1,504 matches
-
-le celorlalți, despre faptul că venise momentul schimbării? Această schimbare! Trebuie să fie o transformare periodică în interiorul lui. Trebuie să se mai fi întâmplat și înainte. Dar, de ce nu îi spuseseră și lui? De ce? Îl cuprinse somnul, ca o pătură liniștitoare de uitare. - Încearcă! spunea omul. Încearcă să-ți amintești. O picătură de sudoare se scurse pe fața lui Craig. Prin tot corpul lui suplu, puternic, simți acumulându-se încordarea unui efort enorm, apoi urmă o durere bruscă și ascuțită în
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85100_a_85887]
-
neobișnuită de 150 km/s. L-au descoperit olandezii, au și făcut un raport senzațional, lumea a sărit la telescoape. Panică pe Pământ nu are rost să se creeze: directorul Oot de la observatorul din Dwingeloo (acești dubli „o” sunt mai liniștitori decât stelele într-o fântână, vara) zice că norul se va ciocni cu Calea Lactee și va avea loc un cataclism de mare interes științific pentru astronomii tereștri. E O.K. Nimeni nu cred să aibă ceva împotrivă ca de pe Pământ
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2292_a_3617]
-
măsoară în fidelitatea față de prieten, lașitatea nu duce la non-talent, mica și marea ticăloșie a vieții fiecăruia nu e artă - totuși, pe undeva, cumva, apare în adâncul creației umbra enormă a unei suspiciuni care încearcă să răstoarne toate aceste formule „liniștitoare”: nu e ciudat că de când acești doi bărbați de talent s-au despărțit în aprecierea „normalului” și a „anormalului”, de când banii i-au interesat mai mult decât caracterele, de când succesul a devenit mai obsedant decât adevărul prieteniei lor, de când propria
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2292_a_3617]
-
știa ce am pățit aseară ca să-i poată explica doctoriței, poate că nu-i explicase bine - nu, din nou subtilă, Netocika mea ocoli un răspuns care m-ar fi pus într-o situație indecentă și-mi dădu alte detalii, mai liniștitoare, după mintea și dicția ei: doctorița bănuia că tot ce mi se întâmplase venea din faptul că eram prea sănătos, că n-am avut griji prea mari și n-am fost bolnav niciodată - am amuțit. Fetița mă trase ușor spre
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2292_a_3617]
-
mic (Volobuiev-n.n.) și interul dreapta din prima repriză (Maslovsky). B.S: Se mai pune problema calificării la acest scor? O.H.: Domnule, jocurile de cupe europene sunt tot timpul periculoase, chiar și când ai un avans care poate părea liniștitor. Se va juca în alte condiții, cu alt arbitraj, iar noi trebuie să fim la fel de hotărâți și de determinați ca să obținem o calificare pe care am merita-o. 20 FEBRUARIE S-a terminat: Rulmentul Brașov - Știința Bacău 29 27 (14-16
ANUL SPORTIV BĂCĂUAN 2010 by Costin Alexandrescu () [Corola-publishinghouse/Journalistic/283_a_1236]
-
îi venea să strige. Nu, nu vreau nici un fel de guava, ar fi vrut să spună. Dar stomacul îi ghiorțăi și luă fructul în mâini. Era supărat și morocănos. Fructul de guava era răcoros și verde și avea un aer liniștitor. Oficiul poștal. Oficiul poștal. Oficiul poștal. Îi venea să vomite. Decise să nu se mai gândească niciodată la el. Guavele sunt gustoase și răcoritoare și trebuie mâncate cât de des posibil. Privi lung fructul, dorindu-și să-i poată absorbi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2296_a_3621]
-
