15,929 matches
-
întărite satele Buciumeni, unde îi este casa, și cele două sate de pe Tutova, dăruite cu trei ani mai înainte. Se adăugau un loc în pustiu, pe Bașeu, mai jos de iazul lui Baliță (com. Havârna, jud. Botoșani) și seliștea lui Oțel, pe Podagra, afluent al Bașeului. De data aceasta privilegiul se dă pentru dreapta și credincioasa slujbă față de părintele domnului, ceea ce înseamnă că popa Iuga stăpânea satul Buciumeni încă de dinaintea domniei lui Alexandru cel Bun. În cel de-al doilea privilegiu
Ştefan cel Mare şi Sfânt – domn al Ţării Moldovei : (1457-1504) by Manole NEAGOE () [Corola-publishinghouse/Memoirs/101012_a_102304]
-
său să numere 11 sate, dată la care apare și fiul său Mihul, în calitate de grămatic. Domeniul cuprindea patru sate în ținutul Sucevii, șase sate în județul Vaslui, un sat în județul Botoșani, un loc pustiu pe Bașeu și Seliștea lui Oțel, ambele în județul Botoșani și Valea Strâmbei, în județul Vaslui, unde să își întemeieze sate. La 7 decembrie 1436, protopopului Iuga și fiului său Mihul grămatic, le sunt întărite satele Mânzați, Temeșești, unde este Miclea lui Bahnă, sate pomenite în
Ştefan cel Mare şi Sfânt – domn al Ţării Moldovei : (1457-1504) by Manole NEAGOE () [Corola-publishinghouse/Memoirs/101012_a_102304]
-
anului 1540, se arată că “armele principale ale moldovenilor sunt ca și la tătari: scutul, lancea, sabia și săgețile; platoșă grea nu are nimeni; puțini sunt, și numai din cei mai bogați, au doar cămăși de zale și coif de oțel; dar drept platoșă ei toți îmbracă niște haine de in, umplute cu bumbac în grosime de trei patru degete, mai ales în partea umerilor și până la coate... și sunt socotite drept platoșă, căci sabia nu le poate pătrunde”. În oastea
Ştefan cel Mare şi Sfânt – domn al Ţării Moldovei : (1457-1504) by Manole NEAGOE () [Corola-publishinghouse/Memoirs/101012_a_102304]
-
din anumite ținuturi, inspecții care se lăsau cu pedepse grele, pentru cei care nu veneau cu armele pregătite (scut, sabie curbă, în stil turcesc, suliță cu coadă lungă, secure sau buzdugan). Cei avuți posedau cămăși de zale și coifuri de oțel. Foarte puțini aveau armuri în stilul cavalerilor occidentali. Cei mai mulți “îmbrăcau niște haine de in, umplute cu bumbac în grosime de trei, patru degete, mai ales în partea umerilor și până la coate - după cum se poate vedea pe țesăturile străvechi - și cu
Ştefan cel Mare şi Sfânt – domn al Ţării Moldovei : (1457-1504) by Manole NEAGOE () [Corola-publishinghouse/Memoirs/101012_a_102304]
-
unsprezece mii de metri deasupra plafonului de nori. Priveam dedesubt și vedeam norii ca niște troiene uriașe de vată. Jos, printre spărturile de nori luceau în soare oglinzile unor lacuri sau luciul subțire al unor râuri, ca niște curelușe de oțel, azvârlite între dealuri și așezări, ale căror acoperișuri de tablă sau ceramică punctau multicolor fundalul gri-cenușiu al pământului. După vreo oră și ceva, furați încă de panorama unică a troienelor de sub noi, am fost anunțați să ne punem centurile, că
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1522_a_2820]
-
dat, unul dintre băieți, zise: Priviți! În dreapta se vede Capitala...! Stockholmul! Într-adevăr, aveam sub privire, pe țărmul Mării Baltice o imensă îngrămădire de clădiri vechi, cărămiziu-gri, cu acoperișuri de ceramică roșie, alături de alte construcții noi, albicioase din beton, sticlă și oțel, ridicate cu o cutezanță unică, pe un uriaș arhipelag de 30-40.000 de insule, de toate formele și mărimile, insule unite prin sute de poduri și o nesfârșită puzderie de vase, plutind pe canalele dintre ele încât fiecare familie de-
