4,664 matches
-
asemenea lupta, sunt rară avis. Din fericire, nume mari, valori autentice s-au alăturat demersului cultural inițiat de echipă trustului de presă. Din păcate, cei mărunți, nedemni de a le fi menționat numele pentru că uneori au găsit o vorbă de mângâiere pentru răufăcători - dar cât îi mai rabdă pământul? - au stat la pândă și au lovit, cu arme mai puțin ortodoxe, acest pilon cultural atunci când li se părea că undeva lipsește o virgulă! Cu toate acestea timpul, cel care cântărește cu
25 DE ANI ÎN SLUJBA JURNALISMULUI CULTURAL de GABRIELA ANA BALAN în ediţia nr. 1824 din 29 decembrie 2015 by http://confluente.ro/gabriela_ana_balan_1451414333.html [Corola-blog/BlogPost/370821_a_372150]
-
ușor de plăcere șoptind cuvinte fără de înțeles. Ștefan se ridică și-i cuprinse buzele între ale sale și cu vârful limbii i le despică, pătrunzându-le și mângâindu-i cerul gurii. Gloria se lăsă purtată de plăcerea senzațiilor oferite de mângâierile pricepute ale bărbatului de lângă ea. Visa sau trăia aievea tot ce i se întâmplă? Îl luă tandru de gât, îl strânse în brațe și începu să-i sărute ochii, apoi își împreună buzele într-un sărut fără de sfârșit, plin de
ROMAN PREMIAT DE LIGA SCRIITORILOR de STAN VIRGIL în ediţia nr. 1189 din 03 aprilie 2014 by http://confluente.ro/Stan_virgil_1396540875.html [Corola-blog/BlogPost/341894_a_343223]
-
să nu-l scoată din minți petecuțul de mătase al bikiniului, nu mai mare ca o frunză de arțar, căzută toamna pe aleile parcului de lângă complexul său. Își scoase la rândul său bluza, apoi pantalonul scurt, rămânând în boxeri. Reluă mângâierea acestui trup de femeie ce se răsfăța în așternuturile sale, trup ce se merita cercetat cu mare atenție. Îți putea oferi toate plăcerile atât la atingerea lui, cât mai ales la admirarea darului natural ce s-a abătut asupra celei
ROMAN PREMIAT DE LIGA SCRIITORILOR de STAN VIRGIL în ediţia nr. 1189 din 03 aprilie 2014 by http://confluente.ro/Stan_virgil_1396540875.html [Corola-blog/BlogPost/341894_a_343223]
-
al simțurilor să-i descopere toate necunoscutele. Dispăruseră și celelalte două textile ce mai acopereau câte ceva din materialul de studiu al bărbatului de lângă ea, dezvelindu-i corpul ca pe un trunchi mlădios de salcie, aflat în adierea vântului de vară. Mângâierile și sărutările lui erau ca o alizee ce-i alinta cu gingășie corpul. Îi plăcea să se lase mângâiată de aceste adieri ușoare și pline de senzații de nedescris în cuvinte. Buzele lui Ștefan se abătură cu insistență asupra sânilor
ROMAN PREMIAT DE LIGA SCRIITORILOR de STAN VIRGIL în ediţia nr. 1189 din 03 aprilie 2014 by http://confluente.ro/Stan_virgil_1396540875.html [Corola-blog/BlogPost/341894_a_343223]
-
trecerea zăvorului în locașul său metalic. Nu era nevoie să numere pașii parcurși până la poartă. Își așeză mâna direct și sigur pe clanță. Ieși liniștit și își îndreptă capul spre soare. Nu-l vedea, dar îi simțea privirea luminoasă și mângâierea pe frunte. Nu știa cât era ora, dar era sigur că astrul zilei nu se înălțase mai mult decât potrivit orei nouă. Plecă în mers liniștit pe trotuar, cu pași egali, lăsând bastonul să-i atârne leneș de brațul drept
NEVĂZĂTOR de MARIAN MALCIU în ediţia nr. 1118 din 22 ianuarie 2014 by http://confluente.ro/Nevazator_marian_malciu_1390414678.html [Corola-blog/BlogPost/347536_a_348865]
-
