2,129 matches
-
le și agravează de altfel "căderea în gol": "...se știe, indivizii vitali, cu o exorbitantă personalitate și voință de a fi, de a reuși, odată aflați în depresie, în acel vid sau boală psihică, surparea Ťedificiului lor internť este la fel de formidabilă, de neoprit, ca și cariera lor socială". Astfel ajunge Dumitrașcu, "un bețivan improvizat", colindător de unul singur al birturilor clujene de periferie, luându-și concediu nelimitat de la catedră și punându-și "înlocuitor" la partid, în prada unei degringolade oarecum la
La încheierea unei tetralogii by Gabriel Dimisianu () [Corola-journal/Journalistic/8732_a_10057]
-
însă stupefiant pentru mine e că Émile Ajar este un scriitor mai mare decît Romain Gary. Să izbutești să creezi un autor imaginar pe care să-l faci să scrie opere superioare operelor identității tale de bază, e un lucru formidabil! Nu mai pun în discuție faptul că, potrivit hîrtiilor, nu se numea nici măcar Gary, ci Kacev. Iar el a luat premiul Goncourt de două ori, o dată ca Romain Gary cu "Les racines du ciel" și a doua oară ca Émile
Michel Tournier – "Paradisul și infernul se apară" by Radu Sergiu Ruba () [Corola-journal/Journalistic/12214_a_13539]
-
preocupat, într-un loc anume, ales cu grijă după ce vedea de cîteva ori spectacolul, un întreg arsenal. Cîteva aparate de fotografiat, cu obiectiv lung, scurt, fără, trepieduri, stative. Măsura, calcula, înșuruba, deșuruba. Aceleași mișcări, în aceeași succesiune, cu aceeași rigoare formidabilă. Calm și precipitat. Ciudat. Din secunda în care bătea gongul, își pierdea definitiv liniștea. Era într-o continuă agitație și, paradoxal, nu deranja pe nimeni. Părea de-a dreptul invizibil. Sau începusem să mă obișnuiesc cu mișcările și echilibristica lui
Povestea fotografului by Marina Constantinescu () [Corola-journal/Journalistic/11590_a_12915]
-
cu mișcările și echilibristica lui SEAN HUDSON? Unul dintre cei mai mari fotografi specializați pe imaginea spectacolului de teatru pe care i-am cunoscut. Și care, din păcate, nu se mai află printre noi. Scoțian fiind, a făcut o pasiune formidabilă pentru cîțiva dintre regizorii noștri mari. Și, în fond, pentru teatrul românesc. Cu timpul, a devenit unul dintre depozitarii memoriei spectacolelor care au marcat istoria teatrului românesc de după căderea Cortinei de fier. L-am văzut la montările lui Silviu Purcărete
Povestea fotografului by Marina Constantinescu () [Corola-journal/Journalistic/11590_a_12915]
-
te miri ce facultăți fără legătură directă cu presa; absolvenți de Lingvistică, dar și Politehnică, ASE, Geologie, Automatică, Matematică, orice; scriitori și alți oameni de cultură; specialiști într-un domeniu oarecare; n-au lipsit nici politicienii-ziariști, nici securiștii-ziariști. În condițiile formidabilei presiuni a cererii, selecția tuturor acestora nu era nici posibilă și, la drept vorbind, nici necesară. În timp, s-au întîmplat însă cîteva lucruri remarcabile. În primul rînd, o bună parte dintre acești ziariști fără pregătire teoretică (mă refer la
A fi ziarist în România by Tudor Călin Zarojanu () [Corola-journal/Journalistic/15689_a_17014]
-
Garofița, parcă ar pipăi o marfă nouă necunoscută, încercând să se dumirească ce ar putea fi. Așa să fie, bărbate." (p. 144) În ultimă instanță Sabia lui Mihai poate fi interpretat și ca un roman al limbajului. Autoarea are un formidabil simț al limbii, schimbă cu ușurință registrele și se adaptează tuturor tipurilor de limbaj, de la conversațiile dezarticulate cu sugarii și animalele, până la limbajul mass-media sau cel diplomatic. Fiecare om are particularitățile sale de exprimare, în funcție de educație, vârstă, profesie, mediu în
Taifun epic by Tudorel Urian () [Corola-journal/Journalistic/9766_a_11091]
-
Adrian Rogoz într-o revenire la cronica expoziției de la Căminul artei, din Dreptatea nouă (11 oct.1946: „domnul Trost s-a înfipt melodramatic în fața mea și, spiralat ca însăși conștiința domniei sale, mi-a urlat: Domnule Rogoz, ești de un cretinism formidabil!”) etc. „Cazul” particular al lui Trost mi se pare tot atât de important, dacă nu mai important decât literatura lui suprarealistă. Cartea colegului Michael Finkenthal are marele merit că a desțelenit terenul și a pus o serie de jaloane luminoase pe drumul
