1,083 matches
-
și pentru care aduce cel mai important arhitect din Europa să le restaureze Biserica Trei Ierarhi (proiect și azi de o dureroasă actualitate!), apropierea de adevărații cărturari și artiști (astfel încât să-i dea ceea ce merită, adică un șut în posterior!, impostorului obraznic care oferea, ultima dată, la BCU, "tratatele" sale de economie), și, bineînțeles, să țină în echilibru (și la respect!) venala clasă politică românească, urmând, apoi, să reinventeze instituțiile statului pe baze oneste și profesioniste. Poate astfel să vină și
[Corola-publishinghouse/Science/84960_a_85745]
-
care nu o merită, ca să facă acolo gale cu alte neveste disperate și să caute, poate, cu mai mult noroc, vreun prinț care să o salveze. Că, spre deosebire de noi care acceptăm din partea oricărui bastard să se creadă "de România", acolo impostorii sunt scoși în șuturi afară. Răduleasco, rămâi acolo pentru că vreau să sper că ceea ce am văzut la televizor, din neatenție sadică, a fost un vis urât. Tu, în minijupă și contorsionându-te caraghios în încercarea de a-ți împinge decolteul
[Corola-publishinghouse/Science/84960_a_85745]
-
Radu Iacoban era un cunoscător din interior al nomenclaturii comuniste pe care, azi o reconstruiește meticulos și sardonic. Romanul Pompe funebre vine în contrasens nu numai cu evocările schematice sau grosolane ale acelei lumi făcute de foștii profitori ai partidului, impostori literari cu aere (Titus Popovici, Dinu Săraru, Paul Everac sau Dumitru Popescu), ci și cu autorii tineri lipsiți de informațiile și de cunoașterea directă, ironic-scrutătoare a unui contemporan al "eroilor". Dacă ar fi să păstrăm ironia autorului, am putea spune
[Corola-publishinghouse/Science/84960_a_85745]
-
-ului, ce îl purtase de atâtea ori în cavalcada fastuoasei sale vieți. După această reușită romanescă, remarcată în epocă, scrisul lui T.-B. revine în matca bine știută. Dacă în romanul Scandal (1945) schițează psihologia politicianului onest, dar și a impostorilor ori a celor intrați în politică pentru a-și satisface vanitatea, evocând medii și o tipologie bogată, Primăvara apele vin mari (1960) și Pavilionul de vânătoare (apărut postum, în 1986) reconstituie crâmpeie din fresca societății românești a anilor 1888 și
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/290143_a_291472]
-
m sinceritatea �revizuirii� atitudinii fă?? de chestiunea evreiasc? , am putea totodat? s? tras? m o paralel? �ntre sinceritatea lui Iorga ? i cea a ungurului G�mb�s. Nu se pune problema unei viziuni retrospective asupra istoriei, ci doar asupra relativismului. Numai impostorii pot pretinde c? realitatea corespunde imaginilor lor asupra trecutului. S? ne amintim �nc? o dat? de afirmă? ia lui Oscar Wilde: �Dac? �ncerci s? rezumi adev? rul la fapte, �nseamn? s? privezi adev? rul de �ntregul s? u con? inut
by NICHOLAS M. NAGYTALAVERA [Corola-publishinghouse/Science/959_a_2467]
-
timpul într-o revelație... (Natalia Stancu) ...Înghițitorul de săbii este un film cu valoare de "memento" despre demnitatea artistului față în față cu sine însuși, față în față cu o lume tulbure, față în față cu "locul dement al unor impostori de rând". Filmul are atmosferă și sonorități de recviem. Este drept, tonul dominant al unor "capitole" iese din raza tragismului în stare pură, mergând până la accente caricaturale... dar regizorul extrage esențe și idei din toate aceste stări contradictorii; "capitolele" disparate
[Corola-publishinghouse/Science/1453_a_2751]
-
instalat, nu-mi rămăsese decît să-l părăsesc. O întrebare îmi irita omușorul. I-am dat drumul, aproape indignat: inegalabile maestre, cum a fost cu telegrama către Ceaușescu, în chestiunea sceptrului, cum i-ați putut trimite telegramă unui uzurpator, unui impostor? Dali nu s-a arătat surprins de interpelarea mea, e drept, prea subit nepoliticoasă. Mi-a răspuns pe loc, după ce și-a frecat fin vîrfurile mustăților cu o pilișoară gravată Avida Dolars: uite ce, i-am trimis telegrama, e-adevărat