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1522_a_2820]
-
o anumită admirație și cu invidie; și că îl și compătimea, tocmai fiindcă era altfel decât ea. Tăcut. Rușinos. Introvertit. Modest. Prea obișnuit îmbrăcat. Nu prea umblat. Venit din mediul rural. Tobă de carte. Ambițios. Inteligent. Cu o voință de oțel. Pus pe fapte mari. Încrezător. Cu opt ani mai mare decât Corina. Fusese acceptat totuși de Corina din cel puțin două motive serioase. Avea un viitor sigur, stabil, lipsit de griji materiale. Apoi, Corina intuia că Bițu era omul pe
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1522_a_2820]
-
de pe vremuri, care, știind că am făcut ceva facultate, m-a luat la birou și am trăit o viață bună cât am stat acolo. Dar nici asta n-a durat mult, pentru că a venit toamna și ne-au mutat la Oțelul Roșu, la un șantier de construcții. Și dumneavoastră ce făceați acolo? Eu și-acolo am avut noroc, că am lucrat la birou. Șef de șantier era un inginer din Arad, care, auzind că io-s din județul Arad, m-a
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1973_a_3298]
-
dus-o bine. Ei, de-acolo, peste un an și ceva am fost trimis la Reșița; acolo iar am stat puțin, pentru că eu m-am afirmat ca și actor amator și am dat niște spectacole organizate de mine și la Oțelul Roșu și la Reșița, cum am ajuns, astfel că, Înființându-se un grup artistic la Hunedoara, al Direcției Forțelor de Muncă... nu știu cum, DGFM-ului, Într-o bună zi, m-a luat și de-acolo și am fost trimis la Hunedoara
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1973_a_3298]
-
71 Odorheiul Secuiesc 77, 243 Olănești 330 Oncești 181 Oradea 15, 17, 21, 24-25, 29, 71, 77-78, 80, 143, 171, 174, 179, 183, 185-188, 220, 247, 266-288, 353, 356-357 Ostrov (formațiunea 091 Ostrov) 117, 120-121, 310, 317, 336 Ostroveni 337 Oțelul Roșu 35 Ovidiu 63 P Panciu 367 Paris 21, 128, 217, 320 Pasărea 311 Păulești 354 Păunești 366 Peninsula 62-63, 71, 74, 107, 159, 163, 174, 210, 217, 219-220 Periprava 21, 30, 36, 38, 101, 104, 324, 327-328, 347, 349
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1973_a_3298]
-
tandrețe virilă. Ultimele zile ale unui an fast. Deși la Centrul de Presă din Stockholm un coleg polonez a avut un grav accident, Andrei (Bart) nu se simte bine și au avut loc multe accidente pe șoselele pe care curge oțel fin în formă de mașini de tot felul. Voi aprinde candelabrele, ca de obicei, pentru a întâmpina Noul An, voi deschide Biblia să văd ce va fi în timpul care „bate din copite” ca un mânz nerăbdător să ne ia pe
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2032_a_3357]
-
Dar numai În parte. Lipsesc câteva părți esențiale. Cu siguranță e asemănătoare cu un mare orologiu, În unele privințe. Vezi tija asta dințată și fragmentul acesta de lanț? E inima mecanismului, sunt sigur. Strânsă În jurul axei sale, banda asta de oțel acționează prima roată, care transmite mișcarea celorlalte cercuri mai mici, printr-o amplificare succesivă a vitezei de rotație, Într-o măsură calculabilă, dacă aș dispune de toate părțile... - Și spui că al-Jazari a fost cel care l-a construit, reluă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1915_a_3240]
-
să-l audă. Dante Își Îndreptă degetul arătător spre șira spinării lui Rigo, În dreptul inimii, arătând ceva. Două tăieturi paralele și adânci, pe vesta carbonizată. Scoase daga din buzunarul interior al hainei și introduse delicat lama În una din tăieturi. Oțelul pătrunse fără să Întâmpine nici o rezistență În țesuturile distruse. Tot În tăcere, sondă și cealaltă rană, cu același rezultat. Apoi se uită țintă la bargello, cu o mutră suficientă. - Și, cuprins de flăcări și de remușcări, s-a Înjunghiat În
