11,318 matches
-
răni Ce au în comun artrita, tulburările sangvine și rănile? Toate sunt legate de sănătatea sângelui și a sistemului circulator. Toate sunt afecțiuni care au în spate o istorie a remediilor naturiste. Toate celulele organismului trebuie să primească nutrienți și oxigen în mod constant. Sângele transportă oxigenul prin sistemul circulator. O dietă corectă este importantă pentru a menține sângele sănătos și a ne asigura că mineralele și vitaminele necesare nu sunt în deficit. Aceste vitamine și minerale păstrează sănătatea sângelui, astfel încât
[Corola-publishinghouse/Science/2151_a_3476]
-
tulburările sangvine și rănile? Toate sunt legate de sănătatea sângelui și a sistemului circulator. Toate sunt afecțiuni care au în spate o istorie a remediilor naturiste. Toate celulele organismului trebuie să primească nutrienți și oxigen în mod constant. Sângele transportă oxigenul prin sistemul circulator. O dietă corectă este importantă pentru a menține sângele sănătos și a ne asigura că mineralele și vitaminele necesare nu sunt în deficit. Aceste vitamine și minerale păstrează sănătatea sângelui, astfel încât acesta să își poată îndeplini funcția
[Corola-publishinghouse/Science/2151_a_3476]
-
neofit”, ca o persoană care nu cunoaște niciuna dintre regulile sistemului și care trebuie inițiat În mod constant: el este Învățat cum se folosește centura de siguranță, cum se folosesc, dacă este nevoie, alte obiecte din dotare (precum masca de oxigen), când se poate merge la toaletă, unde sunt ieșirile, ce trebuie să facă În diferite situații etc. Aterizarea, când pasagerilor li se comunică ultimele interdicții și li se mulțumește colectiv pentru că au ales o anume companie, accentuează statutul de comunitate
[Corola-publishinghouse/Science/2018_a_3343]
-
și un mediu de dispersie care permite solubilizarea substanțelor și realizarea reacțiilor din cadrul metabolismului. 1.3.3. Caracteristicile structurale ale moleculei de apă Molecula de apă prezintă un caracter polar, datorită distribuției asimetrice a electronilor de legătură dintre atomul de oxigen și cel de hidrogen. Oxigenul dobândește o sarcină parțial negativă 2-. Atomii de hidrogen dobandesc o sarcină parțial pozitivă 2+. Între moleculele polare de apă există interacțiuni nepolare de tip dipol-dipol care stau la baza formării legăturilor de hidrogen. Aceste
Biochimie by Lucia Carmen Trincă () [Corola-publishinghouse/Science/532_a_1322]
-
care permite solubilizarea substanțelor și realizarea reacțiilor din cadrul metabolismului. 1.3.3. Caracteristicile structurale ale moleculei de apă Molecula de apă prezintă un caracter polar, datorită distribuției asimetrice a electronilor de legătură dintre atomul de oxigen și cel de hidrogen. Oxigenul dobândește o sarcină parțial negativă 2-. Atomii de hidrogen dobandesc o sarcină parțial pozitivă 2+. Între moleculele polare de apă există interacțiuni nepolare de tip dipol-dipol care stau la baza formării legăturilor de hidrogen. Aceste legături sunt determinate de atracția
Biochimie by Lucia Carmen Trincă () [Corola-publishinghouse/Science/532_a_1322]
-
2-. Atomii de hidrogen dobandesc o sarcină parțial pozitivă 2+. Între moleculele polare de apă există interacțiuni nepolare de tip dipol-dipol care stau la baza formării legăturilor de hidrogen. Aceste legături sunt determinate de atracția electrostatică pe care atomul de oxigen (încărcat negativ) dintr-o moleculă de apă o exercită asupra atomilor de H (încărcați electropozitiv) din molecula de apă învecinată. 1.3.4. Proprietățile fizico-chimice ale apei Interacțiile dintre apă și diversele substanțe chimice, pot fi de tipul: a) interacțiuni
Biochimie by Lucia Carmen Trincă () [Corola-publishinghouse/Science/532_a_1322]
-