să îl ajute pe funcționarul oficial să-și încălzească apa pentru baie cu un termoplonjon improvizat dintr-un cablu electric și un băț de lemn. Am venit să vă dau cele mai bune sfaturi, îi șoptise domnul Gupta, zâmbindu-i liniștitor. Îi plăcea noul lui șef mult mai mult decât nesuferitul domn D.P.S. de la oficiul poștal. brigadierul se așeză în fața Colectorului Districtual și a domnului Gupta. Așteptase cu nerăbdare să le prezinte planul său inteligent. Dar de îndată ce deschise gura, că mulțimea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2296_a_3621]
-
gândi la întuneric. Se putea tăia în el, își zise Sampath, își închise ochii strâns și se înveli în cuvertură. Sau putea să lase toate șoaptele, toate nuanțele lui de violet să plutească înăuntrul lui. Întunericul acesta impersonal putea fi liniștitor, așa cum nu fusese niciodată atenția de care se bucurase din partea vreunui om. Își simți mușchii relaxându-se, și, odată cu trecerea timpului, se simți ciudat de calm, își simți gândurile picurând din el, și o forță bizară pătrunzându-l, o amorțeală
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2296_a_3621]
-
pădure să aducă apă, să adape un cal? în clipa în care se lupta cu imensa găleată, o mână apucă toarta și fetița simte cum găleata devine ușoară, își ridică privirile și vede un bărbat blând care îi spune cuvinte liniștitoare. Milioane de oameni care au citit această scenă, chiar dacă au uitat concretul ei, au păstrat în schimb sentimentul născut în ei, în clipa în care au citit, și care îi va face ca aproape totdeauna să fie alături de un copil
Imposibila întoarcere by Marin Preda [Corola-publishinghouse/Imaginative/295610_a_296939]
-
când acest roman a ajuns în sfârșit la forma lui definitivă, mă gândesc dacă cu efortul scrierii lui n-ași fi putut să scriu cel puțin trei cărți noi. Întrebarea care mi se pune însă și care este pentru mine liniștitoare este dacă aceste cărți noi ar fi putut fi Friguri, Moromeții, voi. II, și Intrusul. Strat convins că n-ar fi fost și iată de ce. Prin 1953, adică după terminarea Moromeților, vol. I, dar care era încă la mine în
Imposibila întoarcere by Marin Preda [Corola-publishinghouse/Imaginative/295610_a_296939]
-
mici și neimportante, cu o politică și economie primitivă. Din când în când, câțiva indivizi se ridicară la rangul puterii absolute; de la înălțimea lor priveau temători în jur, întrebându-se cât timp va dura. Atunci începură șoaptele, manevrele diplomatice, zvonurile liniștitoare, apărute din surse nenumărate: primele declarații ale Marelui Judecător fuseseră puțin precipitate,... nu le făcuse pentru a fi luate ad litteram... și, de fapt, le pronunțase sub imperiul febrei momentului. Nimeni nu va ști niciodată exact câte din aceste zvonuri
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85099_a_85886]
-
STRĂZI CIRCULAU PATRULELE. PLUTOANELE EXECUTASERĂ DEJA O DUZINĂ DE JEFUITORI. CAMIOANELE TRANSPORTAU PROVIZII DIN REGIUNILE PERIFERICE SPRE ANTREPOZITELE DIN ADĂPOSTURI, UNDE DEJA ÎNCEPUSERĂ SĂ PREGĂTEASCĂ MICUL DEJUN ÎN MILIOANE DE PORȚII PENTRU A DOUA ZI DE DIMINEAȚĂ. LUCRUL CEL MAI LINIȘTITOR ERA CĂ PRECIPITAȚIILE RADIOACTIVE CE CĂZUSERĂ ASUPRA ORAȘULUI ERAU MULT SUB NIVELUL PERICULOS. VUITURILE PUTERNICE DIN STRATURILE SUPERIOARE ALE ATMOSFEREI ÎMPRĂȘTIASERĂ NORUL FATAL. PESTE TOT, CONDUCĂTORII DE GRUP PUNEAU ÎN APLICARE SISTEMUL DE DESCENTRALIZARE A RESPONSABILITĂȚILOR PREVĂZUT PENTRU MENȚINEREA ORDINII
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85099_a_85886]
-
