10,805 matches
-
of Shakespeare (Totul despre Shakespeare), Columbia University Press, New York: "Pe linia Poeticii lui Aristotel, Lear este cel mai dezvoltat dintre protagoniștii tragici ai lui Shakespeare.El trece de la orbirea tragică și hubris la suferință și nebunie, trăind astfel experiență recunoașterii tragice. Deși Lear este cu totul diferit la sfîrșitul piesei cînd își revine din nebunie și se împacă cu fiica lui, el nu poate evita soarta tragică și inocentă Cordelia îi împărtășește soarta" (p. 267). R.A. Foakes în Hamlet versus Lear
by William Shakespeare [Corola-publishinghouse/Science/1030_a_2538]
-
trece de la orbirea tragică și hubris la suferință și nebunie, trăind astfel experiență recunoașterii tragice. Deși Lear este cu totul diferit la sfîrșitul piesei cînd își revine din nebunie și se împacă cu fiica lui, el nu poate evita soarta tragică și inocentă Cordelia îi împărtășește soarta" (p. 267). R.A. Foakes în Hamlet versus Lear, Cambridge, CUP, 1993, făcea un bilanț semnificativ al receptării Regelui Lear în secolul nostru: "Hamlet și Regele Lear au fost totdeauna în competiție în privința ocupării primului
by William Shakespeare [Corola-publishinghouse/Science/1030_a_2538]
-
and conditions of their inheritance and refuse to humor their father, who wants to retain hîș royal retinue and who demands to be treated like a king, even though he has given away all of hîș power and authority. No tragic hero has ever made a graver error în judgment. Of all the plays of Shakespeare, this one comes nearest to satisfying Aristotle's definition of tragedy, even though the so-called Aristotelian "rules" are broken. There is no "unity of action
by William Shakespeare [Corola-publishinghouse/Science/1030_a_2538]
-
lor și să-i facă pe plac tatălui care dorește să-și păstreze suita regală și să fie tratat pe masura rangului sau, cu toate că a renunțat de bunăvoie la puterile și autoritatea conferite de titlul de rege. Nici un alt erou tragic nu a comis o mai gravă eroare de judecată. Dintre toate piesele lui Shakespeare, aceasta se apropie cel mai mult de respectarea definiției tragediei dată de Aristotel, cu toate ca așa-numitele 'reguli' aristotelice nu șunt satisfăcute pe deplin. De exemplu, aici
by William Shakespeare [Corola-publishinghouse/Science/1030_a_2538]
-
for if Lear's "wit's diseased" (aș Hamlet says ironically of himself), or if Lear has truly fallen into insanity, then he cannot be held responsible for hîș actions, which renders hîm merely a pathetic figure, rather than a tragic one. A. C. Bradley argued the better tract, allowing Lear enough dignity to achieve a moment of illumination, the privilege of what Aristotele called "discovery", when the mad king's mind clears after hîș night în the wilderness, enabling hîm to
by William Shakespeare [Corola-publishinghouse/Science/1030_a_2538]
-
satiră absurdă și nu într-o tragedie: daca "rațiunea [lui Lear] este bolnavă" (după cum se auto-ironiza Hamlet) sau daca Lear a înnebunit cu adevarat, atunci el nu mai poate fi considerat responsabil pentru acțiunile sale. Astfel, personajul nu mai este tragic, ci vrednic de milă. A.C.Bradley este în favoarea interpretării care îi atribuie lui Lear destulă demnitate pentru a ajunge la un moment de revelație, privilegiu a ceea ce Aristotel numea "descoperire", cînd mintea Regelui smintit se luminează după o noapte petrecută
by William Shakespeare [Corola-publishinghouse/Science/1030_a_2538]
-
