3,260 matches
-
le pune pe masă, în fața profesorului. Jocul reîncepe. Lazăr face cărțile. Vă ajung cinci, domnule profesor? De ajuns. Și pentru că-mi place cravata ce-o ai, am să și deschid. Scump, dar face. Merg. Și mă întreb, domnule profesor, o cravată pe trei cam cît ar face? Dacă mergeți. Ce ziceți de vestă? Contra pantaloni. Contra, dar sînt servit. Ascultă, Mihai rupe Săteanu tăcerea brusc, și tot brusc se oprește, înfiorat parcă de propriu-i glas; tace, cu privirea absorbită de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1493_a_2791]
-
încape vorbă! se miră Lazăr involuntar, să-i facă pe plac, așa cum spui vorbe frumoase unei femei dezagreabile, dar imediat, cînd observă fericirea din ochii celuilalt, muchia unui gînd rău îl lovește violent în tîmplă, făcîndu-l să înșface cărțile: Plus cravata! Plus...! exclamă Teofănescu, dar se oprește, dîndu-și seama că nu mai are pe ce juca. Plus... arată el în jos spre chiloți. Tăticu'... face Lazăr un gest de protest nu-i cazul... Dacă vine careva? Ai dreptate, ar putea să
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1493_a_2791]
-
că stomacul i se revoltă, gata să se întoarcă pe dos. "Ești homo, fratele meu... omul", oftează el. Ia pantalonii profesorului, îi privește o clipă și-i întinde, aproape aruncîndu-i: Patru sute. Profesorul numără patru bancnote. Cămașa de corp, cămașa și cravata, două sute cincizeci; cu șosetele, pieptenele, batista și cureaua lungă, tăticu', lungă; cu asta poți și să te spînzuri la nevoie; da'-i păcat, nu putem fabrica peste noapte, în serie, oameni de valoare -, trei sute deci; pe ceas, șapte, o mie
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1493_a_2791]
-
nevoie; da'-i păcat, nu putem fabrica peste noapte, în serie, oameni de valoare -, trei sute deci; pe ceas, șapte, o mie în total. Pe masă, mai apar zece bancnote. Haina, o mie, că-i de costum bun; fularul, acul de cravată, pantofii și pălăria, încă o mie. Vreți și paltonul? Două mii, că-i nou. Profesorul numără în fugă patruzeci de bancnote, apoi, înfrigurat, începe să se îmbrace. Cînd e gata îmbrăcat, începe să alerge pe loc, asemeni unui sportiv de performanță
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1493_a_2791]
-
că a trecut de cincizeci de ani. Se îmbracă în stil american, poartă curea în loc de bretele și așa mai departe, și arată când banal, când extravagant, cu accesorii șocante, cum ar fi eșarfele de mătase de un alb strălucitor în loc de cravate. Nici nu mai pot vedea o eșarfă colorată din mătase fără să mă gândesc la Palmer; obiectul ăsta a ajuns să aibă în el ceva ce-mi amintește invariabil de Palmer. Palmer transmite o impresie de blândețe și căldură, aproape
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1892_a_3217]
-
de sânge, crunt bătuți pe drum de apărătorii ordinei - sergenți de stradă și ostași români”. Beer XE "Beer, Beno" a observat că În fiecare grup era un evreu care ținea În mâini o bucată de pânză roșie „care cu o cravată șde culoareț roșie, care cu fular roșu, care cu o bucată ruptă dintr’o perdea sau plapumă roșie, numai roșu să fie, semn că toți sunt bolșevici”. În orele dimineții, a adăugat Beer XE "Beer, Beno" , au Început să fie
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2137_a_3462]
-
spun cât timp am stat acolo, În vagon fiind complet Întuneric. Toată lumea din cauza lipsei de aer și Îngrămădeală a Început să se sufoce. Au Început să moară acei care au fost mai slabi. Alții Înebuniți, s’au spânzurat singuri cu cravata sau cu cureaua de pantaloni. Am Început să țipăm să ne dea drumul.”93 Intenția de a ucide era clară În cazul vagoanelor cu ferestruici și gratii lângă tavan, vagoane din care nu se putea evada. Aceste ferestruici au fost
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2137_a_3462]
-
și-au păstrat cumpătul și nu s-au lăsat dominați de această emoție frenetică. Un om pântecos s-a așezat pe podea, fără să facă vreo mișcare inutilă; un bancher, presat la mijlocul vagonului, s-a așezat Îmbrăcat cu jachetă și cravată, fără să se dezbrace, până la capătul călătoriei. Amândoi au rămas În viață. O femeie și cele trei fete ale ei - femei religioase - nu s-au dezbrăcat din decență, Însă activitatea lor psiho-motorică s-a redus la murmuratul unor versete din
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2137_a_3462]
-