Un suprarealist atipic – Trost by Mircea Anghelescu () [Corola-journal/Journalistic/2553_a_3878]
-
dar, firește, nu metafora era figura nr. 1 la Homer). Eminescu folosește metafora pe scară industrială, ca să folosesc o construcție improprie pentru poezie, poate însă mai sugestivă decât altele, și șocul trăit de contemporanii săi s-a legat de această formidabilă mânuire a unei figuri care lui Aristotel nu-i spunea mare lucru, nu ieșise din rând, ca să mă exprim acum în termeni militari, pe vremea războaielor lui Alexandru Macedon... Când Eminescu trimite poemul Epigonii la "Convorbiri literare", în 1870, conținând
EMINESCU. CÂTEVA NOTE by Dan Grădinaru () [Corola-journal/Journalistic/6714_a_8039]
-
est!: "râuri de foc", "o mare de stele". În Gelozie, poetul vorbește despre "un ocean de patemi" și "marea de suferinți", în aceeași poezie fiind de găsit și puternicul vers "Mă mișc ca oceanul cu suferinți adânci", care relevă intensitatea formidabilă a sentimentului amoros. În Demonism, "fluvii de lacrimi". În Memento mori, "oceane de popoare", "mare de palate", "unde de popoare", "mării de omăt", "diluviul de flăcări", "un ocean de lumină", "oceanele-i de stele", "râuri de stele", "fluvii cu mase
EMINESCU. CÂTEVA NOTE by Dan Grădinaru () [Corola-journal/Journalistic/6714_a_8039]
-
privește traducerea, am lucrat ani de zile în tandem cu prietenul meu Vlad Russo, răsucind fiecare frază pe-o parte și pe alta, încercând să prindem toate nuanțele și jocurile de cuvinte, rostind replicile la nesfârșit. E un exercițiu teatral formidabil - Vlad chiar a fost actor în prima lui tinerețe. Una peste alta, cred că am făcut o treabă bună împreună, iar în curând vom încheia ediția completă Ionescu. Îmi place scena, îmi place sala - Care dintre cele cinci piese îți
Vlad Zografi: "Nu mă interesează módele, nu mă conformez lor" by Ioana Pârvulescu () [Corola-journal/Journalistic/9498_a_10823]
-
20 de ani. Profesori dedicați, ca regretatul domn Gafencu, doamna Putnoki, domnul Niculescu, mi-au facilitat contacte la Facultatea de Chimie, unde eram primit în laboratoare, de către soții Pârlea. Am avut parte de colegi de liceu excepționali, exista o solidaritate formidabilă între noi. Îmi amintesc cum un coleg mai curajos a distrus tabloul lui Ceaușescu și nimeni nu a dezvăluit numele autorului. Încă o dată mi-am dat seama de importanța mediului în care te dezvolți ca om“. Afară... „La vârsta adolescenței
Agenda2004-48-04-c () [Corola-journal/Journalistic/283090_a_284419]
-
face mie această confesiune, facindu-ma doar pe mine martorul stărilor, paradoxurilor, teoriilor de pe insulă minții și sufletului sau. Am, de aceea, la un moment dat, voluptatea spectatorului unic într-o sală de teatru. Doar pentru el/eu se joacă această formidabilă reprezentație existențiala cu ritmuri diferite de la paragraf la paragraf, cu pauze, cu tăceri, cu aiuritoare provocări de a-l descoperi, altfel, pe Banu, dar și pe mine, cititorul lui. Nu poți citi/ vedea Uitarea în frig. În mine este cald
Cartea fara coperta by Marina Constantinescu () [Corola-journal/Journalistic/14777_a_16102]
-
meciuri ale naționalei României (amendată pe bună dreptate pentru prestația mediocră), câteva lecții de viață marca Champions League, cu Cristiano Ronaldo în zi de grație și cu o Barcelonă insistentă la modul echilibrat. Cele mai frumoase, însă, rămân cele despre formidabilul Ilie Balaci, căruia memoria afectivă a lui Cristea-Enache îi schițează un portret memorabil. Simpatia e fermă, datând încă din vremea Craiovei Maxima, și nici măcar rivalitatea cu Hagi n-o poate diminua: „Balaci și Hagi au fost alături în câteva meciuri
Pagina plină by Cosmin Ciotloș () [Corola-journal/Journalistic/5095_a_6420]
-
rămâi tu însuți, când vrei să eviți capcanele spectacolelor comerciale și ale mesajelor simple descifrabile de toată lumea. Dar să revenim la ideea de eșec. Intr-una din călătoriile mele în Japonia am auzit, de la un director de teatru, o frază formidabilă: și eșecurile sunt fructul eforturilor noastre. Uluitor câtă înțelepciune există în această frază. E ca și cum ai spune că munca este de fapt ceea ce contează, pentru că deseori între eșec și succes există o distanță infimă, de o miime de milimetru. L.T.