Regele Lear sau sfîrșit de partida, It is a probing study of the universal meaning of the play în the context of 20th-century history. One potențial disadvantage of this approach is that it tends to strip the play of its tragic dignity, blurring the distinction between Tragedy and Satire. Such are the dangers of interpretation aș the world changes around uș and we are transported în time away from Shakespeare's world. Parallel problems exist for the translation, since a translation
by William Shakespeare [Corola-publishinghouse/Science/1030_a_2538]
-
publication of the Folio edition of the "works" of Shakespeare's gifted un studiu scrutător al semnificației universale a piesei în contextul istoriei secolului al XX-lea. Un potențial dezavantaj al acestei interpretări îl constituie tendința de a estompa demnitatea tragică a piesei, făcînd astfel distincția dintre tragedie și satiră mai greu de observat. Acestea sînt riscurile interpretării în contextul unei lumi în continuă schimbare și atunci cînd sîntem transportați în timp departe de universul lui Shakespeare. Probleme similare există și
by William Shakespeare [Corola-publishinghouse/Science/1030_a_2538]
-
a conferi dimensiuni colosale, homerice, unei neliniști adânci, resimțită atât în esența ființei sale, cât și a neamului său condamnat la multimilenară rătăcire. Odiseea înscrisă în cele treizeci și cinci de poeme ale acestui ciclu se conturează în umbre ale căror profunzimi tragice rezultă tocmai din oglindirea în unda epopeii antice. Cel care se descrie pe sine „juif naturellement et cependant Ulysse” („evreu de bună seamă și totuși Ulise”) știe că nici o zeitate nu-i asigură protecție de-a lungul peregrinărilor: „tu avais
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/287114_a_288443]
-
capătul firului nu este decât o biată greutate de o sută de grame. Atunci eforturile poetului, prealabile poantei, îl amețesc și de foarte multe ori se prăbușește bietul spre marea tristețe a criticilor. Bătrânii arbitri povestesc chiar întâmplări și mai tragice și anume când aruncătorii greșesc calculul și greutatea vine în cap, periclitându-le chiar viața. Bine cel puțin că în poezie nu se pot întâmpla astfel de nenorociri. Oricum, poeziile de mici dimensiuni s-au impus. Poemele de mii de
[Corola-publishinghouse/Science/2301_a_3626]
-
sluji de model, eroii de o mare înălțime morală, oricât de simpli ar fi ei. Eroii din poemul lui Mihu Dragomir sunt pasivi, nu sunt eroi, ci personaje, și acestea, episodice. Dacă poemul lui Mihu Dragomir e mărturisirea unui trecut tragic, poemul Aurorei Cornu, Studenta este rodul unei tinereți proaspete, un poem despre viața, gândurile și sentimentele tineretului de azi. Și, de asemenea, e un rezultat al educației literare pe care o capătă azi la noi tinerii scriitori. Aurora Cornu a
[Corola-publishinghouse/Science/2301_a_3626]
-
experiențe poate fi desprinsă din rîndul democrațiilor "recente", țări unde instituțiile democratice de bază au fost fondate și s-au menținut în a doua jumătate a secolului al XX-lea. O altă serie de experiențe se poate desprinde de pe urma destinului tragic dar edificator al țărilor care au avut instituții democratice la un moment dat în secolul al XX-lea, dar au fost desființate și au cedat, cel puțin pentru o vreme, în fața unui regim autoritar. Deși aceste trei surse doveditoare majore
Despre democraţie by Robert A. Dahl [Corola-publishinghouse/Science/1397_a_2639]
-
din Franța și America, Thomas Jefferson a afirmat odată că ar fi de dorit ca fiecare generație să aibă revoluția ei. Acea idee romantică a fost spulberată de numeroasele revoluții din secolul al XX-lea, care au eșuat în mod tragic sau deplorabil, iar în cel mai rău caz au condus la formarea regimurilor totalitare. Cu toate astea, n-ar fi o idee rea ca într-o țară democratică să se convoace la fiecare douăzeci de ani o reuniune de specialiști
