1,910 matches
-
descătușați de activitatea de partid vor avea tot răgazul să-și închine toate gândurile și munca binelui obștesc. Acest guvern va despoliticianiza viața administrativă și gospodărească a statului va alcătui schimbările constituționale care să corespundă nevoilor noi ale țării și năzuințelor de azi a unei Românii ce trebuie să se întărească. La 11 februarie 1938, a fost difuzat Manifestul guvernului către țară, care detalia afirmațiile din Proclamația regelui dar mesajul era de a îndemna pe toți românii să răspundă la chemarea
COMUNITATEA EVREILOR DIN DOROHOI by LIDIA BAROI () [Corola-publishinghouse/Memoirs/659_a_1117]
-
a creat. În acest regim nou se cere tuturor evreilor: să execute cu sfințenie toate ordonanțele și deciziile autorităților de stat; să-și impună o disciplină severă, la fel pentru toți, fără deosebire, să fie cu permanentă luare aminte către năzuințele țării și nici vorbă, nici în atitudini, nici în faptă să nu indispuie populația autohtonă, să-și impuie o viață aleasă și ordonată, să respecte hotărârile și sfaturile Conducerii Centrale. La 30 ianuarie 1942, apare Regulamentul pentru organizarea și funcționarea
COMUNITATEA EVREILOR DIN DOROHOI by LIDIA BAROI () [Corola-publishinghouse/Memoirs/659_a_1117]
-
diminuarea pericolului de război nuclear, dezvoltarea colaborării, orientarea spre edificarea unei ordini mondiale, corespunzătoare intereselor tuturor popoarelor [...] Cu tot specificul condițiilor naționale, cu toată originalitatea transformărilor și reformelor care se înfăptuiesc în diferite țări, acestea nu au ca sens comun, năzuințe de a dezvălui mai deplin potențialul orânduirii noastre sociale, democrația socialistă, de a păși pe noi trepte ale progresului material și spiritual". Acest ultim paragraf era o replică evidentă la afirmațiile lui Ceaușescu, după cum și sublinierea liderului sovietic, la același
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1535_a_2833]
-
ca și Trei Ierarhii și poate nu întâmplător. Virgil Drăghiceanu susține că: „...din camerier al lui Vasile Lupu vodă, ajunge să ia chiar scaunul domnesc al fostului său stăpân, cătând să egaleze în strălucire, domnia acestui voievod”. Despre firea și năzuințele lui Gheorghe Duca vorbește și Ion Neculce în „ Letopisețul Țării Moldovei”: „Că el să ține și vorove în casa lui, de să ispite să fie craiu în Țara Ungurească, și un ficior a lui în Țara Moldovei domnu, și altul
Iaşii dealurilor albastre by Vasile Ilucă () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1211_a_1919]
-
se părea, după figură, cam libidinos. Pentru că îl consideram deci și eu homosexual, îmi era cam silă să vin în atingere fizică cu el. Atingerea fizică de K. (într-un fel, mediocritatea - normalitatea - întruchipată, acea mediocritate-normalitate care constituie idealul corespunzător năzuințelor mele practic instinctuale) îmi provoca, în schimb, o voluptate de nedescris, sfâșietoare, prelungită, intensă și în amintire, urmărindu-mă atunci mereu, umplându-mi existența de fericire și melancolie. Nu ne-am prins, cred, niciodată de mână, dar în timpul lecțiilor gambele
Memorii jurnale by Ion Negoitescu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1349_a_2742]
-
mea e țesută din orgoliul cel mai viu, mai nealterat, uneori în forme de-a dreptul exacerbate, dar plin de fior moral și tendință creatoare, însă oricum orgoliul se manifestă fără stânjenire. Înăuntrul lui se ascunde totuși o umilință grozavă, năzuința arzătoare de a idealiza, de a simți intimitatea superioară a ființei iubite. Această nevoie de superioritate în afara mea mi-e generală. Aș fi fericit dacă aș trăi într-o societate în care ceilalți mi-ar fi superiori. Când iubesc și
Memorii jurnale by Ion Negoitescu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1349_a_2742]
-
