15,929 matches
-
pusă la înmuiat acasă și toți se plimbă printre ruinele viitorului așa cum făceau barbarii când au descoperit ruinele grecești și și-au spus că trebuie să le fi construit Dumnezeu. Seth parchează sub unul dintre cele trei mari picioare de oțel ale Acului Spațial. Coborâm și înălțăm privirea spre picioarele care susțin Acul Spațial, restaurantul de jos, restaurantul de sus care se rotește, apoi puntea de observație din vârf. Apoi stelele. Sari la tristul moment când ne cumpărăm biletele și ne
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1904_a_3229]
-
colegiu stau ore-ntregi să ciocănească-n vitrină, zicând: „Te iubesc, micuțule. Mămica te iubește, mititelule“. Viitorul e pur și simplu irosit pe unii oameni. Sari la puntea de observație din vârful Acului Spațial, de unde nu poți vedea picioarele de oțel, așa că e ca și când ai plana deasupra Seattle-ului într-o farfurie zburătoare cu o grămadă de suveniruri de vânzare. Totuși, cele mai multe nu sunt suveniruri ale viitorului. Sunt tricouri cu inscripții ecologiste și baticuri și chestii vopsite de mână din bumbac sută
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1904_a_3229]
-
Acrilic. Plexiglas. Aluminiu. Polistiren. Radiu. Seth se duce la balustradă și se aplecă peste plasele antisuicid și scuipă. Scuipatul cade înapoi în secolul XXI. Vântul îmi suflă părul peste întuneric și Seattle, și mâinile strâng până se albesc balustrada de oțel acolo unde au mai strâns-o un milion de alte mâini, ștergând vopseaua. În hainele sale, în locul platoșelor de mușchi duri care înainte mă scoteau din minți, acum grăsimea îi împinge cămașa peste curea. E din cauza Premarinului. Umbra sexy a
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1904_a_3229]
-
24 Sari mult înapoi, la o ședință foto în abatorul ăla unde porci întregi goliți de măruntaie sunt agățați unul lângă altul, ca niște franjuri, pe-un lanț în mișcare. Eu și Evie purtăm rochii de petrecere Bibo Kelley din oțel inoxidabil, în timp de lanțul gonește în spatele nostru cu o viteză cam de o sută de porci pe oră, și Evie zice: — După ce-a fost mutilat fratele tău, după aia ce s-a întâmplat? Fotograful se uită la expozimetrul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1904_a_3229]
-
lasere și, chiar dacă te dai cu gel răcoritor, la fel de bine ar putea folosi o torță de pârjolit porci. — Visătoareo, îmi zice Evie. Revino printre noi. Toată hala aia cu porci e prea bocnă pentru cineva care poartă o rochie din oțel inoxidabil. Băieți în cămăși albe termoizolante și cizme cu tocuri joase împrăștie aburi supraîncălziți acolo unde înainte erau măruntaiele porcilor, și eu sunt pregătită să fac schimb de joburi cu ei. Sunt pregătită să fac schimb de joburi până și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1904_a_3229]
-
Capetele rupte ale firelor de metal o înțeapă în gât, o înțeapă în talie. Panourile oase-de-balenă din plastic cu colțurile și marginile lor ascuțite se înfig și taie. Mătasea e extrem de caldă, tulul - aspru. Numai respirația ei face să zăngănească oțelul și celuloidul vârâte înăuntru, ascunse, numai faptul că Brandy e vie le face să muște și să ronțăie stofa și pielea ei. Sari la vreme de noapte, tatăl lui Brandy îi zicea mereu, grăbește-te. Îmbracă-te. Trezește-o pe
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1904_a_3229]
-
ar fi putut scăpa basma curată dacă n-ar fi început să râdă. Vedeți voi, chiar atunci Evie pășește din zidul ăla de flăcări din capul scărilor. Cu o pușcă în mâini, cu rochia de mireasă arsă până la cercurile de oțel, cu florile de mătase din păr arse până la scheletul lor de sârmă, cu tot părul ei blond ars complet, Evie execută acel pas-pauză-pas încet pe scări în jos, cu o pușcă ațintită drept spre Brandy Alexander. Cu toți uitându-se
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1904_a_3229]
-
apucat să citiți romane din acelea Aristoteliene, în care eroul câștigă de fiecare dată? Până la urmă s-a văzut cine avea ultimul cuvânt. Fură chemați câțiva oameni care îi transportară pe Gosseyn cu tot cu fotoliu și cătușe, într-o celulă de oțel masiv, situată pe undeva, 4 etaje mai jos. Ultimele trepte se terminau chiar în celulă și, după ce oamenii care-l aduseseră făcură cale întoarsă până la etajul superior, un motor făcu să dispară întreaga scară în tavan, 7 metri mai sus
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85125_a_85912]
-
