11,916 matches
-
spuse Ștefan pe tonul prietenesc pe care Îl Întrebuința când nu era nimeni de față și barierele dintre ei cădeau, că neliniștea ta vine din altă parte. Ai tot amânat cererea În căsătorie. Ba că dau tătarii, ba că dau turcii. Ba că e iarnă, ba că e vară. După mintea mea, ba că nu e de față Alexandru, ba că nu ai nici o veste de la băiatul tău cel mic, pe care Îl tot aștepți de vreo șaptesprezece ani. Parcă spuneai
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2303_a_3628]
-
fi salvat de Înger, căci nu era escortat decât de patru spahii. Celălalt fusese dus la Închisoarea Edikule, pentru interogatoriu. Oană ordonase, prin mesaje pe calea săgeții, eliberarea lui, În timpul nopții, de către un grup de șase Îngeri. Altminteri, prin tortură turcii Îi puteau smulge fragmente de informații care puneau În primejdie corabia lui Morovan. Rămânea de văzut dacă operațiunea de salvare plănuită pentru seara Sfântului Ștefan va avea succes sau nu. Devenea destul de limpede, Însă, că misiunea nu va putea fi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2303_a_3628]
-
tătarilor. Era un act de război pe care Ștefan și-l asuma. Căci, În definitiv, nu era decât replica dată unui act de război care Îl precedase, anume intrarea pe teritoriul Moldovei a unei forțe de comando aliate, alcătuite din turci și tătari. Nimeni nu dormise la Cetatea Albă În noaptea Sfântului Ștefan. Fuseseră pregătite planuri de salvare, fuseseră primiți curieri care aduceau vești. În jurul orei 2.00 se Întorseseră Apărătorii aflați sub comanda căpitanului Petru Ilaș. Scotociseră toată moșia Brăneștilor
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2303_a_3628]
-
și făcu câțiva pași Înapoi. Apoi Întrebă, cu o voce pierdută: - Cum s-a Întâmplat?... - La Brănești, răspunse Ștefan. Cosmin trebuia să-l aresteze pe vornicul Isaia și să-l aducă aici. Caz de trădare. A fost prins În capcana turcilor și a tătarilor. Și-a trimis luptătorii spre cetate, ca să mă apere pe mine. A rămas singur. Nici cu cei cincizeci de Apărători nu avea nici o șansă. Ar fi murit toți. Știa asta. A preferat să moară doar el. - În
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2303_a_3628]
-
Brănești, și să lovească fără nici o opreliște! A doua: care sunt consecințele acestei pierderi și cum le putem anula cât mai repede. Vreau răspunsuri de la spătarul Albu și de la logofătul Cânde. - Ceea ce știm până acum, spuse spătarul Albu, este că turcii au trimis Întâi un grup de pescari care reveneau pe gheață fiindcă bărcile fuseseră prinse de Îngheț pe malul celălalt. Acest grup a ucis străjile noastre de la Dunăre și le-a luat locul, semnalizând că trecerea poate Începe. Fluviul a
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2303_a_3628]
-
Da, răspunse haiducul, făcând un pas stingher În mica Încăpere. Dar vreo douăzeci din ei au scăpat În pădure. Le-om prinde urma mâine dimineață. - Nu mai putem rămâne aici... spuse Jovanka, ridicându-se de lângă patul rănitului. Suntem În calea turcilor, prea aproape de drumul spre Belgrad. Nu avem medicamente, ierburi, fașe, nimic din ce ne trebuie ca să-l ținem În viață. Trebuie să plecăm cât mai repede. - Va rezista? - Nu știu. Dacă doarme toată noaptea și poate respira mai ușor mâine
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2303_a_3628]
-
identice. Într-una va fi Oană. În cealaltă nu va fi nimeni. Mai avem nevoie de zece cai care să transporte archebuzele lui Francisco. Credeți că e posibil? - Da, răspunse scurt Mihajlo. Dar drumurile spre nord sunt blocate. Mii de turci se retrag din calea lui Vlad Dracula. - Știm. Încercăm să ocolim zonele primejdioase. Dar, dacă suntem reperați, va trebui să acceptăm lupta. - Câți sunteți? - Opt sute. - Puțini. În munții ăștia foșgăie cel puțin zece mii de turci. - E adevărat. Dar nu avem
