10,911 matches
-
mult mai profundă și mai dureroasă: criza elanurilor, a îndemnurilor spre mai bine, a bucuriei și generozității și, nu în ultimul rînd, a dorinței de frumos. S-a amintit deseori, ca de ceva excepțional, de faptul că Bacovia a fost compozitor și violonist. Nimeni însă nu pare să-și fi pus problema ce fel de muzică putea fi aceea scrisă sau cîntată de el. Bacovia a compus melodii, „adecvate” (credea cineva), pe versurile lui Ștefan Petică și pe versuri proprii; a
ÎN JURUL LUI BACOVIA by CONSTANTIN CALIN () [Corola-publishinghouse/Science/837_a_1765]
-
334 Constantin Călin despre el și vioara sa, ba și o fotografie cu ea (din 1956), însă nu ținînd-o sub bărbie și cu arcușul gata de atac, demonstrativ, ci ca pe o relicvă, tremurător. Chiar dacă poetul a acreditat legenda de compozitor și interpret („fac muzică”, îi declara lui I. Valerian), n-o consider o explicație suficientă pentru muzicalitatea versurilor sale. N-am să pun niciodată aceasta pe seama faptului că și le potrivea și le însoțea cu cîntece de vioară. Dacă relația
ÎN JURUL LUI BACOVIA by CONSTANTIN CALIN () [Corola-publishinghouse/Science/837_a_1765]
-
culori decît cele pe care le știm azi. De aci și efectele lor diferite: „Și tot orașul întrista,/Fanfara militară”. („Fanfară”) Sau: „Orchestra evoca anii tineri și, poate, mîngîia maturități”. („Impresii de roman”) în ciuda tuturor acestor lucruri, morala fabulațiilor despre compozitor și intrumentist e prețioasă: ea ne spune că Bacovia simțea nevoia, chiar și la alții, să audă muzica versurilor. Cert, pentru el, poezia era cîntec. Știa ori intuia că „toate lucrurile adînci sînt cîntec. Cîntecul pare a fi esența noastră
ÎN JURUL LUI BACOVIA by CONSTANTIN CALIN () [Corola-publishinghouse/Science/837_a_1765]
-
care nu am încă probe, există. Secretul artei lui Bacovia stă - mi se pare - în faptul că „notele” sale fixează o „inspirație”, prind unda de maximă emoție a momentului cînd le face. E clipa în care, ca și în cazul compozitorilor, gîndul devine liric, melodic. Lucrul acesta e posibil însă doar cînd scrii scurt. Cei ce se lungesc diluează emoția, o denaturează. în muzică o bună orchestrație poate masca scăderile; în poezie „încărcătura” atrage atenția asupra lor. „Am vorbit cu un
ÎN JURUL LUI BACOVIA by CONSTANTIN CALIN () [Corola-publishinghouse/Science/837_a_1765]
-
sau ca un vis. Cînd realitatea intră iarăși pe deplin în drepturi, el nu mai există nici ca amintire. Ciudat, n-am simțit niciodată nevoia să l reconstitui. „Gîndindu-mă la mine”, ultimul vers din „Note de toamnă” (în toamna violetă, compozitori celebri), ar putea sta ca motto pentru ceea ce am făcut în ultimii zece-cincisprezece ani. M am gîndit la mine, însă nu în mod egoist, cu ambiții, nu cu fața spre viitor, ci, gol de patimi, întors spre trecut, pentru a
ÎN JURUL LUI BACOVIA by CONSTANTIN CALIN () [Corola-publishinghouse/Science/837_a_1765]
-
în muzica aleatorie" (Adorno, 1995, p. 64). De asemenea, am fi putut crede, la fel ca Weber, că introducerea scriiturii muzicale va conduce la eliminarea tuturor alterărilor melodice și a tuturor formelor de iraționalitate: "Nu s-a întâmplat astfel, deoarece compozitorii voiau să mențină elementele iraționale, pentru a-și proteja posibilitățile de expresie. Prin urmare, am greși atribuind iraționalitățile subzistente în muzica actuală persistenței anumitor trăsături ale muzicii vechi: ele sunt, dimpotrivă, voite". Julien Freund, Sociologie de Max Weber, PUF, Paris
by Matthieu Béra, Yvon Lamy [Corola-publishinghouse/Science/1069_a_2577]
-
1995). Simplu meșteșugar în serviciul Bisericii și al credinței religioase de-a lungul Evului Mediu, el se desprinde treptat de această dependență și trece la un statut de academician supus judecății curților regale europene care-l angajează (Warnke, 1989). Cazul compozitorului austriac de la curtea familiei Eszterházi, Haydn, pe rând creator intelectual și adevărat zilier lucrând sub constrângere, este revelator pentru această evoluție. Dar, din aceste transformări ale imaginii, se reține că înscrierea artistului în câmpul artelor liberale (în contrast cu artizanii, limitați la
