1,237 matches
-
meserie respectabilă. — Slabe șanse, Pem. Când l-am văzut În rolul chelnerului din Bătrânul evreu, am știut că și-a găsit o métier. Pe hârtie, rolul nu oferea nimic, dar el a smuls hohote de râs la fiecare replică. (Chicoti, Înveselit de amintire.) Acum, că mă gândesc mai bine, asta se Întâmpla aproape exact acum un an, pe șase ianuarie. Să sperăm că și premiera lui James va avea același succes!] „- Te duci la familia Hartlock diseară, Margaret? — Cred că da
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1871_a_3196]
-
pentru a pleca mai devreme. Făcuse toate gesturile pe care le face o gazdă, Întreținuse conversația - deși nu Își amintea ce spusese - și chiar Încercase, când și când, câte o glumă. Cu multă delicatețe, Marion Terry se străduise să Îl Înveselească, asigurându-l că rolul dnei Peverel era cel mai bun din câte avusese până atunci, iar Elliott, după ce băuse prea mult vin, povesti o Întâmplare lipsită de haz, Întâmpinată de tăcere. Nimeni nu pomeni huiduielile. Alexander ocupă intenționat un loc
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1871_a_3196]
-
și, inevitabil, extraordinarul succes al lui Trilby. Pulpa de miel cu sos de mentă preparată de dna Smith se bucură de laude unanime, iar Henry Îi făcu semn lui Smith să fie generos cu vinul de Bordeaux, așa Încât atmosfera se Înveseli. Sturgis Îi amuză povestindu-le despre felul În care romanul lui Du Maurier fusese supus celei mai vulgare exploatări comerciale În America. Se părea că În presă se făcea intens reclamă la ghete și pantofi marca Trilby, ilustrată cu gravuri
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1871_a_3196]
-
dar simțeam că vara era pe trecute. Vara s-a terminat acum ceva timp și nu mai vine înapoi. A plecat pur și simplu, nu mai e. Bau, bau, spiridușii din basm, spânii sunt răi, atunci chem licuricii să mă înveselească. Văd fantasme splendide răsucindu-se împreună cu ele însele, făcând piruete, cu tocurile de cristal pășind pe scena de marmură lucioasă. Ele mi-au șoptit o poveste. Erau singure, înconjurate de copaci, copaci situați printre întuneric întunecat. Cine mi-a spus
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1508_a_2806]
-
veseli, veselii fluturi roiesc nestingheriți, nestingheriți roiesc prin acutele țipete de flori. Petalele multicolore și frumos mirositoare le zâmbesc acelor mulțimi și zâmbesc petale ce mirosul și l-au pierdut încercând să-l înalțe spre cer. Seninul cer sincer se înveselește de bucuria întregii feerii. Se bucură cerul de ale lor bucurii. Însă nu vrem să schimbăm cu nimic înfloritul peisaj ce în față-l avem, pe care limpede apa îl redă în picături. Pârâul și izvorul cu pietricele și pești
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1508_a_2806]
-
ceva. Chestia asta are chiar și o terasă. Muntele se vede adânc de pe ea. Dansăm împreună: Ce zici, dansăm? mă întreabă spontan. Îhm, răspund și eu spontan. Nu e de vină atmosfera însă când intrăm mă întristez. Vrei să ne înveselim? Este discotecă în oraș. Ce mai așteptăm? Mergem și ne distrăm. Dansăm și e minunat să fiu cu el. Încerc eu câte ceva, însă e mereu cu ochii pe mine. Așa că ajungem și înapoi. Când să plecăm din mașină stăm o
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1508_a_2806]
-
să mă ducă înapoi, așa că mai călătorim o dată împreună. Și ne distrăm mișto de data asta. Și când aflu că sunt însărcinată, deși ne-am întâlnit de câteva ori (am mers și în discotecă atunci când eram tristă vroia să mă înveselească din nou), plec înspre părți străine. Ca la prima noastră întâlnire, ne revedem la bar: Can I buy you a drink? No, thank you. I insist. Fine, then. Și faza e că petrecem din nou timp împreună. Până într-o
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1508_a_2806]
-
fi frica de o relație. Pur și simpu clipa. Ceva pur, curat, sincer. De pe terasă se vede muntele, adânc. Suntem la înălțime. Nu e de vină atmosfera, însă când intrăm mă întristez. El vede imediat și spune: Vrei să ne înveselim? E discotecă în oraș. Ce mai așteptăm? Fără ca tensiunea să scadă, totul devine de vis. Ne distrăm. Eu nu prea pot să încerc nimic, căci e mereu cu ochii pe mine. Ceea ce nu mă deranjează. Faptul că numai la mine
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1508_a_2806]
-
Îmi dăduse numărul de la celular, deci pentru a veni și el când vroiam eu deși el venea și-așa exact când trebuia însă l-am aruncat. Și atunci, într-o noapte la bar, sincer surprinsă, m-am bucurat (m-am înveselit toată) când se așeză lângă mine. Can I buy you a drink? No, thank you. I insist. Fine, then. Mă tachina, fără a forța nota, și mi-am amintit cum a început totul: chestia asta chiar era incitantă, și nu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1508_a_2806]