Matei Vișniec - „Și eșecurile sunt fructul eforturilor noastre“ by Lucia Toa () [Corola-journal/Journalistic/6356_a_7681]
-
de antren să devină unul dintre succesele de durată ale Teatrului; cei ce iubesc opera vor savura întotdeauna cu bucurie gluma muzicală sclipitoare cu care Verdi și-a încheiat drumul creator - concluzia lui, la 80 de ani de împliniri, o formidabilă fugă în do major pe cuvintele "Tutto nel mondo e burla".
Un succes de durată? by Elena Zottoviceanu () [Corola-journal/Journalistic/14070_a_15395]
-
veacuri ca, la asfințitul ei, o înaltă rasă să înflorească așa de strălucit, într-un semeț avânt al sângelui albastru spre tipul ideal, fie că fusese numai o nemereală fericită, în toate chipurile mai mult nu se putea da." Remarca formidabilă vine abia acum și Cornel Mihai Ionescu are inspirația de a o plasa chiar în finalul paragrafului. Anume că, dacă stăm să le comparăm raportat la ordinea platonică, caracterul accidental revine tocmai enormei distilerii pe care-o reprezintă stirpea nobiliară
Ce rămâne din iubirile noastre by Cosmin Ciotloș () [Corola-journal/Journalistic/8747_a_10072]
-
scrisori din arhiva familiei Pillat (editate de Monica Pillat). Cartea are în centru portretul unui adevărat personaj de roman: Pia, sora lui Dinu, născută în 1916. Tania Radu o pune sub deviza "A fi pentru ceilalți" și remarcă "energia ei formidabilă, vocația uluitoare de a-i sprijini, consola și explica lor înșile pe ceilalți, exaltările ei de la sfârșit, întinzând antene incandescente în căutarea unui reazem spiritual, cu timpul aproape spiritualist." Și, mai departe: "Rebelă din dragoste pentru ceilalți, puternică din neputința
Actualitatea by Cronicar () [Corola-journal/Journalistic/7329_a_8654]
-
mă înșel când spun că are un lung viitor înspăimântător scris pe ea. Este prevenitoare și afabilă. Dar când se apropie de mine, fac un pas îndărăt. Mi se face frică de ea!"... Teama pe care o inspiră acel necunoscut formidabil ce zace în spatele frunții sale vaste de femeie ambițioasă și calculată, prin fascinația stranie a ochilor ei negri, cu reflexe albăstrii, prin forța și duplicitatea ce le simți îndărătul privirii de felină mare, mereu la pândă. Este de înțeles vorba
Portrete (3) by Constantin Țoiu () [Corola-journal/Journalistic/6716_a_8041]
-
este în realitate artă, ea fiind cu mult mai apropiată de literatură decît de științele propriu-zise -, acesta era laitmotivul profesorului nostru. Numai că pentru niște tineri cărora fanatismul vîrstei le insufla dorința ca filozofia să fie știința științelor și disciplina formidabilei cunoașteri absolute, verdictul acesta ne suna ca un afront adus semeției imaculate a conceptelor. Tocmai de aceea îl priveam cu reticență și în sinea noastră îl judecam nemilos, spunîndu-ne că cine degradează filozofia la nivelul unei scălîmbăieli artistice o face
Citindu-l pe Ion Ianoși by Sorin Lavric () [Corola-journal/Journalistic/10178_a_11503]
-
nu pot vedea cu ochi proprii spectacolele pe care s-a mizat, și și-au confirmat premisele, sau pe acelea care au devenit revelația unei ediții. Întotdeauna au existat și răsturnări spectaculoase, și decepții de proporții, dar, mai ales, lucruri formidabile. Răsfoind paginile acestui album, în fond, îmi aud pașii pe străzile orașului, mă văd la Biroul de presă procurîndu-mi biletele rezervate pentru cele mai minunate și diferite forme de spectacol, de la cele lectură, la cele considerate favorite și găzduite în