VIEȚII Autor: Curelciuc Bombonica Publicat în: Ediția nr. 1079 din 14 decembrie 2013 Toate Articolele Autorului Sunt pescăruș pe marea-nvolburată-a vieții Și port pe aripi albe doruri ancestrale, Cu-amărăciune mă întâmpină scaieții Când mă opresc pe țărmul mângâierii Tale, Să-mi oblojești nevindecate răni din suflet Și să mă luminezi cu binecuvântare, Un sâmbure de-ncredere să-mi pui în umblet Și mir divin din sfintele-Ți mărgăritare. În zborul meu pe culmile răbdării sfinte Voi înșira mătănii
PESCĂRUŞ PE MAREA VIEŢII de CURELCIUC BOMBONICA în ediţia nr. 1079 din 14 decembrie 2013 by http://confluente.ro/Pescarus_pe_marea_vietii_curelciuc_bombonica_1387013203.html [Corola-blog/BlogPost/363502_a_364831]
-
spălată de crudă ploaie cu visele ajunse din cerul-nor răzvrătite cu nestinsă mirare în pieptul nostru mare... În toată necuprinderea zării cu forță uriașă a ploii ne răsucim, nu ne mai adăpostim și creștem și creștem și creștem sub toate mângâierile, de buzele umedei vrăji sărutați, Dansăm... în pasul ploii înaintăm fără să ne cuprindă griul resemnării într-o dezlănțuită, tomnatică, nestăvilită euforie a verii ce încă mai cântă în amintirea vie... Referință Bibliografică: Ploaia / Lia Zidaru : Confluențe Literare, ISSN 2359-7593
PLOAIA de LIA ZIDARU în ediţia nr. 2075 din 05 septembrie 2016 by http://confluente.ro/lia_zidaru_1473099185.html [Corola-blog/BlogPost/380998_a_382327]
-
pregătește; de te arăți prea priceput unei începătoare sau prea îndrăzneț unei prefăcute, ea va fi bănuitoare și cu băgare de seamă. Așa se-ntâmplă uneori: femeia care se teme să se dea unui bărbat cinstit, se lasă în voia mângâierilor unui iubit mișel... Dorința femeii este mult mai vie decât a noastră și prezintă mai multă violență și delir.” O “mușcătură delicată” te poate duce la extaz. Te trezești din somn deodată de sărutu-i fermecat, o mângâiere ce te poartă
SĂRUTUL [AVATARURI ALE ARTEI AMORULUI ŞI ALE AMORULUI ÎN ARTĂ] de AGA LUCIA SELENITY în ediţia nr. 1663 din 21 iulie 2015 by http://confluente.ro/aga_lucia_selenity_1437508653.html [Corola-blog/BlogPost/374889_a_376218]
-
lasă în voia mângâierilor unui iubit mișel... Dorința femeii este mult mai vie decât a noastră și prezintă mai multă violență și delir.” O “mușcătură delicată” te poate duce la extaz. Te trezești din somn deodată de sărutu-i fermecat, o mângâiere ce te poartă spre adevărata încântare a colierului medieval. În brațele iubitei, tremurând, săruți... Trebuie să deguști totul până la final, cu senzualitate și iubire. Trebuie să simți magia pe creștet, ochi, buze, piept... Când pui capul pe pieptul iubitei să
SĂRUTUL [AVATARURI ALE ARTEI AMORULUI ŞI ALE AMORULUI ÎN ARTĂ] de AGA LUCIA SELENITY în ediţia nr. 1663 din 21 iulie 2015 by http://confluente.ro/aga_lucia_selenity_1437508653.html [Corola-blog/BlogPost/374889_a_376218]
-
piața sârbească clandestină, după cum am aflat mai târziu. Albul sânilor acoperiți cândva de cupele sutienului, contrastau cu roșul aprins al zonelor expuse și arse de razele puternice ale soarelui de mai. Pulpele înroșite, începeau s-o usture și ca o mângâiere, își întindea cu mișcări lascive crema antisolară. Tocmai când aruncam ancora, m-a rugat s-o dau cu cremă pe spate și am simțit că am cea mai plăcută sarcină de executat. Mi-am înmuiat degetele în cremă și-am
ROMAN de STAN VIRGIL în ediţia nr. 1236 din 20 mai 2014 by http://confluente.ro/Stan_virgil_1400596485.html [Corola-blog/BlogPost/344651_a_345980]
