1,186 matches
-
arzător, De jale Ți-este lacrima sihastră Pentru al nostru suflet pierzător. Te biciuim și Te lovim cu sete, Nelegiuiți, punem cununi de spini. Când pentru ură nu avem regrete, Mâhnire-s ochii Tăi, cu milă plini. Pe lemnul sfintei cruci duci grea povară, Pentru păcatul nostru simți dureri, Când Te hrănim cu fierea cea amară, Tu ne-nvelești cu blânde mângâieri. Te osândim de-o neagră veșnicie, Miel blajin purtat spre junghiere, Dar Tu ne ierți cu-aceeași dărnicie Să
Căutări prin vara arsă de cuvinte by Nicolae Stancu ; ed. îngrijită de Vasile Crețu, Nicoleta Cimpoae () [Corola-publishinghouse/Imaginative/472_a_1434]
-
cum se zice, În anumite cercuri, e mai greu... Așa că, iată-mă! Pe deasupra și cu ceva ofrande pe altarul artei și al pictorilor morți, Dumnezeu să-i hodinească acolo, În picturile lor, chiar dacă nu seamănă a morminte, că n-au cruci și nici nu-s de marmură... Asta cam așa e, recunoscu Petru, dintr-o dată bine dispus. Vă interesează pictura? Bineînțeles că mă interesează, dom' profesor, mai ales dacă și prețurile sunt acceptabile. Asta Înseamnă că nu mă interesează orice fel
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1856_a_3181]
-
dispărut deunăzi de pe orbită. I-auzi! se miră Getta 2. Ce ți-e și cu sateliții ăștia! Mereu o iau razna! Alaltăieri mi-a spus cineva de un satelit care pur și simplu s-a dat la planetă! Să te crucești, nu alta! A atacat-o ziua-n amiaza mare! — Și? zise Felix S 23. L-au prins, bineînțeles - continuă Getta 2, privindu-se în oglinjoară -, și i-au dat o orbită mai mică, să-l aibă sub ochi. — Dar dumneavoastră
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2120_a_3445]
-
uimire pe comandantul Felix S 23 zicând: „Al meu, că doar n-o fi al lu’ tata! De ce credeți voi că am primit misiunea asta? Eu l-am făcut, eu îl omor! Numai să-l găsim!” — Măi să fie! se cruci Felix S 23. Și dumneata nu lucrezi nicăieri? — Am lucrat, dar acum nu mai lucrez, răspunse marțianul. După cum probabil știți, noi, marțienii, am avut un institut specializat în aceste probleme, „Institutul de Interceptare Cosmică”. Poziția relativ formidabilă în acest sens
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2120_a_3445]
-
carcasa cu baioneta, aplecându-se și privind în interiorul lui Dromiket. — Aluminiu, raportă blondul. Făcu aceeași operație și cu ceilalți. În dreptul lui Stejeran 1 se uită mai mult. — Ăsta mai tânăr are plăcuțe de plastic, zise el. — Măi să fie! se cruci bărbosul. Așa ceva n-am mai văzut! Păi voi n-aveți, ca toți roboții, plăcuțe de platină? — Astea le-avem, cu astea funcționăm, zise comandantul Felix S 23. — Mă și mir cum reușiți, rosti oarecum mai cu blândețe bărbosul și lăsă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2120_a_3445]
-
nasc legende. De pildă, o legendă a automobilului nu s-a născut. - Sau mai corect spus a durat foarte puțin: o clipă, datorită dezvoltării și răspândirii rapide a tehnicii timpurilor moderne. Fiindcă, după câțiva ani, flăcăul cu sapa care se crucea văzând căruța diavolului a putut să se facă șofer. - Atunci de ce a rămas legenda centaurului? Oare calul s-a răspândit așa de încet? - Da, firește. Calul era scump. Târziu după hicsoși, în Egipt un cal costa cât trei sclavi. Oaspetele
Luntrea Sublimă by Victor Kernbach [Corola-publishinghouse/Imaginative/295598_a_296927]
-
