1,361 matches
-
nimeni nu m-a uitat. pentru că nimeni n-a știut culoarea ochilor mei în miez de noapte. în dimineața pustie. doar tu câine drag mi-ai lins cele cinci răni. hai, vino. acolo e mult visatul pat din frunze de lotuși. acolo nu e niciodată iarnă. acum m-au lăsat în urmă și ei. morții mei iubiți. dar unde să mergem acum, câine drag? și morții au fugit din mine. și ei m-au alungat. între cei patru pereți chitara nu
sapte cântece pentru altădată by Leon Volovici () [Corola-journal/Imaginative/10288_a_11613]
-
încheiată cariera politico-literară. In următorii doi ani a făcut călătorii inițiatice prin India și Japonia, dar și-a dat seama că Orientul, cu filosofia lui contemplativă, nu oferă soluții viabile descumpănitei lumi occidentale și și-a exprimat noua dezamăgire în Lotusul și robotul (1960). Nici refugiul în stupefiante - preconizat de Aldous Huxley și practicat în deceniul următor de o bună parte dintre tinerii englezi și americani -, pe care l-a explorat prin experimente personale, nu l-a mulțumit. Din aproape în
Maniheism la două capete (3) by Felicia Antip () [Corola-journal/Journalistic/6252_a_7577]
-
reumatismale, neurologice și ginecologice. La 2 kilometri de Felix se află Băile 1 Mai, stațiune renumită pentru apele termale, dar și pentru rezervația de nuferi de pe pârâul Peța; atât la Felix, cât și la 1 Mai, puteți admira floarea de lotus, unică în Europa. 1 Mai dispune de un complex de 250 de locuri de cazare, un camping și un ștrand cu mai multe bazine, pentru adulți și copii, dar și cu apă termală. Din aceste stațiuni, puteți face diverse excursii
Agenda2003-31-03-turism () [Corola-journal/Journalistic/281329_a_282658]
-
persoană, iar la Hotel Termal, tot 3 stele, 935 000 de lei/zi/pers. , după cum ne-a informat dl Nicolae Sotoc, de la S.C. „Turism Felix“ S.A. - Agenția de Turism. La două stele, la hoteluri precum Poienița, Mureș, Unirea, Someș sau Lotus, cazarea este 638000 de lei/zi/pers. În Felix sunt două ștranduri importante, Apollo, unde intrarea costă 50 000 de lei/pers. , dar se acordă și reduceri pentru copii, și Felix, cu 30 000 de lei tariful la intrare. Dacă
Agenda2003-31-03-turism () [Corola-journal/Journalistic/281329_a_282658]
-
Poartă-fără-Poartă, așa cum zicea chinezul Ekai; este un Sunet-fără-Sunet, sau sunetul produs de o singură mână în timpul unui aplauz. Dar meditând la o altă parabolă, rolul Maestrului în viața poporului său, în viața lumii, devine și mai limpede. Saddharmapundarikă, sau Scriptura Lotusului, spune că probabilitatea salvării unui om din oceanul existenței este egală cu aceea ca gaura unui buștean plutitor să treacă deasupra singurului ochi sănătos al unei broaște țestoase chioare, astfel încât, trecând prin gaură, broasca să se poată sălta la suprafața
Mircea Eliade la 70 de ani by Ioan Petru Culianu () [Corola-journal/Journalistic/4626_a_5951]
-
se reântâlnesc ca să schițeze fețe și membre, organe și pielițe, sisteme și aparate. Pește, reptilă, batracian, mamifer, săptă-mîna a patra, a cincea, a șasea, a șaptea. Luna a șasea, a șaptea, tumba din luna a opta. Plutirea pe floarea de lotus, în mijlocul apelor negre, cu pleoape închise și fața zâmbitoare. Pleoape enorme, fără gene, sub care protuberantele oculare alunecă liniștite ca marsuinii. Piele de perlă, strălucind de înțelepciune. Ni se vestea, iată, tuturor, Evanghelia. Căci nu există altă bunavestire decât a
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
mizerie și-ntuneric, și cristalele de pe măsuțe erau ciobite, ci la cea mai bună din cartier, la Dorobanți, lângă Perla, unde prăjiturile aveau glazură de ciocolată și frișca deasupra, și costau patru lei. Mai erau și unele de șase cincizeci, lotușii, dar aceia erau de neatins. Mama avea să comande o savarină, ca de obicei, iar tata, care își luase liber de la ziar special pentru sărbătorirea fiului său, un cataif, pe când Mircișor, scos ca din cutie, cu bască, insignă, cravată roșie
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
Asta făcea și acum, seara târziu, în camera lui în ale cărei geamuri se reflecta și abajurul lustrei, dar se vedea și cornul galben-roșcat al lunii. Bineînțeles, fuseseră la cofetărie, sărbătoriseră cravata de pionier, aflase și el ce gust au lotușii, prăjituri scumpe, din care nu mai mâncase până atunci... Mama-i călcase cravata din nou, blestemîndu-l pe derbedeu. După fiecare înghițitură de blat însiropat și ciocolată, copilul lingea bine, pe furiș, lingurița și se privea în ea: pe spatele ei
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
