12,882 matches
-
al nababului și de miliardele sale. Presa - călare pe ei! În special televiziunile. și vestea a incendiat rapid planeta Pământ. Nuntă mare, cu surle și surloaie, și aici, dar, și peste mări și țări. După aia, fuga, la pat! Că, mărul rezultat, o fi rodul și al tatălui, că, al unui alt tată, asta n-a mai interesat și nu mai interesează pe nimeni. A venit pe lume o fetiță. Drăgălașă, ca toate fetițele abia ieșite din găoacea mamei. Din nou
Hachiţe : schiţe şi povestiri ocrotite de promoroaca dragostei pentru viaţă by Constantin Slavic () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1196_a_1932]
-
patul nostru! 17. Cedrii sunt grinzile caselor noastre, și chiparoșii sunt pardoselile noastre. $2 1. Eu sunt un trandafir din Saron, un crin din văi. 2. Ca un crin în mijlocul spinilor, așa este iubita mea între fete. 3. Ca un măr între copacii pădurii, așa este prea iubitul meu între tineri. Cu așa drag stau la umbra lui, și rodul lui este dulce pentru cerul gurii mele. 4. El m-a dus în casa de ospăț, și dragostea era steagul fluturat
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85072_a_85859]
-
drag stau la umbra lui, și rodul lui este dulce pentru cerul gurii mele. 4. El m-a dus în casa de ospăț, și dragostea era steagul fluturat peste mine. 5. Întăriți-mă cu turte de struguri, înviorați-mă cu mere, căci sunt bolnavă de dragostea lui. 6. Să-și pună mîna stîngă sub capul meu, și să mă îmbrățișeze cu dreapta lui! 7. Vă jur, fiice ale Ierusalimului, pe căprioarele și cerboaicele de pe cîmp: nu stîrniți, nu treziți dragostea, pînă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85072_a_85859]
-
desfătărilor! 7. Statura ta este ca finicul și țîțele tale ca niște struguri. 8. Îmi zic: Mă voi sui în finic, și-i voi apuca crăcile!" Atunci țîțele tale vor fi ca strugurii din vie, mirosul suflării tale ca al merelor. 9. Și gura ta toarnă un vin ales, care curge lin ca răspuns la dezmierdările mele, și alunecă pe buzele noastre cînd dormim! 10. Eu sunt a iubitului meu, și el dorește de mine. 11. Vino, iubitule, haidem să ieșim
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85072_a_85859]
-
dreapta lui să mă îmbrățișeze! 4. Vă rog fierbinte, fiice ale Ierusalimului, nu stîrniți, nu treziți dragostea, pînă nu vine ea. 5. Cine este aceea, care se suie din pustie, rezemată de iubitul ei și zicînd: "Te-am trezit sub măr; acolo te-a născut mama ta, acolo te-a născut și te-a făcut ea." 6. Pune-mă ca o pecete pe inima ta, ca o pecete pe brațul tău; căci dragostea este tare ca moartea, și gelozia este neînduplecată
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85072_a_85859]
-
bere. Nu. Toate afișele puse ziua erau rupte noaptea. S-a organizat o pîndă și făptașul a fost prins. Este anchetat, înjurat, insultat. De ce, mă, dobitocule? Mă, dacă mai faci, te snopim în bătaie. Îhî. Mitică este iarăși prins, bătut măr, lăsat lat la pămînt. Dar năravul nu dispare. Cu sîrg, afișează materialele lui Zamfir și le rupe pe ale celorlalți. Poliția îl sperie, îl amenință, îl și căpăcește puțin, dar degeaba. Cu fața tumefiată, Mitică plînge. Lumea se adună și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1511_a_2809]
-
Moș Pantalon tace un timp și, cum și eu tac puțin ostentativ, după ce oftează, intervine: Se întîmplă uneori să ai dezamăgiri, dar stă în firea oamenilor să uite și, mai ales, să ierte. Vom vedea. Vezi ce multe fructe am? Mere, pere, caise, piersici, prune, nu pare grădina Edenului? Asta admir și eu. Dar te văd foarte rar acum. Treabă multă, obligații fel de fel. Dar n-ai echipă? Ba am o echipă și încă ce echipă, dar ce, te freacă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1511_a_2809]
-
acest motiv, n-a fost luat niciodată pe nepregătite, nu i s-a furat toporul, barda și nici cîrnații afumați. Bătrînul avea bani mărunți, mai mici și mai mărișori, după cum erau și urătorii. În tindă avea un imens coș cu mere, culese din curtea casei lui. Cînd prichindeii veneau, el, bătrînul, îi invita cu bunătate: Hai, luați și cîte un merișor. Așa, ziceți bogdaprosti. Mici, mici, dar șmecherași, copiii mai luau și cîte două. Atunci moșul se amuza. Ai luat merișorul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1511_a_2809]
-
