1,337 matches
-
A venit și a stat În picioare lângă mine: —Să găsești Într-un hotel un grătar din argint pentru prăjit pâinea este mai greu decât să dai de un democrat În Texas. Cred că o să-i dau un telefon lui Hunter, am spus eu. O să-și iasă din minți de Îngrijorare. — În nici un caz. Eu o să fac rost de un avocat, să fie pregătit, insistă Lauren. Oare nu ar trebui ca mai Întâi să aflu ce se Întâmplă cu adevărat? Lauren
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1940_a_3265]
-
entuziasmat și emoționat de apariția Ninei În rochia creată de el, că organizase la atelier o vizionare devreme În seara aia, pentru angajați și pentru prieteni. Simțindu-mă prea deprimată, luasem hotărârea să mă uit la show de una singură. Hunter Îmi lăsase și mai multe mesaje În timpul zilei, dar Lauren și Marci mă convinseseră că să-l sun Înapoi nu ar fi fost deloc Înțelept din partea mea În acest moment. „Poate că o să o conving pe Marci să-l anunțe
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1940_a_3265]
-
dar Lauren și Marci mă convinseseră că să-l sun Înapoi nu ar fi fost deloc Înțelept din partea mea În acest moment. „Poate că o să o conving pe Marci să-l anunțe că sunt bine“, mă gândeam. Detestam gândul că Hunter Își făcea griji pentru mine În felul ăla. Mă făcea să mă simt groaznic. Dar, dacă suna Marci, ea i-ar fi spus unde mă aflam, că ea nu era nici pe departe genul de persoană În stare să păstreze
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1940_a_3265]
-
nu era nici o diferență Între ele. Sfârșise prin a se Îmbrăca În Dior și Își prinsese la gât o imensă broșă Verdura cu un safir. Eu, la rândul meu, eram atât de traumatizată din cauza faptului că nu mai vorbisem cu Hunter de trei zile, Încât eram la fel de ineptă ca și ea. Singurul lucru care mă putea scoate din izolarea tristă pe care mi-o impusesem era o Înmormântare. Îmi prinsesem, chiar, un văl În păr, sperând că nimeni nu o poată
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1940_a_3265]
-
Îmbietoare două fotolii mici, așa că ne-am dus imediat la ele. —Offf! oftă Marci, prăbușindu-se Într-un fotoliu. Marci așteaptă să mă așez și eu și apoi spuse: Știi, am auzit ceva ce cred că ai vrea să știi. Hunter și Sophia se Întâlnesc mâine la MOMA1. Da? am murmurat eu. Ești sigură? Ea Încuviință din cap. Îmi pare foarte rău, Sylvie. Ieri am auzit ceva din Întâmplare. Sophia lua ceaiul la The Mark cu Phoebe când, pe neașteptate, a
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1940_a_3265]
-
A ales cel mai romantic loc din muzeu: se Întâlnește cu el la ora șase, În fața tabloului de Monet de la mezanin. 20tc "20" Isteria de la MOMAtc "Isteria de la MOMA" În după-amiaza aceea, mai târziu - să tot fi fost ora 4 - Hunter m-a prins, În cele din urmă, la telefon. Îi răspunsesem din greșeală la telefonul mobil, iar când i-am auzit vocea, am devenit atât de nervoasă, că m-a luat cu fiori. —Iubito, unde ești, pentru Dumnezeu? Mi-am
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1940_a_3265]
-
urmă, la telefon. Îi răspunsesem din greșeală la telefonul mobil, iar când i-am auzit vocea, am devenit atât de nervoasă, că m-a luat cu fiori. —Iubito, unde ești, pentru Dumnezeu? Mi-am ieșit din minți de Îngrijorare, spuse Hunter. Nu-mi venea să cred că Hunter dăduse, În sfârșit, de mine. Prietenele mele juraseră să păstreze taina În legătură cu locul În care mă aflam, iar eu de-abia dacă Îmi mai deschisesem mobilul În ultimele câteva zile. Însă o părticică
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1940_a_3265]
-
la telefonul mobil, iar când i-am auzit vocea, am devenit atât de nervoasă, că m-a luat cu fiori. —Iubito, unde ești, pentru Dumnezeu? Mi-am ieșit din minți de Îngrijorare, spuse Hunter. Nu-mi venea să cred că Hunter dăduse, În sfârșit, de mine. Prietenele mele juraseră să păstreze taina În legătură cu locul În care mă aflam, iar eu de-abia dacă Îmi mai deschisesem mobilul În ultimele câteva zile. Însă o părticică din mine se simțea, În secret, ușurată
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1940_a_3265]
-