H+, deși atât ionul de hidrogen cât și cel de hidroxil există în soluție numai în formă hidratată ca orice ion. Datorită diferenței de masă între atomii constituenți ai moleculei de apă, electronul hidrogenului este puternic atras de atomul de oxigen și ca urmare, ionul de hidrogen are o tendință de a se disocia de atomul de oxigen de care este legat covalent în molecula de apă, de a "sări", atunci când starea energetică a fiecărei molecule este favorabilă, către atomul de
Biochimie by Lucia Carmen Trincă () [Corola-publishinghouse/Science/532_a_1322]
-
hidratată ca orice ion. Datorită diferenței de masă între atomii constituenți ai moleculei de apă, electronul hidrogenului este puternic atras de atomul de oxigen și ca urmare, ionul de hidrogen are o tendință de a se disocia de atomul de oxigen de care este legat covalent în molecula de apă, de a "sări", atunci când starea energetică a fiecărei molecule este favorabilă, către atomul de oxigen al moleculei învecinate, de care se leagă printr-o legătură de hidrogen. De fapt, salturile protonilor
Biochimie by Lucia Carmen Trincă () [Corola-publishinghouse/Science/532_a_1322]
-
și ca urmare, ionul de hidrogen are o tendință de a se disocia de atomul de oxigen de care este legat covalent în molecula de apă, de a "sări", atunci când starea energetică a fiecărei molecule este favorabilă, către atomul de oxigen al moleculei învecinate, de care se leagă printr-o legătură de hidrogen. De fapt, salturile protonilor de-a lungul moleculelor de apă (circa 7 la număr în medie) imobilizate în rețeaua cristalină a gheței explică conductibilitatea ei electrică egală cu
Biochimie by Lucia Carmen Trincă () [Corola-publishinghouse/Science/532_a_1322]
-
naturale care, din punctul de vedere al structurii chimice, sunt combinații polihidroxicarbonilice sau derivați ai acestora. 2.1. Considerații generale Glucidele se mai numesc impropriu și hidrați de carbon, întrucât majoritatea acestora corespund formulei (CH2O)n în care hidrogenul și oxigenul se găsesc în proporția întâlnită în molecula de apă, adică 2/1. Glucidele sunt substanțe ternare formate din carbon, hidrogen și oxigen, dar se cunosc și derivați ai acestora care conțin și azot, fosfor sau sulf. Denumirea de glucide, utilizată
Biochimie by Lucia Carmen Trincă () [Corola-publishinghouse/Science/532_a_1322]
-
mai numesc impropriu și hidrați de carbon, întrucât majoritatea acestora corespund formulei (CH2O)n în care hidrogenul și oxigenul se găsesc în proporția întâlnită în molecula de apă, adică 2/1. Glucidele sunt substanțe ternare formate din carbon, hidrogen și oxigen, dar se cunosc și derivați ai acestora care conțin și azot, fosfor sau sulf. Denumirea de glucide, utilizată mai ales în biochimie, este în strânsă legătură cu gustul dulce (glichis(gr.) = dulce) al multora dintre acestea. Din același considerent, glucidele
Biochimie by Lucia Carmen Trincă () [Corola-publishinghouse/Science/532_a_1322]
-
s-a convenit ca funcțiunea carbonil să fie notată cu cel mai mic număr: C-1 la aldoze, C-2 la cetoze, urmând ca ceilalți atomi de carbon să fie numerotați în ordinea în care se succed; atomii de hidrogen, oxigen, etc. au același număr cu atomul de carbon de care sunt legați. Se va exemplifica cu o aldoză și o cetoză: 2.5.2 Structura ozelor Pentru structura ozelor s-au propus mai multe formulări care să concorde cât mai
Biochimie by Lucia Carmen Trincă () [Corola-publishinghouse/Science/532_a_1322]
-
au propus mai multe formulări care să concorde cât mai exact cu proprietățile lor fizico-chimice. Formularea liniară (carbonilică) a ozelor atribuie acestora o catenă liniară formată din atomi de carbon, în care la C-1 sau C-2 este legat oxigenul carbonilic, la ceilalți atomi de carbon fiind atașate grupările hidroxil. În conformitate cu formularea liniară ozele având gruparea carbonil liberă, ar trebui să se comporte în anumite reacții ca aldehide sau cetone propriu-zise. Formularea liniară prezintă în mod satisfăcător structura moleculelor de