-
iubită, pusă să se bată cu altă femeie și să-și care la pumni una alteia pentru desfătarea plătitorilor de bilete. Femeia nu are forța bărbatului. A înzestrat-o Dumnezeu cu delicatețe, gingășie, feminitate, duioșie, sensibilitate. Ea are nevoie de mângâiere, de iubire și de protecția noastră. Ea este matca perpetuării speciei. Și când mă gândesc la încurajările primitive ale galeriei ahtiate din jurul ringului, doritoare de senzații tari, doritoare să vadă arcade sparte și sângele curgând din rănile deschise: - Lovește-o
ZÂNA MEA CEA BUNĂ, 8 de ION UNTARU în ediţia nr. 339 din 05 decembrie 2011 by http://confluente.ro/Zana_mea_cea_buna_8_.html [Corola-blog/BlogPost/357863_a_359192]
-
doar două liniuțe. Mâine dimineață vii la „mămica”. Dacă nu vrei să fii monitor adevărat, te fac mârlan ! Gogu a râs satisfăcut : - La „mămica”, monitorule! Eu n-am râs, mai ales că, a doua zi, am simțit pe fundul meu mângâierea „mămichii”. Când m-am întors în bancă, Gogu cu greu își abținea hohotele de râs. Vasăzică...așa ? mi-am zis. I-am șuierat lui Gogu : - Gata, mârlanule! Scoate abecedarul! Și i-am aplicat preventiv o urecheală zdravănă. Mă încadrasem în
POVESTIREA DOMNUL FUSULAN-PARTEA ÎNTÂI de NĂSTASE MARIN în ediţia nr. 1738 din 04 octombrie 2015 by http://confluente.ro/nastase_marin_1443988449.html [Corola-blog/BlogPost/381753_a_383082]
-
ea îmi apare, Cunună de flori Peste-ai zilei zori Norii de mă înconjoară Ea îi face să dispară. Zâmbet rupt din soare Minunată floare! Suflet de copilaș pur Purtat pe aripi de flutur' Calde, blânde adieri Sunt ale ei mângâieri Viața toat-as da Să fiu doar cu ea Să fie iubita S-o fac fericită. Referință Bibliografica: Rază / Angheluță Lupu : Confluente Literare, ISSN 2359-7593, Ediția nr. 380, Anul ÎI, 15 ianuarie 2012. Drepturi de Autor: Copyright © 2012 Angheluță Lupu : Toate
RAZA de ANGHELUŢĂ LUPU în ediţia nr. 380 din 15 ianuarie 2012 by http://confluente.ro/Raza_angheluta_lupu_1326615484.html [Corola-blog/BlogPost/360621_a_361950]
-
Acasa > Versuri > Omagiu > SUFLET STINS... Autor: Mirela Stancu Publicat în: Ediția nr. 1767 din 02 noiembrie 2015 Toate Articolele Autorului Suflet năucit de viață, Înșirat pe-un fir de ață. Suflet trist de mângâieri, Așteptând doar primăveri. Suflet nobil, suflet blând, Prins în doruri, alergând... Suflet stins, cu foc și fum, Plânsul tău îl cânt acum... Se va fi sfârșit de sete... Adormi lin, Ducând în plete, Visu-ți tânăr și senin... -în amintirea tinerilor
SUFLET STINS... de MIRELA STANCU în ediţia nr. 1767 din 02 noiembrie 2015 by http://confluente.ro/mirela_stancu_1446498238.html [Corola-blog/BlogPost/342806_a_344135]
-
-o și cu un ceva cvasisincronic din murmurul sufletesc al romanței! În extensiune, romanța cântată de interpretul de romanțe Constantin Florescu adâncește atracția melosului, în toiul muzicii fără pasiune. Fără vreun țipăt repulsiv, insolubil în vibrațiile inimii, ci cu o mângâiere sonoră inegalabil de mătăsoasă! Romanța aceasta topește în ea mângâierea și iubirea. Astfel auzită, astfel simțită, astfel înțeleasă, ea este o odă spirituală a vieții, îmbrățișând toate trăirile umane în congruențe cu atingerea oricât de puțin aspră a unui singur
CONSTANTIN FLORESCU. ROMANŢA, SENSIBILITATE ÎN ABSOLUTUL EI de AUREL V. ZGHERAN în ediţia nr. 1480 din 19 ianuarie 2015 by http://confluente.ro/aurel_v_zgheran_1421691748.html [Corola-blog/BlogPost/377013_a_378342]
