2,425 matches
-
-i servi, dar, de fapt, cel mai adesea îi deservesc. Paradoxal, eu aș spune că Diogene nu era cinic, nici Aristip hedonist, dacă ne limităm la neînțelegerile și aproximările asociate cel mai adesea cuvintelor și numelor proprii reduse la niște caricaturi. Astfel încât greșesc cei care-i cantonează pe Diogene și pe Aristip în rolul de mici socratici, sau chiar de socratici minori. Ca și Socrate, și în aceeași măsură ca el, cei doi concentrează o putere de foc considerabilă dacă sunt
[Corola-publishinghouse/Science/2095_a_3420]
-
reputație a hedonistului (ieri ca și astăzi) face din el un personaj cusurgiu, afemeiat, mâncău, băutor, amoral, imoral, necumpătat, trăind plăcerea fără amestecul conștiinței, asemenea unui animal lipsit de orice simț moral și de orice considerație pentru aproapele său. Această caricatură îi amuză pe cei care vor să se dispenseze astfel de o analiză, de o critică și de un real efort de reflecție asupra unui corpus căruia îi refuză până și dreptul de a fi așa ceva. Pe scena socratică se
[Corola-publishinghouse/Science/2095_a_3420]
-
se schimbă cu timpul: ceea ce afirmă Diogene Laertios la trei secole după Hristos diferă uneori de fragmentele din doxologia stoică - din Cicero îndeosebi - ori din patrologia greacă sau latină: Lactanțiu, Grigore din Nazianz și Augustin însuși practică în mod intenționat caricatura: ei îl recuză pe Aristip în totalitatea lui, ca vinovat de a fi un magistru într-ale plăcerii pentru prea mulți oameni de pe acest pământ, apoi de a fi justificat și legitimat dezmățul, luxura, viciul animalic și grosier. Lipsesc nuanțele
[Corola-publishinghouse/Science/2095_a_3420]
-
dintre filosofii hedoniști ai Antichității, contemporani cu Platon sau anteriori lui, a susținut această teză a rutului animal pentru a califica excelența plăcerii? Nimeni în afară de polemiștii preocupați să evite lectura textelor și examinarea argumentelor demne de acest nume. 3 Dincolo de caricatură. Platon forțează nota, și o știe. Boxer, luptător și polemist de rea-credință, aici ca și în altă parte, el caricaturizează poziții filosofice pe care le cunoaște pentru a evita să le critice în mod serios și nu le dă interlocutorilor
[Corola-publishinghouse/Science/2095_a_3420]
-
sau al lui Gorgias, figuri istorice confirmate înrolate în teatralizarea platoniciană? Nu vom ști niciodată de ce Democrit materialistul și Aristip hedonistul, cei doi mari dușmani teoretici ai lui Platon, nu figurează nicăieri în operă ca interlocutori credibili... Închiși în această caricatură, cei doi hedoniști de paie - Philebos și Protarh - nu merită, evident, nicio clipă de osteneală... Dacă trebuie să suporte reproșul de a fi celebrat animalul ca model filosofic, dacă trebuie să rămână muți în fața abilității dialectice și pline de viclenie
[Corola-publishinghouse/Science/2095_a_3420]
-