te-ai aștepta să arate cineva din branșa asta: solid și fără ceva remarcabil În Înfățișare, având tenul cenușiu din cauza valorii nutriționale sărace a meniului de la cantina secției, a țigărilor fumate fără măsură și a expunerii limitate la lumina soarelui. Cravata și costumul pe care le purta se conformau fără tragere de inimă standardelor, iar cămașa avea o nuanță infectă de bej. Mă studia așa cum Îmi Închipui că fac oamenii de știință cu animalele de laborator, cu un interes detașat și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2136_a_3461]
-
fapt, teribil de amenințătoare. Se ridică În picioare, Împingând scaunul cu atâta forță Încât acesta scrâșni a protest. — Vă cunoașteți? Întrebă Gavin Pritchett. Omul purta o cămașa de flanel bej, un sacou de catifea reiată maro, iar la gât, o cravată pe care se părea că obișnuia să o mestece În momentele de tensiune. — Da. Bună, Janice! am salutat, Într-un efort eroic de a nu arăta vinovată. Ce mai face Devon? N-a ținut figura. Aproape că i-am auzit
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2136_a_3461]
-
lui Gavin, aici de față, atunci când a avut nevoie de un avocat? — Da. Asta e treaba mea aici, să intermediez. Gavin este specialistul nostru În drept penal. I-am aruncat o scurtă privire sus-numitului și l-am surprins rumegându-și cravata. Măcar nu i se mai vedea ratarea de bărbiță. Intenționasem să-i spun că exista posibilitatea ca cineva să fi intrat În sală pe ieșirea de incendiu, dar acum nici nu se mai punea problema, căci Janice avea să-l
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2136_a_3461]
-
lumea largă s-ar putea dovedi prea dificil de suportat. Am sperat totuși că avea să arate ceva mai mult curaj În fața avocaților acuzării. — ăăă, cine crezi că a omorât-o, de fapt, pe Linda Fillman? Întrebă el, scoțându-și cravata din gură doar cu puțin după ce Începuse să vorbească. — Sinceră să fiu, Gavin, i-am răspuns eu, habar n-am. 19 Trebuia să mă Întâlnesc cu Tom În seara aceea, la restaunrantul chinezesc, și mi-era groază de mărturisirea pe
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2136_a_3461]
-
pereche frumoasă și le plăcea eleganța vestimentară. Tom își desfătă privirea cu numeroasele costume, bine croite, ale lui Greg (nu purta niciodată pantaloni „de gata“ sau blugi), hainele de seară, lucioase, cămășile fantezi, unele cu dantelă. Și o mie de cravate de mătase. Și rochiile lui Ju erau frumoase și miroseau bine. Purta modele foarte feminine, cu volane, pliseuri, gulerașe, fronseuri și alte farafastâcuri, cu jupe lungi, pe care le ridica prin cordoanele ce-i accentuau mijlocul subțire. Iarna, purta costume
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1938_a_3263]
-
cu volane, pliseuri, gulerașe, fronseuri și alte farafastâcuri, cu jupe lungi, pe care le ridica prin cordoanele ce-i accentuau mijlocul subțire. Iarna, purta costume ușoare, fine, de tweed, peste bluze viu colorate, cu eșarfe elegante, chiar mai mătăsoase decât cravatele lui Greg. Rochiile de vară erau confecționate din acel poliester ușor ca fulgul, cum ar fi bumbacul înălțat la ceruri. Tom își trecu degetele peste câteva dintre rochii și oftă. Își spuse că aceste superbe toalete nu reprezintă, desigur, decât
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1938_a_3263]
-
ușurare „Da, asta e!“. Apoi, privind din nou, își dăduse seama că încăperea nu era cea pe care o cunoștea ea. George își scoase fulgarinul negru. Purta unul dintre costumele lui ușoare, cadrilate, cu vestă, și astăzi își pusese o cravată și își pieptănase părul. Capul lui avea din nou înfățișarea lucitoare, briantinată. Își scoase haina și rămase în vesta cu spatele din satin lucios, uitându-se la Alex și arătându-și dinții pătrați, distanțați. Era mai curând un rânjet decât
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1938_a_3263]
-
ai vizitat. Poate că ar fi mai înțelept să nu te duci. Ba mă duc! Mă duc chiar acum! Ar trebui să te bărbierești. Tom alergă în baie, se bărbieri cu grijă și își pieptănă pletele, — Și pune-ți o cravată. Emma îl urmărea prin ușa deschisă a sălii de baie și Tom îi vedea vechea, familiara expresie ironică, zeflemitoare. Se întoarse și veni la el, punându-i brațele pe după gât. — Emma, bine, dacă nu vrei să vorbim, n-o să vorbim
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1938_a_3263]
-
A fost un hapax legomenon. — Un ce? Ceva ce se întâmplă numai o singură dată. — Cum ar fi nașterea lui Iisus Hristos? — Nu fi așa de tembel... — Ei, bine, lumea poate fi schimbată. — Of, Doamne, gata, taci! Și puneți o cravată. Tom își găsi o cravată. Crezi c-ar trebui să-mi lustruiesc și pantofii? Nu. Doar nu te duci în vizită la Dumnezeu. Nu? Vrei să mă conduci până acolo? Nu. Șterge-o! Când Tom McCaffrey ajunse la ușa lui