dar dac-ai fi putut desface hârtia și dac-ai fi netezit-o cu palma, ți s-ar fi revelat adevăratul desen, din care toți și toate făceau parte. Ai fi-nțeles atunci că păsările și florile erau iluzorii: un lotus deschis putea reuni, într-o formă întîmplătoare, o parte din fesa unei spălătorese, cocoșul unei archebuze, harta unei țări și modelul stereochimic al unui virus, aflate-n părți îndepărtate ale coalei, iar un strop de rouă de pe-o frunză
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
a șaptea? Ce ochi de briliant deschideam cu toții în a zecea dimensiune? Maeștrii supremi în arta ongami aruncau în apă un ghemotoc de hârtie, din care prindea să se desfacă, în mii de pliuri și colțișoare, o fantastică floare de lotus. Herman știa că lumea-ntreagă era o astfel de floare de hârtie, scrisă pe toate părțile și așteptând să se desfacă în lacrima unui ochi uriaș. Că fiecare punct al lumii aștepta aceeași explozie, netezire, desfășurare. Știa că toți sîntem
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
până ce vidul inițial părea greu ca plumbul și atât de dens, încît tot ce susținea, zei, oameni, nori, cărți, copaci și fecale, se-nghesuiau irespirabil unele-n altele, alcătuind mocirla de briliante, balega de perle și de safire, voma de lotuși, borhotul de raze al lumii acesteia. Într-o seară, odihnindu-se sub un smochin, lingîndu-și încă degetele după ce prânzise, Vînaprashta cunoscuse iluminarea. Devenise deodată conștient de prezența deasupra sa a cerului nesfârșit și-nțelesese felul de neînțeles în care cerul
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
completă te trezeai, căci însăși mintea ta era mandala. Una dintre vieți fusese totuși diferită de toate celelalte, așa cum într-o icoană sfântul se detașează de simbolurile ce-l înconjoară. Căci în această viață era el însuși sfântul, stând în lotus, zâmbind fățarnic și nepermițând corpului său nici cel mai neobservat tremur. Ochiul lui Shiva, Ajna cu cele trei petale-ale lui, îi lucea stins între sprâncene, cum de altfel, de-a lungul coloanei, se deschideau și alte flori mistice, șase în
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
ridicaseră perpendicular pe spinare ca două aripioare de rechin, și-n cele din urmă degetele se-nlănțuiră firesc pe șira spinării, de parc-ar fi făcut-o pe piept. Omul legat cu propriile mâini se așeză, își înnodă picioarele-n lotus și deodată se ridică, mare estropiat, corp cu membrele amputate, pe cioturile genunchilor. Se auzi o tentativă de aplauze, înăbușită repede de pîstîituri. Și, pe neașteptate, marelui mucenic îi dispăru pântecul. Prin pielea burții, suptă-n interior, se reliefau acum
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
piele întinsă, umflând buricu-n afară, apoi o cavernă totală, apoi iar un glob, și iar o scobitură hidoasă. Omul Șarpe se lăsă din nou pe mantia mătăsoasă, se descolăci încă mai lent decât se-nnodase, rămânând câteva clipe-ntr-un lotus relaxat, de Buddha lipsit de dorințe, și-apoi își caligrafie corpul, din nou, într-o literă imposibilă din alfabetul cunoscut doar de câțiva literați ai propriei cărni, pe când miliarde de analfabeți stăteau în jur, uimiți și ne-ncrezători, văzând dar
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
alegerii greșite a modului și a momentului în care era folosită forța. Aloim îl împinse cu fermitate în interiorul curții și apoi se retrase repede. Zăvor greu. Vassur se așeză în apropierea ușii prin care intrase, într-o perfectă poziție de lotus. Începu să aștepte. Orbitase câteva săptămâni deasupra Abației și urmărise antrenamentele marțiale ale călugărilor. Majoritatea lor erau cu mult sub nivelul minim cerut la recrutarea pentru Forțele Imperiale. Asta dacă nu cumva ceea ce văzuse el era tocmai un paravan destinat
Aba by Dan Doboș [Corola-publishinghouse/Imaginative/295578_a_296907]
-
Chiar dacă nu am vorbit direct cu el, mi-am dat seama că tipul era dus. În anul următor m-am mutat la un liceu din Tokio și am auzit de la alți colegi că în clasă, la liceu stătea în poziția lotusului și se cufunda în meditații. Nu am văzut lucrul ăsta personal. Am avut mulți prieteni. Eram înnebunit după motociclete, ne urcam cu toții pe ele și plecam la plimbare. Îmi plăcea mult să hoinăresc pe afară. Inoue nu era deloc așa
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2279_a_3604]
-
care Aum o prezenta ca pe o lume ideală, perfectă. În propria carte, Aum și eu, scrie despre imaginea pe care o avea despre Aum pe atunci: „În predicile sale, Asahara vorbește despre planul Shambala (se referea la construirea Orașului Lotus). Aici va fi un spital astral și un liceu Shinri care va promova un învățământ adevărat [...] Îngrijirile medicale se vor numi Medicină Astrală, care va fi bazată pe viziunile lui Asahara din altă dimensiune și amintiri din celelate vieți pe
