3,489,762 matches
-
apoi, prins de vraja poveștilor, Vicontele de Bragellone. Ajunsese să îndrăgească atât de mult viața și personajele din acele vremuri încât, atunci când a terminat armata, deși era foarte mâhnit și conștient că o viață mai bună ca asta nu va mai avea niciodată, s-a hotărât să dea examen la facultatea de istorie. I se părea că este singura opțiune posibilă, fiindcă, hai, să fim sinceri, din celelalte materii din liceu nu-și mai amintea chiar nimic. A intrat fără mari
UN OLTEAN LA CURTEA REGELUI SOARE de MIHAI BATOG BUJENIŢĂ în ediţia nr. 1446 din 16 decembrie 2014 by http://confluente.ro/mihai_batog_bujenita_1418751989.html [Corola-blog/BlogPost/340390_a_341719]
-
viață mai bună ca asta nu va mai avea niciodată, s-a hotărât să dea examen la facultatea de istorie. I se părea că este singura opțiune posibilă, fiindcă, hai, să fim sinceri, din celelalte materii din liceu nu-și mai amintea chiar nimic. A intrat fără mari probleme la facultate deoarece transformările prin care trecea țara luase gândul tinerilor de a mai face studii, fiindcă vedeau în jurul lor cum o mulțime de analfabeți ajunseseră oameni de vază în parlament iar
UN OLTEAN LA CURTEA REGELUI SOARE de MIHAI BATOG BUJENIŢĂ în ediţia nr. 1446 din 16 decembrie 2014 by http://confluente.ro/mihai_batog_bujenita_1418751989.html [Corola-blog/BlogPost/340390_a_341719]
-
părea că este singura opțiune posibilă, fiindcă, hai, să fim sinceri, din celelalte materii din liceu nu-și mai amintea chiar nimic. A intrat fără mari probleme la facultate deoarece transformările prin care trecea țara luase gândul tinerilor de a mai face studii, fiindcă vedeau în jurul lor cum o mulțime de analfabeți ajunseseră oameni de vază în parlament iar unii erau primari sau mari bogătași care-și etalau prostia în limuzine de lux. Prin urmare condiția de martir în sistemul de
UN OLTEAN LA CURTEA REGELUI SOARE de MIHAI BATOG BUJENIŢĂ în ediţia nr. 1446 din 16 decembrie 2014 by http://confluente.ro/mihai_batog_bujenita_1418751989.html [Corola-blog/BlogPost/340390_a_341719]
-
vedeau în jurul lor cum o mulțime de analfabeți ajunseseră oameni de vază în parlament iar unii erau primari sau mari bogătași care-și etalau prostia în limuzine de lux. Prin urmare condiția de martir în sistemul de învățământ nu prea mai surâdea nimănui, cu excepția unor romantici întârziați precum Verdunel. A isprăvit și facultatea mai ales datorită faptului că între timp a muncit ca piețar, hamal la restaurante, valutist (o meserie foarte apreciată pe atunci) sau chiar în industria cânepii bine prelucrate
UN OLTEAN LA CURTEA REGELUI SOARE de MIHAI BATOG BUJENIŢĂ în ediţia nr. 1446 din 16 decembrie 2014 by http://confluente.ro/mihai_batog_bujenita_1418751989.html [Corola-blog/BlogPost/340390_a_341719]
-
parlament iar unii erau primari sau mari bogătași care-și etalau prostia în limuzine de lux. Prin urmare condiția de martir în sistemul de învățământ nu prea mai surâdea nimănui, cu excepția unor romantici întârziați precum Verdunel. A isprăvit și facultatea mai ales datorită faptului că între timp a muncit ca piețar, hamal la restaurante, valutist (o meserie foarte apreciată pe atunci) sau chiar în industria cânepii bine prelucrate, un domeniu nou și cu uriașe perspective. Așadar, dând dreptul profesorilor, a ajuns
