12,882 matches
-
gândească tot mai des la biserica din Grui și la lumea din preajma ei: Înaltă și albă, Îmbătrânea lângă morminte cu cruci văruite; sub pruni, flăcăi stătuți gâfâiau peste fete cuminți cu poalele albe date peste cap. El mușca dintr-un măr În fereastra clopotniței și se minuna de limpezimea cerului. Pe dealuri, grâul era bun de secerat. În altar, preotul Petrindean se pregătea de vecernie. Atunci a fost fericit. Dar a fost fericit și când a sărutat-o pe Marta prima
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1856_a_3181]
-
Alighieri, de puterea poeziei de a alina suferințele oamenilor fără deosebire de naționalitate. Erau vremuri când femeile mai credeau În ceva. Tovarășa Lucreția Cristea, de exemplu, fiică de ilegalist, În partid. Doamna Irina Stein În puterile curative ale oțetului de mere. Mirela Strâmbu În rostopască. Sanda Tertulian În Dumnezeu. Elly Cazan În soțul ei, mort În Siberia. Ingrid Vlahovici În Laczi Kutassy, fotbalist elegant, dar cam curvaș, după spusele ei. Dumitra Rațiu În semne. Salvia Dănilă În lungimea propriilor sale picioare
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1856_a_3181]
-
După cum se știe, În opera lui Ziffer regăsim o puternică influență a expresionismului german, dar lucrarea de față poartă și amprenta experienței sale plastice franceze. Prin compoziție și structura cromatică, Ziffer pendulează Între naturile statice ale lui Cézanne (cele cu mere) și cele ale lui Matisse, din prima perioadă. Ziffer sosește la Baia Mare În 1906. De atunci, la Îndemnul colegilor, Își va petrece verile la Baia Mare și iernile la Paris unde frecventează atelierul lui Matisse. Această lucrare este o excepție În
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1856_a_3181]
-
La aceeași metodă a recurs și Van Gogh În „Portretul lui Père Tanguy”, fixând pentru noi unul din modelele sale ideatice. Pe fondul unor griuri subtile, se detașează culorile primare cu pasajele lor, materialitatea expresivă a celor două draperii, a merelor roșii și galbene, a ceșcuței de porțelan, a sticlelor de vin multiplicate În oglinda mesei de toaletă, la care se adaugă nelipsita carte, o posibilă trimitere la erudiția pictorului. Această lucrare demonstrează influența franceză În opera lui Ziffer și redefinește
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1856_a_3181]
-
zăpezii prelungea parcă de fiecare dată lumina zilei cu câteva minute. Aducea lemne gata tăiate din magazia de lemne și veghea focul din teracote. Tot ea și gătea, după rețetele doamnei Ster. Cafea și ceai aveau din belșug. La fel, mere, nuci și struguri puși la uscat pe sfori Întinse În pod. Peste toate plutea un miros discret de gutui. Aveau pâine la cuptor făcută de Susana. Tot ea Îi aducea și laptele. Soțul Susanei a fost mulți ani miner. Mina
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1856_a_3181]
-
au pus pe plâns cu toții: copii și tovarășe. S-a trezit doar când lângă el s-a Înălțat un mușuroi al ispitei și al milei deopotrivă, În care se regăseau cele mai frumoase castane culese chiar atunci, o halviță, un măr, câteva nuci, un ceas de mână fără arătătoare, o cutie de farduri, o fotografie cu B.B, o decorație, o minge de tenis Dunlop, și un bilet pe care scria ceva. Ce anume, n-ar fi știut niciodată, dacă tovarășa
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1856_a_3181]
-
ea să se oprească, iar ea aștepta ca el să facă ceva sau să renunțe la același știut răspuns orgolios care pe ea o scotea din sărite. Era vară. Încă o vară. Stăteau În iarbă toți patru la umbra unui măr și așteptau un telefon de la București. Și telefonul a venit: Grațian era respins a treia oară la regie de film. A cules un măr de pe o creangă joasă. Merele erau tari, acre ca gogonelele murate. A mușcat ca dintr-un
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1856_a_3181]
-
scotea din sărite. Era vară. Încă o vară. Stăteau În iarbă toți patru la umbra unui măr și așteptau un telefon de la București. Și telefonul a venit: Grațian era respins a treia oară la regie de film. A cules un măr de pe o creangă joasă. Merele erau tari, acre ca gogonelele murate. A mușcat ca dintr-un măr copt. I-au dat câteva lacrimi. Primele. A mâncat mărul cu sâmburi cu tot. Apoi s-a Întins În iarbă. Culcat pe spate
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1856_a_3181]
-