artificiale și facultative, și totuși bogate în potențialități hedoniste. Epicuriene chiar: a restaura o ordine, a crea o armonie, a construi o seninătate, a-ți desăvârși ataraxia... 10 Plăcerea hedonismului ascetic. Plăcerea austeră a lui Epicur lasă mult în urmă caricaturile. El însuși a avut grijă să precizeze tot ce separă această definiție a plăcerii ca produs al ascezei de abandonul grosier în lumea satisfacțiilor animalice și triviale. Cum a putut deveni contrasensul adevăr până într-acolo încât dicționarul să cauționeze
[Corola-publishinghouse/Science/2095_a_3420]
-
cu caltaboși și cârnați, Priapii din aluat dulce, vinul de Falerne băut din cupe de argint masiv, totul încoronat, în final, de întrebuințarea unor penisuri artificiale confecționate din piele și frecate cu piper măcinat și urzică pisată, ca în Satyricon. Caricatura discipolilor lui Epicur care se dedau la ospețe și dezmățuri gen Trimalchio, în care erai obligat să vomiți ca s-o poți lua apoi de la capăt cu îndestularea pântecelui, ne scutește să cercetăm mai îndeaproape: în Grădină, ca și la
[Corola-publishinghouse/Science/2095_a_3420]
-
continue drumul spre Grădină... 16 Un cuplu ataraxic. Aceste versuri faimoase și această condamnare a iubirii-pasiune sunt reținute cel mai adesea din Lucrețiu, considerându-se că ele reprezintă pur și simplu o desconsiderare a iubirii. Pentru a merge în sensul caricaturii obișnuite - Lucrețiu pesimist -, sunt ignorate cele câteva versuri care contrabalansează această incriminare radicală a patologiei amoroase în favoarea unei celebrări a iubirii sub altă formă, a cuplului ce trăiește o poveste în care se întoarce spatele dezlănțuirilor furioase ale pasiunii pentru
[Corola-publishinghouse/Science/2095_a_3420]
-
materialism canibal. 4) Plăceri care țin de a avea, plăceri care țin de a fi. Momentul al cincilea - Salvați prin polemică: trei muschetari hedoniști 139 VIII. Philebos și „viața fericită” 141 1) Luptător și dramaturg. 2) Hedonistul asasinat. 3) Dincolo de caricatură. 4) Un pamflet în costum de scenă. 5) Cotonogirea unui țap ispășitor. IX. Eudoxos și „obiectul dorinței pentru toți” 153 1) Un discipol heterodox al lui Platon. 2) Un platonician hedonist! 3) Slabă agoniseală în traista filosofică. X. Prodicos și
[Corola-publishinghouse/Science/2095_a_3420]
-
de deținuți. O evaluare a calității lor ne șochează prin infantilismul și primitivismul celor mai multe dintre ele. Directori de bancă, avocați, manageri ai unor firme sau lideri sindicali arestați pentru diverse fapte sînt puși să deseneze floricele și îngerași într-o caricatură de revistă a deținuților, să caligrafieze, precum copiii de la grădiniță, diverse poezii de dragoste de țară și maxime sau aforisme, să decupeze din tot soiul de publicații poze cu lanuri de grîu sau cu păsărele stînd cioc în cioc și
by BRUNO ŞTEFAN [Corola-publishinghouse/Science/998_a_2506]
-
Adrian Maniu. Sunt prezentate programele literare radio, cuprinzând emisiuni realizate de Tudor Arghezi (cu precădere în anii 1931 și 1932), F. Aderca, Ion Manu, Ion Pribeagu, Perpessicius, N. Iorga. Revista mai cuprinde sfaturi tehnice, corespondență cu cititorii, știri de pretutindeni, caricaturi. T.H.
