10,911 matches
-
emo ția cu care mă duceam eu la repetițiile lui cu soliști de elită, cu orchestre de pretutindeni. De fiecare dată, la concert, mi se părea că ascult pentru prima oară muzica dirijată de el. În sală se aflau filozofi, compozitori, regizori, scriitori, cântăreți, pictori. Eram înconjurați de talente extraordinare, gândește-te că am stat alături de Barenboim, de Ida Haendel, Perahia, Rubinstein. Ascultam cu urechi de linx briliantele lor conversații cu Sergiu la mesele de prânz și de seară, în cele
Ioana Celibidache : o mătuşă de poveste by Monica Pillat () [Corola-publishinghouse/Imaginative/585_a_978]
-
cu moartea pre moarte călcând“. A fost extraordinar. — Într-adevăr, se îngândură Ioana. — Care sunt prozatorii și poeții tăi preferați? am reve nit la întrebări. — Anatole France, Maupassant, Dostoievski, Proust, Saint-Exupéry, Leopardi, Pușkin, René Char, Minulescu, Musset, Shelley, Laforgue, Mallarmé. — Compozitorii favoriți? am luat-o mai iute. — Ravel, Debussy, Schubert, Wagner, se precipită mătușa. — Ce har ți-ai fi dorit să ai? — Dansul. Îmi place ritmul la nebunie, eu și când pictez fac culorile să joace. Știi că și acum, la
Ioana Celibidache : o mătuşă de poveste by Monica Pillat () [Corola-publishinghouse/Imaginative/585_a_978]
-
Lombroso, eseistul Thomas Carlyle (tradus în franceză), Nietzsche, pragmatistul american William James și polimorful Rémy de Gourmont, autorii ruși (Tolstoi, Dostoievski, Gorki, traduși și ei în franțuzește) și libertinul bulevardier Catule Mendes, La Bible amusante a „călugărului iconoclast” Leo Taxil, compozitorii Wagner și César Frank, presa de mare reportaj și fapte diverse... Iar „Mercure de France, această Révue des deux mondes a generației noastre (...) adăpostul ultimelor ecouri ale mișcării simboliste, era bucuria și desfătarea noastră bilunară, mai cu seamă pentru a
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2138_a_3463]
-
și de legende...”; „O răscruce de ev. Clase descind, economii inedite se construiesc. Proletarii impun forme noui”; „Cufundați în colectivitate, îi creiăm stilul după instinctele pe care de abia și le bănuiește”... În numărul 11 este consemnat succesul parizian al compozitorului Marcel Mihalovici, colaboratorul Integralului și al Contimporanului fiind prezentat ca protagonist al unui concert de muzică modernă românească desfășurat în capitala Franței. Este consemnat și succesul piesei Mouchoir des nuages (sic!) a lui Tristan Tzara, reprezentată în prezența Regelui Ferdinand
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2138_a_3463]
-
al lui Ion Vinea („Gamă“) este dedicat „Lui Támas Aladár”. Pe cealaltă pagină — o „cronică muzicală” semnată de Jacques G. Costin comentează „audițiile Béla Bártok” dintr-un concert prezentat de Constantin Brăiloiu. Un pasaj se referă la „evoluția constructivistă” a compozitorului, apreciat pentru „primitivismul” nud: „La urmă, «colindele românești» al căror titlu îl înțelegem mai mult ca pretext. Ele înseamnă evoluția marelui compozitor de la mecanica amplă, lipsită de anecdotă și melodie a modernilor de pînă mai eri la primitivismul lipsit de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2138_a_3463]
-
audițiile Béla Bártok” dintr-un concert prezentat de Constantin Brăiloiu. Un pasaj se referă la „evoluția constructivistă” a compozitorului, apreciat pentru „primitivismul” nud: „La urmă, «colindele românești» al căror titlu îl înțelegem mai mult ca pretext. Ele înseamnă evoluția marelui compozitor de la mecanica amplă, lipsită de anecdotă și melodie a modernilor de pînă mai eri la primitivismul lipsit de ascunzișuri al contimporanilor celor mai recenți. Constructivismul distilat pînă la cristale. Ne-au amintit Petrușka a lui Stravinski, Poèmes de cairelle ale
