12,355 matches
-
văd și eu? Apoi, Firica mamei, trebuie să căutăm o zi de vară, foarte călduroasă, cu mult soare, cer senin, și să ne ducem la marginea câmpiei. Și să privim, cu mâna streașină, la ochi, și, dacă stăm, o vreme, liniștite, și căutăm cu privirea în zare, Fata Morgana ni se arată. Dansând minunat. Și așa e de frumoasă, cum nu e alta, ca ea,în toată lumea. Putem să mergem aproape, s-o vedem bine, bine de tot, să pun mâna
Blândeţea by Constantin Slavic () [Corola-publishinghouse/Imaginative/672_a_1240]
-
de la burtă la șale și de la șale la burtă. Și iar. Și iar. O văd, o simt, cum se zbate,într-un tremur abea perceptibil.Și simt, și cât îi este de bine. Apoi, coboară într-un somn profund și liniștit. Ca liniștea din miez de codru. Ori din vioara de aur a gândului. Ori din sipetul împovărat cu frumuseți, și cu drăgăstoase aduceri aminte, a inimii. O acopăr cu o păturică subțire. Și o las, așa, să i se sedimenteze
Blândeţea by Constantin Slavic () [Corola-publishinghouse/Imaginative/672_a_1240]
-
aia, istorică, s-a lăbărțat, cuprinzând, acum,întregul teritoriu al țării. Toată țara asta, acum, e o vraiște, lungă și lată, dintr-o margine până-n cealaltă margine a ei. Așa, că, aceia, mai bine să stea acolo, unde se găsesc, liniștiți ; să nu revină, că nu vor mai găsi nimic din ce au părăsit, atunci, la plecarea, cu război, contra rușilor. Și, cu multă siguranță, îți spunem, că, din Vraiștea de acum, cât toate zilele noastre de mare, nu vor mai
Blândeţea by Constantin Slavic () [Corola-publishinghouse/Imaginative/672_a_1240]
-
au înscăunat pe tronul de ministru secretar de stat. Viața e cum e ea: când mai așa, când mai așa. El n-a fost unul dintre ahtiații după funcții, ori după îmbogățiri, ori după femei. El își vedea, cinstit și liniștit, de problemele pe care avea a le soluționa, la minister. Își întruchipase familie, la fel de serioasă, ca el însuși; avea și copii, dar, nici de necazuri nu ducea lipsă, așa cumîi stă bine oricărui om de treabă, de pe teritoriul României. După
Blândeţea by Constantin Slavic () [Corola-publishinghouse/Imaginative/672_a_1240]
-
partea stângă a osteniților îndrăgostiți; o parte - prin direcția opusă. Când s-a ajuns cu trasul năvodului la marginea apei, pe iarbă, Ion și iubita lui s-au trezit. Luați prin surprindere, mai întâi s-au cam speriat. Au stat liniștiți. Să vadă,întâi, despre ce este vorba. După ce au văzut, Ion i-a șoptit, Linei: bagă capul sub manta, și astupă ți urechile. A slobozit, apoi, la scurtă vreme, două focuri de armă, unul după altul. Braconierii au înlemnit. Unul
Blândeţea by Constantin Slavic () [Corola-publishinghouse/Imaginative/672_a_1240]
-
nene, oricum toate băncile e hoți! Și la alții crezi că nu-i la fel?” Dar cel mai mult mă încântă, mai ales pițipoancele acestea care apar la televizor, vioaie și extrem de bine dezbrăcate, care în loc să stea naibii și ele liniștite, ca să ne clătim și noi cei mai trecuți prin viață, privirea și să frământăm prin cap niște idei curat pământene, cum ar fi, „Doamne, ce fund și ce picioare! Și ce țâte, măiculițăăăă!”, ele deodată devin cuvântătoare și cum deschid
Apocalipsa după nea Grigore by Ioan Mititelu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/325_a_572]
-
iar tatăl ei, pe câmp. Toate acestea îi intraseră în reflex. Seara când venea de la câmp, Gheorghe aducea câte doi saci de iarbă pentru porc și gâște și în drumul lui trecea să ia vaca de la cârd. Aveau o viață liniștită și mulțumitoare, nu duceau lipsă de nimic mai ales că Gheorghe se simțea bine în urma bolii pe care o avusese. George venea mai rar pe acasă, nu mai venea în fiecare sâmbătă, rămânea pentru pregătiri suplimentare cu profesorii din liceu