UN OLTEAN LA CURTEA REGELUI SOARE de MIHAI BATOG BUJENIŢĂ în ediţia nr. 1446 din 16 decembrie 2014 by http://confluente.ro/mihai_batog_bujenita_1418751989.html [Corola-blog/BlogPost/340390_a_341719]
-
al XVI-lea și al XVII-lea, a fost foarte bine apreciată fiindcă nimeni nu știa despre ce este vorba. Nici cu locul de muncă, o catedră de istorie al un liceu profesional, nu a fost greu deoarece nimeni nu mai dorea să moară de foame predând o disciplină considerată de toată lumea ca fiind inutilă. La catedră, Verdunel, rămas încă un romantic incurabil, a încercat, la început, să capteze atenția elevilor cu mărețele fapte de arme ale înaintașilor în timp ce elevii se
UN OLTEAN LA CURTEA REGELUI SOARE de MIHAI BATOG BUJENIŢĂ în ediţia nr. 1446 din 16 decembrie 2014 by http://confluente.ro/mihai_batog_bujenita_1418751989.html [Corola-blog/BlogPost/340390_a_341719]
-
negustorii de mărunțișuri. Oricum rătăceau acum printr-o lume plină de culori pe care nu le văzuseră nici măcar în talciocul din urbe, prin urmare au fost foarte fericiți, iar la întoarcere au avut cu ce se lăuda spre deosebire de colegii lor mai proști care căscaseră ochii pe pereți, în palat. Verdunel se afla în capul rândului de elevi pentru a le da explicații, fiindcă el chiar știa despre ce este vorba dat fiind lecturile sale de bază. Numai că, după puțin timp
UN OLTEAN LA CURTEA REGELUI SOARE de MIHAI BATOG BUJENIŢĂ în ediţia nr. 1446 din 16 decembrie 2014 by http://confluente.ro/mihai_batog_bujenita_1418751989.html [Corola-blog/BlogPost/340390_a_341719]
-
dat fiind lecturile sale de bază. Numai că, după puțin timp de la intrare, Verdunel, cu toate informațiile sale, amuți și începu să umble ca un năuc fiindcă totuși, Al. Dumas nu se prea pierduse în descrieri de palate cu atât mai mult cu cât acțiunile cărților sale se petreceau pe vremea tatălui lui Ludovic al-XIV-lea, un tip mult mai modest, dacă se poate vorbi de așa ceva. De fapt mult mai bine supravegheat de aprigul Richelieu care prin asta își făcuse nume
UN OLTEAN LA CURTEA REGELUI SOARE de MIHAI BATOG BUJENIŢĂ în ediţia nr. 1446 din 16 decembrie 2014 by http://confluente.ro/mihai_batog_bujenita_1418751989.html [Corola-blog/BlogPost/340390_a_341719]
-
amuți și începu să umble ca un năuc fiindcă totuși, Al. Dumas nu se prea pierduse în descrieri de palate cu atât mai mult cu cât acțiunile cărților sale se petreceau pe vremea tatălui lui Ludovic al-XIV-lea, un tip mult mai modest, dacă se poate vorbi de așa ceva. De fapt mult mai bine supravegheat de aprigul Richelieu care prin asta își făcuse nume prost în toată istoria. Cert este că, la un moment dat, Verdunel se trezi vorbind singur pe un
UN OLTEAN LA CURTEA REGELUI SOARE de MIHAI BATOG BUJENIŢĂ în ediţia nr. 1446 din 16 decembrie 2014 by http://confluente.ro/mihai_batog_bujenita_1418751989.html [Corola-blog/BlogPost/340390_a_341719]
-
Dumas nu se prea pierduse în descrieri de palate cu atât mai mult cu cât acțiunile cărților sale se petreceau pe vremea tatălui lui Ludovic al-XIV-lea, un tip mult mai modest, dacă se poate vorbi de așa ceva. De fapt mult mai bine supravegheat de aprigul Richelieu care prin asta își făcuse nume prost în toată istoria. Cert este că, la un moment dat, Verdunel se trezi vorbind singur pe un hol imens, decorat ca-n basme. - Băi, tată, să vezi că
UN OLTEAN LA CURTEA REGELUI SOARE de MIHAI BATOG BUJENIŢĂ în ediţia nr. 1446 din 16 decembrie 2014 by http://confluente.ro/mihai_batog_bujenita_1418751989.html [Corola-blog/BlogPost/340390_a_341719]
