11,213 matches
-
procedură civilă și reprezentarea în fața instanței este limitată. De exemplu, achiesarea la hotărârea ce s-a pronunțat, încheierea unei tranzacții prin învoiala părților, care în fapt este o cvasi mediere și altele nu pot fi făcute de reprezentant în baza încuviințării prealabile a instanței sau a unei autorități administrative competente. 3. În legătură cu competența materială a instanței și a medierii Este de arătat că în ambele proceduri se Ține cont de valoare.Astfel, din prevederile art.101 Cod procedură civilă rezultă că
Medierea un mod amiabil d e a pune capăt disputelor din cadrul Asociaţiilor de Proprietari by Mihaiu Şanţa () [Corola-publishinghouse/Administrative/1591_a_3106]
-
ar fi putut suporta, deoarece s-ar fi mărit disproporționat taxele de navigație la trecerea prin acest sector. În acest caz, desi finanțarea și executarea lucrărilor s-ar fi făcut de către cei doi riverani, aceștia fiind îndreptățiți să stabilească, cu încuviințarea Comisiei Dunării, taxe de navigație destinate recuperării acestor investiții taxe care nu puteau în niciun caz să constituie o sursă de profit totuși acestea ar fi fost extrem de mari, rezultatul fiind contrar scopului lucrărilor care s-ar fi întreprins, deoarece
Dunărea. Geopolitică şi negociere by Ciprian Beniamin Benea [Corola-publishinghouse/Administrative/1419_a_2661]
-
nu ce par. Vrei ruina numai pentru ca un sînge-așa de rând Ca al meu să nu se verse și nu știi că numai când L-oi vărsa se-nobilează? LAIS (lui BOMILKAR) Aștept, spune. BOMILKAR (dictează) ... "Eu declar... " CHALKIDIAS Și nici încuviințarea mea n-o cereți voi măcar... Astfel vrei cu dinadinsul să mă faci ție dator Împrotiva înclinării astei inimă să dai zor? BOMILKAR Prin înscrisul cel de față, dat de mine, eu declar Că m-oblig de bună voie a
Opere 08 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295586_a_296915]
-
rozaliu de sidef în interior, cele două jumătăți striate pe partea exterioară și chiar aripioarele dintre care pe cea stângă o țineai în mână când mâncai, erau obiecte sacre ca vasele de jertfă. Treceau drept rarități care stârneau respect și încuviințări din cap pline de admirație. Am ieșit în câmpie cu schiurile cele noi, îmi luasem cu mine „lumea în imagini“ din cartea cu eschimoși și, în ciuda vântului tăios, am pornit dinspre grădină, unde îmi prinsesem scândurile de picioare, către pădure
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2294_a_3619]
-
XI. CPI - însemnul legiunii a unsprezecea, Claudia Pia Fidelis, cea care fusese trimisă de către împăratul Vespasian, în jurul anilor 70 î.H., în tabăra Vindonissa. El însuși găsise acea piesă. Onkel Rodolph dădu din cap, părinții mei scoaseră un „hm“ de încuviințare, iar eu aveam în gură gustul ăla pe care mi-l stârneau pozele volumului subțire - simțeam cum această bucată de teracotă îmi scotea din pământ un prezent nou, un prezent care se afla aici și totuși trecuse de mult; zăcea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2294_a_3619]
-
-i explice, cu gîndul la Pistruiatul, Andrei, și Calu, tiparnițe, manifeste, ilegalitate, dărîmături. O experiență unică, e ca și cum ai avea cel mai mare teatru de operațiuni din lume desfășurat înainte, în care nimic nu se clintește de la locul său fără încuviințarea ta. Buftea, Fabrica de Cărămidă, strada 30 Decembrie, totul la un loc, își mai amintește, asta bineînțeles cu o singură condiție, să fii regizor adevărat, adaugă. — Cred că mă confunzi cu altcineva, începe să-i rîdă în nas Comandantul, scotocindu