undeva, 4 etaje mai jos. Ultimele trepte se terminau chiar în celulă și, după ce oamenii care-l aduseseră făcură cale întoarsă până la etajul superior, un motor făcu să dispară întreaga scară în tavan, 7 metri mai sus. O ușă de oțel se trânti cu zgomot peste deschizătură și fu blocată cu zăvoare grele. Și apoi se așternu tăcerea. 5 Gosseyn zăcea nemișcat în fotoliul de oțel. Inima îi pulsa din greu, tâmplele îi zvâcneau, se simțea bolnav și total sfârșit de pe urma
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85125_a_85912]
-
motor făcu să dispară întreaga scară în tavan, 7 metri mai sus. O ușă de oțel se trânti cu zgomot peste deschizătură și fu blocată cu zăvoare grele. Și apoi se așternu tăcerea. 5 Gosseyn zăcea nemișcat în fotoliul de oțel. Inima îi pulsa din greu, tâmplele îi zvâcneau, se simțea bolnav și total sfârșit de pe urma experienței pe care o trăise. Întregul corp îi era năclăit de sudoare. "Mi-e frică ― gândi el. Mi-e groaznic de frică. Înnebunesc de frică
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85125_a_85912]
-
ce le-ar fi putut avea în unele locuri primejdioase pe unde l-au purtat pașii în tinerețe. Și încheie, înălțând din umeri: ― Încă unul care n-a reușit integrarea non-A. Blayney avea ochii cenușii, Aceștia căpătară sclipiri de oțel în timp ce-l priveau pe Gosseyn. Întoarse capul către Crang și întrebă cu un ton scăzut: ― Pot să-l pocnesc, domnule Crang? ― Nu; doar nu te-a interesat tot ce-i trece prin minte. Blayney păru nemulțumit, dar Gosseyn nu mai
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85125_a_85912]
-
SIUNCIDE. CEL DE-AL TREILEA CORP A FOST DISTRUS DE BANDĂ. GOSSEYN, NU MAI REZIST MULT! ÎN PRIMA JUMĂTATE DE ORĂ AM FOST ATINSĂ DE OBUZE CONVENȚIONALE. ACUM ÎNSĂ TRAG ÎN MINE CU TORPILE ATOMICE! BLINDAJUL MEU EXTERIOR ESTE DIN OȚEL ȘI ARE O GROSIME DE 30 DE METRI, GOSSEYN, DAR DEJA EL A FOST PERFORAT DE CINCI ORI DE TORPILE ATOMICE EXPEDIATE DE PE VENUS. GOSSEYN NU TE SINUCIDE! CEL DE-AL TREILEA CORP AL TĂU A FOST DISTRUS. TREBUIE SĂ
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85125_a_85912]
-
se face auzit: ― Noi venim acum dinspre oraș. Cred că în partea dinspre munți, deci de partea cealaltă nu-i aproape nimeni. Când vom pleca, o vom lua pe acolo și vom ocoli până la mașină. Ajunseră la o barieră de oțel, pe care niște echipe de demolatori mai îndrăzneți o ridicaseră în cale mulțimii. În mare, bariera își realiza menirea, căci indivizii izolați care se încumetau s-o escaladeze erau nevoiți să facă cale întoarsă în fața armelor amenințătoare ale paznicilor postați
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85125_a_85912]
-
nerăbdare să dezasambleze distorsorul și această stare de febrilitate îl făcu să uite regretul pentru absența fetei. Așezară distorsorul cu fața în sus pe podea și-l priviră, îngenuchiați lângă el. Un aparat dintr-un metal străin, necunoscut, strălucitor, asemănător oțelului ― menit să distrugă lumea. În acest scop agenții unui cuceritor galactic se infiltraseră în cele mai înalte funcții de pe Pământ, multă vreme ― chiar nepermis de multă vreme ― nebănuiți. Capturarea distorsorului apărea ca una dintre etapele finale ale crizei non-A
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85125_a_85912]
-
Lyttle suna ciudat de timid): în cât timp poate fi făcut să mărturisească un non-A? ― N-aș putea să-ți spun cu exactitate. Era pur și simplu înghețat. Mintea îi vibra, parcă lovită ca brutalitate de un drug de oțel. Thorson își juca impecabil jocul. Își regăsi vocea și spuse: ― Ascultă-mă, sunt nevoit să te las să te hotărăști singur dacă mai rămâi sau nu la serviciu, până la miezul nopții. Dacă știi vreun loc unde să te ascunzi, du
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85125_a_85912]
-
să rămână singur. Voia să aibă cineva grijă de el și să umple golul pe care Îl avea dinainte. Așa că ieșiră din tunel și o luară la stânga. SENS INTERZIS. Sensuri interzise. O conduse spre scara mobilă. Trepte și trepte de oțel ce se Îndreptau În sus, spre ieșire, scârțâind. Parcă nici nu se vedea capătul acelei scări verticale. Să urce. Să urc spre ieșire În ziua funeraliilor iluziilor mele. Nu te invit la cină, Îi spuse Emma Întorcându-se și aplecându
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2343_a_3668]
-
una dintre prietenele mamei ei îi spusese că astfel nu ți se mai lasă sânii. I-am spus că e inutil. I-am spus că ar putea să-și petreacă toată viața la orizontală, cu sânii prinși în benzi de oțel, până la urmă tot vor arăta ca niște pungi goale. Dar ea nu-și dă sutienul jos. Pe drumul de întoarcere la Londra, a început să plouă. Sheba, Richard și Polly s-au oprit la o benzinărie ca să ia un prânz