Biochimie by Lucia Carmen Trincă () [Corola-publishinghouse/Science/532_a_1322]
-
sau semicetalizare în cazul cetozelor) intramoleculară, care constă în reacția de adiție dintre gruparea carbonil și acel hidroxil alcoolic din oza respectivă, care conduce la formarea unor heterocicluri cu 4 sau 5 atomi de carbon uniți printr-o punte de oxigen. În structura ciclică obținută gruparea carbonil este modificată și în locul acesteia apare o nouă grupare -OH de tip special, numit hidroxil glicozidic sau semiacetalic (semicetalic) deosebit de reactiv. În cazul aldozelor la ciclizare participă grupările hidroxil de la C-4 sau C-
Biochimie by Lucia Carmen Trincă () [Corola-publishinghouse/Science/532_a_1322]
-
grupările hidroxil de la C-4 sau C-5, iar la cetoze grupările -OH de la C-5 sau C-6; formarea acestor cicluri este favorizată energetic datorită tensiunilor de ciclu minime. Formele semiacetalice formate din 5 atomi de carbon și un oxigen se numesc cicluri piranozice, pe când cele formate din 4 atomi de carbon și unul de oxigen se numesc cicluri furanozice Din aceste considerente ozele care conțin ciclul piranozic se numesc piranoze, iar cele care conțin ciclul furanozic se numesc furanoze
Biochimie by Lucia Carmen Trincă () [Corola-publishinghouse/Science/532_a_1322]
-
sau C-6; formarea acestor cicluri este favorizată energetic datorită tensiunilor de ciclu minime. Formele semiacetalice formate din 5 atomi de carbon și un oxigen se numesc cicluri piranozice, pe când cele formate din 4 atomi de carbon și unul de oxigen se numesc cicluri furanozice Din aceste considerente ozele care conțin ciclul piranozic se numesc piranoze, iar cele care conțin ciclul furanozic se numesc furanoze. La aldoze structura piranozică se formează prin stabilirea punții de oxigen între C -1 și C
Biochimie by Lucia Carmen Trincă () [Corola-publishinghouse/Science/532_a_1322]
-
de carbon și unul de oxigen se numesc cicluri furanozice Din aceste considerente ozele care conțin ciclul piranozic se numesc piranoze, iar cele care conțin ciclul furanozic se numesc furanoze. La aldoze structura piranozică se formează prin stabilirea punții de oxigen între C -1 și C -5, iar structura furanozică rezultă prin stabilirea punții de oxigen între C -1 și C -4: La cetoze structura ciclică piranozică se formează prin stabilirea punții de oxigen între atomii de carbon C-2 și
Biochimie by Lucia Carmen Trincă () [Corola-publishinghouse/Science/532_a_1322]
-
conțin ciclul piranozic se numesc piranoze, iar cele care conțin ciclul furanozic se numesc furanoze. La aldoze structura piranozică se formează prin stabilirea punții de oxigen între C -1 și C -5, iar structura furanozică rezultă prin stabilirea punții de oxigen între C -1 și C -4: La cetoze structura ciclică piranozică se formează prin stabilirea punții de oxigen între atomii de carbon C-2 și C-6, iar structura furanozică prin stabilirea punții de oxigen între atomii de carbon C
Biochimie by Lucia Carmen Trincă () [Corola-publishinghouse/Science/532_a_1322]
-
piranozică se formează prin stabilirea punții de oxigen între C -1 și C -5, iar structura furanozică rezultă prin stabilirea punții de oxigen între C -1 și C -4: La cetoze structura ciclică piranozică se formează prin stabilirea punții de oxigen între atomii de carbon C-2 și C-6, iar structura furanozică prin stabilirea punții de oxigen între atomii de carbon C -2 și C -5: În soluție se stabilește un echilibru la care concentrația formei ciclice favorizată energetic este
Biochimie by Lucia Carmen Trincă () [Corola-publishinghouse/Science/532_a_1322]