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/289091_a_290420]
-
un ins decăzut, inferior, purtător de cuvânt al opiniei publice. E la P. un amestec de inteligență și atitudine naivă, teribilistă, accentuată de recursul la senzațional, la personaje exemplare (mai cu seamă în cazul femeilor), înconjurate de stârpituri sau de caricaturi, iar la nivelul textului, prin inserări de scurte comentarii șmecherești, uneori numai de dragul de a le face. Poate gustul pervertit de rețetele literaturii de consum l-a împiedicat să realizeze o operă care, așa cum se anunța, putea fi remarcabilă cel
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/288976_a_290305]
-
Ceea ce este șocant este faptul că există adevăr în fiecare noțiune și motivul este că cibernetica este o știință interdisciplinară. Trebuie să fie complicată.” 7. Peter Cuning [22] „Știința Ciberneticii nu este despre termostate sau mașini; această caracterizare este o caricatură. Cibernetica este despre finalitate, obiective, fluxurile de informații, controlul proceselor de luare a deciziilor și feedback (definit în mod corespunzător), la toate nivelele sistemelor vii.” 8. Jeff Dooley [23] „Cibernetica este o știință de comportament scop. Ea ne ajută să
Bazele ciberneticii economice by Emil Scarlat, Nora Chiriță () [Corola-publishinghouse/Science/190_a_197]
-
Înfățișarea bufonului, apare În Renaștere și, odată cu acesta, apare și nebunia, ca „personaj critic”, care arată și comentează defectele caracteriale ale oamenilor, având prin acest rol de caricaturizare o funcție de catharsis social. Însuși Nebunul, ca personaj comic are aspectul unei caricaturi umane care distrează asistența dar strecurând Însă În acest context și elemente critice morale. că Nebunul ca personaj pasional este creația epocii romantice. Personalitatea lui Îl Împinge la acte de imoralitate, la suicid sau la crimă. Toate cele trei tipuri
[Corola-publishinghouse/Science/2265_a_3590]
-
ce poți ști? Imponderabilele menționate pot o altă Întorsătură și atunci adio toate pregătirile mele În fața eternității. Raymond, care este cu doi ani mai tânăr ca mine, a Îmbătrânit ramolit și puțin aiurit. Este acum mai mult ca propria sa caricatură. Totuși, mi-a făcut plăcere să-l revăd”. 6 mai, 1983: „Scrisorile tale sunt Întotdeauna o sărbătoare, fiind atât de bine exprimate și interesante, omenește judecat, de aceea rogu-te să scrii mai des până Înainte de finele anului 1985. Nu
[Corola-publishinghouse/Science/2265_a_3590]
-
cuvinte, imagini pe hârtie, teorii - și, cum se întâmplă de obicei, teoriile simplifică și chiar distorsionează realitatea. În ultimele sale două lucrări, el emite un punct de vedere mult mai nuanțat. Chiar dacă fiecare configurație este ideală, o simplificare, o veritabilă caricatură a realității, nu-i mai puțin adevărat că, în realitate, există configurații mai mult sau mai puțin asemănătoare cu cele schițate. De altfel, arată Mintzberg, în primele două lucrări a fost preocupat de stabilirea cadrului unic ce integrează părțile fundamentale
[Corola-publishinghouse/Science/2267_a_3592]
-
Method and Theory in Experimental Psychology, Oxford University Press, New York. Palmade, G. (1975), Metodele pedagogice, Editura Didactică și Pedagogică, București. Pânișoară, G.; Pânișoară, I.-O. (2004), Managementul resurselor umane - ghid practic, Polirom, Iași. Pânișoară, I.-O. (1997), Schimbarea suporturilor educaționale - caricatura educațională, Editura „Constantin Brâncuși”, Târgu-Jiu. Pânișoară, I.-O. (2001), „Metode moderne de interațiune educațională”, în I. Cerghit; I. Neacșu; I. Negreț-Dobridor; I.-O. Pânișoară, Prelegeri pedagogice, Polirom, Iași. Pânișoară, I.-O. (2004), Comunicarea eficientă (ediția a II-a revăzută și
[Corola-publishinghouse/Science/2361_a_3686]
-
european, surprins în ipostaze paradigmatice și din perspectiva reflexelor lui asupra celui românesc, rod al familiarizării cu epica franceză modernă, de la Eugène Sue și Victor Hugo (al cărui roman Mizerabilii este definit, cu un călinescian curaj al expresiei, drept o „caricatură genială”) la François Mauriac și Michel Butor. Centrul de greutate îl constituie interpretările referitoare la romanele lui Émile Zola și curentul naturalist, privite din unghiul receptării lor în Franța și în România, apoi cele despre Marcel Proust și destinul capodoperei