Despre democraţie by Robert A. Dahl [Corola-publishinghouse/Science/1397_a_2639]
-
decurajeze pretențiile radicale de separare; și un grad de aderare la procedurile democratice care să excludă mijloacele violente și revoluționare. Aceste condiții sînt neobișnuite. Acolo unde lipsesc, prevederile consensuale sînt puțin probabile. Și chiar dacă sînt oarecum realizate, ca în cazul tragic la Libanului, pot să se prăbușească sub presiunea unui conflict cultural acut. Considerată cîndva de politologi o democrație consociațională de succes, Libanul s-a scufundat în 1958 într-un război civil de durată, pentru că tensiunile interne s-au dovedit prea
Despre democraţie by Robert A. Dahl [Corola-publishinghouse/Science/1397_a_2639]
-
Provocarea va continua, cu siguranță, și în secolul următor. Capitolul 15 CĂLĂTORIA NETERMINATĂ Ce ne așteaptă în viitor? După cum am văzut, secolul al XX-lea, care le-a părut uneori multor contemporani a se transforma într-o perioadă întunecată și tragică pentru democrație, s-a dovedit a fi era unui triumf fără precedent. Deși ne-ar fi ușor să considerăm că secolul al XXI-lea va fi la fel de blînd cu democrația, asemeni celui anterior, evidența istorică ne arată că democrația a
Despre democraţie by Robert A. Dahl [Corola-publishinghouse/Science/1397_a_2639]
-
din peisaj. — Și Luke ce zice? — Ei, mă rog, Încep, făcîndu-mi de lucru cu paiul. Zice că se simte singură și vulnerabilă de cînd s-a despărțit de iubitul ei. Se poartă cu ea de zici că-i cine știe ce victimă tragică. Și Îi ia mereu partea. S-a supărat foarte tare pe mine ieri, cînd am făcut-o Cruella de Venetia. — Cruella de Venetia! Suze pufnește În rîs, acoperind tot blatul de la bucătărie cu fărîme de fursec. E bună asta. — Ba
[Corola-publishinghouse/Science/2335_a_3660]
-
de asta, Luke? Evident că-mi aduc aminte! Chipul lui Luke se Îmblînzește cînd o vede. Apoi adaugă, cît se poate de serios: — Din cîte Îmi aduc aminte, ai cumpărat-o pentru mătușa ta Ermintrude. — Exact, Încuviințez. — A fost extrem de tragic că a murit Înainte de a apuca s-o poarte. I-a căzut brațul, parcă? — Piciorul, Îl corectez. Mama a asistat la schimbul nostru de replici, perplexă. — Ce mătușă? zice, și nu mă pot abține și Încep să rîd. — O veche
[Corola-publishinghouse/Science/2335_a_3660]
-
Medico-Chirurgicale și Societății de Medici și Naturaliști din Iași. În plină activitate creatoare, fiind unul dintre cele mai capabile, mai dinamice și de perspectivă cadre ale Institutului de Medicină din Iași, Conf.univ.dr. Alexandru Batcu a încetat din viață, în condiții tragice, în ziua de 21 iunie 1963 și a fost înmormântat în cimitirul Eternitatea din Iași. BEJAN, VICTOR (1908-1993) INGINER CHIMIST S-a născut în satul Balașinești, județul Hotin, tatăl fiind preot și mama învățătoare. Familia sa este originară din comuna
personalitați universitare ieșene din basarabia by vlad bejan, ionel maftei () [Corola-publishinghouse/Science/91489_a_92360]
-
apelate. Dar dacă sunt lichele, nu pot auzi Apelul! E, până la urmă, un simplu exercițiu retoric, poate chiar prea retoric. D-l Liiceanu a publicat multe cărți în ultimii vreo 15 ani, dar rămân la opinia că prima, cea despre Tragic... e cea mai solidă. Inclusiv prin încărcătura cărturărească despre care vorbeam și în cazul d-lui Pleșu. Sigur, în alt sens, foarte util mi se pare dubletul Jurnalul de la Păltiniș Epistolarul, sunt acolo lucruri despre relația paideică excelent surprinse. Din
by Dorin Popa în dialog cu Liviu Antonesei [Corola-publishinghouse/Science/1051_a_2559]
-