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2303_a_3628]
-
nord sunt blocate. Mii de turci se retrag din calea lui Vlad Dracula. - Știm. Încercăm să ocolim zonele primejdioase. Dar, dacă suntem reperați, va trebui să acceptăm lupta. - Câți sunteți? - Opt sute. - Puțini. În munții ăștia foșgăie cel puțin zece mii de turci. - E adevărat. Dar nu avem de ales. - Vă Însoțim până la Dunăre. - Rămâneți aici. Trebuie să vă apărați casele. La ușă se auzi o bătaie discretă. Jovanka deschise. În prag se afla unul din Apărătorii lui Angelo. - Vești proaste, commandante. Turcii
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2303_a_3628]
-
turci. - E adevărat. Dar nu avem de ales. - Vă Însoțim până la Dunăre. - Rămâneți aici. Trebuie să vă apărați casele. La ușă se auzi o bătaie discretă. Jovanka deschise. În prag se afla unul din Apărătorii lui Angelo. - Vești proaste, commandante. Turcii au blocat și drumul pe care am venit. Avem și mesaj de la Istanbul. Cinci sute de Cuceritori au pornit spre Balcani, sub comanda lui Amir Baian. Fără luptă nu mai putem ieși. - Nici nu mă așteptam... spuse Angelo, ieșind În
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2303_a_3628]
-
Ar trebui să ne oprim. - Caii nu sunt obosiți, Alexandru, răspunse bătrânul luptător. Sunt doar neliniștiți. În curând ne vor sosi prieteni. - Mesajele spun că În curând ne vor sosi dușmani. Că toate văile Dravei și Moravei sunt Înțesate de turci. Nu e nici o cale de ieșire. - Alexandru! se auzi vocea Erinei, care călărea În mijlocul Apărătorilor, lângă căruța care Îl ducea pe Oană, Învelit În blănuri. A deschis ochii! Cred că vrea să vorbească! Alexandru Întoarse calul și dădu pinteni, grăbind
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2303_a_3628]
-
i-ar putea aștepta o capcană a morții. Cei aproape două mii de spahii căzuseră În ambuscada pregătită de Apărători și Înțeleseseră prea târziu că se află În fața unei forțe excelent antrenate, care știe În fiecare secundă ce are de făcut. Turcii fuseseră secerați de săgeți, iar, În panica atacului, nu putuseră reacționa la șarja condusă impecabil de căpitanul Baldini. Puținii supraviețuitori crezuseră că retragerea cavaleriei e un semn de slăbiciune, dar după cincizeci de pași intraseră În raza de acțiune a
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2303_a_3628]
-
creasta muntelui. Ienicerii sunt grupați În careuri de câte cinci sute, pe o direcție de atac În diagonală de treizeci de grade față de amplasamentele noastre. - Amplasamantele noastre aparente... Îl corectă Angelo. - Si, commandante. -Atunci să așteptăm desfășurarea de forțe a turcilor. Prea mult timp nu au la dispoziție. Unde se află avangarda lui Vlad? - Nu va ajunge aici decât la lăsarea Întunericului. - Deci Mihaloglu trebuie să treacă de noi În maximum trei ore. Altfel, situația din teren va fi paradoxală. Deși
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2303_a_3628]
-
În spatele achingiilor, regimentele de ieniceri porniră la atac, În sunetul tobelor. Erau luptători exersați, care nu pierduseră nici o bătălie În afară de cea de la Sabac, unde Dracula Îi spulberase ca un fluviu furios care mătura totul În cale. Atacul era În avantajul turcilor. Numărul, forța de izbire, Înălțimea de pe care porneau ofensiva. - Așteptați... murmură Angelo, urmărind concentrat galopul achingiilor. Așteptați... Acum! Retragere falsă, cu Învăluire pe flancuri! Apărătorii făcură zece pași Înapoi, lăsând În locul lor patru rânduri de țepușe ascuțite. Săriră În șei
