1,385 matches
-
cu noaptea în cap să vedem ce daruri ne-a adus. Acestea erau vreo cămășuță, un pantalon, ciorăpei, lucruri utile, care oricum ni le-ar fi cumpărat, dar noi, totuși, ne bucuram. Mai primeam jucării făcute de tata la atelier, cărucioare, tractorașe, camioane, vopsite frumos în diverse culori. Cât am fost mai mici, am crezut că erau făcute de Moș Crăciu în persoană, dar mai târziu am aflat că erau confecționate de tata. Ca s-o dreagă, mama ne spunea că
Toamna amintirilor : povest iri by Ioan Ilaş () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91664_a_93188]
-
altă parte. Se stârnesc În care cu fân și-n pubele de gunoi; urmăresc dungi de kerosen pe mijlocul străzilor; dau colțuri; pătrund prin uși doborâte. Un foc pătrunde În brutăria lui Berberian, dând gata repede rastelurile de pâine și cărucioarele de patiserie. Își croiește drum spre camerele de locuit și urcă scara principală pe care, la jumătatea drumului, se Întâlnește cu Charles Berberian Însuși, care Încearcă să-l Înăbușe cu o pătură. Dar focul Îl evită cu vicleșug și dă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2054_a_3379]
-
alimentara scundă, cu mușcata veștedă lângă casierie, am trecut pe lângă ruinele cu zugrăveală albastră ale unor case ca din Malte Laurids Brig-ge, pe lângă bătrâne întorcînd mirate capul după mine, am înaintat cu moartea în suflet printre curți cu plozi în cărucioare și fetițe lovindu-și palmele câte două și bolborosind, am evitat privirea țigăncii din balconul sprijinit pe doi cherubi de ipsos cojit și am ajuns în fața casei de la numărul 66. Astăzi ea nu mai există, cartierul tot a fost demolat
Pururi tânăr, înfășurat în pixeli by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295573_a_296902]
-
spre tejgheaua de pe o latură a primei odăi, dincolo de care, pe rafturi, erau tot felul de obiecte jalnice (dar extrem de atrăgătoare pentru mine): pistoale cu apă din plastic de culoarea vomei, mingi descentrate, roșii cu buline albe, un fel de cărucioare de tablă pictată trase de căluți tot de tablă... Pe tejghea țopăiau mereu câteva jucării mecanice, extrem de primitive, din aceeași universală tablă: crocodili care clămpăneau din fălci, broaște și cocoși cu cheiță, buburuze mari cât pumnul... Mori de vânt din
Pururi tânăr, înfășurat în pixeli by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295573_a_296902]
-
călcând pe pâsla moale, care făcea imposibil orice sunet. Doar inima îmi bătea dureros în piept, în ochi, în degete, în tot corpul. M-am pierdut în întortocherea tunelului de sub bolta de cupru-nverzit, privind iar pendulele stricate, câinii mumificați, cărucioarele cu zornăitoare pleznite prinse pretutindeni în plasa deasă. Un caiet de elev, cu cerneala rândurilor pătată de apă, un mulaj de ghips al unei danturi cu un canin de metal, un biscuit muced... Tunelul vibra tot mai mult, ca de
Travesti by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295574_a_296903]
-
Cineva a spus, foarte expresiv, că „Hong Kong-ul e un uriaș stup în care zi și noapte milioane de albine zumzăie, aduc, duc și consumă hrană într-un exces de neon și țăcănit mecanic (semnalizarea acustică, pentru nevăzători, a semafoarelor). Cărucioare, tarabe, food court-uri, terase. Și oameni, mulți oameni care se mișca necontenit între ele”. A avut dreptatea lui sau a ei despre acest oraș. Cei care nu-și pot permite o asemenea excursie, pot să se bucure de explicațiile și
Impresii de călătorie by Victor Geangalău () [Corola-publishinghouse/Journalistic/1217_a_1939]
-