Răscrucea destinului by Vasilica Ilie () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91692_a_92369]
-
Dumnezeu, cu destinul pe care l-am avut. - Nu ai de ce să-ți faci griji, până acum totul merge foarte bine între mine și George, iar părinții lui mă plac. Se întâlneau în fiecare zi, mai ales că erau mai liniștiți și fără stresul examenelor. - Sina, îi spuse într-o zi, când a vizitat-o la primarie, tu ai concediul de odihnă anul acesta? - Da, am, cum să nu, chiar mă gândeam să-l iau în vara aceasta, prin luna august
Răscrucea destinului by Vasilica Ilie () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91692_a_92369]
-
pentru analize. Îl rugă pe acesta să-i dea câteva zile din concediul de odihnă și o adeverință pentru externare. Primarul nu a stat prea mult pe gânduri, i-a eliberat adeverința și i-a transmis prin Geta să stea liniștită, să se refacă, că el și așa îi este dator cu niște zile libere. A treia zi de la internare, Geta împreună cu soțul ei au luat-o de la spital și au dus-o acasă. Pe drum, Geta îi spuse Frusinei
Răscrucea destinului by Vasilica Ilie () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91692_a_92369]
-
îmbrățișat la despărțire cum nu o făcuseră niciodată. Simți căldura sufletească și iubirea cu care îl înconjură tatăl său. Acum avea un aliat pentru ca să își ducă la bun sfârșit planurile pe care le avea în privința căsătoriei. Plecă parcă mai liniștit și împăcat de data aceasta, cu situația. Frusina își continuă viața între serviciu și casă și își reluă activitatea culturală; mergea la repetiții la căminul cultural în vederea unui nou concurs care era programat în primăvară, în apropierea Paștelui. Avea același
Răscrucea destinului by Vasilica Ilie () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91692_a_92369]
-
casă pe terenul pe care îl am de la ăi bătrâni. - Tu vrei să ne bagi în mormânt repede maică, știi că taică- tu este bolnav cu inima. Cine are grijă de noi la bătrânețe? În tine aveam toată nădejdea! - Stați liniștiți că voi fi alături când sunteți bolnavi și aveți nevoie de ceva. N-o să duceți lipsă de nimic! După cununia civilă, Petre se mută la Frusina. Prima noapte de dragoste a fost un eșec pentru amândoi. Petre era un tip
Răscrucea destinului by Vasilica Ilie () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91692_a_92369]
-
de mare țepoși, arbuști minusculi, sălcii pitice și buruieni. Din ierburi apărea pe neașteptate ca într-un film, o scară nesfârșită parcă a timpului și oboseai numai coborând zigzagurile cenușii din beton până pe plajă. Cam așa au fost acele dimineți liniștite când eroul nostru, Stani numit între colegi, și Laur acasă, mergea la școala și liceul Mircea cel Bătrân din orașul de pe malul mării. Totul se repeta gradual începând exact de la mijlocul lunii septembrie, a fiecărui an, când vedeai orașul agitat
un liceu la malul mării by aurel avram stănescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91601_a_92358]
-
străzile, iar în cealaltă parcul cu numeroși castani bătrâni și teatrul, în fața căruia se găsea un bazin dreptunghiular din beton, având plasată în mijloc o fântâna țâșnitoare și susurătoare care stropea nemiloasă un grup statuar din bronz. De obicei oglinda liniștită a apei din bazin nu era tulburată de nicio tresărire, aruncând străluciri adânci învăluite în misterele rezolvate din viața elevilor. Cunoștea fântâna atât de bine! Pan imperturbabil cânta melodii neauzite, în vreme ce silfidele extaziate îi mângâiau copitele, cu toți nepăsători la