când ar fi fost o problemă, dar nu mai era cazul acum. Se lăsă pe spate în scaun și se uită la mine prin ochelarii cu rame din sârmă. Avea privirea largă, goală ca a unei bufnițe. Nu era foarte liniștitoare. Ceilalți doctori îmi spuseseră că el era ultima mea șansă, acest ungur în costumul lui cambrat cu două rânduri de nasturi, care amintea de după-amiezile lungi pierdute în cafenelele de pe bulevard și de orele languroase petrecute cu tipi blonzi și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2025_a_3350]
-
Senat despre care tot citesc în ziare. Ești acum sau ai fost vreodată...? Niciodată, am scris, deși, puști fiind, mai trăsesem din când în când câte o țigară. Încă îmi mai place aroma. Dintr-un motiv sau altul, o găsesc liniștitoare. Dar plăcerea celorlalți îmi este suficientă. Nu am prins obiceiul. Nu le-am spus toate astea. Erau destule de scris și fără detaliile neimportante. Au trecut apoi la alergii. Ești alergic la ceva? Nu, din câte știu, am scris pe
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2025_a_3350]
-
pentru că eram neglijent. L-am pus la loc în seif și am scos plicurile de manila. Acum erau două. Nu voiam bancnote mari. Am deschis primul plic. Hârtiile de 20, 50 și 100, nu dubios de netede și noi, ci liniștitor de folosite, erau aranjate după valoare și erau legate cu elastice. Am verificat teancurile, dând la o parte elasticul, numărând bancnotele în minte, punând elasticul la loc și trecând la următorul teanc. Ieșiră la număr. Am pus teancurile la loc
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2025_a_3350]
-
am așezat în spate, mi-am dat jos paltonul și l-am împăturit în poală, dar chiar când mă făceam comod, intră judecătorul și a trebuit să ne ridicăm cu toții. Nu-mi place fastul, dar în acest caz îl găseam liniștitor. Ne-am așezat și eu mi-am aranjat din nou paltonul voluminos. Dacă nu ar fi fost o sală de tribunal, mi-aș fi scos și sacoul. Încăperea era solemnă, dar supraîncălzită. În timp ce judecătorul și avocații au început preliminariile, eu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2025_a_3350]
-
o iau personal, deși soția mea - singura persoană, în afară de copiii mei, care avea dreptul să o facă - nu a luat-o. Știa că minciunile nu aveau nici o legătură cu ea. Reacția ei a fost de ușurare. Întotdeauna bănuise ceva. Era liniștitor, spunea, să știi că ceea ce ascundeam eu nu era ceva mai grav. Nu am întrebat-o ce voia să spună cu asta. Aveam o idee mai clară decât ea despre crime pe care aș fi putut să le comit. Nici
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2025_a_3350]
-
Mizerabililor>>, că “les livres sont des amis froids et surs”. Prieteni siguri, neîndoielnic, nu și prieteni reci, adică indiferenți sau nepăsători. E destul să privești cu atenție rafturile care acoperă pereții, ca să-ți dai seama că emană din ele fluide liniștitoare. Nu te simți niciodată singur printre cărți. Nu există prezențe mai prietenoase, lucruri mai în stare să-ți țină tovărășie și nu un ceas ori două de călătorie, ci o întreagă viață. Nu ne pretind în schimb să ne facem
MEMORIA C?R?II by NICOLAE MILESCU SP?TARUL () [Corola-publishinghouse/Journalistic/84375_a_85700]
-
Gardul din cedru cenușiu care despărțea pământul lor de grădina vecinului nu-i proteja în nici un fel de tărăboiul provenit de la cascada. Zgomotul produs de căderea de apă semăna, mai curând, cu acela de pe un aeroport aglomerat, decât cu susurul liniștitor al unui pârâu. În tot timpul ăsta, Mike ascultase ceva ce nu suporta. Trăise alături de lucruri pe care le detesta. Mike s-a dus la gard și-a pus mâna pe unul din stâlpii de susținere. La un metru optzeci