-
lăsa ei, oltenii, p-acilea, la cât îs dă ofticoși... Se așeză pe o banchetă și își aprinse o țigară. Era chiar fericit. Fuma, el profu’ dă istorie, Verdunel, în locul unde regii și prinții trăiau pe vremuri. Ce poate fi mai măreț!? - Hai, că-i mișto își spuse, în timp ce zvârlea cerculețe de fum către splendidele candelabre din cristal și-și făcea cu mâna în sutele de oglinzi, ignorând duhoarea de closet care-l învăluia. E drept că, fiind oltean, era cumva
UN OLTEAN LA CURTEA REGELUI SOARE de MIHAI BATOG BUJENIŢĂ în ediţia nr. 1446 din 16 decembrie 2014 by http://confluente.ro/mihai_batog_bujenita_1418751989.html [Corola-blog/BlogPost/340390_a_341719]
-
splendidele candelabre din cristal și-și făcea cu mâna în sutele de oglinzi, ignorând duhoarea de closet care-l învăluia. E drept că, fiind oltean, era cumva obișnuit cu așa ceva, dar și gândul că, uite, și la case mari se mai sparge țevăraia, îl înveselea teribil. Abia dacă băgă de seamă tropăitul unor cizme soldățești care păreau a se apropia de el. Când se uită în direcția zgomotului îi veni să chiuie de bucurie. Șase zdrahoni cu haine făcute din fâșii
UN OLTEAN LA CURTEA REGELUI SOARE de MIHAI BATOG BUJENIŢĂ în ediţia nr. 1446 din 16 decembrie 2014 by http://confluente.ro/mihai_batog_bujenita_1418751989.html [Corola-blog/BlogPost/340390_a_341719]
-
băgă de seamă tropăitul unor cizme soldățești care păreau a se apropia de el. Când se uită în direcția zgomotului îi veni să chiuie de bucurie. Șase zdrahoni cu haine făcute din fâșii roșii, galbene și verzi, comandați de unul mai încruntat, se apropiau de el. Cei șase purtau niște halebarde de spaimă iar șeful o sabie scoasă din teacă. - Muică, iote gărzile elvețiene! Să știi că fac ăștia f-un film p-acilea și mă băgară în el! Să vezi
UN OLTEAN LA CURTEA REGELUI SOARE de MIHAI BATOG BUJENIŢĂ în ediţia nr. 1446 din 16 decembrie 2014 by http://confluente.ro/mihai_batog_bujenita_1418751989.html [Corola-blog/BlogPost/340390_a_341719]
-
am professor doctor... - Ha! Răcni șeful gărzii, englez, spion! Carceră! Total impasibili, membrii gărzii îl luară pe Verdunel de picioare și-l târâră într-o direcție necunoscută lui. - Bă, cam nasol scenariu, da’ când o fi la plată, îi sparg, mai gândi el cu acea luciditate caracteristică, dar total nejustificată, a celor aflați în disperare. După numai cinci minute, șeful gărzii deschise o ușă ferecată cu benzi de fier iar trupeții, veseli cum sunt toți trupeții din lume când fac o
UN OLTEAN LA CURTEA REGELUI SOARE de MIHAI BATOG BUJENIŢĂ în ediţia nr. 1446 din 16 decembrie 2014 by http://confluente.ro/mihai_batog_bujenita_1418751989.html [Corola-blog/BlogPost/340390_a_341719]
-
de fier iar trupeții, veseli cum sunt toți trupeții din lume când fac o porcărie, îl aruncară, fără pic de respect, într-o hrubă unde lumina picura dintr-un fel de fereastră aflată cam la un kilometru depărtare. Ca să nu mai spunem că pereții dar și pietrele de pe jos, erau lunecoase însă nu de la umezeală ci de la dejecțiile care ajungeau aici printr-un sistem de canalizare conceput, cel mai probabil, de un masochist. Verdunel realiză din prima că, după ce ușa a
UN OLTEAN LA CURTEA REGELUI SOARE de MIHAI BATOG BUJENIŢĂ în ediţia nr. 1446 din 16 decembrie 2014 by http://confluente.ro/mihai_batog_bujenita_1418751989.html [Corola-blog/BlogPost/340390_a_341719]
-