moralei din noi. Mă îndrept mai mult spre carte, nefăcând parte din acele grupări restrânse (mici societăți) care sunt unite prin legături afective și care se retrag în izolare, ignorând realitatea din jurul lor, chiar cu riscul cvasiutopiei acestor sihăstrii și năzuințe. E frumos să se întâmple ca în Educație sentimentală, în Candid, în Noua Eloiză sau ca în Paul și Virginia, am rămâne însă la nivelul emoției și entuziasmului, la excesul de sentimentalism care nu mai dă bine, mai ales într-
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1462_a_2760]
-
că secolul al XIX-lea începe în 1789 și se încheie în 1917?), în al cărui focar ideologic se află Declarația drepturilor omului. Tot ce aduc nou deceniile 4-6 în sfera vestimentației și în sectoarele cu evoluție paralelă este expresia năzuințelor egalitare care-și croiesc drum în viața societății. Un mare boier moldovean, ieșind într-o zi pe străzile Iașilor îmbrăcat în haine nemțești, se trezea apucat brusc de mâneca surtucului și auzea un glas țipându-i în ureche: „«A! ce
Alfabetul de tranziþie by Ştefan Cazimir () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1380_a_2729]
-
i se opun. Cuvintele, ca și veșmintele, întruchipează o panoramă a contrastelor: precum anteriul și crinolina șed alături în aceeași trăsură, tot astfel grecismele și franțuzismele stau alături în aceeași frază. Cuvintele, ca și veșmintele, exprimă degradarea vechilor rânduieli și năzuința schimbării lor; ele construiesc un tablou al mobilității, în care graiul de astăzi nu mai seamănă cu cel de ieri, iar cel de mâine îl va contrazice pe cel de astăzi. Cuvintele, ca și veșmintele, dezvăluie o sinteză de sincronic
Alfabetul de tranziþie by Ştefan Cazimir () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1380_a_2729]
-
asociază realismului ei spontan un impresionism avant la lettre. (E. Lovinescu, referindu-se la Negru pe alb, îl numea pe C. Negruzzi „un scriitor impresionist“.) O deschidere largă spre tabloul social al epocii este proprie, în același timp, literaturii dramatice. Năzuința primilor dramaturgi de a lăsa mărturie asupra vremii în care trăiau se face simțită în permanență, și nu întâmplător întâia scriere notabilă se intitulează chiar Comodia vremii. În scurta ei dedicație în versuri (Către cititori), C. Faca se apără de
Alfabetul de tranziþie by Ştefan Cazimir () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1380_a_2729]
-
versuri? S-ar putea crede că moda neogoticului, mai ales în arhitectura reședințelor particulare, s-a hrănit din aceleași surse ca și pasiunea blazoanelor himerice. Este, totuși, mai mult decât atât. Animată concomitent de râvna sincronizării cu Occidentul și de năzuința afirmării specificului propriu, epoca 1840-1860 a crezut că descoperă în neogotic sinteza acestor aspirații. Era o tentativă de a uni occidentalul și modernul cu autohtonul și cu tradiționalul, efectuată într-un moment când termenii din urmă nu fuseseră încă studiați
Alfabetul de tranziþie by Ştefan Cazimir () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1380_a_2729]
-
ceea ce dă suport și justifică existența sa conferindu-i identitatea, decât acela ca politica externă pe care o duce să fie a ei, adică independentă și națională, o politică externă care să dea expresie intereselor sale vitale și demnității, precum și năzuințelor cetățenilor ei; o politică externă care să ateste clarviziune, maturitate, îndrăzneală, dar și înțelepciune; numai atunci, națiunea navighează cum trebuie printre meandrele vremii și merită să supraviețuiască, iar pentru aceasta, trebuie să fi avut la timonă acel factor care o
[Corola-publishinghouse/Administrative/1541_a_2839]
-
iunie 1991 Parlamentul Republicii Moldova proclamă suveranitatea Republicii, iar la 27 august 1991 independența de stat. "Declarația de independență" proclamă Republica Moldova "stat suveran și independent, liber să-și hotărască prezentul și viitorul Patriei fără nici un amestec din afară, în conformitate cu idealurile și năzuințele sfinte ale poporului, în spațiul istoric și etnic al devenirii sale naționale". În aceeași zi, Guvernul de la București a procedat la recunoașterea independenței Republicii Moldova, România fiind primul stat care a făcut acest gest politic, stabilind cu aceasta relații diplomatice la