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2245_a_3570]
-
își luaseră băuturile și se duseseră pe plajă. Vocile lor se confundau cu vocea râului: acum o șoaptă, acum o explozie intensă. Alice și Helena se cuibăriseră pe verandă. Alice cu aceeași voce chițăită, Helena cu vocea ei profundă și liniștitoare, ca un nor care acoperă soarele într-o zi cu căldură dogoritoare. Jina l-a găsit pe Danny stând turcește pe iarbă și alegând pietre dintr-o grămadă. Femeia s-a străduit să nu se uite la chipul băiatului, să
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2245_a_3570]
-
care le depusese pentru a se perfecționa în acest domeniu. În măsura în care diplomele pot dovedi ceva, ale sale atestau o pregătire clasică, desăvârșită. Gourlay vorbea cu un glas tărăgănat, fără să se grăbească. Grosvenor observa că tonul acesta avea un efect liniștitor asupra celorlalți, care-l ascultau rezemați de spătarele scaunelor, cu fețele din ce în ce mai destinse. - Am montat ecrane vibratoare care funcționează pe principiul reflectării. Când vom pătrunde în sala mașinilor, vom folosi aceste ecrane în așa fel, încât să răsfrângă asupra monstrului
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85130_a_85917]
-
jur Încă nu se arătau În stare să-și Închipuie că am putea rămîne pentru totdeauna Împreună. — I-a venit mintea la cap, ție-ți mulțumesc, Măicuță Sfîntă! se Închina mama cu gîndul, firește, la mine... — Era și timpul, punctă liniștitor și bătrînul. Aveam treizeci și opt de ani În 1992, iar Nicole douăzeci și patru. Minionă, cu vocea aceea de Alice În Țara Minunilor, imaginea ei impregnată În mine, ca să irizeze, nu mai avea nevoie de ajutorul figurilor fetițelor de altădată. Intrase
O vara ce nu mai apune by Radu Segiu Ruba () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1375_a_2743]
-
dorm, voi mai reușiți să dormiți? Mă duc să mai fumez o țigară, mi-ar plăcea să fiu acum pe un drum care merge spre un loc unde nu am mai fost, într-o mașină cu cineva necunoscut. E mai liniștitor așa, nu ai responsabilități, nici nu mai știu unde aparțin, de fapt... Porcul - o „povestire africană“ de Doris Lessing „Suplimentul de cultură“ vă prezintă un fragment din volumul Povestiri africane de Doris Lessing, laureata Premiului Nobel pentru Literatură pe 2007
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2204_a_3529]
-
știa că frigul acesta poate fi o antecameră a morții. Apoi căzu din nou În abisul care Îl aștepta imediat ce Închidea ochii. 9 ianuarie 1476, Palatul Ak Sarai, Istanbul Știrile pe care le adusese Amir nu erau nici clare, nici liniștitoare. Căpitanul Oană nu era nicăieri În Moldova. Voievodul se afla În continuare sub protecția ordinului Apărătorilor, dar comandantul lor era acum căpitanul Pietro. Mai mult, serviciile de informații ale lui Ștefan făceau eforturi disperate să dea de urma căpitanului, care
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2303_a_3628]
-
de la sud soseau douăzeci de mii de oșteni cu ordinul de a opri Înaintarea lui Vlad. Apărătorii se aflau În mijlocul acestui clește. Joncțiunea trupelor putea avea loc În cel puțin două zile. Veștile din Răsărit nu erau nici ele mai liniștitoare. Cei cinci sute de Cuceritori conduși de Amir Baian nu făceau nici o oprire. Schimbau caii din patru În patru ore, gonind zi și noapte spre Balcani. Chiar dacă forța lor nu era copleșitoare, misiunea lor misterioasă Îl punea pe gînduri pe
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2303_a_3628]