coate. Însă în poale gătită c-un rând de ciucuri roșii babani, de mătase, dublați în colțurile pulpanelor cu doi zurgălăi. Mergea ziua cu ei Bruță prin tramvaie, se uita lumea după el, de parcă și-ar fi sunat pintenii. Se cruceau călătorii. Îi mai și pasau, fascinați, câte un ban. D-aia i se și spunea lui Bruță "Împăratul" sau "Fulgerul Negru". Când îl însoțea, deșiratului i se zicea, prin consecință, "Fulgerul Alb". Luîndu-se după tovarășul în raglan putrezit, Bruță își
Cei șapte regi ai orașului București by Daniel Bănulescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295562_a_296891]
-
ton de flecăreală, cam nelalocul lui chiar pentru cineva care nu putrezise, dar care dormea atât de profund. Dar spectrul nu-i mai acordă atenție. 155 CEI ȘAPTE REGI AI ORAȘULUI BUCUREȘTI - Spune, bă, unde ți-ai lăsat pantalonii? Mormăie, crucea mă-tii, unde ți-ai lăsat, tu, pantalonii? Fiindcă, fără pantaloni, la mine în casă eu nu pot să te târâi. Se gândește, adică, să-l invite până la dânsul acasă. Reușește să-și îndeplinească dorința, după ce, în prealabil, îi procură
Cei șapte regi ai orașului București by Daniel Bănulescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295562_a_296891]
-
David mi-a spus că zilele trecute puștiul s-a certat și cu maică-sa din cauza mea. Se pare că vaca aia bătrână a zis ceva nasol despre mine, iar Jake a sărit să mă apere. Și eu m-am crucit când am aflat! — Tipa știe de faza cu drogurile? a întrebat-o Alison. Fiona a clătinat din cap. Nu. David s-a gândit foarte bine, după care a căzut de acord cu Jake să nu-i spună nimic, cu condiția
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1906_a_3231]
-
depărtare de vârful său o poartă din scândură, dincolo de care se Înfățișa o frumoasă biserică de țară În curtea căreia se afla și cimitirul satului cu oameni harnici și gospodari. Hai să ne-nchinăm, că aici, uite colo unde-i crucea ceia mititică și Învechită, din lemn, doarme Viorița, peruzeaua mea de fată, frumoasa și buna ta mămicuță! Un zurgălău imens a sunat În comoara sa cu amintiri de neînlocuit și a Învăluit sufletul său, sensibil Încă de pe atunci, În care
Milenii, anotimpuri şi iubiri (sau Cele şase trepte ale iniţierii) by VAL ANDREESCU () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1708_a_2958]
-
aștepta să se dea la o parte și să i se arate cerul înstelat și bucuriile nevăzute ale tăriilor. Surâse satisfăcut. — Și când mă uit eu așa mai bine, lângă stâlpul de electrică din colțul grădinii, chiar acolo unde-i crucea tinerelului ăla de l-a călcat tractoru’ în op’ștrei, anul în care mi se pare că ai plecat și tu de la noi, ce crezi că văd? Nu mai îmi aminteam în ce an plecasem de acolo. Știu doar că
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2046_a_3371]
-
a adormi Și când vântul va sufla Teiul se va legăna, Florile-și va scutura, Iarăși te vei deștepta Sub rotirea norilor În căderea florilor, Sub lucirea stelelor Și la jocul ielelor, Sub frunza stejarilor La glasul isvoarelor. Unde-i crucea de la căi - Nu mai plânge, măi - Cresc ca frații doi molizi - Râzi, puiule, râzi - Unde-s păsări în copaci - Taci, puiule, taci - S-adun fete și flăcăi - Dormi, puiule, hăi! Și cum cântă, cum suspină Glasul codrului o-ngînă, Și cum
Opere 06 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295584_a_296913]
-
mi-a venit și mie toane. Asupra ta n'am nimica... sunt foarte mulțumită. Apoi intrând în grajd, începu să bată caii, țipînd: Ascundeți-vă mai bine, bată v-ar mama lui Dumnezeu, ca să nu vă mai găsească, ucigă-l crucea și mănînce-l moartea! A doua zi porni cu caii, dar iar căzu jos și dormi până ce mijea de ziuă. Desperat era să iee lumea-n cap - când deodată vede răsărind din fundul mării cei șapte cai, mușcați de-o mulțime