by al Gheorghiu [Corola-publishinghouse/Science/1091_a_2599]
-
clădirea fostului CC, intactă după răpăiala regizată din decembrie '89, conservă însă cîteva urme de gloanțe, ricoșeuri scăpate regizorului care ne-a păcălit șapte ani. Ce spațiu plin de spaime și de interdicții era piața asta, cînd în clădire dictau impostorii! Acum, chiar pe trotuarul de sub ferestre, două babe crețe blestemă, pe o pancartă care le unește zbîrciturile, guvernul, președinția etc. pentru... pentru ce? Știe, probabil, mai bine "opoziția" care, vorba lui Pleșu adresată, într-o noapte, unui condeier perpetuu-justițiar, este
by al Gheorghiu [Corola-publishinghouse/Science/1091_a_2599]
-
mă rog, dividendele. De-aici și sporul de rîcă argumentativă a securimii de stat, ante și postdecembriste, vezi doamne, indignată de blasfemia adusă monarhiei de aventurierul cu mustață priapic-roșcată. Asta, de fapt, ca atu perfid-comunist împotriva tradiționalului stat monarhic românesc. Impostorii uitînd însă că atipicul bărbat încoronat era, înainte de toate, un hiperinteligent și un ctitor de înaltă cultură. Din cogitațiile care au făcut epocă (locală) și care, iată, ne trezesc dulci nostalgii: "marea pictură pictată cu lupa"... Îți mai aduci aminte
by al Gheorghiu [Corola-publishinghouse/Science/1091_a_2599]
-
un monarh atît de demn și de sobru în dramatica lui existență se complace într-un scenariu pe care îl scrie unul din cei mai șmecheri politicieni (era să spun români), crezîndu-se tătuca națiunii și făcîndu-și numerele paternele cu nonșalanța impostorului. Ar exista, cumva, și o explicație: în intima suită regală se află acum și un actor. Altfel, cum am putea înțelege îngăduința regelui în favoarea individului care-și are ascendenți în cei ce l-au detronat acum jumătate de secol! A
by al Gheorghiu [Corola-publishinghouse/Science/1091_a_2599]
-
făcîndu-și indispensabilele mlădieri de cadînă de cartier, se îndreaptă spre augusta gazdă și, uitînd (oare?) că e doar un invitat, face de fapt gestul amfitrionului, luîndu-l jovial de talie pe monarh și conducîndu-l spre intrarea în palat... (Al cărui stăpîn impostor de fapt rămîne.) Ar mai fi, aici, numărul adiacent al televiziunii aservite. E surprinsă anterior, în toată nefotogenia ei, mîna de foarte vîrstnici simpatizanți ai Regelui (ca și cum aceștia ar fi singurii din țară) veniți, de ce nu, cu dragoste, să-l
by al Gheorghiu [Corola-publishinghouse/Science/1091_a_2599]
-
civile. Câte crime, războaie, omoruri, de câtă mizerie și orori nu ar fi fost scutită rasa umană, dacă cineva ar fi smuls țărușii sau ar fi umplut șantul și ar fi strigat către ceilalți oameni: „Nu-l ascultați pe acest impostor. Sunteți pierduți dacă uitați că fructele pământului aparțin tuturor, dar pământul nu este al nimănui”33. Aproape o sută de ani mai târziu, Karl Marx a publicat Manifestul Comunist. El a atacat rădăcinile filosofice și istorice ale acumulării de capital
[Corola-publishinghouse/Science/2290_a_3615]
-
în trei timpi: I. Dezangajîndu-se în viață (prin arsenalul prejudecăților și al locurilor comune, al oportunismului veleitar, al muncii mecanice și bigote) personajul e deviat pe linia moartă a vidului interior; la prima ciocnire cu obstacolul real (șeful-lepră, șleahta de "impostori și de farsori"), lipsit de sprijinul convingerilor morale, cade prompt în groapa comună a dezechilibrelor, îndoielilor, incertitudinilor și disperărilor, pradă "angoasei". II. Reacția compensatorie pe fundalul nici unui adevăr moral (decît calculul oportunist) și pe axul nici unei certitudini (și îndoiala "o