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2138_a_3463]
-
C.... naționale, naționale. Ce are arta a face cu acest fascism? Pentru a răspunde acestora am decis ca noi artiștii să creăm un partid politic pentru luminarea massei (...) Plasticii noștri sînt mai toți printre străini. Avem un grup de 3 compozitori moderniști, Szelény, Kadosa, Szabo. Kassák poetul în exil se va întoarce în curînd și va publica o carte, Tiszatasag konyve (cartea curățeniei). Cu mine mai sînt vreo cîțiva scriitori, arhitecți și poeți cari formăm un singur gînd, o singură voință
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2138_a_3463]
-
rățoi” - indică o asumare existențială, absolutistă a frondei ludice împotriva logicii, a automatismelor și a simțului comun. Din amintirile Elizei Vorvoreanu (sora lui Urmuz) se desprinde portretul unui om modest și introvertit care parodia curent automatismele burgheze, meloman, pictor și compozitor diletant, care frecventa asiduu concertele și expozițiile artistice (de notat entuziasmul pe care i-l procură contemplarea sculpturii lui Brâncuși Cumințenia pămîntului), pasionat de tot ce era nou, de invenții și descoperiri, iubitor, în copilărie, al cărților lui Jules Verne
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2138_a_3463]
-
nu mi-e de ajuns o lămîie pentru a-mi tăia greața, iar în plus mai e și lucrător în M.A.I..” Tot în 1986, într-un articol din revista craioveană Ramuri (nr. 11/269, 15 noiembrie 1986, p. 13), compozitorul Anatol Vieru face o conexiune... suprarealistă între Urmuz și Heidegger („Heidegger și Urmuz în «cumpănă»”), pornind de la un prezumat „realism dadaist” post-caragialian și de la un experiment artistic personal: „Cumpănă este lucrarea multimedia pe care am pregătit-o pentru cursurile de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2138_a_3463]
-
antisemite în anii dictaturii militare. Jacques G. Costin emigrează de două ori - prima oară refugiindu-se din calea prigoanei antonesciene, a doua oară definitiv, după ce - marginalizat în calitate de sionist - fusese implicat în procesul intentat de regimul comunist sculptoriței Milița Petrașcu și compozitorului Mihai Andricu. Un caz aparte este reprezentat de emigrarea membrilor neevrei (uneori chiar antisemiți) ai „generației tinere”. Eugen Ionescu, Mircea Eliade sau Emil Cioran părăsesc mai întîi țara pe cale oficială, sfîrșind prin a se exila, odată cu instaurarea comunismului. Conștiința acută
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2138_a_3463]
-
Cina a fost una foarte plăcută. După cină am fost invitată la dans și chiar aș putea să mă laud că am devenit o dansatoare desăvârșită cât timp am stat acolo. Dansul era unul extrem de lent, puteam chiar să recunosc compozitorul. Era un vals lent de-al lui Grieg, extrem de bine cântat de orchestra palatului. În timp ce dansam Ed a spus. Ela, vreau să rămâi cu mine. Drept răspuns m-am adâncit în brațele lui. Eram atât de fericită! Nunta am făcut
ANTOLOGIE: poezie, proză. Concursul naţional de creaţie literară „Ionel Teodoreanu” Dumeşti – Iaşi ediţia a VII-a by colectiv () [Corola-publishinghouse/Imaginative/245_a_1227]
-
org/wiki/1977" \o "1977" 1977), pianist de culoare, reprezentant de seamă al genului bop. John Birks Dizzy Gillespie ( HYPERLINK "http://en.wikipedia.org/wiki/1917" \o "1917" 1917HYPERLINK "http://en.wikipedia.org/wiki/1993" \o "1993" 1993), celebru trompetist, compozitor și dirijor de jazz. Wardell Gray ( HYPERLINK "http://en.wikipedia.org/wiki/1921" \o "1921" 1921HYPERLINK "http://en.wikipedia.org/wiki/1955" \o "1955" 1955), saxofonist tenor american. Dexter Gordon ( HYPERLINK "http://en.wikipedia.org/wiki/1923" \o "1923" 1923HYPERLINK
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1945_a_3270]
