1,592 matches
-
el seara a plecat la un prieten ca și când n-aș fi venit special să-l văd, ca și când n-am fi vorbit la telefon după ce îmi dăduse mesaje și îmi cântase I miss you, I miss you... Am băut cu Baby coniac, bun coniac, din Rusia, ne-a terminat pe amândoi, hai! rămâi cu noi, îi zicea Baby lui Marius, nu! plec... tot o bere beau și la Geff, zice el, Toni, mai rămâi și mâine? dar vorbele lui se terminau în
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1988_a_3313]
-
a plecat la un prieten ca și când n-aș fi venit special să-l văd, ca și când n-am fi vorbit la telefon după ce îmi dăduse mesaje și îmi cântase I miss you, I miss you... Am băut cu Baby coniac, bun coniac, din Rusia, ne-a terminat pe amândoi, hai! rămâi cu noi, îi zicea Baby lui Marius, nu! plec... tot o bere beau și la Geff, zice el, Toni, mai rămâi și mâine? dar vorbele lui se terminau în drumul meu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1988_a_3313]
-
două delegații însărcinate cu negocierea păcii nu mai făceau nimic. Evitau să se mai întâlnească. Așteptau. Dar ce anume așteptau n-ar fi putut nici unul din ei să spună. În sfârșit, după ce văzu apărând și cupa fierbinte cu porția de coniac pe care obișnuia să o savureze după o masă delicioasă, secretarul se simți plutind cu adevărat pe apele diplomației. ― Eu nu pot să-i înțeleg! Nu înțeleg ce așteaptă! Dacă ar ști, așa cum știu eu, ce armată pregătește Napoleon împotriva
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2340_a_3665]
-
bucur să constat că sunteți de acord cu mine. Cu Napoleon nu te joci! Expresia ursuză din primele minute ale întâlnirii dispăruse de pe chipul diplomatului suedez. Își ridică sprâncenele groase cu un aer de superioritate. Eleganța restaurantului, serviciul ireproșabil, finețea coniacului și propria lui vanitate îl îndemnau să nu se lase mai prejos și să-i dovedească acestui prinț armean cu priviri catifelate și visătoare cât de bine informat era. Manuc fixă chelnerul, care aștepta în picioare, într-un colț al
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2340_a_3665]
-
dovedească acestui prinț armean cu priviri catifelate și visătoare cât de bine informat era. Manuc fixă chelnerul, care aștepta în picioare, într-un colț al separeului. Acesta pregăti imediat o altă cupă fierbinte, în care turnă o nouă porție de coniac pentru suedez. Prințul tăcea de mai mult timp. Știa că trebuia doar să asculte, să zâmbească vag și iar să asculte. ― Am aflat că țarul i-ar fi scris împăratului o scrisoare prin care îl somează, în termeni ultimativi, să
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2340_a_3665]
-
Băutură în loc de mic dejun! Și iar îmbrăcase mantaua aia veche, roasă pe la guler și pe la coate. Ce naiba l-o fi supărat așa de tare?... Să fie fătuca? Nu-i asta!... Eu... Eu nu mi-am făcut decât datoria... Să fie coniacul? E drept că aseară trăsei o dușcă-două din sticla dumnealui. Ah, strașnic coniac mai bea Înălțimea Sa! Să fi băgat de seamă? Stăteam cu tava pe culoar, că tocma’ i-o duceam în cameră. Să mă fi turnat careva? Kutuzov
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2340_a_3665]
-
și pe la coate. Ce naiba l-o fi supărat așa de tare?... Să fie fătuca? Nu-i asta!... Eu... Eu nu mi-am făcut decât datoria... Să fie coniacul? E drept că aseară trăsei o dușcă-două din sticla dumnealui. Ah, strașnic coniac mai bea Înălțimea Sa! Să fi băgat de seamă? Stăteam cu tava pe culoar, că tocma’ i-o duceam în cameră. Să mă fi turnat careva? Kutuzov nu era supărat. Era turbat. Citise scrisorile aduse de curier. Le răscitise. Atât
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2340_a_3665]
-
și la București, pe lângă multe altele. Ca să nu mai amintească de aprovizionarea armatei ruse și de faptul că suporta toate cheltuielile ambelor comisii de negociere, punându-și la dispoziția lor atât hanul, cât și restaurantul. ― Înălțimea Voastră, v-am adus coniac și votcă și... ceva de mâncare. ― ți-am cerut ceva de băut. Nimic mai mult. Lasă! Îmi torn singur. Ia mâncarea aia dezgustătoare și du-te! Și să nu mă mai deranjeze nimeni. Nimeni! Ai înțeles? ― Da, Înălțimea Voastră! Marele
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2340_a_3665]
-
fermecătoare. Rochița ei simplă, pălărioara cochetă, mănușile, ciorapii și pantalonii, toate negre, evidențiau un farmec blond, înflorit într-o binefăcătoare liniște. - Bine! zisei , ridicându-mă să aduc sticla și două păhărele. Ne așezarăm la măsuța de lângă canapea și sorbirăm câteva coniacuri. Obrajii Laurei se îmbujorară. Ea râdea. - Laura, miroși a femeie! făcui eu zăpăcit și așa cum râdea, cu căpșorul dat pe spate, mă înclinai peste mescioară, sărutându-i gropița din vârful bărbiei. - Nu! zise ea, respingându-mă. Nu vreau! Și totuși