propriei alunecări spre moarte. Omniprezența unui ochi de un realism lucid, necruțător în inima acestui fenomen de disoluție tăcută, resemnată sau mai curând neputincioasă e punctul culminant al artei care individualizează o operă de mare gravitate și de profunde conotații tragice. Drumul către expresia ultimă a acestei viziuni nu a fost nici direct și nu a fost nici rezultat al spontaneității, cât mai ales semnul unei conștiințe sigure a necesității lui. La început s-au aflat confesiunea, manifestarea lirică, explozia sentimentală
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/288667_a_289996]
-
dramatice cu spectacolul suferinței umane și totodată e confirmată de îndemnuri foarte încrezătoare, venite succesiv din partea unor autorități critice ce i-au marcat destinul: G. Ibrăileanu și E. Lovinescu. Prin romanul Balaurul (1923), nuvelele din Romanță provincială (1925) și Desenuri tragice (1927), precedate în 1920 de drama Bătrânul, noua orientare literară pare a se contura mai limpede. O nuvelistică a vieții de provincie, investigând cu detașare avatarurile omenești, deschide astfel calea spre creația de anvergură romanescă a ciclului familiei Hallipa. Atmosfera
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/288667_a_289996]
-
lirice P.-B. parvine în romane la construcția centrifugală a narațiunii, la configurarea unor medii relativ independente și la proiecția de universuri sufletești cu existență epică distinctă, toată instrumentația menită să confere obiectivitate evocării poartă mesajul unei singure conștiințe: conștiința tragică a naratoarei și mai ales a analistei exclusiv autoscopice. Căci, oricât ar părea de ciudat, nu numai nuvelistica, dar și romanele sunt expresii variabile și variate ale aceleiași vocații confesive, cu diferența că în ultimele confesiunea se disimulează integral în
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/288667_a_289996]
-
o impune P.-B., dominată de pesimism și în bună parte de mizantropie. În analize de o maximă subtilitate, care îmbină atenta observație a stărilor fiziologice cu evocarea unor dureroase tensiuni interioare, romanciera a surprins surparea lentă, organică a unei tragice umanități, secătuită și indiferentă, rămasă doar la posibilitatea de a-și contempla dezastrul în tăcere, lucidă totuși cu privire la inexistența șanselor de supraviețuire. Dar tragicul nu beneficiază de nici o măreție, el se îneacă în grotesc, căci tragedia nu este aici ratarea
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/288667_a_289996]
-
tragedia nu este aici ratarea individuală, cât moartea fără glorie a unei lumi întregi, epuizată, fără resursele vitalității, trăind doar în virtutea unei pure inerții istorice, ajunsă și aceasta la finalitatea sa inevitabilă. Grotescul copleșește destinul sau, mai bine zis, declinul tragic, prin arivismul altei lumi, mai întreprinzătoare, care accentuează cu prezența ei spărturile ori cel puțin fisurile interne ale lumii aflate în agonie. Înmormântarea Siei sau cariera Adei Razu, devenită fără mari dificultăți prințesă Maxențiu, sunt simptomatice în acest sens, ca
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/288667_a_289996]
-
alteia mai noi, mai tânără și evident mai abilă. Dar perspectiva sociologiei literare nu epuizează problematica privind viziunea lumii, cu toate că realismul programatic și viril al scriitoarei o legitimează. În stratul ei cel mai profund, această viziune pune în lumină caracterul tragic al condiției umane, marcată indelebil de agresiunea unui lent și neîndurător proces de degradare nu numai fizică, ci și morală, sub incidența infinitelor efecte ale urâtului existențial. P.-B. este un Goya feminin al literaturii române, este, altfel zis, în
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/288667_a_289996]