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1915_a_3240]
-
adevărat rodul acelei iluminări pe care numai Dumnezeu o poate dărui. Soluția unei probleme enorme. Nu pricepi? Știința noastră e și ea În stare să construiască un mecanism care să se rotească, Împins de energia acumulată Într-un arc de oțel comprimat sau furnizată de o greutate care coboară. Dar nimeni nu a mai găsit vreodată modalitatea de a face astfel Încât mișcarea obținută să fie constantă, ca În această mașinărie. Mechanicus continua să scruteze cu uimire mecanismul. - Și uită-te aici
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1915_a_3240]
-
una din odăi când Îl auzise pe poet urcând. În sfârșit, plecase În timpul haosului care a urmat când a fost descoperit trupul, profitând de faptul că poarta hanului nu putea fi supravegheată de la locul căderii. Cu siguranță avea nervi de oțel, de nu se trădase. Și o doză bună de noroc. Dacă ar fi sosit doar cu câteva clipe mai Înainte, Își reproșă priorul, poate că ar fi putut evita măcelul. Norocul părea să fi dispărut de pe cerul său, se gândi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1915_a_3240]
-
deplasă Îndărătul mecanismului. Undeva mai jos, Într-un punct pe care poetul nu-l putea zări, din mașinărie ieșea o tijă cotită. Alberto o apucă și Începu să o Învârtă, scoțând un hârșâit metalic. - Cotul acesta Încordează o spirală de oțel. Așteaptă. Mâna sa efectuă o duzină de rotații. Dante avea senzația că, la fiecare rotație, rezistența oțelului devenea mai puternică. În cele din urmă, Alberto păru satisfăcut. De partea opusă a cotului era un soi de fluture metalic. Mechanicus Îl
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1915_a_3240]
-
mașinărie ieșea o tijă cotită. Alberto o apucă și Începu să o Învârtă, scoțând un hârșâit metalic. - Cotul acesta Încordează o spirală de oțel. Așteaptă. Mâna sa efectuă o duzină de rotații. Dante avea senzația că, la fiecare rotație, rezistența oțelului devenea mai puternică. În cele din urmă, Alberto păru satisfăcut. De partea opusă a cotului era un soi de fluture metalic. Mechanicus Îl deplasa cu o fracțiune de rotație, iar ceva din interior se urni cu un țăcănit. Acum, axa
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1915_a_3240]
-
de pe pardoseală. Cu un efort, o Împinse preț de câteva degete, deschizând o crăpătură. Ridică opaițul, Încercând să lumineze În interiorul mormântului. Se aștepta să zărească oseminte din vechime. În schimb, lumina tremurătoare se reflectă Într-o mulțime de tăișuri de oțel. Cineva ascunsese acolo un mănunchi de spade. Privi În jur. Cripta mai adăpostea două sarcofage. Le Îndepărtă și lor capacele cu repeziciune, descoperind alte arme. Erau suficiente pentru echiparea unei mici armate. Spade noi, lipsite de cea mai mică urmă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1915_a_3240]
-
În așa fel Încât să lase la vedere numai ochii. Totuși, cu toate că mica torță abia de reușea să Împrăștie puțin bezna din galerie, priorul Îl recunoscuse imediat pe neobișnuitul vizitator, care Îl fixa fără să ia În seama tăișul de oțel ce Îl amenința de la câteva degete depărtare. Monerre se apropie, oprindu-se la un pas de el. - Știu că mă căutai, se mărgini să spună. Dante Îl așteptă zadarnic să continue. Apoi se Întinse către el, până când aproape că Îi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1915_a_3240]
