1,263 matches
-
stil argotic sînt un Plagin din introducerea la o antologie, The New Journalism. XENOFON Cap. 45, 46, 47, 48. Excursul... fals-militar din acestea este un Plagdif extins al operei Anabasis. YOUNGHUSBAND, COL. STUKELEY Cap. 49, par. 49. „Să mergem în craterul Vezuviului în tramvai“ este o remarcă atribuită generalului Douglas Haig în Quips from the Trenches. ZOROASTRU Cap. 50, par. 1, 3, 5, 7, 9, 11, 13, 15, 17, 19, 21, 23, 25, 27, 29, 31 sînt suculente selectate din apocrifele
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2040_a_3365]
-
de viperă. Luci devenise o herghelie de cai cu șeile de cașmir înflorat, iar în mijlocul florilor aspide și unicorni își disputau o gemă fără de preț, iar gemă era o planetă acoperită de nori, prin spărturile cărora se zăreau iazuri și cratere, și-n fiecare iaz se reflecta fața neomenească-a lui Herman. M-am zărit și eu, într-o singură clipă fără sfârșit (și, într-un fel, de asemenea, fără-nceput), dar imediat fețișoara mea ascuțită și palidă, numai ochi, se
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
putea fi desigur de mirare pentru oricine își aduce aminte că grupul celor O Mie de Voluntari a pierit în Mediterană, pulverizat de o explozie atomică, tocmai când încerca să transforme locurile sfinte ale celor trei religii fundamentale într-un crater fumegând, ca expresie ultimă a ateismului la care aderau membrii săi. Pustnicul nostru nu vede însă o contradicție între felul lui de a fi și moștenirea celor pe care îi respectă atât de mult. În exclusivitate pentru cititorii ziarului nostru
Aba by Dan Doboș [Corola-publishinghouse/Imaginative/295578_a_296907]
-
le-aș face... Bătrânul șovăi cu ochii dați aproape peste cap, de parcă și-ar fi imaginat torturi incredibile. Johansson și Barna se priviră cu înțeles, iar ultimul se răsti: - Spune mai repede! - Da... L-am găsit acolo, chiar pe fundul craterului. Părea că nimic nu-l atinsese, deși stătuse chiar acolo unde explodase bomba. Un milion de grade s-au scurs pe lângă el și n-are nici o zgârietură. - Un milion de grade zici? hohoti Brna. Uite, la asta nu ne-am
Aba by Dan Doboș [Corola-publishinghouse/Imaginative/295578_a_296907]
-
spună ar fi fost de două ori mai greu. Își amintea cu precizie că Arrus îi povestise despre singura ocazie în care triburile se adunaseră laolaltă, în urmă cu multe generații, când un meteorit lovise podișul. Se grăbiseră cu toții spre craterul fumegând și se treziseră într-o imensă mare de voci, din care nimeni nu reușea să înțeleagă mai nimic. Mulți leșinaseră, și numai cei mai tari reușiseră apoi să-i care înapoi spre sate. Xtyn nu se îndoia însă că
Aba by Dan Doboș [Corola-publishinghouse/Imaginative/295578_a_296907]
-
să sape mari gropi comune, în care urmau să fie azvârlite pur și simplu, toate la un loc, cadavrele, de acum înțepenite, ale celor căzuți: romani, huni, alani, vizigoți, ostrogoți, turingieni, burgunzi. întinderea aceea desțelenită era toată o înșiruire de cratere, umplute cu o rapiditate impresionantă și imediat acoperite sumar cu câteva lopeți de pământ. Grămezi de trupuri erau încontinuu stivuite în apropierea gropilor, în așteptarea acelei sumare înhumări, spre marea fericire a corbilor și a miilor de muște. în căldura
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2230_a_3555]
-
-te, Căci am de vorbit cu Lais tainic câteva minute. {EminescuOpVIII 465} CHALKIDIAS Eu mă mir cum n-ai rușine de cutezi a-mi da porunci, Nu sunt încă sclav la tine, mai așteaptă pîn-atunci. BOMILKAR Uite iar se întărîtă craterul să verse foc. Liniștește-te, eu numai te-am rugat a-mi face loc, Daca nu preferi ca Lais să se ducă. CHALKIDIAS Asta nu. Mă duc eu. (aparte) Dar voi să aflu ce poftești acuma tu, Cămătarule nemernic, de la
Opere 08 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295586_a_296915]
-
nevoie de puțină bibileală, își amintește Petrică, darmite ditamai revoluția, e de nțeles. — Paștele mă-sii, înjură Sena dîndu-și seama că intră într-un sector de asfalt plin de gropi. Automobilul începe să se zgîlțîie din toate încheieturile, să ocolească craterele dintr-o margine în alta a carosabilului. Parcă am fi în țara nimănui, zice, pe drumul ăsta n-a mai pus nimeni mîna de cînd a fost dat în folosință... — Rom Havana, Martini rosso, trabucuri cubaneze, pune-ți pofta-n
Dansul focului sau 21: roman despre o revoluþie care n-a avut loc by Adrian Petrescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1317_a_2722]
-