-
Cu picioarele obosite cât doi bulumaci... Care când merge, își mestecă șezutul. Și care pare făcute doar ca să-ți ție rândul la Alimentara... D-aia, zic, e mai dibaci că nu ți-ai procurat nevastă. Pentru ce să ți-o înveselească toți gherțoii din bloc?!... Unde stai? Stai la bloc? - Nu stau nicăieri. - Dacă stai la bloc, mie poți să-mi zici. Că și eu stau la bloc, de la dispecerat n-au avut repartiții decât cu sudorițele și formatorii... Că și
Cei șapte regi ai orașului București by Daniel Bănulescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295562_a_296891]
-
și ea glasul cu glasul rugăciunilor mele Penetrând mai departe Printre ostroavele drept credincioșilor Printre munții de pilaf ai celor blânzi și dezgustați de pilaf Printre inimile fierbinți ale covorașelor de șters pe picioare Printre care viețuiesc, cu care mă înveselesc și de sub care cânt Rămânând atârnat de rugăciunile mele Trăgîndu-mi în interiorul rugăciunilor mele și mâinile și picioarele Plin de-o bucurie sălbatecă Rugîndu-mă neîncetat Ca Dumnezeul meu să mă treacă între numărul acelora Care dansează numai cu Numele Dumnezeului lor
Cei șapte regi ai orașului București by Daniel Bănulescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295562_a_296891]
-
focalizată pe mine. Nici nu te-am întrebat ce-ai mai făcut! Fiona s-a strâmbat. —Stai liniștită. Chiar trebuie să fii focalizată pe tine atunci când vrei să rămâi gravidă. Vreo bârfă, ceva? Am nevoie de ceva care să mă înveselească. Fiona a tresărit. —Da, am vești, dar mă tem că sunt tot deprimante. Noaptea trecută am avut parte de un episod dramatic și-abia așteptam să spun cuiva. A! Dă-i drumu’! Alison s-a aplecat în față nerăbdătoare. Era
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1906_a_3231]
-
tristă. În fond, Paolo și Giorgio sunt încă mici. Peste câțiva ani, s-ar putea să ai parte de aceleași necazuri ca și mine, numai că în doză dublă. —Grozav! Alison a scos limba la Fiona. —Tu trebuia să mă înveselești, nu să mă faci să mă simt și mai rău. —Scuze, i-a răspuns femeia spăsită. Dar asta e realitatea vieții de soție numărul doi, în cazul în care sunt și copii implicați. La noi nu e ca în The
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1906_a_3231]
-
o astfel de forță umanizatoare, spuse Virgil. Nedumeririle lui Vultur-în-Zbor se preschimbaseră într-o mlaștină de deprimare nedorită. Nici Virgil Jones nu părea mai vesel. Se ridică, se scutură, își îndreptă pălăria, își curăță pantalonii de praf și încercă să înveselească atmosfera. — întotdeauna m-am gândit că muntele Calf este ca un lingam uriaș, bălăcindu-se într-un yoni care este Marea, adăugă el și se văzu nevoit să-i explice nedumeritului Vultur-în-Zbor: O circumlocuție sanscrită, dragul meu Vultur. O glumă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1986_a_3311]
-
Nu mai putea face nimic: trebuia să urce. — Ei drăcie! Repetă Deggle. Silueta lui deșirată și fragilă nu era făcută pentru astfel de efort fizic. Numai gândul la el îi făcea limba s-o apuce pe calea blasfemiei. Se mai înveseli la ideea reacției lui Grimus - și a lui Jones - când vor descoperi că s-a întors. întors, rosti el cu voce tare înspre plajă. întors ca să facă un lucru pe care ar fi trebuit să îl facă cu mult timp
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1986_a_3311]
-
Da, Grimus, a răspuns ea. Vultur-în-Zbor și-a înăbușit o izbucnire de mânie, amintindu-și sfatul lui Virgil: Așteaptă momentul potrivit. Hipnotizarea Mediei a fost un succes total. Sugestia post-hipnotică i-a îndepărtat complet din minte vuietul. Vultur-în-Zbor s-a înveselit puțin, apoi s-a gândit: Mă întreb câtă hipnoză a folosit asupra Prepelicarului? Media dormea. Prepelicarul stătea ascunsă în camerele ei. Grimus și Vultur-în-Zbor stăteau în Camera Păsărilor, printre picturi și zburătoare împăiate sau adormite. — Pașnice ființe, spuse Grimus. Pot
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1986_a_3311]
-
dezveliți intenționat de reverele joase ale hainei sale. — Paula, ești prea fermecătoare pentru gardienii ăia de pușcărie. (I-am tras reverele unul peste celălalt.) Sau așa-ți menții În formă pacienții vîrstnici? — SÎnii sînt pentru Frank. Voiam să-l mai Înveselesc puțin. Crezi c-o să funcționeze? — SÎnt convins c-o să funcționeze. Dacă nu ești sigură, poți să verifici În prealabil cu altcineva. — Un fel de control al calității? Poate... dar unde să fac asta? La clinică? — N-ar fi etic. Nu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1875_a_3200]