-
romanței! În extensiune, romanța cântată de interpretul de romanțe Constantin Florescu adâncește atracția melosului, în toiul muzicii fără pasiune. Fără vreun țipăt repulsiv, insolubil în vibrațiile inimii, ci cu o mângâiere sonoră inegalabil de mătăsoasă! Romanța aceasta topește în ea mângâierea și iubirea. Astfel auzită, astfel simțită, astfel înțeleasă, ea este o odă spirituală a vieții, îmbrățișând toate trăirile umane în congruențe cu atingerea oricât de puțin aspră a unui singur sunet muzical agresiv! Romanța lui Constantin Florescu întinde umanul până la
CONSTANTIN FLORESCU. ROMANŢA, SENSIBILITATE ÎN ABSOLUTUL EI de AUREL V. ZGHERAN în ediţia nr. 1480 din 19 ianuarie 2015 by http://confluente.ro/aurel_v_zgheran_1421691748.html [Corola-blog/BlogPost/377013_a_378342]
-
Acasa > Stihuri > Anotimp > SPONSORULUI NECUNOSCUT Autor: Ion Untaru Publicat în: Ediția nr. 231 din 19 august 2011 Toate Articolele Autorului În somn ne chinuie himere Mereu tot mai puțină pâine Și-aceeași falsă mângâiere: Azi e mai multă decât mâine! Și lumea merge mai departe Că n-are cum să stea pe loc Și tot mai greu se scrie-o carte Și nu se vinde mai deloc; Adesea rafturile-s pline Și doar cumpărătorii
SPONSORULUI NECUNOSCUT de ION UNTARU în ediţia nr. 231 din 19 august 2011 by http://confluente.ro/Sponsorului_necunoscut_.html [Corola-blog/BlogPost/364460_a_365789]
-
Și John îl îmbrățișă cu dragoste de frate, apoi îi trase un pumn zdravăn peste umăr ceea ce, cu alte cuvinte, însemna - așa e, ai dreptate. - Ce dracu' te-a apucat? - Te-am mângâiat și eu. - N-am nevoie de-așa mângâieri... păstrează-le pentru alții. - Hai, nu mai fi morcovit...Am scăpat-o cam tare, recunosc, de-acum nu mai pot s-o repar. Să nu-mi spui că ți-am rupt umărul, că nu te cred. - Te-ai fi bucurat
CARTEA CU PRIETENI- CORNEL ARMEANU de IOANA VOICILĂ DOBRE în ediţia nr. 773 din 11 februarie 2013 by http://confluente.ro/Cartea_cu_prieteni_cornel_arm_ioana_voicila_dobre_1360647829.html [Corola-blog/BlogPost/351770_a_353099]
-
ta , nu vei vedea decât a doua greșeală a Domnului și atât...și te vei plictisi! Așa...caută-mă! Prin cotloanele umbrite ale încruntării mele, prin hohotele de râs , prin lacrima tăcerii, caută-mă în zâmbetul nevinovat al nou-născutului, în mângâierea mamei ce-și leagănă pruncul, în tristețea mării așteptând îmbrațișarea țărmului, în șopata de iubire născută timid din versul unui Eminescu, în asfințit și răsărit, în sfârșit și început! Căci eu, femeia ta sunt în toate câte sunt, nemuritoare ...și
FEMEIA, MEREU O TAINĂ... de VIOLETTA PETRE în ediţia nr. 235 din 23 august 2011 by http://confluente.ro/Femeia_mereu_o_taina_.html [Corola-blog/BlogPost/354170_a_355499]
-
În apă, peștii jele (meduză) dansează un dans grațios doar de ei știut. Ici colo, câte un copac își apleacă crengile spre râul liniștit sub greutatea florilor de un colorit ireal, sau poate vor doar să-l răsplătească cu o mângâiere drăgăstoasă. Vraja ne-a cuprins și ne-am scufundat în ea, am fi plutit ore în șir doar bucurându-ne de culoare și liniște. Sunt atâtea Raiuri pe Pământ, trebuie doar să ne lăsăm simțurile libere ca să le putem percepem
LACRIMA DIN OCEAN (JURNAL DE CĂLĂTORIE) CAP. 5 de HELENE PFLITSCH în ediţia nr. 771 din 09 februarie 2013 by http://confluente.ro/Lacrima_din_ocean_jurnal_de_c_helene_pflitsch_1360471720.html [Corola-blog/BlogPost/351858_a_353187]