Dansul focului sau 21: roman despre o revoluþie care n-a avut loc by Adrian Petrescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1317_a_2722]
-
uită la mine? — Vede ceea ce a văzut dintotdeauna. Doar că nu... te simte suficient ca să te creadă. O leziune care i-a afectat doar simțul celor dragi. —E orb emoțional față de mine? Așa că a hotărât...? Doctorul Hayes răspunse printr-o încuviințare care-o îngheță. — Dar creierul lui... gândirea lui nu e afectată, nu-i așa? Ăsta-i cel mai rău lucru cu care o să ne confruntăm? Pentru că dacă-i așa, sunt sigură că pot... Doctorul ridică mâna. —La un traumatism cranian
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1902_a_3227]
-
luându-și adio de la toată lumea, Mark începu tratamentul. Doctorul Hayes dublă doza, față de cea din cazul australian: o doză încă prudentă, de zece miligrame în fiecare seară. — Deci ar trebui să vedem ceva progrese în două săptămâni? sugeră Karin, de parcă încuviințarea unui doctor ar fi fost lege. Doctorul Hayes îi spuse, în latinește, că vor vedea ceea ce vor vedea. — Ține minte ce am discutat. E posibil să existe un risc de retragere socială. —N-ai cum să te retragi, îi spuse
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1902_a_3227]
-
de mâncare sofisticate pe care le gătise ea. Acum avea să iasă la iveală. Acum avea să plătească pentru salvarea asta. De unde știi toate astea? — Am văzut schițele. Bărbia lui se înalță, cade și se înalță iar. Un fel de încuviințare caustică. —Și... când aveai de gând să-mi spui? — Tocmai ți-am spus, răspunde ea, cu palmele deschise, arătând spre mâncare - dovada ei. Nu e dispusă să-i dea toate detaliile crude. Dar el n-are nevoie de ele. Înțelege
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1902_a_3227]
-
ei retrovizoare, cel mai rațional lucru din lume este să deschidă ușa și să pășească spre ele. Acum intră din nou în spital. Cu un an în urmă, o opriseră la intrarea în secția interzisă vizitatorilor. Sunteți sora lui? O încuviințare inconștientă din cap fusese de-ajuns ca să poată intra. De data asta, n-o mai oprește nimeni. Absolut oricine e liber să-l vadă. Chiar și persoana din cauza căreia ajunsese aici de la bun început. El stă în pat, în capul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1902_a_3227]
-
Iară pentru pecete nu putea doamna să pecetluiască, ci dumnealui spătarul au luat-o și au pecetluit. Ieromonahul respiră greu ca și cum ar fi cărat o povară și iar ridică privirea spre Brâncoveanu, care îi zâmbi larg și chiar dădu a încuviințare din cap. Era tare amuzat marele logofăt Constantin de scrisoarea de mărturie a ieromonahului Ștefan. Cu două cuvinte aș putea să-i arăt minciuna. Auzi colo, doamna Ilinca era atât de slabă că nu putea vorbi, dar peste o săptămână
Ultimul Constantin by Ileana Toma () [Corola-publishinghouse/Imaginative/834_a_1866]
-
rău i-a fost ieri! Așa că n-o întreb. — Alex, urmează ea tot sotto voce, nici nu-ți dai seama ce mult contează pentru el un telefon de la tine după o zi ca aia de ieri. Dau din cap a încuviințare. — Și, Alex - iar eu dai din cap mai departe - știi, nu mă costă nimic, ba chiar mă poate ajuta să scap și eu mai ușor -, săptămâna viitoare e ziua lui de naștere. Că de Ziua Mamei n-ai catadicsit să
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1907_a_3232]
-