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2279_a_3604]
-
Această medicină va examina karma pacienților, nivelul energetic și va lua în considerare moartea și migrarea sufletului [...] Am visat la puncte de natură, verdeață cu clădiri care împresoară peisajul, unde medicina adevărată și învățământul sunt prezente. Această fantezie și Orașul Lotus s-au suprapus, sunt una și aceeași imagine.“ El visa să se dedice acestui univers utopic, continuând antrenamentul sever neîntinat de societate, practicând un gen de medicină căruia să i se dedice și care să facă fericiți cât mai mulți
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2279_a_3604]
-
cămășuțe, ce păcat că nu mai lucrez eu acuma la Tricotajul, norocosule, i-o trîntește în față, atunci să te fi văzut, dar nici acum nu e prea tîrziu, spune luînd la rînd etichetele, trecîndu-le în revistă nerăbdătoare, Braiconf, Someșul, Lotus, Textila. — Uite pe ce o să joc, îi răspunde Roja, avînd impresia că tonul acelei voci îi era foarte familiar, pe zile de naștere, numere norocoase, și alte combinații pe care nu ți le pot explica începe să-i turuie, dar
Dansul focului sau 21: roman despre o revoluþie care n-a avut loc by Adrian Petrescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1317_a_2722]
-
mai aștepte. Îi promite că după aceea, după durere, fata va fi frumoasă. Va reuși să se mărite într-o familie bogată, unde nu va trebui să meargă pe jos, ci va fi purtată într-o lectică. Picoarele cât un lotus de șapte centimetri și jumătate sunt un simbol al prestigiului și clasei. Fata e curioasă. Stă desculță pe un taburet. Se joacă cu degetele de la picioare în grămada de cârpe, ia o fâșie, apoi îi dă drumul jos. Mama amestecă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1921_a_3246]
-
să mă odihnesc în veci. Templul lui Confucius. Îmi place cupletul de pe poarta lui: Templul nu are călugări, Așa că va fi măturat de vânt. Templul nu are lumânări, Așa că va fi luminat de lună. Trebuie să ai musai picioare de lotus, țipă mama. Nu ești făcută să muncești. Până la urmă, mama se lasă păgubașă. Mă întreb dacă știe deja că va fi nevoită să fugă de-acasă cu mine într-o zi. Amintirea fetei despre tatăl ei este că acesta trăiește
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1921_a_3246]
-
de sus. Publicul entuziasmat țipă de încântare. Sunetul sparge tăcerea nopții. Un ajutor din culise îi spune actriței că a venit Mao. E în mijlocul mulțimii. Fata își închipuie felul în care e așezat. Ca un Buddha pe o floare de lotus. Intră pe scenă în pași de sui-bui, care imită alunecarea pe apă, și apoi liu-quan, brațe de salcie. Își ia de jos „vâsla” și lovește cu grație în apa imaginară. Se apleacă și se ridică, unduindu-se, apoi își îndreaptă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1921_a_3246]
-
Lumea lui se răstoarnă. Algele cresc în cer și norii încep să înoate în ocean. Aș merge cu tine pe Cele Nouă Pâraie, Cu vântul avântându-se liber și valurile care se agită, În căruțe de apă cu coviltire de lotus... Mintea lui e acum un cal împiedicat de glezne, care aleargă împotriva vântului puternic, biciuit, lovit, șerpuind spre vârful unui munte învăluit în ceață densă. Urc pe stâncile Quen-Rung să mă uit împrejur Îmi simt inima schimbătoare și deloc înțeleaptă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1921_a_3246]
-
noastră de pe malul râului. Vrei să m-asculți? Ea se duce să se așeze pe marginea patului. În șanțurile din satul meu natal creștea planta mea preferată. O plantă roșie, numită beema. Frunza ei e mai mare decât cea de lotus, de formă rotundă. Fructul e de mărimea unui pumn, iar sămânța cât o smochină. Se poate sparge - conține o cantitate măricică de ulei. E gustos, dar nu se poate mânca. Provoacă diaree. Ce-mi plăcea la el era că se
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1921_a_3246]
-
cărți. Afară, pini de trei sute de ani își întind crengile spre orizont. Dincolo de terasa din piatră de calcar, e un braț al lacului Zhong-nan-hai, cu iarbă de apă verde. Pești cu cap ca de câine se strâng sub frunzele de lotus. Pe partea stângă, tocmai a fost terminată o nouă grădină de legume. La capătul grădinii e o arcadă din piatră, acoperită cu iederă. Pe sub iederă e o cărare care duce la Grădina Nemișcării, unde este reședința lui Jiang Ching. Grădina
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1921_a_3246]