transmită, cu deosebire, autorul nu este retrospectiva catastrofei, ci spiritul ei, suflul ei tragic și persistent, Într-o abordare postși meta-Holocaust, centrată pe realitatea și simbolul Auschwitz. Confesiunea traumatică a supraviețuitorului care refuză altă supraviețuire decât cea situată În chiar craterul negru al genocidului din care, Întâmplător, a scăpat și unde continuă să sape, continuu, prin lectură și scris, În subterana vieții sale, pentru a o ruina, se substanțializează În noul roman prin mărturia celor de care a fost apropiat (soția
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2122_a_3447]
-
Acolo pericolul de a fi strâns de gât era mai mare decât acasă, deci nu aveam unde să mă duc, de altfel nici tata, pentru că nici lui nu-i plăceau toate astea. El continua să slăbească. Ochii lui păreau niște cratere și, dacă te uitai înăuntru, vedeai lacul la fund de tot. Printre altele, am învățat niște expresii noi ca găoaza ta de târfă, găoază puturoasă, otravă bătrână, găoaza mă-tii. Le-am ținut minte și l-am întrebat pe tata
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2370_a_3695]
-
lipsea privirea goală a modelului. Ea se gândea prea adânc. M-am așezat pe canapeaua de vizavi. Era tare și inconfortabilă și adânciturile făcute de nasturi se strângeau în mod neașteptat sub mine. Mă simțeam nesigură stând acolo pe micile cratere. Dar asta nu părea să o deranjeze pe gazdă. în spatele meu erau niște perne din tafta, dar erau și ele tari ca pietrele. Știu că ai ieșit în seara asta, am spus. Am stat în fața casei tale douăzeci de minute
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1980_a_3305]
-
de la aburi. Stăteam cu capul pe pieptul lui Nat, corpurile noastre aliniindu-se ca două lingurițe, picioarele lui întinse de-o parte și de alta a mea. Nici unul nu vorbea prea mult. Nu numai blugii se rupseseră. Aveam un mare crater spectaculos și sub pielea de sub ei, care sângera ușor. Mănușile mele arătau de parcă le dădusem prin răzătoare și nici mâinile nu-mi erau într-o stare mai bună. Aveam diverse alte vânătăi și julituri pe umeri și pe genunchi și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1980_a_3305]
-
praf cenușiu, grăunțos pe care ștergătoarele încearcă cu greu să-l îndepărteze. Ca în lumina unui flash fotografic, Marius vede chipul însângerat, cu ochii holbați și gura căscată, al unei femei, apoi dispare. În față, drumul este blocat de un crater uriaș. Se opresc. Nu mai pot înainta. Cu ce naiba aruncă ăștia? Sar toți din mașină, înarmați cu lopeți și cazmale. Peste tot unde privești, doar dezastru. Bocete, tânguiri, strigăte disperate după cei dragi prinși sub dărâmături umplu strada cu o
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1514_a_2812]
-
să-mi spui unde sunt părinții tăi? Fata continuă să rămână tăcută, străină parcă de tot ce este în jurul ei. Un militar murdar de funingine intră și face semn discret să meargă în spatele casei. În grădina cu răsaduri găsește un crater uriaș. La început nu înțelege nimic. Vede doar niște bocanci, nu și corpul. Parcă și ceva zdrențe de stofă kaki. Este tot ce mai rămăsese din tatăl fetiței. Revine tocmai când un sanitar încearcă să transporte copila la spital, dar
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1514_a_2812]
-
de un imens val de foc. Prin fumul dens și sufocant se deslușește un peisaj apocaliptic. Țipete, strigăte după ajutor, voci aduse la limita suferinței. Triajul se prefăcuse într-o uriașă încâlcitură de vagoane distruse și fiare contorsionate. Pretutindeni, doar cratere și bălti de sânge. Și cadavre. Multe dintre ele biete mumii carbonizate care mărturisesc modul groaznic în care oamenii muriseră. Femei, copii, bătrâni, tineri, spintecați, zdrobiți, sfâșiați, rupți în bucăți. Deasupra imaginilor halucinante, stăruie copleșitor mirosul unui abator în plină
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1514_a_2812]
-
Firicelul subțire de fum care marchează locul unde este răsturnată mașina se îngroașă rapid. Vântul fierbinte aduce un miros greu, de benzină și cauciuc ars. Marius aleargă la locul impactului. Un junghi în coastă îl face să respire cu greutate. Craterul exploziei se cască larg, într-o latură a șoselei. Pentru șoferul aproape decapitat de rama parbrizului nu mai poate face nimic. Printre vâlvătăile puternice, vede trupul căpitanului neamț aplecat peste portiera mașinii. Cu mare greutate îl trage afară, cât mai
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1514_a_2812]
-
remarcă nici măcar iluzia unei umbre care să se țină după el. Fără tramvaie, autobuze sau mașini, străzile înguste și întunecoase nu sunt tulburate decât de ecoul pașilor săi. Peste tot se văd prezente efectele bombardamentelor. În jur, nici un obiectiv militar. Cratere proaspăt astupate, punctează grădinile și curțile oamenilor. Fațada unei case fără acoperiș este toată tăiată de urmele schijelor. Fantomatice, găurile negre ale ferestrelor se ivesc din tencuiala arsă a zidurilor asemeni găvanelor negre dintr-o hârcă. Vede fântâna, găleata pusă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1514_a_2812]