[Corola-publishinghouse/Science/1566_a_2864]
-
primitivi, preocupați să lupte Împotriva celor care construiesc ceva, să spargă solidaritățile, să rupă legăturile sociale. Cartea debutează cu o profesiune de credința : André Sirota se anunța, de la Început chiar, un urmaș al lui Recamier, care considera perversul narcisiac un impostor, un escroc și un mistificator, mânat În acțiunile sale de un autoerotism psihotic, preocupat să seducă, drept tactică de descalificare a celorlalți. El folosește În acest scop anturajul, circumstanțele și toate ocaziile; el recurge la cultura sa, adesea impresionantă, Își
[Corola-publishinghouse/Science/2158_a_3483]
-
fost anexate imaginile predecesorilor săi, cu precizarea că partidul său nu era îndreptățit să revendice acești precursori 525. Atacurile PNL tradițional la adresa șefului georgiștilor devin însă virulente în broșura intitulată PNL Acte, explicațiuni și precizări asupra cazului Gh. Brătianu. Demascarea impostorului. Una dintre cele mai puternice acuzații adusă de vechiul PNL, georgiștilor, este aceea de "a-și fi însușit prin furt firma istorică a unui partid". Așa explică duciștii succesul electoral înregistrat de georgiști în alegerile din 1931, când "o parte
by GABRIELA GRUBER [Corola-publishinghouse/Science/943_a_2451]
-
că atâta timp cât ei voi trăi nu-i voi tolera să ia, prin uzurpare, o situație de președinte de organizație pentru care nu are nici chemarea, nici pregătirea, nici meritele corespunzătoare"". (***"P.N.L. Acte, explicațiuni și precizări asupra cazului Gh. Brătianu. Demascarea impostorului", Iași, Institutul de arte grafice, Brawo, 1932 , p. 29, 30.) Problema noilor elite și a liberalismului în România (fragmente) "[...] În câmpul în care se desfășoară astăzi energiile neamului nostru sunt cu deosebire trei ramuri de activitate care cer alcătuirea și
by GABRIELA GRUBER [Corola-publishinghouse/Science/943_a_2451]
-
fond Penal. Biblioteca Națională, Așezămintele I.C. Brătianu, Colecții Speciale, fond Saint Georges. Documente publicate Avangarda românească în arhivele Siguranței, ediție îngrijită și prefațată de Stelian Tănase, Editura Polirom, Iași, 2008. P.N.L. Acte, explicațiuni și precizări asupra cazului Gh. Brătianu. Demascarea impostorului, Institutul de Arte Grafice Brawo, Iași,1932. Brătianu, Gh., I., Memoriu prezintat Comisiunii de revizuire a Universității din București, București, 1945. Buzatu, Gh., Secașiu, Claudiu, "Din arhiva istorică a României contemporane" (II), în Anuarul Institutului de Istorie și Arheologie "A.D.
by GABRIELA GRUBER [Corola-publishinghouse/Science/943_a_2451]
-
celui de-al XX-lea, Editura Mica Valahie, București, 2011, p. 96. 45 Ioan Scurtu, "Gheorghe I. Brătianu. Activitatea politică", în Dosarele Istoriei, 2003, nr. 6, p. 6. 46 *** PNL Acte, explicațiuni și precizări asupra cazului Gh. I. Brătianu. Demascarea impostorului, Institutul de arte grafice Brawo, Iași, 1932, p. 30. 47 Victor Spinei, op. cit, p. 289. 48 Mihail E. Ionescu, "Dinastia Brătianu: posteritatea unui mit", în Dosarele Istoriei, 2001, nr. 1, p. 32. 49 Lucian Boia, Istorie și mit în
by GABRIELA GRUBER [Corola-publishinghouse/Science/943_a_2451]
-
371; Constantin Bălan, "Gheorghe I. Brătianu", în Revista Arhivelor, 1993, nr. 4, p. 439; Sabina Cantacuzino, Din viața familiei Ion I.C. Brătianu, vol. II, Editura Albatros, București, 1996, p. 245; ***PNL Acte, explicațiuni și precizări asupra cazului Gheorghe Brătianu. Demascarea impostorului, Institutul de arte grafice Brawo, Iași, 1932, p. 30; Petre Otu, "Gh. I. Brătianu un istoric printre politicieni", în Dosarele Istoriei, nr. 1 / 2001, p. 26. 81 Victor Spinei, coordonator, Confluențe istoriografice românești și europene. Gheorghe Brătianu, Universitatea "Al. I.