-
Florența venind de la Napoli, unde se dusese să Îl vadă pe Paul Jukovski, un tânăr aristocrat rus expatriat pe care Îl cunoscuse la Paris la mijlocul anilor ’70, cu pretenții de artist, un diletant, prieten cu Turgheniev și admirator Înfocat al compozitorului Richard Wagner. La vremea respectivă, el și Jukovski deveniseră chiar foarte apropiați, făcând lungi plimbări Împreună, petrecând Împreună ceasuri cu discuții despre literatură și artă În apartamentul tânărului rus, Înțesat cu obiecte prețioase și curiozități colecționate prin călătoriile lui cosmopolitane
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1871_a_3196]
-
plăcut să-i spui că milioane de oameni din toată lumea vor face cunoștință cu povestirile lui sub forma adaptărilor pentru teatru, cinematograf sau televiziune, că O coardă prea Întinsă va fi transformat În operă de unul dintre cei mai mari compozitori moderni britanici și că, deși piesele lui vor rămâne, vai, nejucate, romanele și povestirile vor oferi roluri unora dintre cei mai mari actori și actrițe din lume; și că edițiile filmate sau ecranizările pentru televiziune se vor vinde În număr
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1871_a_3196]
-
care traversau piața, Împodobite cu flori și drapaje și aclamate de o mulțime exuberantă, al cărei zgomot aproape că sufoca setul de piese de Gilbert și Sullivan(##notă - Sir William Schwenck Gilbert (dramaturg și libretist britanic) și Sir Arthur Seymour (compozitor britanic), care au colaborat la crearea unei serii de opere bufe.##) transmise la difuzoare pe tot traseul parăzii. Un nor de petale și confetti stăruia În aer pe deasupra capetelor de petrecăreți, susținut de răsuflarea turiștilor atrași În Residencia din Estrella
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1875_a_3200]
-
să-și camufleze drăgălășenia extremă purtând o fustă cloș, până la glezne, niște pantofi de sport uriași și un pulover decupat, care ar fi putut fi croșetat la fel de bine de o bunică bine intenționată sau de Issey Miyke 1; și blândul compozitor, un tip serios, cu breton gros și ochelari mari, de bogdaproste 2. Nu l-am auzit să scoată vreun cuvânt cât timp am lucrat la producția piesei. Cu excepția compozitorului, toți ceilalți îi vorbeau lui Melanie Marsh respectuos, aproape în șoaptă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2065_a_3390]
-
o bunică bine intenționată sau de Issey Miyke 1; și blândul compozitor, un tip serios, cu breton gros și ochelari mari, de bogdaproste 2. Nu l-am auzit să scoată vreun cuvânt cât timp am lucrat la producția piesei. Cu excepția compozitorului, toți ceilalți îi vorbeau lui Melanie Marsh respectuos, aproape în șoaptă, ca și cum ar fi fost postulanții, iar ea maica stareță. Își avea chiar propriul acolit. Un puștiulică, care se maimuțărea pentru a-și ascunde vârsta, afișând un aer solemn, exagerat
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2065_a_3390]
-
explică de ce ai un vocabular așa limitat, nu? Sau poate doar un pic. Hei, valea tu, ăla de la Sidney Sussex, strigă MM, iar eu o văzui rânjind pentru prima dată. —Și ce tupeu să te iei de King’s, adăugă compozitorul. Trei ani cât ai stat acolo te-au adunat de sub mese. Așa e, drăguță. Nu mă putem dezlipi de tipele alea cu haine largi și negre și care habar n-aveau să se dea cu ruj. Clonele lui Robert Smith
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2065_a_3390]
-
bar și cu un alt scaun în fața ei, pe care era sprijinită cartea piesei - un dosar cu spiră care avea pe o parte textul, și de cealaltă stabilirea locurilor inițiale ale actorilor, replici cheie, schimbări de decor, lumini-pe cealaltă parte. Compozitorul, așezat undeva lângă culoar, îi șopti ceva. Dădu din cap și notă ceva în dosar. Sally, care ținea un termos între picioare, Sophie și cu mine eram adunați de cealaltă parte a culoarului. MM strigă: Da, Hugo, mai întâi se