Opere 06 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295584_a_296913]
-
îmbogățiți. Acum însă gardu rile și gărdulețele par a fi intrat în preocuparea este tică a edililor ca element șic de mobilier urban. Dacă te uiți pe site-urile unor primării - sau pe articolele din presă referitoare la acestea -, te crucești cîți bani se duc pe comenzi de „garduri bordurate” sau altminteri stilizate ! Gospodarii blocurilor par a fi cuprinși și ei, uneori, de această febră a gardofiliei. Aflăm astfel din presă că „pri măria clujeană a primit 1.581 de solicitări
Scutecele naţiunii şi hainele împăratului: note de antropologie publică by Vintilă Mihăilescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/609_a_1340]
-
neîmplinirilor noastre, ale jumătăților noastre de drum și de măsură. Ieșim la interval și construim între timp. În orice caz, cu românu’ de ispravă nu te poți plictisi niciodată, căci totdeauna vine cu cine știe ce noi isprăvi. Poți doar să te crucești de unele dintre ele și să te mîhnești cînd mai toate rămîn neisprăvite. Dar asta e, nobody is perfect !... Moartea se trăiește mai frumos la români ! — Ai văzut ce scrie colegul tău de dileme ? mă întreabă amicul B., întinzîndu-mi un
Scutecele naţiunii şi hainele împăratului: note de antropologie publică by Vintilă Mihăilescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/609_a_1340]
-
7 Mai Sfinții Constantin și Elena 21 Mai Înălțarea Domnului 22 Mai Duminica Rusaliilor 1 Iunie Lăsatul secului pentru Sfinții Apostoli Petru și Pavel 8 Iunie Sfinții Apostoli Petru și Pavel 28 Iunie Adormirea Maicii Domnului 15 August Înălțarea Sfintei Cruci 14 Septembrie Sfântul Dumitru 26 Octombrie Sfinții Arhangheli Mihail și Gavriil 8 Noiembrie Sfântul Nicolae 6 Decembrie Crăciunul 25 Decembrie Sfântul Ștefan 27 Decembrie 293 CALENDARUL CATOLIC Septuagesima 2 Februarie (14 Februarie) Marțea grasă 18 Februarie (2 Martie) Miercurea cenușie
Viața începe vineri by Ioana Pârvulescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/586_a_1309]
-
muri ? Nu. Pentru că oricum ne vom descurca. Ultima înjurătură din partea colegilor s-ar cuveni să rămână cea prilejuită de strângerea banilor pentru coroană. Mi-e groază de singurătate! Păstrați-mi, vă rog, loc într-o groapă comună. Citind necroloage, te crucești când auzi câte fapte excepționale a făcut un om într-o singură viață. La plecarea fiecărui om, clopotul anunță că linia este liberă. Sicriul este poate singura proprietate la care nu râvnesc cei din jur. Suntem oripilați de gândul morții
Chef pe Titanic by Vasile Ghica () [Corola-publishinghouse/Imaginative/528_a_1305]
-
cu ochii treji ai minții, magnifica natură în permanentă schimbare, -chiar dacă, în puținele clipe de luciditate-, când făcea reflecții surprinzătoare asupra vieții și morții. Într-una din zile, la lepădatul amiezii, amândoi erau în poiană. Bătrânul Fanachi îl asculta crucit de ceea ce auzea de la un om cu mintea scăpătată. - Într-o zi, măi Fanachi... voi muri! Iată un fapt absolut sigur, și sunt momente când această evidență mă aruncă într-o adâncă perplexitate... Cum, adică?!.. Într-o zi „lucrarea“, care
ANUCA Fata pădurarului by Gheorghe Tescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/265_a_503]
-
o refuzi. Treaba matale. Ferească sfântul! Să știi un lucru: cea mai cruntă răzbunare e a femeii refuzate de un bărbat care i-a căzut cu tronc. Și nu uita: trebuie să fugi de răzbunarea femeii ca de Ucigă-l Crucea. Adică? Adică? Ha, ha, ha! Dacă n-o trântești tu pe ea pe divan, te va izbi ea cu adevărat sub divan, cât de târziu, cu nasu-n oala de noapte, de-ți va plânge lumea de milă, așa să știi