și tu, mi-ai spune, nu? Da, se încurcă mogîldeața. Dar vrei două, nu? Da. Poftim, de la moșul încă unul. Dar l-am luat. Da? Ce băiețel cuminte ești tu! Moșul îl săruta pe frunte și-i mai dă un măr. Lasă-l și pe ăsta. Prea ești cumincior... Acum din nou moșul a rămas singur și privește insistent portița. Fulgii se întorlocau și deveneau foarte burtoși, căzînd în grabă. Eram acum umezi și lipicioși și nu le mai ardea de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1511_a_2809]
-
dintr-un covor, pătură sau haine, îți vine să dai foc la tot și să îmbraci costumul lui Adam. Și chiar Adam fiind, cînd te-ai uita în gura Evei, văleu, nici vorbă s-o săruți și să muști din măr. Norocul nostru că Dumnezeu ne-a permis să vedem doar atît cît este necesar ca viața să fie suportabilă. În consecință, Dragoș vedea exact ce trebuie să vadă un om sensibil. În anul acela cu îngheț a cules din cei
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1511_a_2809]
-
duc la piață, spune pentru el. Aleargă printre tarabe, ochii caută piersici, dar putea găsi orice, numai de ce avea nevoie nu. Intră în panică și, cu inima strînsă, într-un coș urît de tot, cumpărat de la o tarabă, adună banane, mere turcești, prune uscate, alune și tot felul de alte bunătăți. Aproape aleargă spre spital. Totul este învelit cu hîrtie, ca să nu se mai vadă. Ce mult ai întîrziat..., reproșează moale soția. Dragoș dezvelește comoara cu frica celui prins cu mîța
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1511_a_2809]
-
sectorul ăsta, stăm bine de tot. Tu ce zici? Eu zic ce zice șeful. Adică? Stăm bine în acel sector. Care? De aici nu văd. Păi, apropie-te. Aici, vezi toată zona asta? Da. N-avem nici o șansă. Ne bat măr. În plus, Neculiciu este un prost sadea. Tu ce crezi? Știu și eu? Este cam prostuț. Asta zic și eu. Nici o șansă. Dar dincoace, stăm bine. În plus, Motănel este tare de tot. Care Motănel? Așa îi zicem noi, amicii
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1511_a_2809]
-
Crîșmarul, șmecher ca orice crîșmar, propune: Doi lei o tartină. Vînzarea merge bine și mai, mai să-și scoată și prețul berii oferite pe gratis. A doua zi s-a votat cum s-a votat și Parpanghel a fost bătut măr, ca de fiecare dată. Crîșmarul încearcă marea cu degetul, la telefon: Dom' Parpanghel, am cheltuit... Du-te în p... mă-tii. Uluit, crîșmarul amenință: Dom' Parpanghel, nu mă înjurați. Să știți că trec la ceilalți... Treci în p... mă-tii
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1511_a_2809]
-
fac așa, coana Veta mi-a spus că nu-i bine așa..., și tot satul n-o scotea din cucoană. Băieții au fost cu uratul și coana Veta i-a pupat cu foc, le-a dat cîte 25 de lei, mere, pere, prune uscate, hidromel și alte bunătăți. Vă momește, dragii mamii. Își întinde scorpia plasa. Doamne ferește de japița asta! scîncea Aneta. Lumea spune că popa a lăudat-o în biserică. Spune că a cumpărat un nou clopot din banii ei
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1511_a_2809]
-
Dacă În această confesiune incontinentă nu apare din cînd În cînd bufonul să-și facă tumbele, cititorul Își va lua fulgarinul și umbrela și va da o raită prin piață. Nimic mai stenic decît o piață bucureșteană toamna. Piramidele de mere, roșiile cărnoase și gutuile acoperite de un puf roșcat ca pubisul școlărițelor, prazul cu alura lui cazonă, prins În fascii, verdele lui provocator Îmi amintește de patrule, de camuflaj, de bande teroriste; dar iată verzele Înfoiate, placide ca niște cloști
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2081_a_3406]
-
sau al unei persoane, el se vedea obligat să accentueze pe atributul degerată“. Fără Îndoială că valoarea cepei a cunoscut de-a lungul istoriei perioade de flux și reflux. Oricum, astăzi cuvintele lui Bălcescu... Mă pomenesc În fața tarabei, Încărcată de mere, de praz, de ridichi negre și de gulii. „Tare ghinionistă mai sînt, de cîte ori trec pe aici, Îmi spuneți că ceapa s-a terminat.“ — Eh, cucoană, dacă dumneata lenevești În pat și te boiești pînă la zece În fața oglinzii
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2081_a_3406]
-
care se iubesc prin cimitire. CÎnd rostești numele unui mort, imaginea chipului său Îți apare mereu În aceeași ipostază, de parcă din toate fotografiile cu el nu mai găsești decît una singură. Daniel, un copil palid, cu o căciulă rusească, cumpărînd mere În piața Amzei. Virgil, la 2 Mai, Într-o cămașă cadrilată, fîlfîindu-i deasupra blugilor, scoțînd apă din puț. Marius citindu-le prietenilor Într-o cameră cu lumina În surdină un pasaj frivol dintr-o carte extrem de serioasă. Nu știu ce selector diabolic