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/289904_a_291233]
-
Turgheniev, Théodore Ghèze, Jókai Mór, Hector France, E. I. Bedinghaus - sunt tipărite în „Democrația” și „Adevărul”. O încercare dramatică, Virtute militară, ancorează în tematica predilectă a autorului, angrenat în campania antimilitaristă din epocă. Spiritual, caustic, cu un gust pronunțat pentru caricatură, B. este un Daumier al prozei satirice românești. Moș Teacă (1893) e o șarjă enormă a mentalității de tip cazon. Inspirându-se din creația lui Charles Leroy, Le Colonel Ramollot, scriitorul a fost acuzat că ar fi comis un plagiat
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/285521_a_286850]
-
Șerban Cioculescu) este lucrarea, de minuțioasă documentare, Figuri din Junimea. Din destăinuirile unor membri ai societății ieșene (obținute și prin discuții particulare, și prin interviuri), din texte cunoscute sau nepublicate încă (unele, redate în facsimil), scoțând la iveală fotografii, desene, caricaturi, plasând în pagină afișe și reproduceri de tablouri, incluzând în comentariu chiar invitații (la banchete ș.a.), bilețele și alte mărunțișuri, S. reface întrucâtva ambianța în care se mișcau convorbiriștii. Alte și alte chipuri sunt aduse în prim-plan, cu trăsăturile
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/289507_a_290836]
-
Buzău, Brașov și Alba, funcție din care demisionează în 1934, ulterior practicând avocatura la București. Din 1947 și-a pierdut vederea. Desenator și poet, debutează în 1897, cu versuri, la „Foaia pentru toți”, în timp ce revista „Moș Teacă” îi publică prima caricatură. În 1903 se afla la Paris, frecventând boema din Montparnasse. O caricatură, iscălită Est (din E de la Eugeniu și st din Ștefănescu), i-a apărut în „L’Assiette au beurre”, importantă revistă umoristică a timpului, iar altele în „L’Indiscret
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/289909_a_291238]
-
avocatura la București. Din 1947 și-a pierdut vederea. Desenator și poet, debutează în 1897, cu versuri, la „Foaia pentru toți”, în timp ce revista „Moș Teacă” îi publică prima caricatură. În 1903 se afla la Paris, frecventând boema din Montparnasse. O caricatură, iscălită Est (din E de la Eugeniu și st din Ștefănescu), i-a apărut în „L’Assiette au beurre”, importantă revistă umoristică a timpului, iar altele în „L’Indiscret”, „La Chronique amusante” ș.a. La București ziarul „L’Indépendance roumaine” reproduce din
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/289909_a_291238]
-
iscălită Est (din E de la Eugeniu și st din Ștefănescu), i-a apărut în „L’Assiette au beurre”, importantă revistă umoristică a timpului, iar altele în „L’Indiscret”, „La Chronique amusante” ș.a. La București ziarul „L’Indépendance roumaine” reproduce din caricaturile sale. Ca poet format sub influența lui Al. Macedonski, Ș.-E. e prezent în „Carmen”, „Revista ideii”, „Revista literară”, „Noua revistă română”, „Literatorul”, „Revista albă” (Geneva, Paris, 1904-1905, 1906). În „Sămănătorul” din 1907 D. Anghel și St. O. Iosif „îndrăznesc
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/289909_a_291238]
-
iar în ultimii ani de viață la „Pagini dunărene”, „Cronica”, „Ramuri” ș.a. Poeziile și le-a strâns în volumele Poeme (1911), Grădina Hesperidelor (1912), Imperii efemere (1925). Avea sub tipar, în 1929, Armonii lascive. În 1902 îi apăruse culegerea de caricaturi Politicienii noștri. A fost prieten cu Ion Minulescu, care a exercitat o înrâurire asupra liricii sale, l-a cunoscut pe Tudor Arghezi. Ș.-E. este unul din poeții care, printr-o retorică simbolistă, a exprimat constant înclinarea către ireal și
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/289909_a_291238]
-
Minulescu, mai colaborează cu publicistică Radu D. Rosetti, Mircea Damian, Ion Muntean, Ion Panait, C. Pajură ș.a. Cotidianul cuprinde și o cronică dramatică, semnată de Claudia Millian, o cronică școlară și una juridică, documente oficiale, anunțuri, știri sportive, epigrame, ilustrații, caricaturi. Alți colaboratori: Paul Bărbulescu, Tini Dumitrescu, Elisabetha Mănescu. M.W.
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/285905_a_287234]