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1938_a_3263]
-
Un ce? Ceva ce se întâmplă numai o singură dată. — Cum ar fi nașterea lui Iisus Hristos? — Nu fi așa de tembel... — Ei, bine, lumea poate fi schimbată. — Of, Doamne, gata, taci! Și puneți o cravată. Tom își găsi o cravată. Crezi c-ar trebui să-mi lustruiesc și pantofii? Nu. Doar nu te duci în vizită la Dumnezeu. Nu? Vrei să mă conduci până acolo? Nu. Șterge-o! Când Tom McCaffrey ajunse la ușa lui John Robert Rozanov, se montase
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1938_a_3263]
-
privea întotdeauna din același loc și în aceeași direcție. Și tatăl lui Emma era prezent. Un portret al său, atârnat pe perete (executat de un coleg de studenție de la colegiul Trinity), îl arăta adolescent, dichisit, cu ochi strălucitori și o cravată verde. Lui Emma nu-i plăcea tabloul. Fotografia aflată în camera mamei, îl înfățișa pe tatăl lui în vârstă, mai melancolic, timid și neîncrezător, cu o mustață moale, pleoștită, și o expresie de blajină și inteligentă nedumerire. Ambii săi părinți
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1938_a_3263]
-
umflat în jurul vechiului său inel de sportiv universitar. Fotograful din mintea mea zice: Dă-mi pace. Flash. Dă-mi libertate. Flash. Seth își urcă pe balustradă trupul care reține lichidele. Mocasinii lui cu ciucuri de kilt se bălăngănesc deasupra plaselor. Cravata fâlfâie drept deasupra nimicului și-a întunericului. — Nu mi-e frică, zice el. Întinde un picior și lasă să i se legene de degete unul dintre mocasinii cu ciucuri de kilt. Îmi strâng vălurile în jurul gâtului, așa încât cei care nu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1904_a_3229]
-
Idee, pe când lipeam manifeste ca un câine. Sunt de acord cu asta. Înțelegi? AM AVUT UN VIS. — Prietene, nu știu despre ce vorbești, se bâlbâi Elio, surprins să descopere În debandada acelui local chipul secretarului său. Necunoscutul Îl prinse de cravată. Și chiar dacă Elio ar fi Încercat să se sustragă acelei tentative neașteptate de strangulare, celălalt Îl privea În ochi. Adânc. Până În străfunduri. Cu o privire arzătoare ca a unui Îndrăgostit sau a unui judecător. Elio avu senzația Înspăimântătoare că barbarul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2343_a_3668]
-
pantaloni de pânză simpli și un pulovăr albastru, În deschizătura căruia se vedea o cămașă azurie, descheiată. Astăzi avea de mers la marginile circumscripției sale electorale, turneul prevăzând colectarea voturilor de la periferie: la ultima Întâlnire cu strategii hotărâse să abandoneze cravata, considerată prea formală. Onorabilul trebuia să dea impresia că este unul dintre ei: oamenilor care trăiesc dincolo de șoseaua de centură nu le place să voteze un avocat de pe bulevardul Parioli, un manechin ale cărui haine costă de trei ori mai
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2343_a_3668]
-
-și pierde răbdarea. Acesta este respectul pe care dumneavoastră Îl aveți În fața legii? — Legea suntem noi, răspunse Zero calm. Totul se schimbă. Se gândea că Într-o zi părul lui violet putea să devină un semn de respect, așa cum era cravata, burta mare sau un Rollex. Cu o sută de ani În urmă, dacă i s-ar fi spus unui profesor de drept penal că ar fi trebuit să examineze și studenți de sex feminin, libere să intre În aulă fără
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2343_a_3668]
-
pe care elevele i le scriau pe ascuns și i le puneau În cutia poștală, brățări din fir de ață, pe care i le dăruiau la Întoarcerea din vacanțe, fotocopii dintr-un tratat de sociologie despre crizele familiale și o cravată urâtă cu dungi, care după părerea Valentinei ar fi trebuit să-i placă, pentru că proful era singurul bărbat pe care ea Îl știa capabil să-și pună o cravată fără să pară bătrân sau demodat. Și un semn de carte
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2343_a_3668]
-
fotocopii dintr-un tratat de sociologie despre crizele familiale și o cravată urâtă cu dungi, care după părerea Valentinei ar fi trebuit să-i placă, pentru că proful era singurul bărbat pe care ea Îl știa capabil să-și pună o cravată fără să pară bătrân sau demodat. Și un semn de carte făcut din piele - În felul acesta, de fiecare dată când va citi o carte, proful Își va aminti de Valentina Buonocore dintr-a treia B. Îi părea că acea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2343_a_3668]