Fascinantul corn de vânătoare by Nicolae Suciu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1284_a_2205]
-
Și mai spunea tradiția că cei din garnizoana Legiunii franceze aflaseră abia după trei luni că nu mai erau forțe coloniale, ci niște străini învinși. Șase morminte anonime se înălțau în afara zidului din spate. într-o vreme avuseseră chiar și cruci și un nume fiecare, dar cu ani în urmă bucătarul trebuise să pună crucile pe foc când i se terminaseră lemnele, și de multe ori Abdul-el-Kebir se întrebase cine or fi fost acei creștini care ajunseseră să moară acolo, atât
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2272_a_3597]
-
aducîndu-l în starea de Bot-umflat, Bot-fără-doi-dinți, Bot-cu-trupul-făcut-terci. Liniștea s-a așternut din nou pe aleea iluminată generos de primărie. Doar că unul, Botsubțire, nu s-a mulțumit doar cu privitul. Pune omul ăsta un suflet la dezbrăcat cucoana de te crucești. Și ea se simte mult mai apreciată dacă este privită de aproape. L-am pus la punct, se laudă Frasin. Dacă avea botul așa de gros! Altceva este cînd botul este subțire. Frasin rîde cu lacrimi de gluma subțire a
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1511_a_2809]
-
o vacă înghițea trifoi. Zărindu-ne pe șes, cineva îl lepădase în iesle și dispăruse ca prin farmec. Tovarășul Șoptelea făcu oțărît: - Ce dracu, parc-am fi tătari! Unde s-or fi mistuit ăștia? - S-au dus la Ucigă-l crucea pe pustii! Nici moșneagul, nici ginerii nu-s acasă, constată cu năduf, după ce cercetase cotloanele, bădia Nică. O femeie din vecini ieși somnoroasă ca să zvîrlă cu bulgări în cîine. Cînd mi s-a părut că tovarășul Șoptelea e dur, mă
CARTIERUL SULAMITEI by MARCEL TANASACHI () [Corola-publishinghouse/Imaginative/513_a_701]
-
multe chestii sucite se mai întâmplă în ziua de azi. Și culmea este, că toate îți sunt aduse la cunoștință în mod expeditiv, puse pa tavă, asezonate cu frunze verzi de noutate absolută și tu nu mai prididești să te crucești, cum până și produsele noastre, care le știm chiar dinainte de a învăța cum se numesc, au luat-o razna și au devenit aproape niște otrăvuri. Păi spune și dumneata vecine, ce să mai crezi când citești zilnic în presă, că
VINUL DE POST by Ioan MITITELU () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91683_a_92810]
-
direcția în care doreau să-și manifeste recunoștința. Click.ro ne povestește cazul unui tip din Birmingham, care ziua lucrează ca bancher, iar noaptea își pune mască de Zorro și pleacă la vânătoare de infractori. Ha-ha-ha ce englez diliu, se crucește românul, perfect conștient că numai unui englez i se putea întâmpla o asemenea nenorocire. Să ia exemplu de la noi, unde e mai interesant și mult mai bănos, fiindcă e invers, adică vorba lui Fernando de la Caransebeș, mult mai mișto: cine
VINUL DE POST by Ioan MITITELU () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91683_a_92810]
-
mușcă de picior sau, măcar, nu-l bate amical peste operația de pe burtă, despre care unii spun că-l mai doare și acum. Nimeni. Căldura zace peste blocurile mohorâte ca niște cazemate. Pechinezul, care îi făcuse pe mulți să se crucească la început, roade calm șotronul fetițelor și figura strâmbă a băiețașului pe care-l pocnise bețivul cu palma lui grea, asudată și duhnind a rachiu de mere putrede. Niciodată nu-l iau așa cum este - m-ar înnebuni faptul că ochii
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2363_a_3688]