by Matthieu Béra, Yvon Lamy [Corola-publishinghouse/Science/1069_a_2577]
-
consilieri etc. Asta nu înseamnă că imperativele economice nu au determinat anumite veleități de independență. • Organizațiile profesionale Astăzi, artiștii și interpreții sunt grupați în multe instituții, mai mult sau mai puțin eficiente: societățile, precum Societatea Autorilor și SACEM (Societatea Autorilor, Compozitorilor și Editorilor de Muzică), dispun de un corp de inspectori repartizați în spațiul național pentru a strânge drepturile de autor (Pontier et alii, 1996, p. 181); ordinele profesionale reglează integrarea în corpurile închise ale arhitecților și evaluatorilor; comisiile, precum cele
by Matthieu Béra, Yvon Lamy [Corola-publishinghouse/Science/1069_a_2577]
-
p. 11). Publicurile sunt ele însele segmentate după cât de bine stăpânesc convențiile, după "cultura lor generală". Schütz (1976) vorbește de "cultura muzicală", care a fost transmisă, învățată și aprobată. Ea este constituită din depozitul de cunoștințe care se interpun între compozitor, interpreți și auditori. Emoția muzicală depinde de efortul de recreare al fiecăruia. Becker reia opoziția între artele comerciale și "arta pentru artă": "Supunerea artiștilor față de exigențele publicului și ale angajatorilor este mai constrângătoare și mai completă în artele devenite comerciale
by Matthieu Béra, Yvon Lamy [Corola-publishinghouse/Science/1069_a_2577]
-
Sociologie Politică și Morală IFOP: Institutul Francez pentru Opinia Publică INED: Institutul Național de Studii Demografice INSEE: Institutul Național de Statistică și Studii Economice IRCAM: Institutul de Cercetare și Coordonare Acustică/ Muzică PCS: Profesii și categorii socioprofesionale SACEM: Societatea Autorilor, Compozitorilor și Editorilor de Muzică SER: Serviciul de Studii și Cercetări SMIC: Salariul minim interprofesional garantat TVA: Taxa pe valoare adăugată CLUBUL DE CARTE INSTITUTUL EUROPEAN Stimate Cititor, Institutul European Iași vine în sprijinul dumneavoastră ajutându-vă să economisiți timp și
by Matthieu Béra, Yvon Lamy [Corola-publishinghouse/Science/1069_a_2577]
-
compozitoare, cântăreață (soprană), violonistă (a cântat sub bagheta lui George Enescu), violistă, profesoară universitară de canto la Conservatoarele din Iași (1934-1950) și București (1951-1956) și la Institutul de Teatru “I. L. Caragiale” din București. Ea s-a consacrat ca prima femeie compozitor din orizontul școlii noastre muzicale. Mansi Barberis a fost membră a Societății Compozitorilor Români (din 1935) și apoi a Uniunii Compozitorilor din România. Laureată a Premiului George Enescu (1925, 1934, 1941) și distinsă cu Ordinul Meritul Cultural (1969). Lucrările sale
DIALOGURI ISTORICE by Anton Laura Mădălina, Ichim Simona Gabriela, Teodorescu Ada, Chirilă Oana, Ciobanu Mădălina, Mircia Mianda Carmen, Ciobanu Denisa () [Corola-publishinghouse/Science/91751_a_93228]
-
universitară de canto la Conservatoarele din Iași (1934-1950) și București (1951-1956) și la Institutul de Teatru “I. L. Caragiale” din București. Ea s-a consacrat ca prima femeie compozitor din orizontul școlii noastre muzicale. Mansi Barberis a fost membră a Societății Compozitorilor Români (din 1935) și apoi a Uniunii Compozitorilor din România. Laureată a Premiului George Enescu (1925, 1934, 1941) și distinsă cu Ordinul Meritul Cultural (1969). Lucrările sale au fost interpretate în Italia, Elveția, Olanda, Germania, Marea Britanie. A publicat volumul de
DIALOGURI ISTORICE by Anton Laura Mădălina, Ichim Simona Gabriela, Teodorescu Ada, Chirilă Oana, Ciobanu Mădălina, Mircia Mianda Carmen, Ciobanu Denisa () [Corola-publishinghouse/Science/91751_a_93228]
-
și București (1951-1956) și la Institutul de Teatru “I. L. Caragiale” din București. Ea s-a consacrat ca prima femeie compozitor din orizontul școlii noastre muzicale. Mansi Barberis a fost membră a Societății Compozitorilor Români (din 1935) și apoi a Uniunii Compozitorilor din România. Laureată a Premiului George Enescu (1925, 1934, 1941) și distinsă cu Ordinul Meritul Cultural (1969). Lucrările sale au fost interpretate în Italia, Elveția, Olanda, Germania, Marea Britanie. A publicat volumul de amintiri „Din zori până în amurg”. Compozitoare de talent