-
sară În picioare, zbătându-se. Simțea În mod limpede masa unui trup În spatele lui și, din instinct, se smuci Într-o parte, Încercând să scape din strânsoare. O lamă sfâșie din spate gluga improvizată, alunecându-i pe umăr. Simți răceala oțelului trecându-i peste grumaz și o durere ascuțită urcând dinspre baza gâtului. Apoi atacatorul Își retrase arma ca să lovească din nou. Între timp, cu o smucitură puternică, izbutise să se elibereze; Își roti orbește brațele În față, căutând să Își
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1915_a_3240]
-
ei și furnizoare de materii prime, adică să nu-și dezvolte forțele de producție, să nu-și creeze o bază tehnicomaterială. De aici au început primele contradicții: Ce-i trebuie României industrie de mașini? Ce-i trebuie României industrie de oțel?” Este abordată și delicată problemă a supradimensionatului aparat informativ sovietic plasat în interiorul sau în jurul Partidului Muncitoresc Român, liderii de la Kremlin neavând suficientă încredere în conducerea aleasă a partidului. Blajo Ivanovici nu poate să nu-și reamintească de situația tensionată în
Despre „titoism”. Cu aplecare specială asupra prezenţei sale în presa Gorjului by Gheorghe Nichifor () [Corola-publishinghouse/Journalistic/91558_a_93007]
-
21 mai 1876] [gravură] D-nul Constantin S. Stahi, unul din cei mai buni elevi ai școalei de pictură din Iași și care se află de mai multă vreme în Munchen, ocupat atât cu pictura cât și cu gravarea în oțel, au espus la librăriile de aice una din gravurele sale. Indicația librarilor că ar fi prima gravură făcută de un român după cât știm nu este pe deplin exactă; adevărul este însă că d-l Stahi este primul român care se
Opere 09 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295587_a_296916]
-
a fost în stare de a se apropia de întăriturile de la Alexinaț. "Romînul" primește știrea telegrafică că corpul care este sub comanda colonelului Horvatovici (Ibar) ar fi luat iarăși de la turci orașul Kniajevaț și Tresi-baba. [13 august 1876] FIER ȘI OȚEL Consulatele austro-ungare din Iași și București, pentru a face cu putință exportul de fier și oțel din Austria în România, solicitează pentru drumurile de fier o reducere a tarifului de transport. Acești consuli s-au adresat și către administrațiile drumurilor
Opere 09 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295587_a_296916]
-
că corpul care este sub comanda colonelului Horvatovici (Ibar) ar fi luat iarăși de la turci orașul Kniajevaț și Tresi-baba. [13 august 1876] FIER ȘI OȚEL Consulatele austro-ungare din Iași și București, pentru a face cu putință exportul de fier și oțel din Austria în România, solicitează pentru drumurile de fier o reducere a tarifului de transport. Acești consuli s-au adresat și către administrațiile drumurilor {EminescuOpIX 183} de fier austro-ungare, pentru a regula cu acestea cestiunea tarifului în așa mod încît
Opere 09 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295587_a_296916]
-
solicitează pentru drumurile de fier o reducere a tarifului de transport. Acești consuli s-au adresat și către administrațiile drumurilor {EminescuOpIX 183} de fier austro-ungare, pentru a regula cu acestea cestiunea tarifului în așa mod încît sortele de fier și oțel din Carintia și Stiria să poată concura cu aceleași articole din Germania. Aceste tratări încă n-a avut un rezultat pozitiv, dar e verisimil că drumurile de fier se vor învoi la o reducere a taxelor. Din parte - ne am
Opere 09 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295587_a_296916]