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2065_a_3390]
-
a asta jos, în timp ce pe celălalt, care era exact în fața ei, era sprijinit dosarul în care își făcuse notele. Matthew stătea pe un scaun, așezat cu deferența cuvenită sub nivelul ei și într-o parte, în timp ce Sally, Sophie, Thierry, Steve, compozitorul și alți câțiva oameni pe care nu-i cunoșteam erau adunați în partea dreaptă a scenei, într-un mic cerc. Din când în când, unul dintre observatorii din consiliu se apleca către celălalt pentru a-i șopti ceva la ureche
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2065_a_3390]
-
de Saratov. Era nepotul lui Wilhelm Carl, baron von Korff (1739-1799) și al Eleonorei Margarethe, baroneasă von der Osten-Sacken (1731-1786), și fiul lui Nicolaus von Korff (m. 1812), maior În armata prusacă și al Antoanettei Theodora Graun (m. 1859), nepoata compozitorului Carl Heinrich Graun. Mama Antoanettei, Elisabeth, născută Fischer (n. 1760), era fiica reginei, născută Hartung (1732-1805), fiica lui Johann Heinrich Hartung (1699-1765), patronul unei renumite edituri din Königsberg. Elisabeth era considerată drept o mare frumusețe. După ce a divorțat În 1795
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2082_a_3407]
-
Fischer (n. 1760), era fiica reginei, născută Hartung (1732-1805), fiica lui Johann Heinrich Hartung (1699-1765), patronul unei renumite edituri din Königsberg. Elisabeth era considerată drept o mare frumusețe. După ce a divorțat În 1795 de primul ei soț, Justizrat Graun, fiul compozitorului, s-a căsătorit cu un poet minor, Christian August von Stägemann, și a fost „prietenul ca o adevărată mamă“, după cum notează sursa mea germană, al unui scriitor mult mai cunoscut, Heinrich von Kleist (1777-1811), care, la treizeci și trei de ani, s-
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2082_a_3407]
-
Sächsischer Akziseneinnehmer“ - electorul respectiv fiind tizul lui, August II, rege al Poloniei) se trăgea dintr-un lung șir de pastori. Stră-străbunicul lui, Wolfgang Graun, era, În 1575, organist la Plauen (În apropiere de Wahrenbrück), unde o statuie a urmașului său, compozitorul, Înnobilează o grădină publică. Carl Heinrich Graun a murit la vârsta de cincizeci și opt de ani, În 1759, la Berlin, unde, În urmă cu șaptesprezece ani, se inaugurase noua clădire a operei, cu Cezar și Cleopatra. A fost unul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2082_a_3407]
-
Carl Heinrich Graun a murit la vârsta de cincizeci și opt de ani, În 1759, la Berlin, unde, În urmă cu șaptesprezece ani, se inaugurase noua clădire a operei, cu Cezar și Cleopatra. A fost unul dintre cei mai talentați compozitori ai vremii lui, chiar cel mai mare, conform autorilor locali de necrologuri, impresionat de durerea patronului său regesc. Graun este Înfățișat (postum), stând În picioare, puțin retras, cu brațele Încrucișate, În tabloul lui Menzel care-l reprezintă pe Frederich cel
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2082_a_3407]
-
Sans-Souci din Postdam există o pictură contemporană care-i Înfățișează pe Graun și pe soția lui, Dorothea Rehkopp, așezați la același clavecin. În enciclopediile muzicale este deseori reprodus portretul expus la Opera din Berlin, În care seamănă foarte mult cu compozitorul Nikolai Dmitrievici Nabokov, vărul meu primar. Un ecou amuzant În timp, concretizat prin suma de 250 de dolari, al acestor concerte executate sub tavanele pictate ale unui trecut poleit cu aur, a ajuns printr-un gest curtenitor până la mine, În
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2082_a_3407]