un pas înainte“. Bine-nțeles că Harpo n-a zis da, însă n-a zis nici nu când ea i-a sugerat că asta aș putea fi eu. Oricum, a tușit, iar Maimuța a interpretat gestul lui ca pe o încuviințare. Are momente când tușește, grohăie, râgâie, câteodată se bășește, el știe dacă intenționat sau nu, deși, după părerea mea, bășina trebuie interpretată drept o reacție de transfer negativ din partea lui. — Păsuleț, ești minunat! „Păsuleț“, când e pisicuța și mâța mea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1907_a_3232]
-
înclină scurt capul. Cu un zâmbet larg, Smaranda face prezentările. Logodnicul meu, locotenentul Marius Rădulescu. Domnul locotenent Manfred Kohler. Cei doi tineri se salută cu deosebită politețe. Permiteți să mă așez? întreabă cuviincios neamțul, uitându-se la Marius. După ce primește încuviințarea se așează atent pe scaunul liber din dreptul Smarandei. Domnișoară Hagiaturian, felicitări pentru noua coafură. Vă prinde minunat. Permiteți-mi să alătur complimentele mele, celor pe care sunt sigur că le primiți în fiecare zi. Sper doar ca logodnicul dumneavoastră
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1514_a_2812]
-
indulgență, ca pe un copil care își ignoră propria ignoranță. Dragul meu Bart, cuviosul Serafim Alexandru a învățat această rugăciune și a practicat-o, dar nu știu la ce treaptă a ajuns el. Știu însă că a primit la Athos încuviințare să o explice credincioșilor și să îi îndrumeze pe această cale, care este calea apropierii de Dumnezeu. Ca orice practică spirituală, și aceasta se face numai cu îndrumător și sub ascultare... Expresia realitate materială este nepotivită pentru un discipol al
KARMA. NOPŢI DE MĂTASE by DANIEL DRAGOMIRESCU MARIA ARDELEANU-APŞAN () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1614_a_2969]
-
un aer puțin visător, puțin romantic și-i spuse: În flash-urile mele eu port asemenea brățări. Ești mai bine pregătit acum, ca să-ți povestesc câteva din ele? -Sigur, cum să nu, te rog, se grăbi el să-și dea încuviințarea, prinzându-i mâna dreaptă și strângând-o plin de tandrețe între palmele sale. Femeia păstră câteva clipe tăcerea, părând să se mute în alt timp și în alt loc, cu o lumină de nostalgie în ochi: Îmi amintesc că eram
KARMA. NOPŢI DE MĂTASE by DANIEL DRAGOMIRESCU MARIA ARDELEANU-APŞAN () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1614_a_2969]
-
lateral față de ea, sprijinindu-mi coatele de bar. Voiam să o privesc din când în când pe Kristine flirtând cu Adler. Mă gândeam la numărul bărbaților însurați care trec prin asemenea mici probleme. Între o gură de vin și o încuviințare pentru doamna Pärchen, prin creier mi se derulau fel de fel de scenarii, tot atât de plauzibile ca și descoperirea unei pietre antice în propria curte. Adler era căpitan de submarin și, amuzat, mi-am zis că tendința de a-și apropia
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2226_a_3551]
-
depărtați, iar picioarele, care Îi erau Întrucâtva groase la coapse, erau dezvelite până sus de tot. Fără să se miște, spuse: ― Mi-am uitat cartea. Domnul da Silva Își țuguie buzele. ― Poți să Împarți cartea cu Callie. Singurul semn de Încuviințare pe care l-a arătat a fost să-și dea părul de pe față la o parte. Și-a dus o mână la frunte, apoi și-a trecut-o prin păr, spre creștet, ca pe o greblă, cu degetele lăsând În
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2054_a_3379]
-
colo, făcându-ne comode. Și apoi, după un timp corespunzător de tăcere, Obiectul făcu un zgomot. Era un murmur, un strigăt prins În gât, de parcă ar fi vorbit În somn. Apoi respirația Îi deveni mai adâncă. Și, luând asta drept Încuviințare, Calliope Își Începu lunga traversare a patului. Asta a fost, deci, legătura noastră amoroasă. Fără cuvinte, mascată, o treabă de noapte, o treabă de vis. Și eu aveam motive să las lucrurile să meargă așa. Ceea ce eram, indiferent ce-ar