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2081_a_3406]
-
complex alimentar are și față pămîntie stafidită aidoma capetelor mici supte În ele conservate cu curara la Muzeul Antipa nu mumiile nu mumiile au demnitatea faraonică a morții materializate bătrîna asta beată cu labele ei legate-n cîrpe Înconjurată de mere de cornuri de rîuri de lapte și urină pare o plăsmuire a bucolicului În mizerie miasme de organisme putride sunet mic legănat cîntecel nani nani puiul mamii vino rață de-l răsfață și tu pește de mi-l crește la
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2081_a_3406]
-
care acoperă pereții. Se apropie, se distanțează, Își scoate ochelarii și-i șterge cu batista, se-ncruntă, zîmbește, din cînd În cînd face cîte o remarcă. Fotograful, așezat pe un taburet care dispare cu totul sub trupul masiv, descojește un măr cu mișcări atente ca și cînd ar desfășura un bandaj de pe deget; coaja gălbuie cade pe farfurie Într-o spirală perfectă. Pare plictisit. Mușcă din măr, Înghite În silă. O urmărește cu privirea fără ca ea să-l vadă. țce-a mai
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2081_a_3406]
-
Fotograful, așezat pe un taburet care dispare cu totul sub trupul masiv, descojește un măr cu mișcări atente ca și cînd ar desfășura un bandaj de pe deget; coaja gălbuie cade pe farfurie Într-o spirală perfectă. Pare plictisit. Mușcă din măr, Înghite În silă. O urmărește cu privirea fără ca ea să-l vadă. țce-a mai Îmbătrînit și asta uită să-și mai scoată pieptul Înainte și să-și sugă burta așa cum stă acum În profil cu omoplații ieșiți și cu fesele
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2081_a_3406]
-
bine În fotoliu și Închide din nou ochii. Și acum pentru că rîndurile se răresc, pentru că ei pleacă tot mai departe și pentru mai lungă vreme și iarna Își Înfige țurțurii Într-un creier Încă Îmbătat de vară, sfîșii pielea acestui măr și mușc pînă ce sîngele gingiilor mele pătrunde În carnea lui de zăpadă. Se apropie sfîrșitul unei cărți, Îl presimt ca pe sfîrșitul unei istorii, o civilizație obosită care capitulează În fața barbariei. Cuvintele se ghemuiesc cuminți În somnul gîtului și-
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2081_a_3406]
-
o ținea legată de gît Într-o cîrpă, se pripășise pîn cartier de fo cîteva săptămîni. Își făcea de lucru pă la aprozar că-i mai dădea Fănica, a dă să ține cu Gheorghe țiganu, mai o roșie, mai un măr, ce-avea și ea și mi-a spus azi dimineață, cînd mă dusei să cumpăr vinete de zacuscă, da nu mai apucai că să termină. Văd c-ați luat gogonele. — Păi luai și io ce găsi. - Și ce-a spus
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2081_a_3406]
-
să omoare nici o muscă“. N-avea timp de pierdut: dinspre celălalt capăt al pajiștii aceleia lungi și atît de pașnice, de dincolo de cercurile jocului de crochet, pe sub umbra falnicului pin somnoros, se apropia soția vicarului, cu un coș plin cu mere. Înainte ca ea să ajungă lîngă ei, trebuia neapărat s-o convingă pe maică-sa, dar nu-i veneau pe buze decît vorbe copilărești: „Ba da, ba da, ba da!“ Maică-sa se lungi În șezlong și-i spuse surîzătoare
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1985_a_3310]
-
să strălucească În fața lui Johns... Hoinărind printre gardurile de nuiele, Își lăsa gîndurile să vagabondeze. Era o grădină luxuriantă, care ar fi fost o Încîntare pentru un copil, dar era rezervată exclusiv unor adulți căzuți În mintea copiilor. Ici-colo, cîte-un măr bătrîn și parcă sălbatic se Înălța peste vreun boschet de trandafiri, peste vreun teren de tenis sau peste ferestruica unui closet transformat În magazie de către grădinar - un bătrînel ce-și semnala de departe prezența prin zgomotul coasei ori a roabei
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1985_a_3310]
-
-se iar În fața mătărângelor uriașe, ca babuinul hamadryas. Mi-am făcut obiceiul să vin la lecții fără chiloți. Negroidul ieșea exact cu fata care-mi plăcea mie mai mult: delicată, foarte blondă, chip de ingenuă, sâni frumoși În formă de măr. Veneau la școală ținându-se de mână. În timpul temelor În clasă, lăsam Întotdeauna ferestrele Închise; fetele se Încălzeau, Își scoteau puloverele, sânii li se lipeau de tricouri; iar eu mă masturbam În spatele catedrei. Îmi amintesc și acum ziua În care
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2052_a_3377]