acum, cu toate re-re-re-re... venirile la ordonanțe și hotărâri, nimic. Praful se alege de hotărârile voastre, pentru că sămânța românului nu vrea pur și simplu să moară, dimpotrivă, dacă mă uit bine În jur, a Început din nou să crească numărul cărucioarelor. Măi să fie ! Vă Întrebarăți vreodată serios de ce nu vă reușește pasiența și nici nu vă va reuși ? Întrebați-vă și priviți bine În jur și În Sus, mai sus de voi, poate vă va lumina careve, dacă singuri nu
Când îngerii votează demonii sau România răstingnită by Leocadia Georgeta Carp () [Corola-publishinghouse/Administrative/1182_a_1887]
-
o clădire nouă, din sticlă, cu alură futuristă, care se învecinează cu Piața Poporului. Nu se situează prea departe de vechea zonă franceză, unde parfumul stilului ultimului secol încă mai persistă, invitând băutorii de ceai și pe cei care plimbă cărucioarele de copii să își aducă aminte de ritmul domolit al vieții care acum nu mai este de regăsit. Shanghai-ul este preocupat să se reinventeze. Când am pătruns pentru prima oară în Sala de Expoziții, am fost izbit de modul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2287_a_3612]
-
era rămânea intactă. Eram convins, privindu-i, că eu aparțin altei civilizații. Lumea aceasta în care mă născusem, cu trenurile și gările ei mizerabile, cu satele din Bărăgan, cu șoselele naționale pe care întîlneai căruțe ponosite, bicicliști beți, femei împingînd cărucioare hodorogite, turme de vaci și de oi, bătrâne îndoite din șale care cărau legături de vreascuri în spinare, toată viața aceasta a "Romîniei profunde" care nu avea nimic idilic în ea ― o vedeam fără să o percep în incomensurabilul mizeriei
Despre limită. Jurnalul de la Păltiniș. Ușa interzisă by Gabriel Liiceanu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295599_a_296928]
-
dac-ai ști prin cîte am trecut. Juan Lucas o luă de braț, liniștește-te, liniștește-te; ridică mîna și Începu să pocnească din degete și atunci totul se liniști ca prin farmec și ieșiră ca din pămînt hamalii cu cărucioare, dorind să-i servească care mai de care și gata să ducă Întreg bagajul domnului și doamnei. Apoi, ținînd-o tot timpul de braț, o conduse spre imensul hol luminat al aeroportului, mergeau ca pe covoare scumpe și moi spre lumină
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2098_a_3423]
-
Apoi a trecut pe un film alb-negru. După care a schimbat aparatul de fotografiat. Apoi întreaga echipă de producție de nivel mai înalt s-a mutat într-un supermarket, pentru a continua ședința foto. Unde toți oamenii care își împingeau cărucioarele pline de cumpărături întorceau capetele după modelul slăbănog și murdar pe față, care se apleca peste carnea congelată. Ashling era înfiorător de rușinată - și îngrijorată. —Pozele astea or să iasă ridicol. Nu vom avea cum să le folosim. În momentul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2243_a_3568]
-
clipește și privește Într-o parte. Apoi adăugă, de parcă ar fi ținut să dea dovadă de inteligență: — Există mode la bebeluși, ca la fuste? — Ascultă ce-ți zic, adăugă domnul Mundy, clătinînd gelatina. Ce nu vedeai pe vremea aia erau cărucioarele pentru copii. Dacă apărea vreunul, era o minune. Pe vremea noastră li se zicea „sertar“. Noi ne Împingeam verișorii Într-un cărucior pentru cărbuni. Pe-atunci copiii mergeau mai repede În picioare și-și cîștigau existența. — Ați fost trimis să
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2284_a_3609]
-
simplu telefonul, În ciuda faptului că nu merit altceva, iar ea ar avea tot dreptul să refuze. — Da, spune ea Într-un tîrziu. Cred că e o idee excelentă. 29 — Nu știu cum să procedez În legătură lu Lisa, recunoaște Trish În vreme ce Împingem cărucioarele prin parc. — Ce-i cu ea? mîrÎi eu. Nu putem pur și simplu să o Îndepărtăm, spune Trish. Tu nu poți să faci asta. Și eu sînt Îngrozită de purtarea ei, dar ne e prietenă bună și nu poți să