-
rezultă prin stabilirea punții de oxigen între C -1 și C -4: La cetoze structura ciclică piranozică se formează prin stabilirea punții de oxigen între atomii de carbon C-2 și C-6, iar structura furanozică prin stabilirea punții de oxigen între atomii de carbon C -2 și C -5: În soluție se stabilește un echilibru la care concentrația formei ciclice favorizată energetic este mult mai mare decât a celei aciclice; de exemplu, o soluție apoasă de glucoză conține 99,9974
Biochimie by Lucia Carmen Trincă () [Corola-publishinghouse/Science/532_a_1322]
-
anomerului la valoarea de echilibru. Structurile de perspectivă ale ozelor Formele structurale ciclice propuse de Tollens sunt denumite formule de proiecție; acestea sunt simple și clare, dar nu respectă unghiurile de valență și distanțele interatomice, legăturile care formează puntea de oxigen fiind anormal de lungi, nu redau poziția exactă a grupărilor hidroxil. Aceste structuri furanozice sau piranozice au de fapt o configurație spațială. Pentru a reda cât mai corect structura spațială a ozelor, W. Haworth (1929) a adoptat formulele de perspectivă
Biochimie by Lucia Carmen Trincă () [Corola-publishinghouse/Science/532_a_1322]
-
reprezentat ca un hexagon regulat, cel furanozic printr-un pentagon, plane, cu substituienții atomului de carbon dispuși de-o parte și de alta a acestuia. În aceste reprezentări ciclul piranozic sau furanozic este imaginat perpendicular pe planul hârtiei, atomul de oxigen aflându-se în spatele acestui plan, la distanța cea mai mare de observator. Legăturile dinspre observator se trasează cu o linie îngroșată. Substituienții care apar în formulele ciclice la dreapta catenei carbonice, se plasează în spatele planului ciclului, iar prin convenție se
Biochimie by Lucia Carmen Trincă () [Corola-publishinghouse/Science/532_a_1322]
-
sunt formate dintr-o componentă glucidică numită glicon și o componentă neglucidică numită aglicon, unite printr-o legătură glicozidică prin intermediul unui heteroatom: O, N, S. În cazul dat, metilglucozizii sunt O-glicozide, legătura dintre cele două componente făcându-se prin oxigen. Dacă cele două componente sunt unite prin azot sau sulf, se vor obține N glicozide sau S glicozide. Legătura glicozidică este tipul principal de legătură pentru toate combinațiile naturale ale glucidelor: oligo și poliglucide, nucleotide, glicolipide, glicoproteine. În general glicozizii
Biochimie by Lucia Carmen Trincă () [Corola-publishinghouse/Science/532_a_1322]
-
alimentar, sex, vârstă, etc; organismul animal dispune de lipidele de rezervă în stările de subnutriție. Altă clasificare a lipidelor ține cont de structura lor, adică de compoziția chimică elementară, și anume: Lipide simple, care conțin ca elemente carbonul, hidrogenul și oxigenul; Lipide complexe, care în afară de cele trei elemnete (C, H, O) mai conțin și fosfor, azot, sulf. 3.2. Constituienții chimici din structura lipidelor În structura lipidelor intră doi constituienți de bază: acizii grași și unii alcooli, de a căror natură
Biochimie by Lucia Carmen Trincă () [Corola-publishinghouse/Science/532_a_1322]
-
acizilor grași nesaturați în prezență de brom, clor, iod, duce la formarea derivaților halogenați saturați corespunzători. După cantitatea de halogen adiționată, se poate determina gradul de nesaturare al acidului gras. e)Oxidarea acizilor grași nesaturați, care se produce în prezența oxigenului din aer sau a unor substanțe oxidante, determină formarea de peroxizi care, fiind instabili, se descompun la aldehide sau acizi aldehide: Aceste transformări stau la baza procesului de râncezire a grăsimilor. In organism, oxidarea acizilor grași este principalul proces generator
Biochimie by Lucia Carmen Trincă () [Corola-publishinghouse/Science/532_a_1322]