12,420 matches
-
jos. Imediat. Nu pot să-i spun despre Richard. Cum să-i spun? Julie locuiește la cinci minute cu mașina de mama. Străzile din astfel de cartiere au primit mereu nume de plante și copaci, ca și cum asta ar putea cumva compensa distrugerea mediului natural pentru construirea lor. Dar Orchard Way, Elm Drive și Cherry Walk1 par acum niște ironii crude, note pastorale Într-o simfonie de ciment și sticlă armată. Casa surorii mele se află În Birch Close, o zonă În
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2090_a_3415]
-
adînci și soți toleranți. LÎngă Frank, cu mîinile la ceafă, stătea bărbatul cu păr deschis la culoare pe care Îl văzusem pe terenul de tenis. Așa Împietrit sub lentila aparatului foto, avea aerul unui atlet intelectual, trupul său puternic fiind compensat de trăsăturile fine și privirea pătrunzătoare. Se lăsase pe spate doar În cămașă, după ce Își azvîrlise haina pe scaunul de alături, și părea mulțumit de atmosfera veselă din jur, dar oarecum deasupra zaiafetului ușuratic. Îmi păru, așa cum probabil le părea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1875_a_3200]
-
melancolie. Te tot gândești la el. Cum să nu mă gândesc, Janey? spusei cu simplitate, lăsând garda jos. De cinci luni stau în studio, lucrând non-stop, trăiesc ca o călugăriță... și uneori mi se pare că fac mobilele doar ca să compensez ce s-a întâmplat cu Nat... Cum să nu mă gândesc la el? Dar Janey devenise atât de îngrijorată, încât am revenit rapid asupra ultimelor mele cuvinte. N-am prea avut timp să mă destăinuiesc oamenilor; fie asta, fie nu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2065_a_3390]
-
câteva replici cu aplomb. Reușise cumva să se răsucească pe o latură a mobilului, pe care-l mișcase cu corpul, astfel că-i puteam vedea capul, gâtul și un braț, cu care făcea gesturi extravagante, ca și cum ar fi vrut să compenseze faptul că e atârnată la zece metri deasupra pământului, fără a avea prea mult loc de întors. Duhurile, niște profesioniști cu toții, își reveniră și continuară, și probabil că numai faptul că le cunoșteam atât de bine jocul m-a făcut
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2065_a_3390]
-
reacție în afara câtorva murmure lipsite de urmări, căci majoritatea încercau o anume mândrie de a fi fost aleși astfel, cât și o anume siguranță de a nu se găsi în oraș la ceasul când acesta avea să fie invadat, ceea ce compensa din plin stinghereala unei captivități provizorii. Alții, printre care și tatăl meu, ar fi preferat să se afle alături de soțiile și de copiii lor în clipa cea grea, însă știau că nu vor putea face nimic pentru ei și că
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2041_a_3366]
-
care avea să se revanșeze pentru ceea ce făcuse acum un an? Puțin câte puțin, cuplu după cuplu, reducând cantitatea de durere de pe pământ. Gândul păru reconfortant pentru câteva clipe - până își dădu seama cât timp i-ar lua. Pentru a compensa toate viețile pierdute din cauza greșelii ei nenorocite, ar trebui să stea în camera asta o veșnicie. Și tot nu ar fi suficient. Se uită la ceas. Trebuia să plece. Probabil că Edward o aștepta afară, gata să atace toate magazinele
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2274_a_3599]
-
vorbească, să spună că era în regulă, dar cuvintele i se opreau în gât. Ochii o furnicau. Nu plânsese până în acest moment, nu până îi pusese Uri acea întrebare. O luă de mână, strângând-o de parcă ar fi vrut să compenseze cuvintele pe care nu le spunea. Și continua să o țină strâns. Când îi povesti despre Miller, pe un ton liniștit, pe fața lui se citi doar o vagă surpriză. —Îți dai seama, spuse ea, că asta merge tocmai până la
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2274_a_3599]
-
loc pe bancheta din spate, ceea ce aș fi făcut oricum. Chiar m-am bucurat că ne despărțea un geam gros și, după toate aparențele, incasabil. Curtoazia și amabilitatea nu păreau să se numere printre calitățile fundamentale ale individului. Sper măcar să compenseze cu măiestria În conducerea automobilului, m-am consolat. Pe ploaia asta, cu aglomerația din Paris, ar fi chiar dramatic ca lucrurile să stea altfel... Am avut noroc: ca șofer, taciturnul era un veritabil as, un virtuoz al traficului la vreme
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1884_a_3209]
-
câte ceva despre amestecul unui român În cazul Rennes-le-Château, abatele Saunioére, tezaurul templierilor și altele asemenea. Mă așteptam să te intereseze mai mult povestea acelui Nicolae Corbu, fie și numai din motivul că, Întâmplător sau nu, erați compatrioți. Voi Încerca să compensez neîntrebată surprinzătoarea ta lipsă de curiozitate. - Are vreo legătură cu Centrul și cu...? - Legătură este puțin spus. - Vrei cumva să insinuezi că În subterană noi căutam mormântul acelui Corbu sau o bazaconie similară? - Dacă mă lași să vorbesc, o să afli