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1966_a_3291]
-
pasageri intră în port decis, ca un dispozitiv de luptă, făcând clădirile de culoarea noroiului să pară și mai mici. Pe fundal șirul neregulat de acoperișuri se conturează ciudat, amenințător. Pe măsură ce se apropie, femeile își croiesc drum spre el, împingând cărucioare de mână, ducând vase cu banane și alune, pește afumat în frunze de palmier. Docherii formează un lanț, trecându-și de la unul la altul sacii și cutiile până la depozitele companiei, iar femeile lasă jos încărcătura și discută între ele. În
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2322_a_3647]
-
albăstrui pe care cauciucurile Goodyear le lăsară în urma automobilului. Îndreptându-se către Central Park West cu viteză, Sachs își concetra toată atenția pe evitarea pietonilor, a mașinilor lente din trafic, a bicicliștilor și a patinatorilor pe role. De asemenea, a cărucioarelor de copii. Erau peste tot. La naiba, de ce nu erau toți copiii ăștia acasă dormind așa cum ar fi fost normal? Decise atunci că avea nevoie de puțin ajutor. Așa că scoase din torpedou girofarul, îl montă pe bordul mașinii și îi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2103_a_3428]
-
de ani de zile. Rhyme însuși porni pe teren. Cercetarea începu de la scena sângeroasă a evadării din Centrul de Detenție și fu purtat apoi pe coridoare întortocheate, luminate fluorescent în culoarea algelor verzi. Prin colțuri izbite de nenumărate ori de cărucioarele cu provizii și de paleți. Prin debarale și încăperi de încălzire. Toate în încercarea de a călca pe urmele, și mai ales de a ghici gândurile, lui Erick Weir. Traseul fusese parcurs, desigur, cu ochii închiși, și doar în mintea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2103_a_3428]
-
zâne, prințese și prinți, vrăjitori. Unii pășeau, alții dansau, veneau pe roți, atât de încet încât păreau că se află sub apă, unii pe catalige, pășind mai grațios decât cei mai mulți oameni care se plimbă pe bulevard, alții în care sau cărucioare decorate cu pene, dantelă și luminițe sclipitoare. Toți se mișcau în perfectă armonie cu sunetul tobei. Bang... Bang... Fețe mascate, fețe pictate cu alb sau negru sau argintiu sau auriu, fețe pudrate cu sclipici. Mâini ce jonglau cu mingi, mâini
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2103_a_3428]
-
încântătoarele monumente arhitectonice și umane agonizând într-un dulce crepuscul pe valurile blânde ale senectuții. în fiecare dimineață de marți și sâmbătă, când turiștii debarcau cu forfota lor obișnuită, sute de bătrâni venețieni, bocănind cu bastoanele, cârjele sau împingând roțile cărucioarelor pentru faza ultimă, se înghesuiau pe chei în așteptarea vizitatorilor pe care apoi, cei care mai puteau, îi conduceau ca niște ghizi destoinici prin oraș, arătându-le cutare palat, cutare canal sau cutare mătușă de 106 ani ce mai reușea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1959_a_3284]
-
nou strat al personalității: hiperEul, pentru care Raiul are porți automate și se numește hipermarket. Cumpărături fericite! Investitorii din lumea întreagă au privit cu entuziasm isteria în masă din hipermarketurile românești din perioada sărbătorilor: coșuri umplute ochi, trafic jamuri de cărucioare aflate bară la bară mai ceva ca pe DN1, provizii făcute de parcă s-ar fi dat avertizarea de uragan, cozi cu certuri care aminteau de carnea care se dădea „pe sub tejghea“, casierițe aflate în pragul clacării nervoase, programe prelungite mult