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2321_a_3646]
-
lemn ale modulelor din bucătărie erau complet goale. Pătratele de faianță albă străluceau. Chiar și dunga de ipsos dintre faianțe era impecabilă. Singura indicație că bucătăria fusese folosită recent era o cârpă de culoare roz frumos pliată pe robinetul de oțel strălucitor de la chiuvetă. Connolly i-a oferit o ceașcă de ceai. Sheba a zis că ar prefera un pahar cu apă. El avea un aer absent. Când s-a aplecat să-l sărute, el parcă nu și-a dat seama
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2321_a_3646]
-
dus la lada cu scule de sub chiuvetă. Sculele lui Eddie sunt teribil de mari și de scumpe. Am fost aproape sedusă de un ciocan cu mânerul de fildeș încrustat. Dar m-am oprit până la urmă la o toporișcă mică de oțel. (Mai urât, dar mai puternic.) Am deschis ușile și am cărat sculptura în grădină. Era una din acele dimineți mohorâte, cu cer întunecat, violet. Grădina arăta splendid de luxuriantă și sălbatică. M-am întors înăuntru după toporișcă și niște ziare
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2321_a_3646]
-
transferat, poate reușesc totuși să pun Într-o cutie poștală scrisoarea pe care o am În buzunarul de la piept, deși scrisoarea e veche de o săptămînă, am scris-o cînd toată povestea mutării era doar o posibilitate. Pieptul meu de oțel e cuprins acum de Îndoieli, de regrete și de vină, cu tot cu scrisoare. Mai Întîi, episodul cu CI-stul, acum - această mutare care nu sună deloc bine, o altă porție de necunoscut și mizerie, după ce abia reușisem să-mi fac cîțiva prieteni
1989, roman by Adrian Buz () [Corola-publishinghouse/Imaginative/805_a_1571]
-
două sau mai multe voci. Nu sîntem singurii, răcanii celorlalte unități din cazarmă, mai există o unitate de transmisiuni și una de aviație În incinta uriașă, mișună și ei Încolonați, zbierînd tot felul de minuni despre viteji cu pieptul ca oțelul, pregătindu-se de jurămîntul militar. SÎnt distribuit În aceeași baterie cu Bogdan, dar prietenia nu mai funcționează ca la Hațeg. Gărăgău și Box sînt și ei cu noi În baterie. Lui Bogdan i s-a Înăsprit expresia posacă. SÎnt sigur
1989, roman by Adrian Buz () [Corola-publishinghouse/Imaginative/805_a_1571]
-
ea. N-o să mai pot intra pe vreo ușă de closet fără să o deschid cu un șut, ca să-l surprind pe veteranul ascuns acolo gata să facă o farsă sau ca să-l anunț pe nefericitul ostaș cu pieptul ca oțelul, prins Într-un act de pasiune singuratică, că are musafiri ori pur și simplu ca să gonesc șobolanii. Dar mă tem că toate astea nu Înseamnă nimic În fața acestei situații noi: probabil că n-o să mai pot intra În vecii vecilor
1989, roman by Adrian Buz () [Corola-publishinghouse/Imaginative/805_a_1571]
-
nu am nici o reacție; e aceeași. Îmi bagă În ochi lumina unei lanterne cu bateriile pe ducă. Începe să rîdă, apoi Închide cu grijă ușa, fără nici un alt comentariu. SÎnt un om de onoare și un erou cu pieptul de oțel, trebuie să ajung În seara asta la noua unitate. După ce schimb trenul În București, mă interesez cu scrupulozitate cîte stații sînt pînă la Caracal, cîte minute face Între stații, multe amănunte care probabil că-l uimesc pe interlocutorul meu. E
1989, roman by Adrian Buz () [Corola-publishinghouse/Imaginative/805_a_1571]
-
m-am uitat la ea, o tipă foarte drăguță, zîmbind foarte drăguț de sub boneta ei albă, dar vorbind foarte ciudat, părînd că nu Înțelege cu cine stă de vorbă, un adevărat om de lume și un erou cu pieptul de oțel, adică se face apel către forțele civile feminine să se bage bine la cap că soldatul nostru se află Într-o stare de răvășire a minții, aventura nu se poate opri În oala cu sarmale a mătușii, vorbim aici de
1989, roman by Adrian Buz () [Corola-publishinghouse/Imaginative/805_a_1571]
-
apă fierbinte noaptea la 2!! !) care curgea prin țeava fără cap de duș Încercînd să-mi spele atît destinul de o Împrietenire nedorită cu dulapul cu penicilină, cît și mizeria din capul și din inima de erou cu pieptul de oțel. Delia! Credea că sînt altfel, dar a plecat cu șchiopu’ ăla de Claudiu! Deci. Ultimele zile au fost o nebunie. Dacă Moise s-a supărat, i-a trecut, mi-a promis că mă acoperă În caz că Întreabă cineva de mine. Cine
1989, roman by Adrian Buz () [Corola-publishinghouse/Imaginative/805_a_1571]