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1884_a_3209]
-
1908, fusese și profesorul de desen al mamei. Venise din Rusia la Începutul anilor nouăzeci În calitate de corespondent străin și ilustrator al revistei londoneze Graphic. Se zvonea că viața Îi fusese Întunecată de oarecari nefericiri În căsătorie. Blândețea melancolică a firii compensa la el precaritatea talentului. Purta o manta lungă și pe vreme rea, iar pe vreme mai bună nu se despărțea de acel gen de pardesiu din lână maron-verzuie, numit loden. Eram captivat de modul În care folosea radiera specială pe
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2082_a_3407]
-
măștii mele preferate, un mecanic de locomotivă plin de funingine; sterilă pentru că odaia aceea rămâne nemobilată și pustie, lipsită chiar și de acele statui neutre pe care le Întâlnești În prima sală neinteresantă a unui muzeu. Restul galeriei de tablouri compensa sărăcia vestibulului. Mr. Cummings era un maestru al apusurilor de soare. Micile lui acuarele, achiziționate În diverse perioade la prețul de cinci sau zece ruble bucata, de către locatarii casei, au avut o existență destul de precară, fiind mutate În unghere tot
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2082_a_3407]
-
penultimul accent metric al versului se Întâlnea cu o silabă În mod firesc neaccentuată (nîi În exemplu, din rusă, „la“ În cel din engleză). Acest lucru producea un șoc plăcut, care era totuși un efect mult prea familiar pentru a compensa banalitatea sensului. Ca orice Începător inocent, am căzut În toate capcanele Întinse de epitetul melodios. Nu Înseamnă că nu m-am Împotrivit. De fapt, trudeam din greu la elegia mea, chinuindu-mă la nesfârșit cu fiecare vers, alegând și respingând
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2082_a_3407]
-
aveam chef... - Dar eu nu am făcut asta cu forța, protestă Rodrigo de San Antonio. Și În schimb, te-am lăsat să devii stăpînă absolută peste mine, peste secretele mele și intimitatea mea... - Să știu că sînt În tine nu compensează faptul de a ști că ești În mine, argumentă Niña Carmen cu seninătate. Libertatea mea e cea care mă neliniștește, nu a ta. - N-are nici o noimă ce spui. - Ba are, pentru mine... Și eu hotărăsc. Tocmai am Împlinit douăzeci și unu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2009_a_3334]
-
o călătorie Îndelungată prin durere, pentru a ajunge, la sfîrșit, În același punct. Ce sens avea să accepte dinainte un calvar atît de amar ca al lui, cînd avea profunda convingere că nu exista o viață după moarte care să compenseze o acumulare atît de teribilă de suferințe? El, Oberlus, Iguana, fiul lui Scaraoțchi, bestia Împuțită pe care toți o renegau, știa că nu existau nici Dumnezeu, nici Iad care să justifice măcar o singură lacrimă a fiului său și, prin
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2009_a_3334]
-
reînnoit propunerea. Am fost convins că este o gafă și totodată o dovadă de egoism din partea mea, dar sânt conștient că nu voi întîlni niciodată pe cineva care să-i semene. Am avut îndrăzneala să-mi închipui că voi putea compensa lipsa de sentiment. ― Presupun că doamna Lupu a rămas la primul punct de vedere. ― Din păcate. ― O cunoașteți de mult? ― Relativ. Am întîlnit-o în 1965 la Ambasador, cu ocazia unui dejun de afaceri. Maiorul încruntă sprâncenele. ― Dejun de afaceri?! ― N-
Bună seara, Melania. Cianură pentru un surâs by Rodica Ojog-Brașoveanu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295600_a_296929]
-
existe. * Gândește-te întotdeauna că împlinirile tale în viață provoacă aiurea neîmplinirile multora, pentru un echilibru absurd și nemilos al stării de lucruri. Dacă poți, laudă-te cu înfrângerile care te-au doborât, felicită-te pentru ele, fiindcă întotdeauna sunt compensate de fericiri atât de absurde în apariția lor, încât meritele ascunse pentru care îți sunt date sunt aidoma nemeritelor pentru care ai îndurat cândva umilința și nedreptatea. Să nu reușești nimic în viață e un succes cu mult mai aproape de
Singurătatea lui Adam: despre neîmplinire şi alte regrete by Claudiu Soare () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1325_a_2713]
-
mai degrabă neputința de a accepta că exiști - și poate un gest de contestare mofturoasă a temeiurilor, cu nimic superior asumării naturale a vieții. Faptului de a-ți recunoaște public înfrângerea oamenii îi acordă întotdeauna prețuirea, compasiunea - și relativa posteritate, compensându-ți astfel pretențiile, repet, ale neputinței. * Lecțiile de filozofie ale unora despre cum să trăim astăzi „bine“ și „înțelept“ sunt nu numai absurde, venind din partea unor indivizi confortabil încremeniți în bunăstare, ba chiar jignitoare. Despre cum să trăim spiritual, adică