un liceu la malul mării by aurel avram stănescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91601_a_92358]
-
Avându-l în față permanent deschis, se juca cu colegul de bancă în timpul celorlalte ore. Pe el căutau cele mai mici insulițe, munți, gropi marine etc. și îi cerea celuilalt să le găsească. De aceea banca lor era cea mai liniștită. Încercau să identifice locul și nu le ardea de altceva până nu descopereau ce trebuia, altfel încasau un minus cât roata carului pe care-l considerau mai important ca orice notă iar dacă-l găseau< apreciau c-au obținut o
un liceu la malul mării by aurel avram stănescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91601_a_92358]
-
Apa sapă întruna în jurul lor, îi poate acoperi însă nu îl interesează are picioarele puternice, valurile furioase plonjează și huruie neîntrerupt. Deodată marea hotărâtă îi protejează. Zbuciumul ei s-a astâmpărat pe neașteptate. Au nimerit într-o depresiune de ape liniștite înverșunarea apei care clocotește în ceață s-a potolit. Un abur ușor se ridică peste ei plutesc deasupra oceanelor două busturi îmbrățișate. Îl ajută și ea din coapse într-un echilibru inconstant dar perfect. Și-a revenit din încordare însă
un liceu la malul mării by aurel avram stănescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91601_a_92358]
-
Laur pleacă cu Ileana! Așa era pe strada lor, băieții și fetele din cartier trebuiau să fie împreună, să nu cutreiere prin alte părți însă obiceiul se va pierde și se vor înmulți căutările în zadar.Preferau să se plimbe liniștiți decât să stea cu grupul. Au mers zilnic pe malul mării, pe plaja Trei papuci ținindu-se de mână. Au stat pe aceeași piatră a îndrăgostiților din spărtură, pe care el a mai stat cândva și o conducea înapoi acasă pe
un liceu la malul mării by aurel avram stănescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91601_a_92358]
-
astupă cu ambele mâini microfonul telefonului și îndreaptă receptorul spre stație, spunând: — E cod nouă-unu-unu. Iar secretara ei, Mona, ridică din umeri și spune: — Așa, și? Așa că trebuie să-l caute în carnetul de coduri. Iar Mona îi spune: — Stai liniștită. E doar un furt dintr-un magazin. Crime, sinucideri, criminali în serie, supradoze - nu poți să aștepți până când toate chestiile astea apar în ziare. Nu poți să lași alt agent să-ți sufle vreo pleașcă. Ce bine-ar fi dacă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1905_a_3230]
-
e cam de două ori mai mic decât o cutie de pantofi. Nu cântărește nici cât o conservă de ton. A apăsat una, două, trei taste la casă, iar pe ecran a apărut scris 149 de dolari. — Ca să fiți dumneavoastră liniștit, să știți că am închis bine de tot pungile, îmi zice. A pus pachetul într-o sacoșă de plastic, în caz că plouă, și mi-a spus: — Să-mi ziceți dacă lipsește ceva. Am impresia că piciorul tot nu v-a lăsat
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1905_a_3230]
-
vezi răsuflarea. Pui bateriile la locul lor și apeși un mic întrerupător, iar ferestrele minuscule se luminează. Așezi casa pe podea și stingi lumina din bucătărie. Stai în întuneric și privești casa de sus. De la distanța asta, pare perfectă. Perfectă, liniștită și fericită. O căsuță cochetă de cărămidă roșie. Ferestrele minuscule își aruncă razele peste peluză și pomi. Draperiile sunt luminate; galbene în camera copilului. Albastre în dormitorul nostru. Ca să uiți imaginea de ansamblu, șmecheria e să privești totul în gros-plan