by GABRIELA GRUBER [Corola-publishinghouse/Science/943_a_2451]
-
1930, f. 47. 525 "Mișcarea", nr. 487, 15 iulie 1932, p. 1; Arhivele Naționale Istorice Centrale, București, fond Direcția Generală a Poliției, vol. I, dosar 2/ 1930, f. 43. 526 PNL Acte, explicațiuni și precizări asupra cazului Gh. Brătianu. Demascarea impostorului, Institutul de Arte Grafice. Brawo, Iași, 1932, pp. 1-38.; Ovidiu Buruiană, op. cit., p. 155. 527 "Mișcarea", nr. 496, 26 iulie 1932, p. 4. 528 Sorin Radu, op. cit., pp. 146-192. 529 "Mișcarea", nr. 472, 476, 477; 28 iunie, 2, 3 iulie
by GABRIELA GRUBER [Corola-publishinghouse/Science/943_a_2451]
-
mimus și atellane sau a lui Bucco (netotul cu obrajii umflați), ci și a caracterului de stupid, a tipului funcționarului, precum și o anticipare a personajului alienat sau a clovnului din farsa tragică și modernă. Cațavencu este o variantă de alazon (impostor), are profilul unui caracter clasic, cel al demagogului, poartă clar pecetea tipului social realist al politicianului, prefigurând sugestiv "rinocerul" din teatrul ionescian. Faptul că nu toate personajele pot fi caracterizate prin bifarea simultană a acestor determinări terminologice nu marchează eșecul
by Loredana Ilie [Corola-publishinghouse/Science/1088_a_2596]
-
cu zeci de lacăte, tot se mai găsește o bucățică din el care să-ți arate că nu e de acord cu tine și că mare păcat îți faci nelăsându-l să spună ce are de spus.89 Cameleon și impostor cu tradiție, pișicherul s-a adaptat fără greutate în ambele regimuri, anteși post-decembrist. Tactica defensivă aplicată consecvent presupune substituirea firescului sentiment de jenă printr-o agorafilie dezarmantă: Întrebat cum se împacă activitatea lui de acum cu ce făcea și spunea
by Loredana Ilie [Corola-publishinghouse/Science/1088_a_2596]
-
grefier va fi însă pus în postura unui Titircă tras pe sfoară mai târziu, atunci când, în loc să profite de șansa de a se răzbuna pe seducătorul soției, se transformă în salvatorul acestuia, înșelat decisiv de aparențele ingenios exploatate de întârziatul student impostor, norocos omonim cu un eminent licențiat în drept, litere și filosofie. În mod similar, comparația lui Mihnea cu Rică Venturiano se poate întregi în finalul unei alte "nopți furtunoase", într-o surprinzătoare scenă de slapstick, și anume, cea în care
by Loredana Ilie [Corola-publishinghouse/Science/1088_a_2596]
-
cu nuanțări, în funcție de ideologii, epocă și spațiu. Ritualuri, tabuuri, practici impresive, caracterizează vremurile obscure în care preistoria medicinii își află primii pași. Desigur că printre tămăduitori cu plante, argilă, piei de animal proaspăt tăiat, masaj, sugestie, nu au lipsit și impostorii, practicienii magiei negre, fermecătorii, dezlegătorii de farmece. La caldeeni, magicienii erau considerați o categorie socială deosebită fără a-i confunda cu magii, știuți ca înțelepți, profeți, regi. Magicianul asocia invocativ voința unui zeu, voinței sale îndreptată spre pacient și integrată
Istoria medicinei by Cristina Ionescu () [Corola-publishinghouse/Science/1246_a_2372]
-
a lui Maïmonide. Cerându-i lui Dumnezeu să-i umple inima de dragoste pentru artă și oameni, adică pentru medicină și pacienți, să-l țină sănătos, el face elogiul studiului, al cercetării, al sănătății, și se roagă să fie îndepărtați impostorii din preajma bolnavilor, a sfaturilor vizitatorilor, și de la el să îndepărteze orgoliul atotștiutorului și încheie cu un elogiu spiritului descoperitor, novator, creator. Iată Rugăciunea-testament a medicului-filosof, Maïmonide : Realizările medicilor evrei se înscriu în triunghiul bizantino-iudeo-islamic și constituie premisele-aport la viitoarele cuceriri
Istoria medicinei by Cristina Ionescu () [Corola-publishinghouse/Science/1246_a_2372]