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2305_a_3630]
-
de vinuri. Ostașii treceau cu cizmele prin lichidul scurs din poloboacele cu caneaua lăsată dinadins deschisă de cei care își umpluseră gălețile. Poate fiindcă bubuiturile tunurilor abia se mai puteau desluși, o bucurie delirantă cuprinseră pe toți. Gâlgâia în beregăți coniacul sângerui din bidoanele umplute mereu. Numai Moses, băiatul hahamului, care ori de câte ori murea vreunul dintre noi plângea de mila lui, căzuse leșinat, după ce scăpase dintre genunchi o gâscă pe care o crestase cu briciul de vreo douăzeci de ori, fără să
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2305_a_3630]
-
În locul maiorașului neisprăvit, așezat în fața mea, la un pahar cu vin, îmi apăru altă brută de maior prusac”, - își continuă povestea Ferdinand Sinidis. Îl voi urî până la moarte, scrâșni el, cu toate că mi-a turnat între dinții încleștați, două păhărele de coniac, și mă ținuse o săptămână împlinită în ambulanța batalionului, până la convalescență. Amintindu-mi de maiorul Plaschke, simt și azi nevoia să scuip în obrajii lui, sfârtecați de spadă. Îl disprețuiesc fiindcă avea țeasta plină cu beton armat, în locul creierilor, și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2305_a_3630]
-
c-aș mai bea o bere, Ignatius. — Mamă! în locul ăsta uitat de Dumnezeu? — Una singură, copile. Hai, zău, numa’ una. Ne vom alege probabil cu ceva de pe urma paharelor astea. Totuși, dacă ești hotărâtă să mai luăm ceva, comandă-mi un coniac, te rog. Doamna Reilly făcu semn barmanului care ieși din umbră și întrebă: — Ei, și ce ți s-a-ntâmplat în autobuzu’ ăla, amice? Am pierdut sfârșitu-ntâmplării. — Vrei, te rog, să servești la bar așa cum se cuvine? se rățoi Ignatius
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2311_a_3636]
-
niște probleme personale foarte urgente. — Omu-ncearcă doar să fie prietenos, Ignatius. Să-ți fie rușine! — Este o contradicție în termeni. Nimeni nu poate fi prietenos într-o speluncă odioasă ca asta. Mai vrem două beri. — O bere și un coniac, o corectă Ignatius. — Nu mai sunt pahare curate. — Ce păcat, spuse doamna Reilly. Atunci le putem folosi pe astea pe care le avem. Barmanul ridică din umeri și intră din nou în umbră. * La secție, bătrânul se așeză pe bancă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2311_a_3636]
-
îi trebuie ceva de pe rafturile din spatele său. — Îmi miroase a prăjiturele pentru vin, strigă Darlene, uitându-se dincolo de Ignatius. — Ia una, drăguțo, o îndemnă doamna Reilly. — Cred că am să iau și eu una, spuse Ignatius. Cred că merg cu coniac. Doamna Reilly înșiră cutiile deschise pe tejghea. Până și omul cu formularul de curse acceptă o pricomigdală. — Da’ unde-ai găsit prăjiturelele astea pentru vin, doamnă? o întrebă Darlene pe doamna Reilly. Sunt bune și fragede. La Holmes, păpușo. Ai
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2311_a_3636]
-
putina cu varză, pentru că mi se pare că au o importanță mai mare În raport cu alte mărunțișuri enumerate În carte, din care nu lipsește nici stofa cu furnituri pe care i-am cumpărat-o din prima mea leafă, nici sticla cu coniac „Martel“ pe care el o va bea Într-o singură seară. Enciclopedia morților nu se Îngrijește numai de bunurile materiale, doar nu este un registru de contabilitate sau de inventar, nu este un indice de nume, precum Cartea regilor ori
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1957_a_3282]
-
apucat serios de treabă, picta neobosit, zile Întregi, tot timpul cu țigara În colțul gurii (cînd era liniște, din plămînii lui se auzea un șuierat ca de foale). Decora cu floricele tot felul de lăzi scorojite, porțelanul abajururilor, sticle de coniac, vaze din sticlă ordinară, borcanele de nescafé, caseta de lemn pentru țigări. Pe un sifon mai mare a Încondeiat pe fundalul acvamarin numele unor cafenele belgrădene, cu caligrafia lui de pe albumașele cu insule: Brioni, Boka, Pescărușul, Marinarul, Zori de zi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1957_a_3282]
-
tril de clopoțel și ușa se deschise. În fața lui stătea un bărbat scund, cu o barbă neagră, scurtă, și părul lins, tuns perfect. Purta un smoching, era încins cu un brâu în carouri și ținea în mână o sticlă de coniac cu formă rotunjită, pe care o bălăngăne pe lângă picior. Danny mirosi același Napoleon de cincizeci de ani vechime pe care îl cumpăra el o dată pe an ca recompensă pentru că își petrecea Crăciunul cu mama lui. Bărbatul întrebă: — Da? De la LASD