Încă o vară. Stăteau În iarbă toți patru la umbra unui măr și așteptau un telefon de la București. Și telefonul a venit: Grațian era respins a treia oară la regie de film. A cules un măr de pe o creangă joasă. Merele erau tari, acre ca gogonelele murate. A mușcat ca dintr-un măr copt. I-au dat câteva lacrimi. Primele. A mâncat mărul cu sâmburi cu tot. Apoi s-a Întins În iarbă. Culcat pe spate părea crucificat. Ei Îl priveau
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1856_a_3181]
-
și așteptau un telefon de la București. Și telefonul a venit: Grațian era respins a treia oară la regie de film. A cules un măr de pe o creangă joasă. Merele erau tari, acre ca gogonelele murate. A mușcat ca dintr-un măr copt. I-au dat câteva lacrimi. Primele. A mâncat mărul cu sâmburi cu tot. Apoi s-a Întins În iarbă. Culcat pe spate părea crucificat. Ei Îl priveau neputincioși. Se zice că unii mănâncă aguridă, iar altora li se strepezesc
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1856_a_3181]
-
Grațian era respins a treia oară la regie de film. A cules un măr de pe o creangă joasă. Merele erau tari, acre ca gogonelele murate. A mușcat ca dintr-un măr copt. I-au dat câteva lacrimi. Primele. A mâncat mărul cu sâmburi cu tot. Apoi s-a Întins În iarbă. Culcat pe spate părea crucificat. Ei Îl priveau neputincioși. Se zice că unii mănâncă aguridă, iar altora li se strepezesc dinții. Trăiau pe propria lor piele acest adevăr. Violeta s-
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1856_a_3181]
-
folositoare. Pe laturile mici ale balcoanelor, cei prudenți Își făcuseră dulapuri din melacart pe post de scut protector Împotriva curiozității vecinilor, și de anexe ale cămărilor care altfel ar fi explodat de borcane cu zacuscă, lădițe cu cartofi, ceapă și mere. Iarna, blocul Împrăștia În jur un miros plăcut de afumătoare sau depozit de mezeluri, amestecat, din când În când, cu cel Înțepător de castraveți murați al subsolului. Ușa principală era Închisă, În schimb cea din spate nu se Închidea niciodată
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1856_a_3181]
-
inimă. În plus, pentru mine, creșterea porcului era o forma de patriotism curat. De ați ști cum l-am crescut! El mânca ce aveam mai bun la masă. O dată pe săptămână Îi făceam baie caldă cu șampon cu miros de mere. Îl ștergeam de apă cu prosopul, să nu răcească. Porc de export, domnule! L-am ținut În coteț cu chirie, la barăci: cinci dolari pe lună. Vara avea umbră de la un prun. Prin gardul de sârmă vedea cum crește cucuruzul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1856_a_3181]
-
Își dădea silința să arate ca o parte din grădina de bucătărie a cine știe cărui conac de vază o făcea, poate, să pară ușor absurdă. Însă adevărul era că nimeni n-o lua În râs tocmai din cauza roadelor acestor copaci. Denumirile merelor și perelor seamănă Într-un fel cu cele ale vinurilor - nu te lămuresc prea mult În privința calității. Se prea poate ca două nume să aibă aceeași rezonanță, Însă cei doi pomi care le poartă pot da roade la fel de diferite Între
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1911_a_3236]
-
ferigi și alte plante. Unele sunt ca niște banderole largi, care pot fi ridicate și Înlocuite. Singura culoare În afară de verde, bronz sau roșcat, de cenușiul trunchiului sau cafeniul bogat al lemnului În putrezire, o dau mărgelușele trandafirii de pe trunchi, viitoarele mere În care vreo viespe și-a depus ouăle pe o nouă mlădiță. Însă tăcerea, așteptarea pe care o degajă Întregul loc, este obsedantă; o calitate pe care toate pădurile o au câteodată, Însă care aici este copleșitoare - o dramă, de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1911_a_3236]
-
ca puii pe lângă cloșcă. Aveți o gravitație perimată, centralizată. La noi există mai multe asemenea centre, repartizate rațional, ba pe deasupra mai suntem înzestrați și noi cu forță gravitațională. Nu toți, desigur, ci majoritatea. Să luăm, de pildă, parabola voastră cu mărul lui Newton. Dacă în pom există un singur măr și dacă ai șansa să te afli singur lângă trunchi, mărul poate fi al tău. Dar dacă sub pom sunteți mai mulți, lucrurile se complică și poți să rămâi flămând, căci
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2120_a_3445]
-
La noi există mai multe asemenea centre, repartizate rațional, ba pe deasupra mai suntem înzestrați și noi cu forță gravitațională. Nu toți, desigur, ci majoritatea. Să luăm, de pildă, parabola voastră cu mărul lui Newton. Dacă în pom există un singur măr și dacă ai șansa să te afli singur lângă trunchi, mărul poate fi al tău. Dar dacă sub pom sunteți mai mulți, lucrurile se complică și poți să rămâi flămând, căci degeaba descoperi forța gravitațională dacă profită altul de pe urma ei