un fel de fereastră aflată cam la un kilometru depărtare. Ca să nu mai spunem că pereții dar și pietrele de pe jos, erau lunecoase însă nu de la umezeală ci de la dejecțiile care ajungeau aici printr-un sistem de canalizare conceput, cel mai probabil, de un masochist. Verdunel realiză din prima că, după ce ușa a fost trântită și încuiată, în hrubă și-au făcut apariția și niște șobolani de mărimea unui cal mic. Aparent, deocamdată, neinteresați de el. Aparent, dar la fățărnicia specifică
UN OLTEAN LA CURTEA REGELUI SOARE de MIHAI BATOG BUJENIŢĂ în ediţia nr. 1446 din 16 decembrie 2014 by http://confluente.ro/mihai_batog_bujenita_1418751989.html [Corola-blog/BlogPost/340390_a_341719]
-
eu, ca bou’ intrai în el fără să-mi dau seama. Făcu totuși și niște fotografii cu telefonul ca să le aibă ca probe când îi va da în judecată pe asasini și îi va sminti cu despăgubirile. Peste câteva minute, mai mult din instinct, se porni să urle. Un mic semn de inteligență, totuși! Probabil însă că nu era deloc primul care făcea vocalize de acest gen așa că nu constată nici o schimbare... În timpul acesta, șeful gărzii, să nu uităm că era
UN OLTEAN LA CURTEA REGELUI SOARE de MIHAI BATOG BUJENIŢĂ în ediţia nr. 1446 din 16 decembrie 2014 by http://confluente.ro/mihai_batog_bujenita_1418751989.html [Corola-blog/BlogPost/340390_a_341719]
-
profesor doctor. - Bine, unde se află? Întrebarea era una protocolară la care șeful știa desigur răspunsul. Acesta veni de la subaltern sub forma unui rânjet la care se adaugă acea vestită mișcare a degetelor inconfundabilă și care înseamnă: banii, și apoi mai vorbim! Înjurăturile în elvețiană nu au fost consemnate de istorie dar ele au avut loc, în mod sigur. Apoi șeful a scos o monedă de aramă, cea mai puțin valoroasă cu putință, și i-o înmână ceremonios subordonatului de parcă i-
UN OLTEAN LA CURTEA REGELUI SOARE de MIHAI BATOG BUJENIŢĂ în ediţia nr. 1446 din 16 decembrie 2014 by http://confluente.ro/mihai_batog_bujenita_1418751989.html [Corola-blog/BlogPost/340390_a_341719]
-
acea vestită mișcare a degetelor inconfundabilă și care înseamnă: banii, și apoi mai vorbim! Înjurăturile în elvețiană nu au fost consemnate de istorie dar ele au avut loc, în mod sigur. Apoi șeful a scos o monedă de aramă, cea mai puțin valoroasă cu putință, și i-o înmână ceremonios subordonatului de parcă i-ar fi înmânat tezaurul sultanului, făcându-i și un semn ritualic care semnifica faptul că dacă nu-și ține gura își pierde capul. Acesta, știind că nu are
UN OLTEAN LA CURTEA REGELUI SOARE de MIHAI BATOG BUJENIŢĂ în ediţia nr. 1446 din 16 decembrie 2014 by http://confluente.ro/mihai_batog_bujenita_1418751989.html [Corola-blog/BlogPost/340390_a_341719]
-
și i-o înmână ceremonios subordonatului de parcă i-ar fi înmânat tezaurul sultanului, făcându-i și un semn ritualic care semnifica faptul că dacă nu-și ține gura își pierde capul. Acesta, știind că nu are rost să întindă coarda mai mult, băgă moneda în buzunar, încuviință tăcut jurământul tăcerii, și spuse: - În carcera mare! Zice că-i profesor sau doctor, da’ eu cred că totuși e spion. Primi scuipatul de rigoare, în ochi, și plecă mulțumit. Se putea și mai
UN OLTEAN LA CURTEA REGELUI SOARE de MIHAI BATOG BUJENIŢĂ în ediţia nr. 1446 din 16 decembrie 2014 by http://confluente.ro/mihai_batog_bujenita_1418751989.html [Corola-blog/BlogPost/340390_a_341719]
-