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2303_a_3628]
-
patru sute de ieniceri din aripa dreaptă ies din formație și Încalecă pe caii care mai putuseră fi recuperați după Înfrângerea primului val de spahii. O mișcare inteligentă, care schimba datele din teren. Exista, acum, o forță de intervenție rapidă a turcilor. Pe care, Însă, Mihaloglu nu se grăbea s-o arunce În luptă. Înaintarea oștenilor Semilunei continua pe Întregul front. La semnalul comandantului, Apărătorii aflați În contact direct cu ienicerii executară o retragere În două semicercuri simetrice. Ienicerii atingeau valea și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2303_a_3628]
-
Împingând liniile turcești Înapoi, spre „cascada” Apărătorilor, construind o invincibilă mașinărie a morții. Cu steagul verde În mână, Amir continua să avanseze. Iar Alexandru Înțelese că Înaintarea era de neoprit, fiindcă puterea lui de luptă era uluitoare și fiindcă sufletul turcilor Începea să Îngenuncheze la vederea steagului Profetului capturat de un luptător al cărui nume era vestit În Întreaga oștire a lui Mahomed. - Amir Baian... se auzea, din ce În ce mai deslușit, În rândurile ienicerilor. Amir Baian luptă de partea Apărătorilor... Suntem pierduți... - Înălțimea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2303_a_3628]
-
câștigaseră prima și, poate, ultima bătălie În care fuseseră aliați. Între emisarul turc și Angelo avu loc o convorbire scurtă, după care emisarul se Întoarse la ai lui. Apărătorii se grupară În jurul comandantului lor, lăsând un culoar de liberă trecere. Turcii rămași În viață coborâră, În rânduri de câte doi, prin culoarul lăsat de Apărători, pierzându-se În văile acoperite de cețuri ale Balcanilor. Generalul Mihaloglu Încheia coloana Învinșilor. El se opri, câteva clipe, În fața lui Angelo. - Poate, Într-o altă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2303_a_3628]
-
face pasul Înapoi, Îngropându-se Între zidurile cetății Gherghița și așteptând ca Mahomed să câștige războiul... Dar măria ta știe ce Înseamnă asta. - Întregul front din fața lui Mahomed rămâne pe umerii unei armate-fantomă. Din treizeci de mii, putem ține În fața turcilor cel mult zece mii de oameni. Și aceia răzeși, căci nu putem opri năvala tătarilor fără cavalerie. Ai dreptate, căpitane Oană. Nu există altă soluție decât retragerea aici și atac simultan dincolo. Să vină aici toți comandanții de oaste! Voievodul transmise
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2303_a_3628]
-
aici, În câteva minute vom fi Încercuiți! Trebuie să ne retragem dincolo de Ștefănești! - Nu mai cedăm nici un metru de teren! spuse Oană. Atacăm aici și câștigăm! Unul din fronturile acestea trebuie spart! Voievodul are În fața lui două sute de mii de turci, care nu reușesc nici să-l Încercuiască și nici să-l prindă! Dar nu va putea rezista dacă noi, aici, continuăm să ne retragem! Spătarul privi câmpul de luptă, nehotărât. Putea sacrifica, oare, Întreaga cavalerie a Moldovei Într-o confruntare
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2303_a_3628]
-
Țara rămânea fără apărare În fața celei mai mari armate care atacase vreodată Europa. Chiar dacă tătarii Își continuau retragerea, ceea ce rămânea un mister, era absolut imposibil ca voievodul să mai fie În viață la următoarea lună plină. Două sute de mii de turci mărșăluiau spre Suceava și erau opriți doar pentru un ceas sau pentru o noapte, cu pierderi mari. Poate că voievodul reușise să scoată din luptă cinci mii dintre ei. Sau șapte mii. Sau zece mii. Dar asta nici nu conta pentru