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2120_a_3445]
-
mai suntem înzestrați și noi cu forță gravitațională. Nu toți, desigur, ci majoritatea. Să luăm, de pildă, parabola voastră cu mărul lui Newton. Dacă în pom există un singur măr și dacă ai șansa să te afli singur lângă trunchi, mărul poate fi al tău. Dar dacă sub pom sunteți mai mulți, lucrurile se complică și poți să rămâi flămând, căci degeaba descoperi forța gravitațională dacă profită altul de pe urma ei. Nu mai vorbesc de cazul când în pom există mai multe
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2120_a_3445]
-
poate fi al tău. Dar dacă sub pom sunteți mai mulți, lucrurile se complică și poți să rămâi flămând, căci degeaba descoperi forța gravitațională dacă profită altul de pe urma ei. Nu mai vorbesc de cazul când în pom există mai multe mere și toate cad spre același centru gravitațional, abia dacă mai apuci să vâri și tu vreo două-trei în buzunare. Pe când la noi poți să stai la un kilometru de pom și vin merele spre tine, nu te duci tu după
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2120_a_3445]
-
cazul când în pom există mai multe mere și toate cad spre același centru gravitațional, abia dacă mai apuci să vâri și tu vreo două-trei în buzunare. Pe când la noi poți să stai la un kilometru de pom și vin merele spre tine, nu te duci tu după ele. Mănânci cât vrei, iar cotoarele le-arunci în spațiu. Așa facem și cu semenii: de vrei să cunoști pe cineva, nu-l aștepți să cadă, ci-l dirijezi spre tine. Dacă are
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2120_a_3445]
-
crezut că am spus cine știe ce incantație secretă și au murmurat aprobator. Chiar și Hatnuf s-a ridicat și s-a uitat în jur. Am cerut ulei și o piuliță și am amestecat cele mai puternice ierburi pe care le aveam: mărul lupului și o esență de cânepă, amândouă folosite pentru ca uterul să scoată afară ce are în el în primele luni de sarcină. Nu știam dacă avea să meargă și eram îngrijorată că acea combinație ar fi putut să facă rău
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2312_a_3637]
-
când bătrânul a împietrit între mașini și nu ne-a mai reproșat nimic. Atunci n-am mai râs. L-am silit pe cel care luase bățul să i-l dea orbului înapoi și, pentru că n-a vrut, l-am bătut măr. A fost unul din puținele momente în care a învins în noi bunul simț, dar nici atunci n-am înțeles că bătrânețea e un destin pentru fiecare. La azil, cei mai mulți bătrâni erau retrași, posaci, închirciți în lumea dinlăuntrul lor, cât
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2277_a_3602]
-
pe femei nu le-am obosit niciodată cu insistențele ori cu geloziile mele. Nu complicam inutil lucrurile și am avut față de dragostea trupească o îngăduință paradisiacă. Mi se părea actul cel mai intelectual cu putință; și puțin mă interesa că mărul pe care l-a dat șarpele Evei a fost poate putred. Dar mi-a lipsit totdeauna ceva. Sentimentele mele erau incomplete ca și visele mele. Imaginația mea a avut ceva în exces, dar capacitatea mea de a stabili contactul cu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2277_a_3602]
-
erau rânduite câteva lucruri sau unelte stranii. Aici mă omoară!" se gândi Auta. Străinul (sau străina) trase dinspre măsuță un maț subțire care ieșea dintr-o cutie sticloasă și avea în celălalt capăt o rotunjime îngroșată, ca o jumătate de măr. Această rotunjime a mațului fu lipită de partea stângă a pieptului lui Auta, care înlemni înfricoșat, neîndrăznind să facă vreo mișcare. În cutia sticloasă se auzi atunci un țăcănit și începu să salte o lumină. După un răstimp, mațul fu
Luntrea Sublimă by Victor Kernbach [Corola-publishinghouse/Imaginative/295598_a_296927]
-
Rue des Capucines. El ajunse cu expresul de Geneva seara târziu și o așteptă a doua zi de dimineață să coboare. I se păru palidă și trasă la față, cu obrajii, de obicei netezi și rotunzi, acum ușor zbârciți, ca merele care au stat prea mult depozitate. Când se interesă de sănătatea ei, Îi răspunse că „făcutul bagajelor“ i se păruse mai epuizant decât altădată și apoi, În săptămâna petrecută la Londra după plecarea de la Oxford, avusese parte de o Întâlnire
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1871_a_3196]