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1955_a_3280]
-
trimiși foarte discret. Mulți dintre clienții mei sunt bărbați căsătoriți și cu familii, așa că o memorie vidă constituie un serviciu suplimentar pe care îl ofer. Paharul tremura în mâna lui Danny. — Și vă așteptați să vă cred? Gordean sorbi din coniac. Nu, dar mă aștept să accepți că acest răspuns este singurul pe care îl vei primi. — Vreau să văd registrele unde sunt consemnate respectivele servicii, precum și o listă a clienților. — Nu. Nu pun nimic pe hârtie. Ar putea fi considerat
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1955_a_3280]
-
o listă a clienților. — Nu. Nu pun nimic pe hârtie. Ar putea fi considerat un act de codoșlâc, înțelegi? Atunci câteva nume. — Nu. Și nu insista. Danny se sili să-și înmoaie doar buzele în băutură. De-abia dacă gustă coniacul. Învârti lichidul în pahar și îl adulmecă, ținându-l de picior cu două degete - și se opri atunci când își dădu seama că îl imita pe Gordean. — Domnule Gor... — Domnule Upshaw, am ajuns într-un impas. Așa că permite-mi să-ți
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1955_a_3280]
-
George Wiltsie ieșea cu un astfel de individ. Dacă e așa, voi pune informația la dispoziția locotenentului Matthews, iar el poate să facă ce poftește cu ea. Mulțumit? Danny dădu licoarea peste cap - treizeci de dolari de băutură de calitate. Coniacul îi arse traiectul digestiv în timp ce aluneca în jos, iar căldura lui îi înăspri vocea. — În cazul ăsta îi am de partea mea pe cei de la LAPD, plus Procuratura. S-ar putea ca lor să nu le convină faptul că vă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1955_a_3280]
-
dragoste, nici în politică. Și nu e un asasin. Întreabă-l pe el dacă nu mă crezi, dar fii respectuos. Charles are o toleranță foarte redusă la abuzuri și dispune de o mare putere juridică. Gordean îi întinse paharul de coniac. Danny îl luă și îl dădu din nou peste cap. Dar dușmani de-ai lui Wiltsie și Lindenaur, cunoscuți, tipi cu care concurau? — Nu cunosc nici un astfel de caz. — Cum așa? — Eu încerc să țin lucrurile separate și izolate. — De ce
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1955_a_3280]
-
cap. Dar dușmani de-ai lui Wiltsie și Lindenaur, cunoscuți, tipi cu care concurau? — Nu cunosc nici un astfel de caz. — Cum așa? — Eu încerc să țin lucrurile separate și izolate. — De ce? — Pentru a evita astfel de situații. Danny simți cum coniacul își face efectul, combinându-se și cu porția de acasă. Domnule Gordean, sunteți homosexual? — Nu, domnule detectiv. Dumneata ești? Danny roși, ridică paharul și văzu că era gol. Își reveni reînviind o replică din dialogul cu Considine. Povestea asta veche
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1955_a_3280]
-
aș fi fost dispus să-i împărtășesc în mod normal, așa că fii recunoscător. — Și asta-i tot? Ochii lui Gordean erau goi și nu mai exprimau nimic. — Nu. Transmite-mi toate întrebările viitoare prin intermediul locotenentului Matthews și învață să sorbi coniacul fin. Așa îl vei aprecia mai mult. Danny aruncă paharul de cristal pe un scaun Louis XIV și ieși afară. *** Avea de pierdut o oră și jumătate înainte de întâlnirea cu Considine. Nici nu se punea problema să mai bea. Danny
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1955_a_3280]
-
e exact inversul vieții tale? Sunt sigur că ai o familie frumoasă. O soție sau o prietenă, o familie frumoasă care ar considera că așa ceva e șocant. N-ai vrea să-mi povestești despre toate astea la un pahar de coniac Napoleon, care îți place atât de mult? Preț de o fracțiune de secundă lui Danny i se făcu frică. Gordean și Băiat Drăguț deveniră niște siluete de carton, niște răufăcători în care să-și descarce pistolul. Ieși numaidecât pe ușă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1955_a_3280]
-
am văzut numeroase instru mente care slujeau la introducerea spirtului prin barierele orașului, pe dinaintea perceptorilor și controlorilor comunali. Iată o parte din aceste metode: Găzarii: Aceștia aveau garnițe cu două funduri. Deasupra era petrolul, iar în fund spirtul, romul sau coniacul. Geamgiii: Punătorii de geamuri aveau cutiile lor măsluite. În peretele de jos era practicată o deschizătură în care era introdus un tub de tinichea conținând spirt. Lemnarii: Căruțele cu lemne de la pădure treceau bariera încărcate ca de obicei. Dar printre
Bucureştii de altădată by Constantin Bacalbaşa () [Corola-publishinghouse/Journalistic/1328_a_2730]