DIALOGURI ISTORICE by Anton Laura Mădălina, Ichim Simona Gabriela, Teodorescu Ada, Chirilă Oana, Ciobanu Mădălina, Mircia Mianda Carmen, Ciobanu Denisa () [Corola-publishinghouse/Science/91751_a_93228]
-
vocal-simfonice, pentru pian, vioară, clarinet, camerale, corale, vocale și pentru teatru muzical. A apelat la versurile unor poeți ca: Mihai Eminescu, Vasile Alecsandri, George Topîrceanu, Otilia Cazimir, George Lesnea, Dominic Stanca, Esenin, Verlaine, Maiakovski și alții. Ea se înscrie printre compozitorii reprezentativi de operă din România. Opera Kera Duduca (1963), după romanul lui Nicolae Filimon, Ciocoii vechi și noi, reprezintă prima operă românească datorată unei femei. 4. Sarmiza Bilcescu (25 aprilie 1867, București - 26 august 1935) Sarmiza ori Sarmisa Bilcescu (ulterior
DIALOGURI ISTORICE by Anton Laura Mădălina, Ichim Simona Gabriela, Teodorescu Ada, Chirilă Oana, Ciobanu Mădălina, Mircia Mianda Carmen, Ciobanu Denisa () [Corola-publishinghouse/Science/91751_a_93228]
-
ci și conștiința apartenenței sale la o istorie străveche. Și-au purtat pașii pe aici, prin veacuri, bărbați ai neamului : Ștefan cel Mare, Dimitrie Cantemir, Nicolae Milescu Spătarul, Alexandru Ioan Cuza, Mihail Kogălniceanu, Vasile Alecsandri, Nicolae Iorga, marele nostru Eminescu, compozitorul George Enescu, actorii Constantin Tănase, Aglae Pruteanu și Anny Braieschi. Liceul "Mihail Kogălniceanu” s-a constituit într-o adevărată "Alma Mater Vasluiensis”, cu dascăli și elevi remarcabili. Suficient să amintim în acest sens pe primii profesori și directori, figuri cu rezonanță
DE LA SPITALUL LUI DRAGHICI by MIHAI CIOBANU, VALERIU LUPU, NICOLAE BARLADEANU () [Corola-publishinghouse/Science/790_a_1489]
-
produsul final al unei lungi interacțiuni dintre imaginația creatoare și raționamentul critic. Fără demonstrație, programul rămâne incomplet, dar fără adaosul imaginativ nu ar începe niciodată. Se poate vedea aici asemănarea cu munca unui artist creator din alte domenii: scriitor, pictor, compozitor sau arhitect. Mai întâi apare viziunea, aceasta se dezvoltă într-o idee, care se concretizează în diverse încercări de schițe, și, în sfârșit, începe un lung proces tehnic de elaborare a operei de artă. Dar tehnica și viziunea trebuie să
by VIOREL BARBU [Corola-publishinghouse/Science/1112_a_2620]
-
scapă nici marile nume ale artei europene: Brahms e Beethovențel, Maeterlinck (simbolist neagreat de Caragiale) Pontifex Maximus Mauricius Maeterlinckus, Beethoven se românizează în Babacul, Dante e autohtonizat Alighierescu, Haydn e papa Joseph iar Haendel rămîne puișorul săsesc; nu scapă nici compozitorul Caudella numit cu intuiție etimologică maestrul Codiță, în perioada cînd îi era colaborator la Hatmanul Baltag, Iacob Negruzzi e înaintat la rangul de Ilustre și iubite Hatmane, chiar autorul semnînd Stacan Comis o scrisoare în care transmitea "Salutările mele lui
[Corola-publishinghouse/Science/1499_a_2797]
-
personaj: "M-au ajuns blestemele lui Rică Venturiano să predic la bătrânețe sufragiul universal" scria el doctorului Urechia , în perioada redactării foiletonului 1907. De "rabie sentimentală" a suferit Caragiale în mai multe rînduri, de amintit fiind idila cu Fridolina, nepoata compozitorului Caudella; fiind obligat să plece din Iași, îi scrie cu disperare comică lui Th. Missir: Nu uita că nu pot să-ți spun cât sufer; nu pretinde retorică și stil de la mine; crede-mă numai că niciodată în viață n-
[Corola-publishinghouse/Science/1499_a_2797]
-
anilor ’40. Ca și în Războiul Rece pur și simplu, inițiativa a aparținut Uniunii Sovietice. În martie 1949, la hotelul Waldorf-Astoria din New York, vreo opt sute de personalități literare și artistice - între care, pentru a da niște nume mai cunoscute românilor, compozitorii Aaron Copland și șostakovici, scriitorii Arthur Miller și Norman Mailer - s-au adunat să cheme la luptă împotriva noilor „fasciști”, „militariștii americani”, acuzați de a pregăti un al treilea război mondial. Kominformul, „sponsorul” din umbră, pregătise o adevărată lovitură de