Visul unor nopți de vară by Marina Constantinescu () [Corola-journal/Journalistic/13644_a_14969]
-
de Heiner Müller, cu un actor extraordinar, Martin Wuttke. Nu continui. Despre toate am scris, la timpul cuvenit, în paginile României literare. Inclusiv cum m-am dat peste cap la Paris ca să obțin bilete la Opera equestre de Zingaro cu formidabilul Bartabas, un spectacol de circ, unic, care a făcut epocă la Avignon în 1987, în ’89, în ’91. Cum l-am văzut lucrînd la Limoges, la școala de teatru condusă de Silviu Purcărete, pînă anul acesta, și de Paul Chiribuță
Visul unor nopți de vară by Marina Constantinescu () [Corola-journal/Journalistic/13644_a_14969]
-
din frumusețea orașului, din istoria lui, din mirajul sudului Franței în care este amplasat și din al căror parfumuri mă îmbată și astăzi cel de levănțică. Dar toată această frumusețe este înnobilată de cea a teatrului. El augmentează toate datele formidabile ale cetății. Am văzut Avignon-ul și toamna. Răvășitor de trist și de solemn. Din punctul meu de vedere. În liniștea nefirească de pe străzi, de pe terase, m-am așezat cu un pahar de vin roșu în față și am încercat să
Visul unor nopți de vară by Marina Constantinescu () [Corola-journal/Journalistic/13644_a_14969]
-
un poem de expresie”, dar nu doar cele din 1936, de când datează exemplul citat, ci încă din 1928, dinainte de apariția sa în volum, când îl compară cu succesul factice al Medelenilor și-l declară „un roman de geniu” și „o formidabilă realizare de epică românească”. În fine, nu pot să mă opresc și asupra altor locuri din volumul Danei Pîrvan- Jenaru pentru a pune în lumină sensibilitatea și inteligența critică cu care este parcursă o materie amplă, stufoasă și mustind de
Sebastian și lumea lui by Mircea Anghelescu () [Corola-journal/Journalistic/2379_a_3704]
-
teoretic) ar trebui să fie una mai mare decât un scop pur informativ. Și dacă efortul de a scrie biografia unei persoane este unul considerabil, biografia unui oraș pare infinit mai complicată. Este nevoie de acuratețe istorică, fler detectivistic, o formidabilă capacitate de analiză și sinteză și de un veritabil talent literar. Simon Sebag Montefiore reușește să îndeplinească fiecare dintre aceste criterii și scrie un bestseller de nonficțiune care are drept subiect centrul spiritual al celor mai importante trei religii monoteiste
Vârstele Ierusalimului by Mihai Răzvan Năstase () [Corola-journal/Journalistic/3609_a_4934]
-
sau irelevanței) literaturii confesive. Nu numai caracterul pudibond, în general, al beletristicii noastre a contribuit la constituirea acestei prejudecăți, ci și ocultarea de care a avut parte acest tip de literatură în perioada comunistă. Din păcate, se pare că resurecția formidabilă de după 1989 - când consemnăm și cele două sinteze ale lui Eugen Simion, Ficțiunea jurnalului intim (3 vol, 2003) și, respectiv, Genurile biograficului (2 vol., 2008) - nu a reușit să clatine convingerea foarte răspândită că scriitorul român nu e un mare
Memoria premodernității noastre by Răzvan Voncu () [Corola-journal/Journalistic/5258_a_6583]