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2193_a_3518]
-
o mică paporniță-geamantan, cu tot ceea ce le trebuie, au caș, au ouă, au lumânări de pus la cap în caz că... Doamne ferește! Lasă impresia că pot merge la nuntă sau la morgă, după caz. În fine, deșeurile civilizației urbane: bătrâni singuri în cărucioare, conduse rapid de infirmieri neglijenți și pe jumătate beți. „A venit lumina!“ - mai ții minte, Codruț, strigătul de bucurie al anilor ’80? Termin de scris cartolina. (Trei zile mai târziu) P.S. Din cauza imbecilității abisale a unei funcționare a Poștei Române
[Corola-publishinghouse/Journalistic/1949_a_3274]
-
sprijina arcada bolții. În partea stângă, ca în orice biserică, stă neclintită icoana Maicii Domnului, pentru care vin oamenii la Giurgeni. Parcă te-așteaptă să te apropii de ea, să o cuprinzi cu iubire, ca să te poată salva. Oameni în cărucioare, cu suferințele bolilor pe chipuri, stau cuminți și își așteaptă rândul. Afară, se înconjoară biserica de trei ori cu lumânarea în mână. Pornesc și eu la un astfel de drum, pentru prima dată. La Nicula se merge în genunchi în jurul
Maica Domnului de la Giurgeni by Mihaela Manu () [Corola-publishinghouse/Journalistic/1645_a_3101]
-
plăcere“. Doar ca să o enervez. Totuși nu observă. Poartă căști și se uită la ecranul din față. Servitul băuturilor durează o veșnicie, dar nu contează. Mai avem oricum încă șase ore de pierdut. Facem tăvile de mâncare teanc apoi tragem cărucioarele duble, grele, pe culoar. Azi e de ales între pui și miel. Aș vrea vită, spune femeia care mai devreme dorea ceai. Mă tem că nu puteți să alegeți decât între pui și miel azi, îi spun cât pot de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2278_a_3603]
-
centrele comerciale din State? Păi, pentru început nu se pot compara cu ale noastre. În Irlanda centrele comerciale sunt mereu pline. Sunt mereu oameni care fumează, în ciuda semnelor cu „Fumatul interzis“. Tinere mame vlăguite te lovesc mereu în călcâie cu cărucioarele lor, și adolescenți în trening se uită amenințător la tine. În mallurile din Irlanda, oamenii par să piardă pur și simplu timpul. În State nu e așa. Prudential Centre e atât de curat încât ai putea mânca de pe jos fără
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2278_a_3603]
-
se întîmplă, unde este incendiul ? se întreabă din nou X. Vocea nu zice nimic. Dar o simte cum gîfîie. oamenii sunt totuși prezenți prin lucrurile pe care le-au abandonat. Pentru că și-au abandonat totul : și-au abandonat mașinile, bicicletele, cărucioarele, trotinetele, valizele, sacoșele, ghiozdanele, pălăriile, bastoanele, umbrelele... Iar unii și-au mai abandonat pardesiile, fularele, sacourile, țigările pe care tocmai le fumau (X are impresia că unele mai ard încă). Pretutindeni zac risipite poșete, ziare nedeschise încă, pîini proaspăt cumpărate
Negustorul de începuturi de roman by Matei Vişniec () [Corola-publishinghouse/Imaginative/605_a_1341]
-
de genți de voiaj, tone de pălării, tone de papuci de casă, tone de pantofi cu toc (de damă), tone de ziare umede, sute de kilograme de ochelari, tone de eșarfe și mănuși... Un munte de biciclete, de landouri, de cărucioare pentru handicapați, de cîrje, de bastoane și de proteze. Lucrează ca un robot, cu îndîrjire, fără să se plîngă de nimic, fără să schimbe un singur cuvînt cu Vocea. munca îi face bine. mai trece un an. spală trotuarele din fața
Negustorul de începuturi de roman by Matei Vişniec () [Corola-publishinghouse/Imaginative/605_a_1341]