar, până la urmă, și gașca (de cele mai multe ori o sectă primitivă și îndobitocitoare). Iar când zeci de găști se adună într-o galerie, urmările sânt imprevizibile, pe fondul regresiei și destrămării evidente a lumii românești. Oricum, mă consolez, mai avem ceva drum de parcurs până la hooligan-ii englezi și la băile de sânge de tip Heysel. Și, oricum, mai există încă o modalitate de
Pururi tânăr, înfășurat în pixeli by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295573_a_296902]
-
obscenitatea sa până la limită și (mult) dincolo de ea. Forțarea prin scatologic și obscen a limbajului este importantă și poate fi susținută estetic. în definitiv, literatura biograf istă reflectă lumea în care trăim și care e lumea băieților de cartier, a galeriilor de fotbal, a lui Garcea, a formațiilor de gangsta rap. Niciodată, de două sute de ani, vulgaritatea noastră n-a fost mai mare. Dar a fi vulgar nu înseamnă a fi erotic, dimpotrivă. Erotismul este inversul obscenității. Cu cât o societate
Pururi tânăr, înfășurat în pixeli by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295573_a_296902]
-
arătau Într-adevăr perfect, Încadrați de buzele vopsite În roșu. — Abia aștept să-mi dispară iritația de pe frunte, spuse Desert Rose. Am făcut operația asta pentru că vreau să arăt splendid pentru bărbatul de care m-am Îndrăgostit, Charlie. E proprietarul galeriei care mă reprezintă. În divorț acum. E Îndrăgostit de mine de un an de zile. Sunt exact opusul fostei sale soții - fost manechin, Înaltă, foarte slabă. O tâmpită care a făcut pe inaccesibila ca să-l determine s-o ia de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2288_a_3613]
-
soldat care abandona un câmp de luptă acoperit de cadavre. Lucrurile nu stăteau Însă la fel cu Desert Rose, care sosise În L.A. cu câteva zile Înainte, cu o grămadă de valize, genți și speranțe până la cer. Charlie Jones, proprietarul Galeriilor Charlie Jones din Tribeca, o invitase la acest târg de artă - Art LA - pe care Îl sponsoriza Împreună cu alții, iar ea Își adusese mormane de ținute sexy, pantofi de designer care mai de care mai trăsniți, lucrări de artă, rame
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2288_a_3613]
-
Rose, ignorând Întrebarea. Ajungem dimineață, exact la timp ca să luam micul dejun cu Charlie. Diane era din ce În ce mai curioasă. — Draga mea, trebuie să mă lămurești și pe mine. Cine e tipul ăsta? o Întrebă ea pe Desert Rose. — Charlie e proprietarul galeriei care mă reprezintă. A absolvit Harvardul, are un simț al afacerilor extraordinar și cunoaște o mulțime de oameni. Știi câte ceva despre lumea asta a artelor? — Nu prea multe, răspunse Diane. — Există trei circuite ale artei. Circuitul A, În care apar
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2288_a_3613]
-
mari, precum Jasper Jones, circuitul B, În care intră artiști cunoscuți În toată lumea, de felul meu, care au participat la toate expozițiile din lume, mai puțin la Bienala de la Veneția și la German Documenta; și circuitul C, pentru tinere speranțe. Galeria lui Charlie reprezintă cel de-al treilea circuit. Eu sunt singura excepție. Avem planuri mari Împreună. Vreau să fac un film despre traficul cu diamante În Africa, o chestie care se bazează Într-o anumită măsură pe o poveste de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2288_a_3613]
-
ca și Kitty. — Prin fostul meu prieten, Ron Hagger, critic de artă-un tip moale, lipsit de orice urmă de siguranță de sine, care a sfârșit prin a mă exaspera. M-a invitat la o petrecere de Sf. Valentin la galeria lui Charlie. Charlie era exact opusul lui Ron: atletic, sexy, manierat, avea o viață așezată; mă rog, oarecum. A fost căsătorit foarte mult timp, deci Înțelepciunea populară ar spune că e un soi bun, că poate ține o căsnicie. Și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2288_a_3613]
-
importantă pentru el. — Asta e de Înțeles, zise Kitty Încurcată. Pare a fi un tip de treabă. — De aceea am hotărât să-i dovedesc o loialitate absolută, atât În afaceri, cât și În viața personală. În primul rând, am ales galeria lui să mă reprezinte și am rămas la ea, deși până acum Charlie nu prea a făcut nimic pentru a mă promova ca artist. În al doilea rând, nu am flirtat cu nimeni, nu am avut nici măcar o Întâlnire și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2288_a_3613]
-
evident, totuși... — E din cauza relației noastre profesionale. Nu vrem să amestecăm afacerile cu plăcerea. Dar mi-a dat de Înțeles de multe ori că, atunci când viața lui se va așeza, vom fi Împreună. De exemplu, luna trecută a adus la galerie un dispozitiv iranian de făcut orez, ca să gătească pentru petrecerile pe care le dă acolo. S-a uitat la mine și a zis cu subînțeles că nu există nimic mai delicios decât orezul gătit În stil iranian. M-a prezentat