[Corola-publishinghouse/Administrative/1541_a_2839]
-
Declarația Guvernului României, din 27 august 1991, referitoare la declarația Republicii Moldova cu privire la proclamarea independenței de stat, s-a subliniat că: "Guvernul României își îndeplinește o nobilă îndatorire de a saluta actul istoric de autodeterminare a poporului Republicii Moldova, de împlinire a năzuințelor sale legitime spre libertate, democrație și demnitate națională. Proclamarea unui stat românesc independent pe teritoriile anexate cu forța în urma înțelegerilor secrete stabilite prin Pactul Ribbentrop-Molotov reprezintă un pas decisiv spre înlăturarea pe cale pașnică a consecințelor nefaste ale acestuia, îndreptate împotriva
[Corola-publishinghouse/Administrative/1541_a_2839]
-
iunie 1971), beneficiind de acumulările calitative prilejuite de precedentele două reuniuni, precum și de zestrea ideatică rezultată din dezbaterile altor foruri științifice internaționale, a avut în vedere explorarea de o manieră aplicată a temei spre care tindeau de o manieră convergentă năzuințele popoarelor și strădaniile guvernelor europene. Respectiv: Conferința pentru Securitate și Cooperare în Europa etape, proceduri, conținut. După cum se exprima directorul științific al A.D.I.R.I., regretatul istoric Nicolae Fotino, în avansarea acestei teme s-a pornit de la ideea că "în prezent
[Corola-publishinghouse/Administrative/1541_a_2839]
-
e plin de arguții sofistice aduse pe de departe pentru a stabili teze practic contestabile, dar filozofic fecunde, în mod obișnuit atribuite lui Socrate de către Platon, cum este cea că prietenia (philia, aproape identică la el cu eros) ar fi năzuința unilaterală a neîmplinitului către împlinire și că deci numai ființa imperfectă iubește, cea perfectă rămânând impasibilă (teză de altminteri amendată foarte subtil chiar de Platon la finele dialogului). Cu toate arguțiile acestea, nu rareori iritante, dar și stimulatoare pentru inteligență
Despre lucrurile cu adev\rat importante by Alexandru Paleologu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/827_a_1562]
-
De fapt, se urmărește ceea ce ai spus la început Armonia. Deși pare destul de simplă, Ikebana respectă mult mai multe reguli decât ți-am spus eu, azi, precum: delicatețea, asimetria, efemerul, eternitatea naturii... urmărind simplitatea în sublim; fiecare, în parte, exprimă năzuințe ale omului și fazele metamorfozei sale pe calea evoluției spirituale. Când îmi vorbea, fața lui Emiko strălucea de o lumină interioară; nu mai aveam în față o femeie japoneză obișnuită, ci un artist desăvârșit. I-am mulțumit înclinându-mă în
Japonia. Mister şi fascinaţie by Floarea Cărbune () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1258_a_2102]
-
au oprit și fac instrucție pe sub ferestrele tale; mi se face pielea de găină când aud iar „pasul de gâscă“, acela care anunța războiul și ocupația germană. Ce vremuri cumplite am trăit; te las să compari vremurile acelea cu nobila năzuință actuală spre libertate, acea libertate pe care în sfârșit am dobândit-o, prin câtă umilință și teroare din trecut. Micuțo, din patul tău văd șirul de plopi, cu frunzișul brumat și gălbui, cu reflexii tomnatice. Mă gândesc la tine, cu
Scrisori către Monica: 1947–1951 by Ecaterina Bălăcioiu-Lovinescu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/582_a_1266]
-
imaginația artistului, care, la rândul ei, provoacă speculația eseistului, atractivă prin ea însăși. Bine organizat, pe cicluri ce se dovedesc etape gândite ca și cum evoluția sa însăși i-ar sta la îndemână în acest scop, lirismul lui Ion Gheorghe e programatic. Năzuința lui formativă are drept subiect mai întâi o mitologie personală, rezolvată în măsura în care poetul își echivalează trăirile cu o stare mitică perpetuă, și drept obiect, mai apoi, ca dobânzi ale acestei perpetuități, o mitologie românească, realizată în măsura în care, aplicat pe diferite planuri