[Corola-publishinghouse/Science/2145_a_3470]
-
reformismul său educativ și activismul civic), un Committee for Cultural Freedom, opus deopotrivă comunismului și nazismului. Hook a format la iuțeală un nou grup, Americans for Intellectual Freedom, în care i-a înrolat pe criticii Dwight Macdonald și Mary McCarthy, compozitorul Nicolas Nabokov - vărul lui Vladimir - și comentatorul Max Eastman. Folosindu-și contactele din lumea sindicală, Hook a reușit să închirieze un apartament în hotelul altminteri deja închiriat de agenții Kominformului, i-a hărțuit pe delegații sovietici, a organizat o contramanifestație
[Corola-publishinghouse/Science/2145_a_3470]
-
Pauker prin care Insula Șerpilor fusese cedată Uniunii Sovietice în 1948. Este vorba deci de o rafinare a mecanismului propagandistic (din care artisticul, reprezentat de regia lui Jean Georgescu, de excelentul și „subversivul” comentariu muzical al filmu lui, realizat de compozitorul Ion Vasilescu, de interpretările magnifice ale lui Birlic și Giugaru, n- are decât de câștigat) făcută cu „voie de sus”, în urma evenimentelor survenite după moartea lui Stalin : revolta anticomunistă a muncitorilor din Germania de Est (iunie- iulie 1953), debolșevizarea Ungariei
Filmul surd în România mută: politică și propagandă în filmul românesc de ficţiune (1912‑1989) by Cristian Tudor Popescu () [Corola-publishinghouse/Science/599_a_1324]
-
și își regăsește nevasta și copilul; un cioban de munte devine miner și e treptat lămurit de necesitatea luptei de clasă (contextul e cel al războiului, iar viziunea e tributară propagandei comuniste postbelice); o femeie dezaxată încearcă seducerea unui eminent compozitor, subiectul fiind tratat romanțios, cu elemente de senzațional și cu un psihologism de duzină, combinat cu exigențe ale „demascării” disoluției morale a burgheziei, proprii rețetarului realismului socialist. SCRIERI: Aripi, București, 1953; Diminețile patriei, București, 1959; Întâlnire de seară, București, 1965
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/288774_a_290103]
-
143-144; Predescu, Encicl., 586; Streinu, Pagini, V, 13-15; Perpessicius, Opere, XI, 47-48; Nicolae Tăutu, Poetul Andrei Naum, GL, 1967, 33; Gala Galaction, Jurnal, II, București, 1977, 18; Florin Mugur, Cei de sub marele flutur, FLC, 1983, 48; Paul-Remus Ghircoiaș, Poeți și compozitori în uniformă: Andrei Naum (1875-1917), „Răsunetul”, 1992, 544. V.D.
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/288371_a_289700]
-
atunci? Ludwig Wittgenstein a crescut în mediul culturii vieneze a epocii. Iar în ambianța familiei iradierea la care a fost expus era deosebit de puternică. Tatăl său a fost un protector al artelor frumoase, un sprijinitor al avangardei artistice, bunăoară al compozitorului Arnold Schönberg sau al pictorului Gustav Klimt, iar mama făcuse din palatul familiei de pe Aleegasse un centru al vieții muzicale vieneze. Oaspeți obișnuiți ai casei erau personalități muzicale ca Johannes Brahms, Clara Schumann, Josef Labor și Gustav Mahler. Bruno Walter
Gânditorul singuratic : critica ºi practica filozofiei la Ludwig Wittgenstein by Mircea Flonta () [Corola-publishinghouse/Science/1367_a_2720]
-
ordin moral. Pentru amănunte, vezi R. Monk, op. cit., pp. 32-33. 10 Hermine Wittgenstein, op. cit., p. 24. 11 Una din mătușile lui Ludwig, Anna, a luat în tinerețe lecții de pian cu Brahms și a rămas prietenă cu el până la moartea compozitorului. Hermine povestește că, odată, când Brahms a participat la un concert în casa lor părintească, ea și cu sora ei, Gretl, l-au așteptat la ușa de la intrare. Brahms le-a luat de mână și ele au urcat cu el
Gânditorul singuratic : critica ºi practica filozofiei la Ludwig Wittgenstein by Mircea Flonta () [Corola-publishinghouse/Science/1367_a_2720]