mai mult, băgă moneda în buzunar, încuviință tăcut jurământul tăcerii, și spuse: - În carcera mare! Zice că-i profesor sau doctor, da’ eu cred că totuși e spion. Primi scuipatul de rigoare, în ochi, și plecă mulțumit. Se putea și mai rău! Șeful se duse la comandantul forțelor de gardă și repetă schema având grijă să sublinieze că spionul se dă drept doctor. Primi în schimbul informațiilor un ban de argint plus scuipatul de protocol. Comandatul se prezentă la colaboratorul său direct
UN OLTEAN LA CURTEA REGELUI SOARE de MIHAI BATOG BUJENIŢĂ în ediţia nr. 1446 din 16 decembrie 2014 by http://confluente.ro/mihai_batog_bujenita_1418751989.html [Corola-blog/BlogPost/340390_a_341719]
-
îl invită prin semne să intre primul. Intră buimac într-o încăpere aurită în mijlocul căreia se afla un fel de roabă înconjurată de oameni îmbrăcați așa cum văzuse el numai la teatru, împodobiți cu pietre prețioase și coliere, vopsiți pe față mai ceva decât păpușile rusești și care fluturau elegant niște batiste uriașe, evident, parfumate și se scărpinau cu voluptate folosind un fel de mânuțe aflate în vârful unui mâner lung, din aur. Un grup mai mic de indivizi îmbrăcați în negru
UN OLTEAN LA CURTEA REGELUI SOARE de MIHAI BATOG BUJENIŢĂ în ediţia nr. 1446 din 16 decembrie 2014 by http://confluente.ro/mihai_batog_bujenita_1418751989.html [Corola-blog/BlogPost/340390_a_341719]
-
prețioase și coliere, vopsiți pe față mai ceva decât păpușile rusești și care fluturau elegant niște batiste uriașe, evident, parfumate și se scărpinau cu voluptate folosind un fel de mânuțe aflate în vârful unui mâner lung, din aur. Un grup mai mic de indivizi îmbrăcați în negru din cap până în picioare făcea notă discordantă până și prin faptul că îi aruncau priviri asasine nu numai disprețuitoare precum toți ceilalți. Și ei stăteau cu nasurile înfundate în pungi cu ierburi aromate Era
UN OLTEAN LA CURTEA REGELUI SOARE de MIHAI BATOG BUJENIŢĂ în ediţia nr. 1446 din 16 decembrie 2014 by http://confluente.ro/mihai_batog_bujenita_1418751989.html [Corola-blog/BlogPost/340390_a_341719]
-
destul de inestetic la niște picioare ițite și ele din mormanul de haine aurii. De sub oaie ieși o voce subțire care-i porunci, într-o franceză cam ciudată, să se ridice și să se prezinte. Extrem de uimit, în viața lui nu mai auzise oi vorbind franceza, Verdunel se ridică și privi năuc la ciudățenia din roabă. De sub oaie doi ochi reci îl priveau cu o scârbă infinită. - Frate, am belit-o, gândi el cu o surprinzătore luciditate! Nimerii la regele balamucului! Dacă
UN OLTEAN LA CURTEA REGELUI SOARE de MIHAI BATOG BUJENIŢĂ în ediţia nr. 1446 din 16 decembrie 2014 by http://confluente.ro/mihai_batog_bujenita_1418751989.html [Corola-blog/BlogPost/340390_a_341719]
-
cu o surprinzătore luciditate! Nimerii la regele balamucului! Dacă nu sunt atent mă scurtează cu ceva centimetri, că ăștia nu dau socoteală nimănui. Ia să mă adun eu și să intru în jocul lor că altfel m-am ars. Nu mai văd în viața mea Fâlfaniul natal! - Cum te numești și cine ești slugă nevrednică? Scârțâi din nou, destul de sinistru, vocea oii. - Maiestate, numele meu este Verdunel Clisă și sunt profesor-doctor la noi în Băilești. Po-runcă! - Mmm, verdun, verdun, asta nu
UN OLTEAN LA CURTEA REGELUI SOARE de MIHAI BATOG BUJENIŢĂ în ediţia nr. 1446 din 16 decembrie 2014 by http://confluente.ro/mihai_batog_bujenita_1418751989.html [Corola-blog/BlogPost/340390_a_341719]