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2288_a_3613]
-
târziu, cei trei aterizară pe aeroportul din Los Angeles și se Întâlniră cu Pedro, un spaniol de cincizeci de ani. Zărindu-l de departe, Desert Rose se Întoarse spre Kitty să-i explice. — Pedro e directorul de la Wild Box, o galerie nonprofit din Chelsea. A adus o parte din expoziția sa, Totalitarismul este amuzant, pentru a o expune la ART L.A. E un afemeiat... are câte o nouă prietenă În fiecare săptămână. Kitty Îl studie. Pedro era Îmbrăcat destul de bizar. Purta
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2288_a_3613]
-
lume, zise Kitty, uitându-se la o „operă de artă“ oribilă, făcută din morcovi de plastic și baloane galbene. Se Întoarse spre Desert Rose, rugând-o să-i fie călăuză În această lume nouă, În care abia intrase. — De ce aduc galeriile toate porcăriile astea aici? Pentru că porcăriile se vând! zise Desert Rose, Încă supărată. Nu-ți amintești? Trăim sub dictatura retardaților. Galeriile au venit aici să vândă, iar majoritatea profanilor sunt lipsiți de bun-gust. L-ai auzit și tu pe Charlie
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2288_a_3613]
-
spre Desert Rose, rugând-o să-i fie călăuză În această lume nouă, În care abia intrase. — De ce aduc galeriile toate porcăriile astea aici? Pentru că porcăriile se vând! zise Desert Rose, Încă supărată. Nu-ți amintești? Trăim sub dictatura retardaților. Galeriile au venit aici să vândă, iar majoritatea profanilor sunt lipsiți de bun-gust. L-ai auzit și tu pe Charlie. Se plânge Încontinuu cât de greu Îi este să vândă lucrările celor mai buni artiști ai lui. Făcu o pauză. Eu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2288_a_3613]
-
negri strălucind de pasiune și cu o voce plină de amărăciune. — Charlie nu a vândut nici o lucrare de-a ta Într-un an Întreg? repetă Kitty neîncrezătoare. Nimic? Nici măcar una? Desert Rose Încuviință din cap. — Atunci de ce ai rămas la galeria lui? — Pentru că am vrut să-i dovedesc loialitatea mea. Nu stau acolo pentru bani. Eu cred În el. Și sper că vom Începe În curând să producem filme de artă de lung metraj. — Ai putea foarte ușor să faci asta
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2288_a_3613]
-
seară Înainte nu-i fusese dat să vadă decât lucrări urâte, atârnate pe pereți urâți, și muncitori cu ciocane mișunând peste tot. Acum, după ce se aranjase scena și toate lucrările fuseseră expuse, nu mai părea ieftină, ci stilată. Fiecare dintre galerii avea stilul său unic și cel puțin o piesă care merita pomenită. Modern, nebunesc, neobișnuit, superficial, amuzant, pete mari de culoare, pânze mici În alb și negru, baloane, prostioare, postere, gravuri, picturi murale, instalații... dar și mai uimitor era faptul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2288_a_3613]
-
de fiecare dată. Fără greș. Impulsionat de tensiunea pe care o simțeau cu toții, spectacolul căpăta, de fiecare dată, o viață proprie. Câteva minute după ce se deschiseră ușile pentru marele public, Kitty aruncă o privire la tot ce aveau de oferit galeriile. Apoi părăsi sala mare, fără intenția de-a se Întoarce. Era Îngrozitor de obosită după cele două ore de somn din noaptea precedentă. Și nu avea nici haine de schimb. Își luase câteva ținute sexy la ea, dar le lăsase la
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2288_a_3613]
-
ele de parcă erau vedete rock. Charlie le studie și zâmbi. — Vai de mine, Desert Rose, arăți uluitor În seara asta! Apoi se Întoarse spre Kitty. Și tu arăți foarte bine! Apoi, văzând-o venind pe Tracy Lee, asistenta lui de la galerie, o chinezoaică tânără, destul de urâțică, Îmbrăcată În stil gotic, Într-o rochie Barbarella de catifea neagră, fără mâneci, Împodobită cu plasă și cu tone de cruci, brățări și lănțișoare, se Îndreptă spre ea și-i spuse același lucru. — Arăți uluitor
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2288_a_3613]
-
cu care te Întâlnești și convinge-i să vină să vadă expozițiile din rulote. Folosește-ți farmecul! zise rânjind și ridicând o sprânceană. Apoi o prinse pe Desert Rose de talie și Începu să se plimbe Împreună cu ea pe la celelalte galerii, părând mai intimi decât de obicei, ca un adevărat cuplu. Kitty se uită la pachetul din mână și-i veni o idee năstrușnică. Era ocazia perfectă de-a merge la cei mai atrăgători bărbați de la târg și de-a intra
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2288_a_3613]