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2054_a_3379]
-
care le dădeam erau importante, ci felul În care răspundeam. Îmi urmărea mimica. Lua aminte la stilul meu de argumentare. Femeile au tendința de a zâmbi la interlocutorul lor mai mult decât bărbații. Femeile se opresc și caută semne de Încuviințare Înainte de a continua. Bărbații privesc undeva, la o distanță medie, și perorează. Femeile preferă anecdoticul, bărbații deductivul. Era imposibil să fii În domeniul de lucru al doctorului Luce și să nu cazi În asemenea stereotipuri. Le cunoștea limitele. Dar erau
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2054_a_3379]
-
și am zis: "Doamne, ei știu că eu băgam în temniță și băteam prin sinagogi pe cei ce cred în Tine, 20. și că, atunci cînd se vărsa sîngele lui ștefan, martorul Tău, eram și eu de față, îmi uneam încuviințarea mea cu a celorlalți, și păzeam hainele celor ce-l omorau." 21. Atunci El mi-a zis: "Du-te, căci te voi trimite departe la Neamuri..." 22. Ei l-au ascultat pînă la cuvîntul acesta. Dar atunci și-au ridicat
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85087_a_85874]
-
cristal și niște păhărele roșii, a căror gravură amintea de niște vitralii turcești văzute din spate. - Cu plăcere, Sofia Petrovna, se întoarse Iag spre Sonia, ținând măsuța în mâini și punând-o apoi jos ca să-și poată desface mâinile a încuviințare. Pe balcon, fețele noastre căpătară o culoare purpurie în lumina soarelui care apunea; era bombat ca un gălbenuș de ou crud și, deși mușcat de acoperiș, se vedea în întregime, de parcă ar fi străpuns cu flacăra lui de la un capăt
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2163_a_3488]
-
am spus, de parcă mi-aș fi amintit și eu abia atunci, că am cincisprezece ruble fără câteva copeici. - Mie, dă-mi un gram, spuse Nelly pe neașteptate, mușcându-și buza de jos până ce aceasta se făcu albă. Închizând ochii a încuviințare, Hirghe își coborî capul abia sesizabil, puse țigara aprinsă pe marginea mesei și, fără a-i acorda nici o atenție lui Mik care, cu capul în palme (pe care-l ținea ca pe un ulcior), o porni înainte și înapoi prin
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2163_a_3488]
-
foindu-se nerăbdător pe scaun, emoționat ca înaintea unui frumos spectacol. Ce s-a întâmplat? — Chiar vă interesează? — Desigur. Gacel Sayah îl măsură din priviri, vrând să-și dea seama cât e de sincer, apoi își privi mama cerându-i încuviințarea, și, după gestul ei afirmativ, începu: — Tata, odihnească-se în pace, de la care am moștenit numele, era considerat cel mai curajos dintre tuaregi, deoarece a fost singurul capabil să străbată de două ori „Pământul pustiu din Tikdabra“. Toată lumea îl admira
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2101_a_3426]
-
urmă spuse: — Trebuie să ne grăbim să strângem tot. Cu cât vom pleca mai repede, cu atât mai repede vom ajunge la Sidi-Kaufa. — Să strângem tot? întrebă Laila cu vădită mirare. Asta înseamnă că trebuie să ridicăm tabăra? Iar la încuviințarea mută a fiului ei, adăugă: — Plecăm de tot? — Ce altceva putem face? răspunse trist Gacel. Apa acestui puț va rămâne otrăvită luni de zile, și poate că a sosit timpul să părăsim deșertul pentru totdeauna. Poate că avem norocul ca
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2101_a_3426]