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2303_a_3628]
-
avea ca misiune asedierea și cucerirea cetăților. În jurul micii ceremonii funerare se aflau, În acea Înserare, peste două mii de ieniceri. Lăsaseră totul să se desfășoare fiindcă, poate, așteptau ceva. Informațiile lor circulau la fel de repede ca ale voievodului. Asta Însemna că turcii știau totul despre Înfrângerea armatei lui Eminek. Și despre căpitanul Oană, care nu se afla nicăieri, deci putea foarte bine să apară la Murgeni. - Să ne apropiem... șopti Erina. Vreau să-l văd. Vreau să fiu lângă el. Cei doi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2303_a_3628]
-
plece din această lume. Ienicerii asistau tăcuți la această ceremonie, care depășea momemntul Îngropării unui om. Era un om care pierise apărându-și domnitorul, iar asta făcea ca totul să devină o adunare a creștinilor Împotriva invaziei musulmane, pe care turcii preferau s-o vadă ca o adunare a Învinșilor Împotriva Învingătorilor. O adunare tăcută și umilă. Încet, lumea se risipi. Nimeni nu privise insistent spre cei doi țărani prăfuiți și obosiți abia sosiți de la câmp, care se Întoarseră, cu pași
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2303_a_3628]
-
Pietro. - Apărătorii s-au Întors de la malul Nistrului, dar fără Oană și fără Erina. Asta poate Însemna un singur lucru. S-au dus amândoi la Murgeni. Dar, dacă au ajuns acolo, tot acolo au și dispărut. - Se prea poate... Cu turcii pe urmele noastre și cu pregătirea bătăliei de la Valea Albă, nimeni n-a mai avut vreme să-l caute pe căpitan... spuse Bogdan Gâlcă. - Eu gândesc așa... continuă Pietro. Bogdan, iei cincizeci de oameni, cu veșminte schimbate, și te strecori
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2303_a_3628]
-
urmele noastre și cu pregătirea bătăliei de la Valea Albă, nimeni n-a mai avut vreme să-l caute pe căpitan... spuse Bogdan Gâlcă. - Eu gândesc așa... continuă Pietro. Bogdan, iei cincizeci de oameni, cu veșminte schimbate, și te strecori printre turci până la Murgeni. Întrebi oamenii. - Nu, spuse Gâlcă. Nu așa. Nu ne strecurăm printre turci. Suntem turci. Spahii. Căutăm doi prizonieri, cu semnalmentele căpitanului și ale Erinei. Trebuie să-i ducem În fața sultanului. Nu trebuie decât să găsim cincizeci de uniforme
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2303_a_3628]
-
vreme să-l caute pe căpitan... spuse Bogdan Gâlcă. - Eu gândesc așa... continuă Pietro. Bogdan, iei cincizeci de oameni, cu veșminte schimbate, și te strecori printre turci până la Murgeni. Întrebi oamenii. - Nu, spuse Gâlcă. Nu așa. Nu ne strecurăm printre turci. Suntem turci. Spahii. Căutăm doi prizonieri, cu semnalmentele căpitanului și ale Erinei. Trebuie să-i ducem În fața sultanului. Nu trebuie decât să găsim cincizeci de uniforme turcești. - Pe care le câștigi cu sabia, atacând una din patrulele de spahii care
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2303_a_3628]
-
mai repede la curtea lui Matei. - Matei n-a făcut nimic ca să ne ajute!Dar n-am spus că vreau să-i cer ajutorul. Acolo cred că Îl pot găsi pe singurul om care n-a fost Învins niciodată de turci. Vlad Țepeș. - Fiul Dracului... - Da. Fiul lui Vlad Dracula, cel care a colaborat pe vremuri cu Cuceritorii și a trebuit eliminat de Iancu. Cel pe care Apărătorii nu l-au ajutat cu nimic. - De ce ne-ar ajuta el, acum? - Pe
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2303_a_3628]