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/287231_a_288560]
-
laș, lașitate” aplicat nației noastre și indivizilor care o compuneau stăruia pe aproape toate buzele În Occident, epitet cu care am luptat, instinctiv, ori de câte ori am avut ocazia. Am fost noi oare cu toții „lași”, recăzând, cum spuneam, În acest „labirint” al năzuințelor și valorilor, după ce, doar cu puține deceni În urmă, „reușiserăm” să atingem limanul național și individual visat În secole de bărbații „vii” și curajoși În spirit și moralitate ai „populației” care fusesem, Înrobiți de trei imperii?!... Sau... În „pasivitatea” noastră
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2231_a_3556]
-
așa cum au plecat mulți alții din Ardeal să lupte alături de armatele române, pentru ieșirea celor două principate de sub obida turcească ce dura de multe sute de ani. Lucrurile însă, încă nu se așează. Stăpânirea austro-ungară nu vede cu ochi buni năzuințele celor de etnie română pentru o reașezare a unei Românii Mari în granițele ei firești, fapt pentru care a trecut la oprimarea oricărei manifestări naționaliste a românilor, precum și altora din multele etnii ce constituiau marele imperiu. În 1914 se produce
Cârţişoara: monografie/ vol. I: Satul by Traian Cânduleţ, Ilie Costache () [Corola-publishinghouse/Memoirs/411_a_1126]
-
reviste școlare din care 5 În municipiul BÎrlad: <Liceum> - Liceul nr.3; <Aripi tinere> - Liceul nr.1; <Debuturi și tradiții> - Liceul <<Gheorghe Roșca Codreanu>> și <Primii pași> - Școala generală nr.1. Două În orașul Huși: <Zorile> - Liceul <<Cuza Vodă>> și <Năzuințe> - Liceul <<Mihail Kogălniceanu>>. CÎte una În orașul Vaslui (<Vlăstarul> - Liceul nr.1) și Negrești (<Axa> - Liceul de cultură generală)”. d.x. Progresiști? Nu prea! Revoluționari? Idem! Cuvintele cu caracter strict propagandistic reveneau obsesiv În analizele cenzorilor vasluieni, aruncând În derizoriu
Momente istorice bârlădene, huşene şi vasluiene by Paul Z ahariuc () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1744_a_92269]
-
convins că omul, dacă nu azi, atunci mâine, va reuși să-și dobândească acea coroană pierdută. Eroii povestirilor sale, fie că sunt aplecați asupra propriei lor nefericiri, fie că se găsesc aruncați într o zbatere fără ieșire, sunt însemnați cu năzuința de mai bine și de a fi mai buni. E trăsătura esențială pe temeiul căreia scriitorul își imaginează silueta omului viitor. „Omul viitorului va fi o ființă modestă, un om bine educat, un om cumsecade” . Și dacă mai adăugăm o
Inter-, pluri- şi transdisciplinaritatea - de la teorie la practică 1 by Daniela Lupiş () [Corola-publishinghouse/Memoirs/427_a_1383]
-
moldovenească îl făcea să fie și mai bine înțeles. Dar mai cu seamă le vorbea de problemele lor locale. Oamenii pot fi seduși de chemările spre înălțimile idealului, numai că ostenesc repede și ajunge o ispitire a realității materiale, ca năzuințele lor spre neprihănitele culmi ale unui ideal să fie oprite. Henrik Ibsen, în poemul dramatic Brand, a realizat o cumplită satiră asupra năzuinței spre culmile idealului. Brand a reușit să antreneze, grație puterii sugestive a verbului, pe credincioșii parohiei lui
by Sergiu Dimitriu [Corola-publishinghouse/Memoirs/1057_a_2565]
-
de chemările spre înălțimile idealului, numai că ostenesc repede și ajunge o ispitire a realității materiale, ca năzuințele lor spre neprihănitele culmi ale unui ideal să fie oprite. Henrik Ibsen, în poemul dramatic Brand, a realizat o cumplită satiră asupra năzuinței spre culmile idealului. Brand a reușit să antreneze, grație puterii sugestive a verbului, pe credincioșii parohiei lui spre înălțimi, dar atunci cînd primarul a anunțat că un banc de heringi și-au făcut apariția pe coastă, oamenii fiordului au părăsit
by Sergiu Dimitriu [Corola-publishinghouse/Memoirs/1057_a_2565]