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1905_a_3230]
-
cu degetele celeilalte mâini. Îi cuprind cu gura celălalt sân și-i ating sfârcul cu limba. Capul Ginei s-a răsucit într-o parte, și am lins-o după ureche. Depărtându-i picioarele cu șoldurile, am intrat. Era atât de liniștită... Zâmbea ușor, și gura i s-a deschis în momentul final, iar capul i s-a prăbușit pe pernă. Niciodată nu mai fusese așa de bine de când se născuse Katrin. Un minut mai târziu, m-am dat jos din pat
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1905_a_3230]
-
au borât în mâinile făcute căuș. Acum suntem după ce poliția m-a lăsat să dau un telefon, și am sunat-o pe Helen și i-am zis că-mi pare rău, dar asta este. Și Helen mi-a zis: „Stai liniștit. O să te scap eu“. După ce mi-au luat amprentele și mi-au făcut fotografia pentru cazier. După ce mi-au confiscat portofelul, cheile și ceasul. Mi-au băgat hainele, geaca maro și cravata albastră, într-un sac de plastic etichetat cu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1905_a_3230]
-
cojocul din mijlocul stânei. iarna va fi blândă? iarna va fi hâdă? numai flăcările din felinare mai joacă o horă. din ceașca cu ceai, aburii întorc amintirile acasă. balansoarul scârțâie, leagănă frunzele moarte. pe prag, doar pipa bunicului. păianjenii țes liniștiți marame; în curte: risipă de aur și crizanteme... cucul cântă ca-n fiecare an numai pentru Issa. modelări poetului Bernard Mazo sculptat în fildeș, poemul are forma unui elefant memoria convergența amintirilor, înțepenește într-un prelung țiuit. aici sunt eu
Confluenţe poetice. Antologie de poezie by Relu Coţofană () [Corola-publishinghouse/Imaginative/271_a_1216]
-
pe arcă în plutire sub bolta cerească culoarea ei sânge soare în doliu suflet cenușă în lutul crăpat timpuri trecute în jur amintiri născute de azi trecut adus în prezent fulgi de zăpadă în negru vopsiți îi vreți să cadă liniștiți acoperă o arcă ce trage să moară flăcări de ură ne ard viitorul durere și furt mizerie mentală voi mai știți de lumea astrală vise coșmaruri raiul visat în iad s-a schimbat ecoul nostru și el confiscat copil al
Confluenţe poetice. Antologie de poezie by Relu Coţofană () [Corola-publishinghouse/Imaginative/271_a_1216]
-
biography> M-am născut pe 22 iunie 1959. Trăiesc în această viață cu numele primit la botez Silvia și temporar poate, Urlih. Locul de naștere mi este în orașul dintre ape, sălcii, flori de nuferi, pelicani. Sunt din Tulcea, oraș liniștit cu oameni aparținând tuturor etniilor, oraș aflat la poarta minunatei Delte a Dunării. De meserie sunt economist. Nu am scris poezii până acum un an, dar cred că m-am născut cu darul scrisului. Am dansat, am pictat, am cântat
Confluenţe poetice. Antologie de poezie by Relu Coţofană () [Corola-publishinghouse/Imaginative/271_a_1216]
-
casei. După care, ridicându-se cu un oftat de pe scaun, își agăță cu băgare de seamă scripca strămoșească la loc în perete și-i arătă băiatului patul din colțul odăii, poftindu-l la odihna binemeritată. 2 Culae dormi neîntors și liniștit ca niciodată și avu parte numai de vise frumoase, în care se făcea cum că se întorsese la el în sat și le cânta din găidulcă oamenilor strânși cu mic și cu mare, ca să-l asculte pe el, smeritul ucenic
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1538_a_2836]