-
nici nu știu pe care să-l aleg pe acela în care o soție este încântată că noaptea îi iese din bezna mâna soțului din așternut ce o pune pe ea și dai bătaie, nene.. imediat, fără vreun cuvânt, fără mângâiere, alintare, preludiu? Aaa, ce-i aia... dar, că el se onanizeaza intra-vaginal fără ca măcar mângâierea lui proprie.. sau a unui altuia ”nemângâiat, deoarece partenera nu poate într-un anumit moment, el se întoarce scuturând singur patul pe partea celaltă
S-AR NUMI INTIMUL...? de VALERIAN MIHOC în ediţia nr. 1668 din 26 iulie 2015 by http://confluente.ro/valerian_mihoc_1437861532.html [Corola-blog/BlogPost/344042_a_345371]
-
că noaptea îi iese din bezna mâna soțului din așternut ce o pune pe ea și dai bătaie, nene.. imediat, fără vreun cuvânt, fără mângâiere, alintare, preludiu? Aaa, ce-i aia... dar, că el se onanizeaza intra-vaginal fără ca măcar mângâierea lui proprie.. sau a unui altuia ”nemângâiat, deoarece partenera nu poate într-un anumit moment, el se întoarce scuturând singur patul pe partea celaltă... sau cele pasagere în care “partenerii de sex’ nici nu se cunosc? Sau, femei care emit
S-AR NUMI INTIMUL...? de VALERIAN MIHOC în ediţia nr. 1668 din 26 iulie 2015 by http://confluente.ro/valerian_mihoc_1437861532.html [Corola-blog/BlogPost/344042_a_345371]
-
Publicat în: Ediția nr. 2136 din 05 noiembrie 2016 Toate Articolele Autorului De ce Chopin nici azi nu te-a cântat? Pe chipul tău atât de nuanțat Văd timpul, care pare că se-abține. Peretele odăii s-a zvântat, În lipsă mângâierilor puține; Tu, draga mama, nu-ntreba de mine, Iubirea din iubiri m-a-nveșmântat! Eu mă-ncălzesc la piept străin și dulce, Cu inima în basorelief; Tu, draga mama, timpul să oprești Și seara, lasă luna să se culce Pe chipul tău
SONET PENTRU MAMA de LORENA GEORGIANA CRAIA în ediţia nr. 2136 din 05 noiembrie 2016 by http://confluente.ro/lorena_georgiana_craia_1478370834.html [Corola-blog/BlogPost/372721_a_374050]
-
2016, Constantă #ArsMuriendi #literatura #poezie #poezii #sonet De ce n-au scris poeții despre tine? De ce Chopin nici azi nu te-a cântat? Pe chipul tău atât de nuanțatVăd timpul, care pare că se-abține.Peretele odăii s-a zvântat,În lipsa mângâierilor puține;Tu, draga mama, nu-ntreba de mine,Iubirea din iubiri m-a-nveșmântat!Eu mă-ncălzesc la piept străin și dulce,Cu inima în basorelief;Tu, draga mama, timpul să opreștiși seară, lasă luna să se culcePe chipul tău - lumină și
SONET PENTRU MAMA de LORENA GEORGIANA CRAIA în ediţia nr. 2136 din 05 noiembrie 2016 by http://confluente.ro/lorena_georgiana_craia_1478370834.html [Corola-blog/BlogPost/372721_a_374050]
-
Deplin fericită, a ajuns la pădurea ce își deschidea bolțile pline de ramuri înmugurite, pe care un noian de păsărele scoteau triluri fermecătoare și, fără să-și oprească dansul, a intrat pe cărările înguste unde a simțit, ca într-o mângâiere răcoroasă, iarba proaspătă plină de rouă. S-a aplecat să-și plimbe palmele micuțe prin picăturile transparente în care înotau steluțe vii de lumină și apoi le-a dus la gură să-și umezească buzele ce, brusc, se uscaseră și
EPISODUL 4, CAP. VISE SPULBERATE, DIN CHEMAREA DESTINULUI de MARIAN MALCIU în ediţia nr. 1633 din 21 iunie 2015 by http://confluente.ro/marian_malciu_1434910468.html [Corola-blog/BlogPost/379680_a_381009]