-
Aici, numeroase scobituri, tranșee, grămezi de cărămizi sparte și moloz. Din vârful unui copac pipernicit și scheletic vine croncănitul funebru al unei ciori. Darie se oprește un moment ca să scruteze atent fațada imobilului, distrusă parțial de explozia unei bombe, dovadă craterul larg care se cască în apropiere. Majoritatea ferestrelor sunt sparte iar cele care mai rezistă în cercevelele zbârcite sunt murdare și crăpate. Tencuiala căzută lasă să se întrevadă cărămida veche, de culoare pronunțat gălbuie. Pe zidul de la intrare cineva pictase
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1514_a_2812]
-
sau scriu acasă. Câțiva încropesc din niște cârpe ceva ce închipuie o minge și pornesc cu chiote și strigăte vesele o partidă de oină, spre amuzamentul celor care se îmbulzesc bucuroși să privească. Și toate acestea printre ruine, mașini distruse, cratere de bombe și mirosul parșiv al morții care aluneca peste ei nebăgat în seamă. Priveliștea comună a războiului, care arată barbaria și sălbăticia omului față de om. Mai rău ca fiarele. Homo homini lupus est148 spunea poetul latin Plaut. Nu se
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1514_a_2812]
-
apoi se ridică în capul oaselor și privește în jur. Artileria continuă să bată cu ritm de metronom clădirea, care nu mai este altceva decât o adunătură de ruine. Arde pretutindeni. Peste tot se văd doar ziduri sparte, cadavre și cratere uriașe. Câteva grinzi metalice lucesc umed în lumina tot mai slabă a zilei. Etajul dispăruse, parcă cineva îl decupase cu un foarfece uriaș. Un proiectil explodează și aruncă pământ peste coma zidului, nu mai înalt de un metru din preajma subsolului
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1514_a_2812]
-
automat cum Romulus introduce o bandă nouă de cartușe la mitralieră. Uniforma lui este albă de la praful zidăriei distruse. "Seamănă cu o fantomă. De altfel, curând toți vom fi doar niște fantome." La răsăritul soarelui reușește să sape într-un crater un mormânt pentru Smaranda. Singurul loc unde lama lopeții lui de infanterie a putut să intre. Cu puțină zăpadă adunată în pumn spală cu grijă fața fetei apoi îi aranjează părul. O învelește cu grijă într-o foaie de cort
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1514_a_2812]
-
și cumplit chin. Iar el va trăi îndeajuns ca să vadă cum moare. De ce dracu nu-l nimerise lunetistul mai sus, în inimă, ca pe nenorocitul ăsta de lângă el? Se ridică cu greu în capul oaselor, sprijinindu-și spatele de peretele craterului. Printre degetele încleștate pe burtă se strecoară un șuvoi de sânge cald. Odată cu el, din vene se scurge și viața lui. Caută prin buzunarul mantalei după o țigară. Găsește un pachet boțit și murdar. Le numără, în virtutea unui vechi obicei
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1514_a_2812]
-
prostii, ca să-mi iau cumva avânt pentru lucrurile serioase, căci știam că de la o vreme nu aveam să mă gândesc decât la ea. La sânii pe care îi uitasem și îi croiam din închipuire, mici și cu un fel de crater între ei, la fundul ei mare pe care îmi plăcea să mă sprijin când i-o dădeam pe la spate și să-i simt moliciunea în oasele bazinului și în degete, la labiile pe care nu m-a lăsat niciodată să
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2226_a_3551]
-
mi-e lună Te-ai lipit de lună atât de bine încât nu-mi dau seama cine-i de veghe asupra mea în noapte. Adormită începi să devii lună și mâinile tale se văd din ce în ce mai bine, de pe Terra, ca două cratere uriașe în care aștepți să mă legeni. Trupul tău este asemeni sânului de fată mare peste trupul lunii, iar sânii tăi au rămas un mănunchi de vase de sânge care irigă și luna de o văd uneori roșie, de te
A doua oară unu by Cristi Avram () [Corola-publishinghouse/Journalistic/91792_a_92917]
-
drept urmare a temperaturii celor peste două mii de grade Celsius, la suprfață, materia magnetică În permanenta ei fermentație produce presiuni enorme generând o expansiune În care nucleul molecular datorită gazelor rezultate se dilată sub presiune. Dacă această presiune e canalizată către craterul unui vulcan, atunci se produce erupția ușurând activitatea globului incendiar, iar cosmicul proces tehnologic revine la normal. Dar dacă, presiunea nu e suficient de agresivă să fie aruncată afară, atunci unda de șoc e Împinsă forțat către tunelul unde s-
Legea junglei by Dumitru Crac () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1624_a_3102]