Singurătatea lui Adam: despre neîmplinire şi alte regrete by Claudiu Soare () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1325_a_2713]
-
echilibru e simulată cu neobrăzare în împrejurarea de față, că acea incertitudine artificială în legătură cu soția președintelui, dacă ea avea să vină sau nu să voteze era, sub toate aspectele, prea nesemnificativă din punct de vedere cosmic ca să trebuiască să fie compensată, într-un oraș dintre atâtea altele din lumea terestră, cu punerea neașteptată în mișcare a mii și mii de oameni de toate vârstele și condițiile sociale care, fără a se fi pus în prealabil de acord asupra diferențelor lor politice
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1963_a_3288]
-
în serios un șir de prostii și v-am făcut să pierdeți timpul, cerându-vă să veniți să vorbiți cu mine, N-are importanță, domnule președinte, timpul meu pierdut, dacă vreți să-l numiți așa, a fost mai mult decât compensat de faptul că ne-am pus de acord, Îmi face multă plăcere s-o recunosc și vă mulțumesc, Vă las cu treburile dumneavoastră și mă întorc la ale mele. Președintele republicii era pe punctul de a întinde mâna ca să-și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1963_a_3288]
-
doilea interogatoriu. Se gândise că ora era bună, dar nu știa să spună nici de ce și nici pentru ce. Putea, dacă voia, să se întoarcă la providențial, s.a., să se odihnească până la ora prânzului, poate chiar să doarmă puțin, să compenseze somnul pierdut în timpul blestematei nopți pe care trebuise s-o suporte, dialogul dificil cu ministrul, coșmarul, țipetele soției medicului când albatrosul îi găurea ochii, dar ideea de a se duce să se închidă între pereții aceia mohorâți îi păru respingătoare
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1963_a_3288]
-
actrițe, și eram pregătită pentru ceva mai mult. Thackeray Își făcea un nume ca unul dintre cei mai cool tineri designeri din New York, dar nu se putea descurca pe partea organizatorică a afacerii la fel de bine ca pe cea artistică. Ca să compenseze salariul Îngrozitor de mic, Îmi oferise 5% din companie, pe care noi speram să o vindem Într-o zi. Iar după ce le cunoscusem pe Lauren și Tinsley, așteptam cu și mai multă nerăbdare să fiu Înapoi În New York. —Dumnezeule, cât de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1940_a_3265]
-
Înainte de meciul de polo pe zăpadă, holul hotelului Park Hyatt de pe strada Neglinaia era ticsit de exact astfel de tipe și iubiții lor. Respectând tradiția noilor ruși, atât de incredibil de bogați, ceea ce mulțimii Îi lipsea la capitolul bun-gust era compensat de diamantele colorate și de blănurile albe. În Rusia nu se obișnuiește să Îți scoți haina de zibelină de pe tine, chiar dacă te afli Într-un loc unde este extrem de cald, cum ar fi holul unui hotel. Căci altfel cum ar
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1940_a_3265]
-
Silvian Scornea tocmai ce candidează la cel mai mare borș de cocoș din lume. Există însă și subtext în toată această poveste. Primul lucru care îți sare în ochi este faptul că această pasiune pentru recorduri este de natură să compenseze, parcă, efectele depresive ale topurilor în care România și românii se află în poziții - și postúri - jalnice. Măcar la ceva să fim și noi primii !... Și atunci sîntem primii la ce ne pricepem mai bine : la mîncare. Dar și aici
Scutecele naţiunii şi hainele împăratului: note de antropologie publică by Vintilă Mihăilescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/609_a_1340]
-
reușitei sale erotice : ce probă ai, băi, că ai avut-o (la idee mă refer) ? și, oricum, ca să nu mai fie nici o problemă, ideile celorlalți sînt declarate a priori curve ! Acest machism eșuat, care nu cunoaște diferența între sexe, se compensează apoi doar prin spectacolul mediatic pe care îl procură și care oferă poporului orgasme ideatice de voaioriști excitîndu-se singuri în fața ecranului cu tauri comunali gonflabili. Ceea ce nu le-a ieșit acestora în viața reală este înscenat astfel cu grijă în
Scutecele naţiunii şi hainele împăratului: note de antropologie publică by Vintilă Mihăilescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/609_a_1340]
-
îndrăgostiți. Unii pretind că și reciproca e valabilă. Și în iubire câștigă cel care știe să dăruiască. Don Juan a practicat tactica sufletelor pârjolite. Artiștii au nevoie de dragoste. Cum să zbori cu o singură aripă? Nefericirile conjugale pot fi compensate în plan filozofic. Socrate a fost, în acest sens, primul cobai. La bătrânețe, iubirea e ca banii. Dacă nu-i mai ai, nici nu vorbești despre ei.? Să fie iubirea doar autosugestie? Evident, iubirea de sine atinge ușor perfecțiunea.. Gelozia
Chef pe Titanic by Vasile Ghica () [Corola-publishinghouse/Imaginative/528_a_1305]