Pot să-ți explic... —Încă Îl poartă. Vocea mea se ridică pe măsură ce furia mea creștea. — Gata cu explicațiile. Știu ce pui la cale. Mă minți de luni În șir... Iubito, nu este ceea ce crezi tu... — Hai, lasă-mă În pace, Hunter, nu am chef de asta. Îmi auzeam cuvintele ieșind din ce În ce mai repede, de parcă s-ar fi putut să nu-mi ajungă timpul să le spun pe toate: N-am mai fost atât de nefericită În viața mea. Vreau să divorțez. Prefer
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1940_a_3265]
-
Ce să fii? Cea care părăsește! am urlat la el și am Închis, Într-un acces de furie provocat de melancolie și de nenorocirea În care eram. M-am uitat lung la telefonul din mâna mea. Acum mă copleșiseră Îndoielile. Hunter păruse sincer șocat. Și deloc vinovat. Dar, În mod sigur, bărbații vinovați Își cultivă În voce tonuri de nevinovăție, mi-am spus În sinea mea. Și apoi, Lauren Îmi spusese ceva groaznic despre bărbați care se poartă cu și mai
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1940_a_3265]
-
ei de către Salome, care, În mod providențial, venise să o ia de la MOMA, eu am gonit Într-un taxi În josul lui Fifth Avenue. Mi se părea că nu ajung destul de repede la apartamentul nostru: eram disperată să-l văd pe Hunter și să Îndrept lucrurile. De ce fusesem atât de rea cu el mai devreme? De ce nu-l lăsasem să spună ceva În apărarea lui? Cum de putusem să nu am Încredere În el? „Ce fraieră fusesem, ce proastă“, mă pedepseam eu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1940_a_3265]
-
fraieră fusesem, ce proastă“, mă pedepseam eu În gând. De ce crezusem că lucrurile erau exact așa cum păreau a fi? Sophia era mult prea deșteaptă Încât să facă Întocmai ceea ce părea să facă. Mă chinuise pe mine cu flirtatul ei cu Hunter, distrăgându-ne astfel atenția lui Marci și mie de la adevărata ei misiune - aceea de a pune ghearele pe Christopher. Poate că stătusem prea mult În preajma proaspetelor divorțate și ele mă influențaseră În rău. Erau paranoice când era vorba de bărbați
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1940_a_3265]
-
ea chiar se dăduse la soțul meu, indiferent care i-or fi fost adevăratele motive, dar la fel de sigur era că se ținuse după toți soții nevinovați din New York. Ce joc murdar jucase! „Acum ce aveam să-i mai spun lui Hunter, pentru Dumnezeu“, mă Întrebam eu cu frenezie, ca ieșită din minți, În timp ce taxiul se hurduca pe lângă colțul străzilor Fifth Street și 23rd Street Nu-mi venea să cred că doar cu trei ore mai devreme cerusem divorțul, iar acum ăsta
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1940_a_3265]
-
eram pe jumătate udă și respiram cu dificultate. Domnul Mortimer e acasă? l-am Întrebat pe Luccio, portarul, În timp ce treceam val-vârtej pe lângă el. — A plecat la aeroport acum o oră, zise Luccio. Unde pleacă? Am Înțepenit pe loc, În mijlocul holului. Hunter plecase? Îl făcusem să plece, din cauza acuzațiilor mele? Dacă așa era, nici nu prea puteam să-l condamn. —Vă simțiți bine? Întrebă Luccio. Da... nu... eu doar... Am scotocit În poșetă după telefon. Când, În cele din urmă, am dat
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1940_a_3265]
-
acuzațiilor mele? Dacă așa era, nici nu prea puteam să-l condamn. —Vă simțiți bine? Întrebă Luccio. Da... nu... eu doar... Am scotocit În poșetă după telefon. Când, În cele din urmă, am dat de el l-am sunat pe Hunter pe mobil. Apelul a ajuns direct În mesageria vocală. I-am lăsat un mesaj frenetic În care-i spuneam cât de mult Îl iubesc și-l imploram să se Întoarcă la mine. După aceea am sunat la el la birou
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1940_a_3265]
-
-i spuneam cât de mult Îl iubesc și-l imploram să se Întoarcă la mine. După aceea am sunat la el la birou. Speram că mai era cineva acolo. După câteva apeluri, unul dintre interni, Danny, a răspuns. —Unde e Hunter? l-am Întrebat. Sunt soția lui. —O, păi a plecat la... Danny se lasă așteptat cu răspunsul: —Așteptați puțin, să Întreb pe cineva. Am auzit niște voci În fundal, apoi, reveni la telefon. —Nu știm sigur unde este acum. A
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1940_a_3265]
-
Zicea că merge la Zürich... sau era vorba de Geneva? Ăăă ... — Când trebuie să se Întoarcă? l-am Întrebat, disperată. Și-a luat agenda de lucru de pe birou... Chiar nu știm cât timp va fi plecat. Am Închis. „Unde era Hunter? Cum aveam să dau de el? Urma să fiu eu cea părăsită, până la urmă? Poate că... poate că... am fugit În stradă. Încă turna cu găleata. Poate că dacă merg la Lauren... ea o să știe ce e de făcut“. Cu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1940_a_3265]