-
proprietară de cabaline și a unui parc de divertisment în care Arti se pregătea să amenajeze în curând tobogane de apă. Dar și Pablo intrase în șir, așa că le aduse o noutate, chiar atunci când mâncau, o veste menită să-i înveselească: la ce bun să mănânci, după ce ai în față atâtea delicatese, dacă gura nu îți e aranjată? Noutatea era că el și Max-Dinte își înfrățiseră banii, cu ceva timp în urmă, iar lanțul de clinici stomatologice era gata. Izbucniră în
Omar cel orb by Daniela Zeca () [Corola-publishinghouse/Imaginative/607_a_1328]
-
de nuntă e gata. 38 Sub ochii mesenilor, galbenă de spaimă, Lina se ridică, urmată de bărbat. Străbătură curtea pietruită printre lăutarii care o daseră acum pe Marșul miresei și, în prag, fata se opri. Văzu fețele luminate de lămpi, înveselite de chef, resturile de mâncare în farfuriile murdare, lăutarii osteniți, cântând din obișnuință și simți aerul rece al nopții înfrigurînd-o. Stere îi întinse mâna peste prag și o așteptă. Avea palmele calde și râdea stingherit. Soacra se strecură afară, plângând
Groapa by Eugen Barbu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295563_a_296892]
-
nu-i nimic! într-un an, doi se face și aici mahala. Primăria vinde locuri încoace... Se ridică și căută sticlele de rachiu. Destupă una și umplu trei cești ascunse prin rafturile cjrciumii. - Ia luați. Băutura e bună, te mai înveselește... Și goli păhăruțul ei. Soacra și Lina nu se îndemnau. De afară se auzeau glasurile gunoierilor. Mirosea a iarbă proaspătă și soarele sclipea încă în geamurile murdare. Aglaia tot mai trăncănea. Lina o privi ostenită. Avea o fată slabă și
Groapa by Eugen Barbu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295563_a_296892]
-
ograda murdară. - Bine c-am terminat! răsuflă Gheorghe ușurat. Cocîrță se spălă pe mâini și veni spre ei. Se așezară pe buturugi. Peste câmp, îi văzură și pe ceilalți sosind. În frunte era Stăpânul gonind, gonind. După el, ceata. Se înveseliră. - Noroc! aruncă Bozoncea de departe, a nimerit ucenicul? - Dacă -la adus mandea! se fasoli ăl bătrân. - Le-ați făcut formele? - În regulă. 61 Starostele cercetă gloabele, le pipăi rănile proaspete și clătină mulțumit din cap. - O să ne mai odihnim și
Groapa by Eugen Barbu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295563_a_296892]
-
zâmbea. Gura i se strângea în margini răutăcios. Părul moale, castaniu îi cădea într-o parte. Cel tânăr o privi o clipă și bău până în fund. Buzații osteniseră, dar nu se lăsau. Începuseră să cânte fără perdea. Iute s-au înveselit manglitorii. Stăpânul și-a așezat ibovnica pe genunchi și-a mai destupat o sticlă. Oacă juca geamparalele pe coate, își legase pantofii de șireturi și-i atîfnase de gât. Se răsucea numai în ciorapi, împrejurul mesei, clipind către Sandu, care
Groapa by Eugen Barbu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295563_a_296892]
-
și striga: - Ia-l, unchiule! De pomană ți-l dau, dacă n-o fi bun. Gorobetele scotea doi lei și-i așeza în palma celui tânăr. Veneau și ceilalți pe urmă. Cereau câte două cornete. - Ia, nu te-nghesui! Se înveselea Paraschiv văzîndu-i așa proști. Să mai fi avut un sac . de vânzare, că țăranii erau ca oile: până puca să cumpere unul, că pe urmă curgeau! Când terminau sacul, o ștergeau prin mulțime, după ce le mai umbla Gheorghe prin chimire
Groapa by Eugen Barbu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295563_a_296892]
-
uitat la chelneri, să nu învîrtească vreo șmecherie, a ridicat și de-acolo o sumă și s-a întors la masă. Parcă dracul îl învățase să facă așa. Pe urmă, mai ia un pahar, mai ia altul, s-a cam înveselit. Și-a sculat nevasta, a dansat un vals, nădușise, a mai golit un pahar. Căpătase curaj. Femeia de alături nu se ridicase. Bea și mânca. -La simțit Bozoncea slab. Le-a șoptit pungașilor: - Duceți-vă de le luați muierile la
Groapa by Eugen Barbu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295563_a_296892]
-
de cai, trosnitori, carditori, tâlhari de drumul mare, toată crema caramangiilor. Ședeau pe ciment și așteptau să fie trimiși la ocne. Jucau barbut pe șest, înțeleși cu paznicii, să le mai treacă timpul. Cum i-a văzut Gheorghe, s-a înveselit. Îi cunoștea aproape pe toți. Pe unii din ei el îi învățase să ciordească. Acum erau șefi de bandă, cu morți pe suflet și cu condamnări în șir, fugiți, scăpați de sub escortă și iar prinși, unii cu câte o sută
Groapa by Eugen Barbu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295563_a_296892]