-
Milton În spatele meu. Era bronzat și purta o pălărie afgană și o manta din păr de iac. Așadar se Întorsese din călătoria sa pe Drumul Mătăsii. Bună, am bâlbâit eu un salut. Ce s-a Întâmplat? Sylvie, plângi? —Din cauza lui Hunter. A plecat, am răspuns, cu umerii zguduindu-mi-se de plâns. —OK, hai să te duc acasă, zise Milton, punându-și liniștitor un braț peste umerii mei. O jumătate de oră mai târziu, Milton și cu mine eram În apartament
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1940_a_3265]
-
mătase roșie, care apăruseră la vedere când și-a dat jos mantaua. —Ce vrei să spui? l-am Întrebat, tamponându-mi ochii cu o batistă. Stăteam pe podea cu picioarele Încrucișate, Încercând să mă usuc În fața focului din șemineu. —Sylvie, Hunter a cumpărat colierul ăla pentru tine. Doar pentru tine. De unde știi tu? — Pentru că, draga mea, eram acolo. Eram cu toții la Londra, stăteam la Blakes... —Dar, Milton! l-am Întrerupt eu supărată, de ce nu mi-ai spus și mie? Țin minte
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1940_a_3265]
-
De unde știi tu? — Pentru că, draga mea, eram acolo. Eram cu toții la Londra, stăteam la Blakes... —Dar, Milton! l-am Întrerupt eu supărată, de ce nu mi-ai spus și mie? Țin minte că te-am Întrebat anume dacă Îl văzuseși pe Hunter În weekendul acela când nu am putut să dau de el, iar tu mi-ai spus că nu. Milton se ridică de pe sofa Într-un foșnet de haine roșii. Se așeză În capul oaselor și se aplecă deasupra mea, cu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1940_a_3265]
-
să spui? am sărit În picioare și am Început să mă plimb Încoace și Încolo prin fața șemineului. —Păi, stăteam cu toții la cină la Le Caprice - ador localul ăla, Îl ador - În acea seară de vineri când eram la Londra, iar Hunter - care este foarte drăguț, Sophie, și care te iubește enorm - ne-ntrebă pe noi cum ar putea să se revanșeze față de tine pentru luna de miere contramandată. Și atunci Sophia strigă „O bijuterie!“, la care Hunter zice că nu ar
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1940_a_3265]
-
eram la Londra, iar Hunter - care este foarte drăguț, Sophie, și care te iubește enorm - ne-ntrebă pe noi cum ar putea să se revanșeze față de tine pentru luna de miere contramandată. Și atunci Sophia strigă „O bijuterie!“, la care Hunter zice că nu ar ști ce să-ți ia. Sophia scoate de sub bluză pandantivul ăla magnific și Îi spune să-ți ia și ție unul la fel. La fel? vocea mea se ridică cu cel puțin trei octave. —Precum zic
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1940_a_3265]
-
să-ți ia. Sophia scoate de sub bluză pandantivul ăla magnific și Îi spune să-ți ia și ție unul la fel. La fel? vocea mea se ridică cu cel puțin trei octave. —Precum zic. Dar Sophia i-a spus lui Hunter că tu nu trebuie să afli niciodată. Cred că el era atât de disperat să se revanșeze pentru totalul fiasco din luna de miere, că pur și simplu s-a aruncat cu capul Înainte, fără să mai stea pe gânduri
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1940_a_3265]
-
Doar știi cum sunt soții. Niciodată nu prea știu ce să le cumpere soțiilor lor. Habar nu au de bijuterii, nu se pricep, ceea ce găsesc că este Încântător, de fapt. — Dar atunci de ce Sophia i-a spus lui Marci că Hunter Îi dăduse colierul? am protestat eu. —Deoarece Sophia Îl voia pe Hunter pentru ea Însăși, scumpo, zise Milton. Voia ca tu să crezi că acel colier era pentru ea și, etalându-și-l pe al ei prin fața ta, a obținut
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1940_a_3265]
-
cumpere soțiilor lor. Habar nu au de bijuterii, nu se pricep, ceea ce găsesc că este Încântător, de fapt. — Dar atunci de ce Sophia i-a spus lui Marci că Hunter Îi dăduse colierul? am protestat eu. —Deoarece Sophia Îl voia pe Hunter pentru ea Însăși, scumpo, zise Milton. Voia ca tu să crezi că acel colier era pentru ea și, etalându-și-l pe al ei prin fața ta, a obținut exact ce dorea - haos. Nu e de mare ajutor nici faptul că
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1940_a_3265]